Ísafold - 09.11.1880, Blaðsíða 4
112
nema io. sjómannsárið hans í sama
hreppi, enda spyrja fæstir um það.
Komi þetta tilfelli fyrir, og það mun
hafa fyrir komið, þó fullnaðarúrskurður
sje máske ekki fallinn í því, erþaann-
að þar við að gjöra, ef úrskurðurinn
gengur á móti sjávarhreppnum, en láta
dómstólana skera úr?-—Jeg held ekki,
því að öðrum kosti sitja sjávarhrepp-
arnir innan skamms uppi með lieilan
hóp af sjómönnum“.
Hreppstjóri í sjávarhreppi.
Smáskamiutalæknar. Vjer höfum
heyrt, að búið sje í hjeraði að dæma
Lárus Pálsson smáskamtalækni á Hell-
um í 20 króna sekt, fyrir lækningar
hans. Vjer skulum hvorki í þessu nje
öðrum tilfellum leyfa oss að metast við
dómstólana eður áfella þá fyrir dóma
þeirra, því þeir, sem lögunum eiga að
beita, mega bezt þekkja þau. En hart
virðist það, að maður, sem fjær og nær
er almennt álitinn bjargvættur sjúkra,
jafnvel þeirra, sem lærðir læknar voru
frá gengnir,— sem opt hefir fengið á-
skorun frá þessum sömu læknum (t. d.
hjeraðslækninum í Vestmannaeyjum) um
að liðsinna, þar sem þeir gátu ekki
hjálpað, —sem hefir verið beðinn að
líkna sjúkam af öðrum eins mönnum
og dómkirkjuprestinum, bæjarfógeta
Reykjavíkur, Halldóri yfirkennara Frið-
rikssyni o. fl. merkismönnum,— sem
hefir vottorð frá prestum og sýslumönn-
um um allt land tugum saman, að hann
hafi mörgum líknað, en engan skaðað,—
þessi maður skuli vera sakfelldur fyrir
lækningar sínar, þó að hinir og þessir
skottulæknar, helzt allopatar, sjeu látnir
káka við lækningar óátalið. J'að lítur
svo út, sem helzt sje beinzt að þeim,
sem mest gjöra gagnið og því mest
ber á. Hvar eiga nú þessar lögsóknir,
að vjer ekki segjum ofsóknir, staðar að
nema ? Ólíklegt er að Lárus hætti við
lækningar fyrir þennan dóm, og þeim
mun ólíklegra, sem maðurinn er nátt-
úraðri fyrir lækningar og hjartabetri.
Hann verður dómfelldur aptur og apt-
ur, og síðast settur inn á hegningar-
húsið, setjum vjer. En naumast verður
hann þar alla æfi, og þegar hann kem-
ur út aptur, þá byrjar hann á lækning-
unum að nýju, ef hann ekki, meðan
hann er í. varðhaldinu, læknar hina
fangana, sjálfan fangavörðinn, lækninn
við hegningarhúsið, bæjarfógetann og
dómkirkjuprestinn, því þetta er ekki
óhugsandi. Gömlu skottulæknalögin frá
1794 eru úr lögum numin íDanmörku,
en hjer þykja þau gilda. Er ekki mál
komið, að stytta þeim einnig stundir
hjer á landi? því það er þó aflagi, að
dönsk lög, sem einhvern veginn hafa
slæðzt inn í landið, skuli vera látin gilda
hjer, eptir pað að búið er að breyta peim
í Danmörku. Við vonum svo góðs til
þeirra þingmanna, sem á síðasta þingi
börðust bezt fyrir smáskömmtunum, að
þeir boli tilskipunina frá 1794 úr lög-
gjöf vorri, hvað setti öðru líður.
Afli er nú aptur farinn að verða á
Sviði, og í Hafnarfirði fá sumir, sem
góða og_ næga beitu hafa, fullkominn
þorsk. Álíta gamlir menn það vott um,
að þorskur muni ganga í fjörðinn á
vetrarvertíð.
— Spurningu ritstjóra ísafoldar, hvort
jeg hafi verið málaflutningsmaður nokk-
urra manna, er ákærðir hafa verið fyr-
ir brot á laxakistunum í Elliðaám, er
jeg búinn að svara, og leiðir af því svari,
að sumir af þessum mönnum hafa bor-
ið sig saman við mig um þetta verk
sitt löngu ('ptir iift þeir höfðu unnið
það, þar á móti hefi jeg ekki verið
ráðanautur neins manns áftur en hann
braut kisturnar. Svarámanns mun eng-
inn af þessum mönnum hafa þurft, síð-
an þeir komu til vits og ára, trúnaðar-
maður þeiira, hefi jeg aldrei verið.
Ritstjórinn misskilur alveg ætlunar-
verk rannsóknardómara, ef hann
heldur, að það sje aðeins að fá menn
þá, er fyrir sök eru hafðir, ,.sakbitna“
eða ,.sakfellda“. Hin opinbera rannsókn
er stofnuð til að leiða sannleikann í ljós
og fá rjettvísinni framgengt, og það er
ekki síður skylda rannsóknardómarans
að rannsaka sýknarástæður hinna á-
kærðu, en að útvega sannanir gegn
þeim. Hvað sjerstaklega snertir þá
menn, er jeg hefi varið fyrir yfirdómi,
þá veit ritstjórinn eins vel og jeg, að
þeir hafa aldrei borið á móti að hafa
framið verk það, er þeir voru ákærðir
um ; en að þeir þvert á móti játuðu verk-
ið upp á sig sama dag, sem þeir fram-
kvæmdu það. Rannsókn þeirri, er hing-
að til hefir átt sjer stað, að því er þessa
menn snertir, hlýtur því að vera ábóta
vant í einhverju öðru, en því, að ekki
hafa verið útvegaðar nægilegar sannan-
ir gegn þeim.
