Ísafold - 15.10.1881, Blaðsíða 4

102
hinum háttvirta gefanda vort innileg-
asta þakklæti forngripasafnsins vegna.
Reylcjavík, 31. sept. 1881.
Sigurður Vigfússon,
umsjónarmaður forngripasafnsins.
Forngripasafnið er nú aptur opnað
fyrir almenning, eptir að búið er að
flytja það í hið nýja þinghús, og koma
því þar fyrir að miklu leyti. f að er
opið tvisvar í viku: á miðvikudögum
og laugardögum. Unglingar eða börn
hafa ekki aðgang að safninu, nema því
að eins að einhver fullorðinn þeirra
vandamaður sje með. þ>að er ýmis-
legt fleira safninu viðvíkjandi, sem þyrfti
að taka fram, en sem ekki er rúm fyrir
í þetta sinn.
Sigurður Vigfússon.
Veðraskipti:
Jón Ólafsson og' síra fórarinn
„Skuld“ 1879:
í þjóðólfi 1881
„Oss dettur eigi í hug að svara einu
orði fyrir hr. „Ósvíf“ móti sparkinu, sem
hann fær hjá séra þ>. Hann er sjálfur
færari um það, en vjer, ef annars prest-
legri illgirni og þórarinslegri heimsku
og fáíræði verður svarað, nema til að
ata sjálfan sig. Eða hvernig á að skipta
orðum við mann, sem hvorki kann að
hugsa rjett nje rita satt, sem hefir enga
hugmynd um, hvað ríki er, hvað hjú-
skapur er, hvað eiður er,— og sem eng-
an annan hæfileik eða hvöt hefir til
að rita, en sorglegt meðvitundarleysi
um sinn eigin vanmátt til að hugsa
nokkra hugsun eða færa hana í letur,
og hjegómadýrð og heimskulegt sjálfs-
álit ?“...................................
„Eptir tilvitnanirnartil þessara þriggja
„vísindamanna11 heimsins (!!) kemur svo
yðar eigin vísdómur, herra prófastur !
...............þá byrjið þjer á þessu:
„Rjettur aðskilnaður á því andlega og
veraldlega valdi, og friðsamlegt sam-
band milli þeirra, þannig, að ríki og
kyrkja, án þess að vera sameinað, stefni
að því sama takmarki, og efli andlega
og siðferðislega fullkomnun ogvelvegn-
an — það er ekki það, sem menn meina“.
Svo? Er það ekki það? Jú, það er
einmitt það. — það væri andskotanum
samboðnara en presti, að falsa þannig
kenningar mótstöðumanna sinna, og
segja, að þeir meini ekki það, sem er
einmitt það, sem þeir meina og segja
skýrt og ljóst að þeir meini. . .
Loks fáið þjer enn eitt aðsvifið og talið
svo sem vjer fríkyrkju-vinir viljum aftaka
allt hvíldardags-hald, og leyfa trúleys-
ingjum að hindra trúaða menn í til-
beiðslu guðs.— Vjer höfum ekki öðru
hjer til að svara, enþví: að ef þjerer-
uð nú ekki genginn af göflunum, þá
er það sannarlega allt skynsamt fólk,
sem nú situr á öllum heimsins vitlausra
spítölum11.
„eg átti elcki að eins að „draga þriðj-
ung stjarnanna í mínum hala“, heldur
hafa í fylgi með mjer meiri hluta merk-
ustu þingmanna neðri deildar, þar á
meðal varaforseta deildarinnar síra
J>órarinn............ auk annara fleiri
mjer vitrari og merkari manna . .
Eg segi fyrir mitt leyti að mjer fjell
við fáa samþingismenn mína betur, en
við þá síra Arnljót og sjera þ>órarinn;
en hitt vita allir, . . ., að sjera ]->órar-
inn er einn hinn sjálfstæðasti maður í
skoðunum, og mun enginn, sem þekkir
hann, ætla, að hann „labbi á eptir“
öðrum; hann hefir jafnan verið kennd-
ur við fylkingar-brodd hingað til, og
ætla jeg hann sje svo skapaður, að
hann eigi þar heima enn sem fyrri, en
ekki í neinni „halarófuý..............
En ef doktor hneykslast á slíku eptir-
leiðis, v^ldi jeg biðja hann, að hengja
ekki merkustu þingmenn og mjer vitr-
ari menn aptan í mig, en krækja mjer
heldur aptan i þá.
Mannalát. Ari kanselliráð Arason á
Flugumýri yfir 70 ára. Hann hafði
stundað læknisfræði við háskólann og
var kallaður heppinn læknir, þegar
hann tók á því. forsteinn bóndi Egg-
ertsson á Haukagili í Vatnsdal, efnis-
maður, dó úr bólgusótt,
Y erzlun Eggerts Gunnarssonar.
