Ísafold - 29.05.1878, Blaðsíða 3

ÍSAFOLD.
50
27J8
Hæstar.jettiirdOmur. Með Diönu
frjettist, að hæstirjettur væri nýbúinn
að dæma í málinu út af umboðsskrá
konungs 26. septbr. 1876 handa hinum
setta lögreglustjóra í kláðamálinu, eða
um dómsvald hans, því er dæmt var í
landsyfirrjetti 29. oktbr. f. á. og getið
er í Isaf. IV 28. Svo sem flestum mun
minnisfast, dæmdi landsyfirrjettur nefnda
umboðsskrá ógilda, að því leyti sem
hún veitti lögreglustjóranum dómsvald;
en hæstirjettur kvað hafa orðið á öðru
máli og ógilt landsyfirrjettardóminn:
vísað málinu heim aptur til dæmingar
að efni til.
Crráuuflelagið er alltaf að eflast meir
og meir. Nú er það nýbúið að kaupa
fimmta verzlunarstaðinn: Grafarós; átti
áður Vestdalseyri, Raufarhöfn, Oddeyri
og Siglufjörð. Tíu kaupskip var fram-
kvæmdarstjóri fjelagsins búinn að búa
af stað hingað til lands áður Díana
lagði af stað hingað, og eiga sum þeirra
að fara 2—3 ferðir á milli í sumar.
Skiptjón í hafísnum. Hinn 28. f. m.
týndist í hafisnum úti fyrir Hjeraðsflóa,
skammt undan Langanesi, kaupskipið
„Abelone“ (75 smálestir, skipstjóri Th.
I. 0hle), á leið frá Kaupmannahöfn til
Iíólaness. Af því að þolca var á, vissu
skipverjar eigi fyrri til, en þeir voru
umkringdir af ísnum á alla vegu og sáu
hvergi út úr. þetta var aðfaranóttina
hins 28., kl. 3. Um morguninn kl. 7
voru þeir þó búnir að smeygja sjer út
í auðan sjó, við illan leik, enda hafði
og skipið komizt svo mikið við, að það
var orðið hríðlekt. það vildi skipverj-
um til lífs, að þeir höfðu meðferðis með-
al annars flutnings stóran uppskipun-
ar(?)-bát, og yfirgáfu þeir skipið i hon-
um kl. 9, allir 6, með nokkrar vistir,
föt sin og fleira. Kl. 1 o*/* sökk skipið.
j>etta var á að gizka 10 vikur sjávar
undan landi, og náðu skipverjar landi
á bátnum eptir 2 sólarhringa, í Höfn i
Borgarhrepp) eptir mikla þraut og við
illan leik.
Tilsögn í mjólkurverkuiu. Lands-
höfðingi hefir 25. þ. m. veitt Búnaðar-
fjelagi Suðuramtsins 200 króna styrk
úr landssjóði handa stúlku, er á að segja
mönnum til í mjólkurverkum hjer sunn-
anlands í sumar—með því fröken Anna
Melsteð verður þetta sumar i norður-
landi, við sömu iðju þar, og með sama
styrk úr landssjóði. Stúlka þessi heitir
Kristín Álfheiður Wium, ættuð úr
Norður-Múlasýslu, og er rtýkomin frá
stóru mjólkurbúi í Danmörku, Ramsö-
magle Mejeri, sem er 300 kúa bú, eptir
1 árs dvöl þar, með bezta vitnisburði,—
kvað jafnvel hafa staðið fyrir öllum
mjólkurverkum á hinu mikla búi siðari
helming ársins. Búnaðarijelagið ætlar
að láta hana veita þeim, er þess beið-
ast, tilsögn í allri meðferð á mjólk,
þeim að kostnaðarlausu að öllu öðru
leyti en því, að þeir fæði hana meðan
hún er hjá þeim og bæði nálgist hana
og flytji hana frá sjer borgunarlaust.
Prófastar settir af biskupi 6. þ. m.: I
Barðastrandarsýslu síra Steingrfmur Jónsson f Garps-
dal; í Suður-þingeyjarsýslu síra Benidikt Kristjáns*
son á Grenjaðarstað.
