Ísafold - 29.05.1878, Blaðsíða 4

52
ÍSAFOLD.
27.78
íþróttar, ef hann ætti eigi að fara á sveitina. Er
eigi annars getið en að það lánaðist vel; hann
reyndist sami snillingurinn og sami fullhuginn og
áður, þótt roskinn væri orðinn nokkuð, og rakaði
saman aptur stórfje á skömmum tíma. Hann sýndi
list sína Parísarbúum i haust, meðal annara. J>egar
hann var búinn að þvi fyrsta skiptið, fjekk hann
boð frá lögreglustjóra bæjarins að finna sig. Hann
lofaði hann fyrir hina framúrskarandi íþrótt, en
sem beinlínis sveitarstyrkur til þeirra.
Fyrir þessa höfðinglegu og sjerstaklegu
gjöf votta jeg í nafni þiggjendanna
þessum veglynda höfðingja, herra etaz-
ráði Hans A. Clausen, skyldugt þakk-
læti. Stykkishólmi, 24. apríl 1878.
Georg Thorsteinsen,
p. t. hreppsnefndar-oddviti í Helgafellssveit.
( apótekinu í Reykjavík fást
Dampstödte Krydderier
Finere Husholdningsvarer
Delikatesser
Henkogte Havesager
Franske og engelske Parfumer
Toiletsæber
Essentser, Likarer, forskjellige Sorter
Bitter
gerði honum jafnframt vitanlegt, að hann sæi sjer
eigi fært að undan þiggja hann þeirri reglu, að láta
festa bjargnet neðan undir strenginn, sem hann
gengi á. [Sakir slysa þeirra, er orðið hafa að þess-
um streng-göngum, þykja þær nú eigi leyfandi nema
liaft sje net neðan undir strengnum, til að taka af
fallið, ef illa tekst til, og er það svo smágjört, að
lítið ber á fyrir þeim, sem á horfa]. Blondín þótti
það óþarfi. rJeg hefi gengið yfir Niagaraforsinn,
jeg man ekki hvað optu mælti hann, „og aldrei haft
bjargnet þar; hvað á jeg þá að gjöra með það
hjerna? Satt að segja þyki mjer regluleg minnkun
að þvíu. — „|>að er mikið slæmtu kvað lögreglu-
stjóri, „en þannig mæla lögin fyrir, og jeg má til
að banna yður leik yðar, ef þjer lilýðnist eigi þessuu.
— „J>á væri ykkur næru svaraði Blondín, „að tylla
bj argneti undir hann Broglie og ráðaneytið lians,til þess
að það -hálsbrotni ekki þegar það steypist á haus-
innu. -— Svo sem kunnugt er, hafði ráðaneyti þetta
lialdið völdum lengi með gjörræði og i mesta ó-
þakklæti þjóðarinnar, fyrir einræði ríkisstjórans,
Mac Mahons, og var því afarilla þokkað orðið,
enda fór það skömmu æptir þetta.
Auglýsingar.
Verzlunarstjóri Vigand Clausen í
Stykkishólmi hefir tilkynnt mjer, að faðir
sinn, stórkaupmaður etazráð H a n s A.
Clausen R. af Dbr. og Dbrm. í
Kaupmannahöfn, hafi í fyrra sumar,
g e f i ð hrepp þessum 500 krónur, með
því skilyrði, að þessa megi leyta í verzl-
un hans hjer í Stykkishólmi hve nær,
sem nauðsyn ber til að verja því til
styrktar einhverjum bágstöddum fá-
tæklingum, án þess að það sje skoðað
Karlmannsfata-verzlun
Rey kj avíkur (í Glasgow)
býður almenningi:
Alklæðnað handa fullorðnum og
------handa piltum.
CT5
O'
o.
Sö
7T
œ
5'
$
Yflrfrakka
Stuttfrakka og síðtreyjur
Buxur frá 6—22 kr.
Erfiðismaimalbuxur á 9 kr.
Vesti frá 3.50—9 kr.
Ullarskyrtur af ýmsri tegund
Skyrtur úr bómullarlíni á 3.50
— - hör og fínna bómullar-
líni frá 2.35—2.50
— röndóttar 2.50—3.00
Strigabuxur vandaðar 3.50
Olíuföt ýmisleg
Regnkápur úr guttapercha
19—20 kr.
§7 Hatta frá 4—10 kr.
Húfur og kaskeiti ýmisleg
Mansjett-skyrtur fínar, hvítar og
w mislitar
| Kraga, flibba og mansjettur
'. Slips og humbúg ýmisleg
a Vasaklúta, hvíta og mislita
* Hálsklúta, trefla og smokka ýmisl.
Allt er þetta góður varningur og
með vægu verði hjá
F. A. Löve.
|f^F“ í húsinu J\?. 4 i Læknisgötu eru
til leigu nokkur herbergi, helzt fyrir
einhleypa menn. Um leiguna má semja
við ritstj. þessa blaðs.
Punsch á I kr. Flasken
Polér- og Pudseartikler
til Glas, Messing, Kobber og Kakkelovne
Blanding til chemisk Vadsk.
Frá hinu enska biflíufjelagi
hefi eg nú með póstskipinu Díönu feng-
ið talsvert af hinu íslenz ka Nýja-
Testamenti og fæst það á skrif-
stofu minni í hinu alkunna sterka skinn-
bandi fyrir 1 krónu hvort.
