Ísafold - 25.08.1882, Page 3

79
Mann sinn missti hún 1856, brá hún
þá búi, og var eptir það hjá börnum
sínum ; síðustu árin var hún hjá dóttur
sinni, Önnu ekkju Egils sál. í Mula sem
andaðist í fyrravetur.
J>að var hvorttveggja, að þessi merk-
iskona hafði fengið ágætt uppeldi og
notið meiri menntunar en þá var títt að
stúlkur nyti, enda hafði hún af náttúru
flesta hluti til þess að bera að vera
sannkölluð höfðingskona. Hún hafði
fjölhæfar gáfur, menntunarást og smekk-
vísi, sem einkennilega hjelt sjer hjá
henni fram á elliár, og sem í samein-
ingu með trú og guðrækni, góðgirni
og stöðuglyndi má kallast „hinn rauði
þráður“ allrar hennar æfi. Rausn henn-
ar og eðallyndi, í sameiningu við ráð
og dáð, kom æ því betur fram, sem
meira þurfti á að halda. í um-
gengni var hún stillt og hógvær, enda
var hún bæði elskuð og virt af öllum
sem við hana kynntust. pað er eitt
meðal annars, til merkis um eðallyndi
hennar að þá er maður hennar ljezt,
var fósturbarn þeirra enn í æsku, vildi
hún þá ekki gjöra uppfóstrið endaslept
þó hún brygði búi, en ljet barnið fylgja
sjer, unz það var komið vel til menningar.
Frú Kristín Vigfúsdóttir.
Æfinnar aptan
eilifðar við morgun
í rósemd helgri rann 1 eitt;
ljósheima-launin,
leyst eptir dagsverk,
frú Kristínu nú voru veitt.
Hún bar í heimi
höfðingskapinn sanna
kærleikans ímynd uppheim frá;
eðla-tign andans
yfirbragð lýsti
sem elli, sótt nje bani’ ei brá.
Ágætrar ættar :
óðmærings var systir
og ekkja prófasts, ágæts manns;
annað þó æðra
ágæti hafði
en náunganna nafna-kranz.
Ágæti andans :
eðallyndi, menntir,
guðrækið hjarta, hreint og blítt,
staðfasta stilling,
stöðugar tryggðir,
og rausn, er sparði liðsemd lítt.
Kvennvalið keppti
kosti þá að æfa
um langa og fagra Hfsins tíð ;
auðugur andi
yndi við festi
hið fagra og góða fyr og síð.
Ástúðleg öllum ;
óslítandi tryggðir
til vandamanna og vina bar;
annt var um ættjörð ;
allt vildi styðja,
er sá hún gott og gagnlegt var.
Henni frá heimi
hjartna fylgir margra
samgleði, þökk og saknaðs-tár.
Henni frá himni
hrópað er móti :
„Velkomin hjer um eilíf ár“.
Br. J.
Ársfundur hókmenntafjelagsins
í Reykjavík.
(Aíseil). Á fundi þessum, sem haldinn
var 11. þ. m., voru eins og lög gjöra
ráð fyrir kosnir embættismenn fjelags-
ins, og urðu hinir sömu fyrir kosningu
og áður höfðu verið, nema bókavörður
var kosinn Kr. Ó. þorgrímsson með
18 atkv.; næst honum (17 atkv.) hlaut
Jón Borgfirðingur, sem undanfarin ár
hefir haft það starf á hendi; ekki er
þess getið, að umkvartanir hafi komið
fram gegn ráðsmennsku hans að und-
anförnu, og þykir því kynlegar við-
bregða, að hann ekki skyldi hljóta
kosningu aptur, einkum þar sem það
er algengt í því fjelagi, að kjósa allt
af sömu mennina ár eptir ár, og á
fundum þess heyrist hvaðanæva þessi
spurning: „Hver hefir verið áður“?