Enskt gufuskip kom til hans um dag-
inn með talsvert af ýmsum varningi,
bæði til hans og annara, sjer í lagi
nauðsynjavöru. J>að fór aptur með
rúma 300 hesta, og er von á því til baka
innan skamms til þess að sækja sauð-
fje. Matvara í þessari verzlun reynist
góð og sandlaus og ódýrri að tiltölu,
en í öðrum verzlunum vorum. Oðru
máli er að gegna með kaffi. J>að er
heldur dýrra og ekki betra. Mun
Skotland varla vera góður kaffimark-
aður.
Skipstrand. Kolaskip til Smiths
fyrir framan Stafnnes.
HITT OH ETTA.
Yegalbrjef Sölva Helgasouar.
«Sýslumaðurinn yfir Norðurmúlasýslu
gjörir vitanlegt: að herra silfur- og gull-
smiður, málari og hárskerari m. m. Sölvi
Helgason Guðmundsen, óskar í dag af mjer
reisupassa frá Norðurmúlasýslu yfir austur-
og suður- og norðurfjórðunga íslands, til
ýmislegra þarflegra erinda. Meðfram öðr-
um hans erindum, ætlar hann að setja sig
niður í einhverri sýslu á þessari ferð sem
annar handverksmaður, hver að er þó flest-
um handverksmönnum meiri, og betur að
sjer til sálar og líkama; og er hann fyrir
löngu búinn að gjöra sig nafnfrægan í norð-
ur- og austurfjórðungúni landsins með sín-
um framúrskarandi gáfum á flestum smið-
um, og á alla málma, klæði og trje; líka
fyrir uppáfinningar og ýmsar fróðlegar og
hugvitsfullar h'mstir, en þó mest fyrir iðni,
kapp, minni, ástundan, sálarfliig, skapandi
ímyndunarafl og Jcrapt, bœði smekk, tilfinn-
ing og fegurð í öllum bókmentum og vísinda-•
greinum, líka svo fyrir karlmennsku, krapta,
glímur, fjör og fimleika, gang og hörku,
sund og handahlaup. Með sundinu hefir
hann bjargað að öllu samanlögðu 18 manns,
er fallið hafa í ár, vötn (ströng og lygn) og
sjó. A handahlaupum hefir hann verið
reyndur við færustu hesta, bæði nyrðra og
eystra, og hefir hann (að frásögn annara en
hans sjálfs) borið langt af. Margar eru
hans íþróttir, fleiri og meiri, þó ekki sje
hjer upptaldar, og mætti þó til nefna nokkr-
ar, sem hann skarar fram úr öðrum í, sem
eru : allar listir hjer að ofan töldu, einnig
frábær ráðvendni og stilling, góðmennska og
lítillæti, hógværð og hreinskilni, greiði og
gjafmildi o. fl. Eyrir þessar dygðir og list-
ir, sem hann er útbúinn með, og sem hann
sýnir jafnt öllum, af öllum stjettum, þá er
hann elskaður af bverjum manni, í hverri
röð sem er, sem verðugt er.
þessi passi gildir frá 1. ágústm. 1843 til
þess30. júníusmán. 1844, handa herra gull-
smið, málara og hárskerara S. H. Guð-
mundsen, sem reisupassi, en að öllu sem
fullkominn sýslupassi, ef hann setur sig nið-
ur í einhverri sýslu, eins og hjer er getið um
að framan.
þessi passi gildir fyrir herra Guðmundsen
hjeðan frá Norðurmiilasýslu yfir allan þann
part landsins, sem hjer er að framan skrif-
aður (þótt enginn embættismaður teikni á
hann) heim til Norðurmúlasýslu aptur, ef
hann setur sig ekki niður í einhverri sýslu á
ferðinni, eins og áform hans er, sem fyr er
sagt hjer að framan.
(Niðurlag síðar).
Steinhúsið í Laugarnesi, sem nefnt hefir
verið Laugarnesstofa, fæst til kaups, hvort
heldur til eignar og íbúðar, eða til niðurrifs.
þeir, sem kynnu að vilja kaupa húsið, geta
snúið sjer til yfirkennara H. B. Helgesens
með tilboð sín innan 15. nóvembermán. næst-
komandi. Eeykjavík, 14. okt. 1881.
Sameigendur Laugarness og Klepps.
Tapazt hefir nálægt Nauthól við Beykja-
vík, 1 ær, hvít að lit, mark: gagnbitað
hægra, tvírifað í heilt vinstra. Hver, sem
kann að finna kind þessa, er beðinn að skila
henni til faetors L. Larsens í Eeykjavík mót
sanngjarnri borgun.
Jón Högnason, Eeykjadal.
Útgefandi: Björn Jónsson, cand. phil.
Prentuð í Isafoldar prentsmiðju.