Oveitt ombætti. Bæjarfógetaembættið i
Reykjavík. Laun úr landssjóði 3000 kr. og 1000
kr. í skrifstofukostnað. Sýslumanns-embættið f
Gullbringu- og Kjósarsýslu. Laun úr landssjóði
3000 kr. Aukatekjur i báðum embættum, þær er
renna inn til embættismannsins sjálfs, eru toll-
heimtugjald og þóknun fyrir afgreiðslu útlendra
fiskiskipa. — Bæði embættin auglýst laus 30. f. m.;
en 11. ágúst þ. á. eiga bónarbrjef um þau að vera
komin til ráðgjafans.
Skipafregn. Komin: 18. þ. m. „Nancy“,
Svendsen, 116, frá Khöfn með ýmsar vörur til
Fischersverzlunar hjer og Christensens og Linnets
í Hafnarfirði; s. d. „Marie“, Petersen, 59, frá Khöfn
(og Halmstad) með ýmsar vörur til Thomsens, þar
á meðal efni í kvennaskólahúsið nýja; s. d. frakkn.
fiskiskúta; 21. frakkn. fiskiskúta; 23. „Díana“,
Wandel, 221, strandferðaskipið frá Khöfn (Granton,
Fæteyjum, Seyðisfirði); s-. d. „Marie Kristine“, C.
L. Olsen, 91, frá Khöfn með ýmsar vörnr til Smiths;
s. d. i.Genius’’, Danielsen, 77, frá Mandal með við
til lausakaupa ; 25. „Ane Cathrine", Á. Nielsen, 47,
frá Khöfn með ýmsar vörur til Havsteens verzlun-
ar; s. d. „Arnette Mathilde11, Rasmussen, 102, frá
Khöfn með ýmsar vörur til Knudtzons verzlunar í
Rvík og Hafnarfirði. — Farin aptur: 22.
þ, m. „Bien“, til Mandal, vörulaus ; 23. „Lebanon11,
til Archangel, vörulaus ; s. d. frakkn. fiskisk.; 24.
„Nancy“, til Liverpool, vörulaus; 27. „Marie“ (skip
Thomsens), upp á Akranes með vörur til þorsteins
kaupmanns Guðmundssonar; s. d. frakkn. fiskisk.
Farþegjar með strandferðaskipinu Díönu
í 1. ferð. Frá Khöfn: til Seyðisfjarðar kaupmenn-
irnir Thostrup og Sig. Sæmundsen, til Reykjavikur
Sigurður sýslumaður Jónsson, til Stykkishólms
kaupm. Holger P. Clausen, til þingeyrar Hjálmar
kaupm. Jónsson, til Isafjarðar frú Sigriður Ásgeirs-
sen og sýslumannsfrúin þar, til Sauðárkróks alþm.
Tryggvi Gunnarsson, framkvæmdastjóri Gránufje-
lagsins, kaupm. Richard Jacobsen, Bryde Borðeyr-
arkaupmaður og Pjetur Pjetursson búfræðingur, til
Akureyrar kaupm. B. Steincke. Frá Granton til
Rvíkur 2 enskir ferðamenn og aðrir 2 (syskin) alla
leið kringum landið. Frá Reykjavik: til Stykkish.
meðal annara Guðm. Pálsson málfærslum., til Ak-
ureyrar Sveinn Sveinsson búfræð., alla leið kring
um landið póstmeistari O. Finsen og sira Matth.
Jochumsson.
— Með póstakipinu „Phönix“ sigldu
hjeðan 6. þ. m. til Skotlands frúrnar Ástr. Mel-
steð og J>órdis Thorsteinsen, og til Khafnar stúlk-
an Kristin Jóhannsdóttir.
Hitt og þetta.
Flestir munu hafa heyrt B 1 o n d i n s getið, og
vita, að hann var allra manna mestur og frægastur
i sinni iþrótt, þeirri, að ganga eptir einföldum
streng uppi í háa lopti. Hann gekk optar en einu
sinni (á slökum streng) yfir Niagara-fors í Vestur-
heimi, með mann á bakinu, — svo sem lesa má i
Nýrri Sumargjöf 1862 og mynd þarsýnir. Honum
græddist of fjár á iþrótt sinni, og lagði hann hana
fyrir óðal, er hann þóttist hafa afiað nægilegs forða
handa sjer og sinum það sem eptir væri æfinnar,
þótt eigi væri ýkja-sparlega á haldið. En svo fór,
að forðinn reyndist heldur tæpur, að sögn meðfram
vegna ógætilegrar spilamennsku, og sá Blondin sjer
þá eigi annan veg færan en að taka til sinnar fornu
urðu hrifnir og hjeldu honum dýrðlega
veizlu með söngvum og heillaóskum.