f>essi breyting kemur því mörgum
kynlega fyrir, enda leikur sá orðrómur
á, að töluverður undirróður (agitation)
hafi átt sjer stað. £n þó er eitt enn
verra, sem menn álíta að hafi átt sjer
stað á þessum fundi, og það er, að
sumir menn hafi þar verið og greitt
atkvæði, sem eptir lögum fjelagsins
eiga að vera útilokaðir úr fjelaginu,
svo framarlega sem stjórnin hefir gætt
þeirrar skyldu, sem sömu lög leggja
henni á herðar, og hafa því eðlilega
engan atkvæðisrjett í þvf. J>eir fje-
lagar, sem ekki hafa goldið tillög sfn
í tvö ár, þótt krafðir hafi verið, skulu
eptir 33. gr. laga fjelagsins vera sjálf-
rækir úr fjelaginu. þessi grein hljóð-
ar svo:
„Fjelagar skulu hafa goldið tillög
sín fyrir hver árslok; hafi þeir ekki
goldið, skal krefja þá brjeflega ; gjaldi
þeir ekki á öðru ári, skal krefja þá
enn brjeflega, og ef þeir hafa þá ekki
goldið innan ársloka, skulu þeir vera
úr fjelaginu“,
Nú voru á þessum fundi fyrir víst
fjórir menn, sem ekki höfðu uppfyllt
þessi lagaákvæði, eptir því sem sjeð
verður af skýrslum og reikningum fje-
lagsins. Tveir af þeim hafa ekki
goldið tillög sín í 4 ár, 1 ekki í 3 ár
og 1 ekki í 2 ár; þessir menn munu
þó hafa greitt atkvæði á fundinum,
þótt þeir í rauninni sjeu ólöglegir fje-
lagar — sjeu skýrslurnar rjettar — og
hafa því ekki atkvæðisrjett, svo framar-
lega sem stjórnin hefir gætt skyldu
sinnar og krafið þá, sem líklegt er að
hún hafi gjört. Af þessu verður þá
auðsætt, að kosning embættismanna
fjelagsins er ógild; einkum nær þetta
þó til lcosningar bókavarðar og yfir-
skoðunarmanna reikninganna, þar sem
svo lítill atkvæðamunur var, og virðist
því þörf á að efla til fundar af nýju,
og láta fram fara nýjar kosningar á
þeim, ella verður ekki annað álitið, en
að minnsta kosti bókavörðurinn og
yfirskoðunarmennirnir sjeu ólöglega
kosnir. Jeg vil því skora á fjelags-
stjórnina að kalla saman fund til nýrra
kosninga; gjöri hún það ekki, þá er
það auðsjáanlega af þvi, að hún álítur
að kosningarnar hafi verið löglegar,
en ef hún lætur það álit sitt í ljós, þá
má skilja það svo, að hún játi, að hún
hafi vanrækt skyldu sína, þá er 33. gr.
leggur henni á herðar.
f>að virðist annars mesta þörf á, að
fjelagsstjórnin skýri á hverjum fundi
frá þvf, hverjir hafi ekki goldið tillög
sín, svo að sjeð verði, hverjir eru lög-
legir fjelagar og hafa atkvæðisrjett, því
annars geta slík tilfelli opt komið fyrir.
Viðstaddur f jelagsmaður.
* * *
Vjer höfum eigi viljað neita því að
taka framanprentaða grein í ísafold,
þótt oss eigi sje fullkunnugt, að hve
miklu leyti hún er á rökum byggð;
sjerstaklega viljum vjer geta þess, að
þótt það megi sjá af skýrslum fjelags-
ins, að það hafi eigi verið búið að fá
tillög frá einhverjum fjelagsmanni,
þegar þær eru samdar, þá getur verið
að búið sje að greiða þau, þegar fund-
ur er haldinn, meir en hálfu ári síðar.
Bókiuenntafjelagsfundur var hald-
inn 11. þ. m.; voru þar kosnir em-
bættismenn Reykjavíkur-deildarinnar
hinir sömu sem áður (Magnús yfirdóm-
ari Stephensen forseti, Árni landfógeti
Thorsteinson fjehirðir og Helgi kenn-
ari Helgesen skrifari), nema bókavörð-
ur var kosinn bóksali Kr. Ó. £>or-
grímsson. Endurskoðunarmenn vorn
kosnir hinir sömu sem áður (Jón há-
yfirdómari Pjetursson og Halldór kenn-
ari Guðmundsson). í ritnefnd tímarits
fjelagsins frá næsta nýjári voru kosnir
auk forseta ritstjóri Jón Ólafsson,
málaflutningsmaður Páll Melsted, kenn-
ari Steingrímur Thorsteinson og kenn-
ari Eiríkur Briem.
Landsköfðingi Hiliuar Finsen sigldi
til Kaupmannahafnar með póstskipinu
6. þ. m. ásamt frú sinni og dætrum ;
er svo mælt að hans muni eigi hingað
von aptur fyrri en að vori.
Emhættispróf á prestaskólanum ig.
þ. m. tóku
1. Finnbogi Rútur Magnússon með 2.
betri einkunn (39 st.).
2. Lárus Ó. porláksson með 2. betri
einkunn (39 st.).
Ritstjóri Jón Ólafsson hefir, eptir
því sem segir í 17. blaði pjóðólfs, keypt
eignar- og útgáfurjettinn að pjóðólfi, frá
því að þessum árgangi er lokið; frá
þeim tíma eiga pjóðólfur og Skuld að