Ísafold - 25.10.1882, Blaðsíða 1

Ísafold - 25.10.1882, Blaðsíða 1
Árgangurinn, 32blöð,|kostar 3 kr.Jinnanlands, en í'Danm., Svíþjóð og Norvegi um gl2 kr., i óðium löndum 4 kr. Borgist í júlím. innanlands, erlendis fyrir fram. ÍSAFOLD Auglýsingar kosta þetta hver lína : aur. ÍnDllDl íme® meg'nletri .. 10 .. 8 ítwarlmeð mesinletri • •■15 (meo smaletn ... Pöntun er bindandi fyrir ár. — Uppsögn til áraskipta með tveggja mánaða fyrirvara. "J IX 25. Reykjavik, miðvikudaginn 25. októbermán. 18 82. gs®g?~ Allir Jþcir, scm skulda annað- hvort andvirði ísafoldar fyrir þetta ár og þar á undan eða fyrir auglýs- ingar, cru hcðnir að horga sem allra fyrst til núverandi afgreiðslumanns hlaðsins Páls Jóhanncssonar í livík. FYRIR MINNI mcistara Eiríks Magnússonar frá Cambridge. Mú geisla ljósin, gleði ljær Oss gestur kær, Sem þennan sækir fegins fund Á fóstur-grund. Vorn Eirík kæran eigum vér Á aptni hér, Og því skal vekja vinar mál Hjá veiga skál. Og þá skal undan þagnar stein Vor þökkin hrein; Vér sönnum þina sonar dygö Við Snælands bygð. Pú aldrei vissir íslands neyð, Svo ei um leið Pér hrærðist trútt og hjálpfúst geð, Og höndin með. Pín göfug, frjáls og funheit sál Ei fer með tál, Og vinui’ lands, sem vitnast bert, Þú varst og ert. Pér gleymdist ei á fjarri fold Vor fósturmold; Hver Islands bur á brautum þar Pér bróðir var. Pú elskar fold, sem barn þig bar Við bláan mar; Pú henni gefur lijarta þitt, Og hún þér sitt. Þér gleymir ei á fjarri fold Vor fósturmold, Á vort og hennar hjarta rétt Pitt heiti’ er sett. Nú ber þú héðan bliðust orð Á brezka storð Og Lslands þakkir enskri sjót Af ásta rót. Og heil sé Englands eikin væn, Um aldur græn, Hve liljan mjúka, mannást skær, Við meið þann grær. Vér stríddum hart við Hræsvelgs gný Og liarðmóðg ský En sunnangeisli glóði blítt Og gerði hlýtt. Og treystum því að öll vor el Samt endi vel, Og herðurn þrótt við hörku stríð, Alt hefst um síð. Nú heiörum bræður bróður þann Frá Breta rann, Sem færði björg og stoð og styrk Pá stund var myrk. Hans trygð og kærleik tigna ber, Pví tæmum hér Með ást í hjarta, eld í sál, Vors Eiríks skál. Steingr. Thorsteinsson. Veizla til að fagna komu meistara Eiríks Magnússonar bókavarðar f Cambridge. 21. þ. m. var fjölmenn veizla haldin í Reykjavík til að fagna komu meist- ara Eiríks Magnússonar í Cambridge. Fyrir minni íslands mælti skáldið Stgr. Thorsteinson; gat hann þess, að þegar vjer minntumst ættjarðar vorrar, þá væri það bæði endurminning og von, sem hreifði sjer í brjóstum vorum; harðindin og illviðrin og aðrir þeir annmarkar landsins, er komið hefðu sjerstaklega fram hin siðustu tvö ár vektu að vísu eigi gleðilega endur- minningu og það kynni að hafa komið mörgum til að segja: þetta er ljóta landið, en það reyndist einnig við slík tækifæri, hversu sterka ást hver og einn hefði á fósturjörð sinni; vonin um, að ísland ætti sjer enn blómlega framtíð fyrir höndum mætti þó vera vakandi í hvers manns brjósti; ávextir alheimsmenntunarinnar lýstu sjer seinna hjá oss en öðrum þjóðum og þeir mundu ef til vill aldrei verða eins miklir, en að þeir mundu þó smásam- an lýsa sjer meir og meir, það þyrfti enginn að efa. pví næst var sungið kvæði það, sem prentað er hjer á undan og svo mælti ritstjóri Jón Ólafs- son fyrir minni heiðursgestsins meistara Eiríks Magnitssonar; nefndi hann fyrst hvern sóma hann hefði gjört fslandi með visindalegri starfsemi sinni; því næst gat hann þess, hverja ást hr. E. M. bæri til fósturjarðar vorrar; sá væri vinur, sem í raun reyndist, og hann hefði í tvennum raunum 1875 og nú reynzt bezti vinur og bjargvættur ís- lands; þeir, sem hjer væru nú saman komnir, vildu bæði láta honum í ljósi, að þeir viðurkenndu þetta og jafnframt mótmæla því, að það hefði verið óþarfi af honum, að safna nú samskotum handa bágstöddum mönnum hjer á landi1. pað væri eitt af boðorðunum, sem væri með fyrirheiti og það væri þetta: elska föður þinn ogmóðurþína; sú ást, er hr. E. M. hefði sýnt á hinni sameiginlegu móður vor allra íslend- inga, gætum vjer því treyst að mundi hafa blessun í för með sjer fyrir hann. Jafnframt því sem hr. E. M. tók á móti minni þessu gat hann þess, að það, sem vakað hefði fyrir sjer og samnefndarmönnum sínum, hefði eink- um verið, að koma í veg fyrir, að fjárfækkunin yrði eins fjarska mikil og þar af leiðandi neyð, eins og útlit hefði verið fyrir, sumpart vegna fellisins í vor, sumpart vegna þess, að menn yrðu að skerða svo mjög bjargræðis- stofn sinn í haust sjer til bjargræðis í vetur og sumpart vegnaþess, að menn yrðu fyrir fóðurskort að lóga svo miklu af skepnum sinum. pótt hann hefði orðið fyrstur til að hreifa því máli í útlöndum, sem tilefni hefði gefið til þess, að hann væri nú hjer, þá væri hin fyrsta undirrót málsins skýrslur frá amtmanninum í suður- og vesturamtinu og landshöfðingja, sem prentaðar hefðu verið í dönskum blöðum og væri ís- lendingum skylt að vera þeim þakk- látir fyrir það, hvað vakandi auga þeir hefðu haft á ástandi landsins. Hann kvaðst hafa heyrt þá skoðun, að það væri minnkun fyrir ísiand að taka á I) A Englandi hafa enskir menn, sem voru á ferð hjer í sumar, haldið þvi fram, að hjer væri engin neyð og því væri óþarfi af E. M. og sam- nefndarmönnum hans að vera að safna samskotum handa íslendingum.

x

Ísafold

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ísafold
https://timarit.is/publication/315

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.