Hreinskilni Björnsons og einurð er
frábær. Margir þeir sem nú fylla flokk
óvina hans, eru mannbleyður, sem með
smásmuglegum ódrengskap í laumi hæð-
ast að valdstjórn og kristindómi, og
skaða þannig hið helga og háleita með
hræsnisþögn, þar sem Björnsons sann-
leikselskandi sál ekki fær frið dag nje
nótt fyrir sinni brennandi löngun og
leitan eptir ljósi og rjettindum. þeir,
sem hefja mótbárur gegn trúnni, gjöra
henni opt hið mesta gagn, því þá er
ekki lengur tíð til að vera hálfvolgur,
heldur verða menn annaðhvort fyriral-
vöru að vera m e ð eða m ó t. En
stríðið styrkir kraptana og fjörið. Nóg-
ur er tíminn að sofa í gröfinni.
Jómfrú Ásta Hansten ferðaðist til
margra staða í sumar og hjelt fyrirlestra
um jafnrjetti kvenna og karla. þótti
flestum nóg um dirfsku hennar.
Skáldin Kr. Janson og Jónas Lie
ferðuðust einnig og hjeldu fyrirlestra
um ýmsa merkilega hluti. Pólskir, dansk-
ir, sænskir og þýzkir hljóðfæra- og sjón-
leikarar ferðuðust einnig í Noregsstöð-
um í sumar og sýndu listir sinar; svo
nóga skemmtun höfðu Norðmenn, en
það Qekk jeg að reyna, að þeir mitt í
öllum hávaðanum ekki gleymdu sínum
íslenzku bræðrum.
2. Ferð mín um Vestfold og |>elamörk.
Vestfold liggur fyrir vestan Krist-
janíufjörð, sunnan til við þelamörk.
Eptir að jeg hafði lokið ferðum minum
um Smálönd, fór jeg til Drammen
(Drafnar). Staður þessi liggur 4 mílur
fyrir vestan Kristjaníu, í fögrum dal, við
fjarðarbotn. þar er kirkja fogurmjög,
alsett turnum á báðum hliðum, og með
altarisspjald prýðilegt, sem Krists upp-
risa er máluð á. Staðarbúar hafa við-
arverzlun mikla, og flytur áin viðinn
frá fjöllunum niður að ósnum, og var
ey í miðri ánni, sem rennur gegnum
staðinn, alþakin viðarköstum. Hjer var
jeg 10 daga og flutti marga fyrirlestra.
þótti staðarbúum vænt um að heyra af
landinu okkar, en þegar jeg sagði þeim
frá stjórnarmálum vorum, þá þótti þeim
sínir fslenzku bræður vera of heimtu-
frekir við Dani (!), enda voru þessir menn
all-ófrjálslyndir og hötuðust við BjÖrn-
son fyrir „Kongen“. Að öðru leyti
Voru þeir hinir beztu viðureignar, gest-
risnir mjög, og nokkrir af þeim fóru
með mig upp á fjallið, og sátum svo
þar við söng og gleði langt fram á nótt.
það var fögur sumarnótt — kvöldroð-
inn sló bjarma yfir hinn fagra skógar-
dal fyrir ofan og hinn lygna fjörð með
hinum morgu steindu skipum, semlágu
undir hlíðunum fyrir utan staðinn, og
fyrir neðan skógabeltin lágu bæimir
svo þjett, að menn höfðu plantað runna-
raðir á merkjunum, sem mynduðudökk-
græna laufaskurði á hinu ljósgræna, ný-
sprottna akurlendi.
þegar jeg ætlaði að borga fyrirmig
á gistingarstað minum, 20 kr., var ann-
ar búinn að því, og fjekk jeg ekki að
vita nafn hans. Hann hefir eigi verið
eigingjam.
Síðan fór jeg vestur í Túnsberg, 4
mílur. J>að er fornt konungasetur, en
nú eimir þar næsta litið eptir af þeirri
vegsemd, hús ljeleg, götur ósljettar, og
hæðin, þar sem konungshöllin stóð fyrr-
um, er grasi vaxin og sjást þar að
eins rústir.
Hjeðan gekk jeg vestur til Sand-