Reykjavík 6. nóvbr. 1880.
Jón Jónsson.
VEÐUBÁTTUFAB í BEYKJAVÍK
í októbermán.
Hina 5 fyrstu dagana var veður bjart og
logn, norðangola til hafsins, 6. og 7. sunnan-
gola með nokkurri rigningu; 8. logn, dimm-
ur; 9. landsunnan með mikilli rigningu seinni
part dags ; 10.—12. útsunnan, hvass, með
hryðjum ; 13.—16. hægur á útsunuan með
rigningu við og við; 17.—23. við norður,
optast logn og bjart veður; 24. sunnanátt
með rigningu, en eptir hádegi hvass á út-
sunnan með miklum hryðjum; 25.—28. bjart
veður, viðnorður; 29. úts.hægur með rigningu;
30. og 31. á norðan, bjartur, nokkuð hvass.
Hitamælir liæstur (um hád.) 7.9.14. . + 70 R.
— lægstur (_ —) 31..........+ 50 R.
Meðaltal um hádegi..................+ 3°> R-
------- á nótttu....................+ 0°, I R.
Mesturkuldiánóttu(aðf.n.hins3l.) . ) +-: 7° R-
Loptþyngdamælir hæstur 19.......... 30, 70 l'g
----------------lægstur 9.......... 29, 40 Ui
Meðaltal........................... 30, 10 h»
' <U
Bvík tL- 80. J. Jónassen.
Póstskipift Pllöllix fór hjeðan 18.
fyrra mán. — Með því sigldu meðal
annara Dbrm. Geir Zoega, í verzlun-
arerindum, I.ange verzlunarstjóri, o. fl.
t -27. f. mán. andaðist skólapiltur Ula/ur
Eiuarsson frá Hvítanesi, einn meðal hinna
siðprúðustu og ástundunarsömustu af læri-
sveinum skólans.
AUGLÝSINGAR.
Bæjarstjórnin í Beykjavík hefir í hyggju
að byggja NÝTT BABNASKÚLA-HÚS á
næstkomandi sumri úr steini, með 8 kennslu-
stofum, ogliæfilegum herbergjum handaein-
um kennara. Fyrir þá sök er lijer með skor-
að á húsasmiði þá, sem nú eru hjerálandi,
að búa til uppdrátt yfir slíka byggingu, og
ljósa og sundurliðaða áætlun yfir, hvað hún
muni kosta, og senda uppdráttinn og áætlun-
inatilbæjarfógetans í Beykjavík fyrir 1. jan.
næstkomandi, og má sá húsasmiður, er sem-
ur þann uppdrátt og þá áætlun, er bæjar-
stjórnin samþykkir aðbyggja skuli eptir, bú-
ast við að fá fyrir hann allt að 200 kr. borgun.
Skrifstofu bæjarfógetans i Beykjavík
29. október 1880.
E. Th. Jónassen.
P. J. Bövings Efterfölgere
Gothersgade 15, Kjöbenhavn K.
hafa til sölu margs konar gripi og áhöld úr
járni, svo sem smíðatól fyrir gullsmiði, söðla-
smiði, skóara, snikkara og aðra iðnaðarmenn,
málmþynnur, vír o. £L; eldhúsgögn o. s. frv.
Verðið gott. Borgun með pósti fyrir fram
eða eptir á.
Eptir fyrirlagi landsetanna hjer á eyju,
kunngjörist hjer með, að af landskipumþeim,
er eptirleiðis ganga hjer til fiskiveiða, ávetr-
arvertíð, verður krafinn einn gildur þorskur
af hverjum hlut lifandi og dauðum, og skulu
formenn innistanda fyrir gjaldi þessu, og
greiða það innan góuloka ár hvert.
Vestmannaeyjum, 27. dag septembrm. 1880.
Hreppsnefndin.
Við undirskrifaðir getum ekki fundið
okkur skylduga til að undirhalda þann stóð-
ágang, sem um undanfarin ár hefir hjer geng-
ið, og rjettum við annan hvern laugardag,
og verður það tekið til pössunar, sem ekki út
gengur, á kostnað eiganda.
Katanesi, V. Jónsson.
Lambhaga, S. Jónsson.
AGBIP AF SÖGU ÍSLANDS, eptir síra
þorkel Bjarnason á Beynivöllum, 9 arkir að
stærð, verð 1 kr. hept í kápu, er nú nýprent-
að, og fæst til kaups hjá Páli Jóhannessyni
amtsskrifara, hjá bóksala Kristjáni Ó.
þorgrímssyni og póstmeistara 0. Finsen.
Sögu-ágrip þetta er haft við kennslu í lærða
skólanum.
fS* þBIB ÚTSÖLUMENN OG KAUPENDUB
'ÍSAFOLDAB”, sem cigi liafa greitt and-
virði blaðsins fyrir undanfarin dr, og fyrir
þetta ár, eru beðnir að greiða það sem fyrst
til amtsskrifara Páls Jóhannessonar í Bvík.
Útgefandi: Björn Jónsson, cand. phil.
Prentuð i ísafoldar prcntsmiðju.