Skrifstofu biskups í Reykjavík, 23. maí 1878.
P. Pjetursson.
Jón ólafssou á Eskijirði (ritstjóri
,,Skuldar“) tekur að sjer útsölu bóka
og blaða fyrir alla útgefendur, er þess
óska.
Eptir tilmælum ritstjóra „SKUI.D-
AR“ auglýsist hjer með, að vilji ein-
hverjir útsölumenn nefnds blaðs heldur
borga það til min eða þyki það
hægra en að senda borgunina til ritstj.
sjálfs, er þeim það heimilt, og kvitta
jeg fyrir í umboði hans.
Björn Jónsson, ritstjóri „ísafoldar“.
TIL SÖLU er jörðin Lykkja
á Kjalarnesi. þeir sem kaupa vilja geta
snúið sjer til ritstjóra þessa blaðs.—
ÍSI.ENZK FRÍMERKI, brúkuð,
blönduð, kaupir á 3 krónur hundraðið
F. Edmund Jensen,
Gronnegade 37, Kaupmannahöfn.
Ritstjóri: Bjöm Jónsson, cand. philos.
Prentsmiðja „ísafoldar“.— Sigm. Guðmundsson.
fjarðar, 3 mílur. þar er eins konar
ölkelda, og við hana lágu böðunarmenn
frá öllum Norðurlöndum. I báðum þess-
um bæjum hjelt jeg fyrirlestra.
þaðan hjelt jeg vestur til Lárvíkur,
3 mílur. Staður þessi liggur hjá hin-
um eina reglulega beykiskógi, sem til
er í Norvegi, og er hann fagur mjög
og speglar sig í stóru veiðivatni. Hjer
er allt fullt af sumargestum frá öllum
höfuðbæjum Norvegs, og halda þeir
dans og hljóðfærasöng undir hinum
inndælu trjám.
Sá maður, sem jeg hjer ætlaði að
snúa mjer til, var auðugur kaupmaður,
sem átti glersteypusmiðju, og langaði
mig til að sjá hana; en hann varnokk-
uð hrokafullur og vildi ekkert sinna
mjer eða hafði ekki tíma til þess. Fór
jeg þá- til annars, það fór á sömu leið;
og svo til hins þriðja — og fór enn á
sömu leið. Hætti jeg þó ekki fyr en
jeg fjekk góðan mann til að hjálpa mjer
að framkvæma áform mín hjer sem ann-
arstaðar. En þetta er einkisvert; þetta
yar hið eina skipti, sem mjer var
neitað um hjálp í áformum mínum í
Norvegi, og eru slíkar smátálmanir
góðar bara til að herða og reyna
hugann.
Hjeðan gekk jeg 4 mílur vestur að
Porsgrund. Staður þessi liggur á græn-
um bölum við Skíðadalsá, sem kemur
úr þelamerkurvötnum. Jeg fór á gufu-
báti upp eptir ánni og voru á honum
söngmenn frá Kristjaníu, sem ætluðu að
fara gamanferð upp á Jjelamörk. J>að
var hin bezta skemmtan. Hljóðfærin
sungu og fossinn tók undir í dimmum
rómi. Akrar og skógar báðu megin
árinnar sendu frá sjer sætan ilm; allt
var með reglu, og því var gleðin sak-
laus og hrein.
J?ar eptir kom jeg upp til Skíða
(Skien), sern liggur 1 mílu fyrir ofan
Porsgrund. Báðir þessir staðir eru smá-
ir, og fólkið þægilegt en þungbúið, og
stoðar ekki að tala um frelsi við þá.
I öðrum þessum stað var danskur sjón-
leikamaður; en hinn norski höfðingi ljet
þó íslendinginn ganga fyrir honum með
að fá_ fundarhús.
A sumrin eptir Jónsmessu erusum-
ar staðagötur nærri auðar að sjá, því
staðabúar ferðast hópum saman upp til
hinna fögru, lopthreinu dala; hef jeg
því haft helmingi færri tilheyrendur á
sumrin en á haustin, og einnig er of
heitt í fundahúsum á sumrin, en á vetr-
um hefi jeg eigi haft neinn tíma af-
gangs. Nú um Jónsmessuleytið byrjaði
jeg ferð mínaupp til J>elamerkur. Fyr-
ir ofan Skíða liggur stöðuvatn mikið,
6 mílur á lengd og heitir Norðursjór,
og fellur áin úr honum í fossum niður
fyrir ásana. H j e r var það að menn
sigldu upp yfir fossa, ekki með g ö 1 d r-
um, heldur með vií>i. Menn grafa
riefnilega göng utan við fossinn. Göng
þessi eru í ferhyrndum stallakimum eða
stokkum, sem liggja hver upp af öðr-
um, og er nú nokkru af ánni hleypt
í stokka þessa. Nú siglir maður inn í
neðsta stokkinn, og svo er honum lok-
að með vatnsheldri hurð og svo fyllist
hann af vatni, uns það verður jafnhátt
í honum og hinum næstu fyrir ofan, og
þannig gengur koll af kolli þangað til
skipið er komið upp úr öllum stokkun-
um og upp á ána, J>etta er nú allur
galdurinn. Síðan fór jegyfir Norðursjó;
fjöll voru á báðar hendur og hækkuðu
þau meir og meir eptir því sem lengra
dró upp í landið. (Niðurl.).