Ísafold - 12.02.1883, Side 4

Ísafold - 12.02.1883, Side 4
V 16 varð mikið af brotunum; fiskimennirnir hjer eru margir kappsamir dugnaðarmenn, og keppast því mikið um að fara fyrstir á sjó- inn; að þessu kvað svo mikið, þegar átti að fara með nýjar lóðir, á hverjum morgni, að þeir fóru fyrri og fyrri á nóttunni, þar til að þeir fóru að fara á liðnu dagsetri, og hártog- uðu síðan samþykktina, nefnilega það orð, að enginn mætti láta lóðir liggja náttlángt; þeir sögðu að það væri ekki náttlángt þegar liðinn væri klukkutími frá dagsetri, en auð- sjáanlega var meining samþykktarinnar sú, að lóðir væru teknar upp á kvöldin, og lagðar ekki fyrri en seinni part nætur, við þetta næturgauf urðu margir sjómenn óá- nægðir og vildu því taka upp gamlavenju, að láta lóðir liggja allt af í sjó, svo ekki væri farið fyrri en með deginum, en allir kunnug- ir sjómenn hjer þekkja, að þetta er einmitt af samtakaleysi formanna sjálfra í veiðistöð- unum, að þeir ekki brúka heldur daginn en nóttina, því þeir sem þekkja dag frá nótt, vita hvort betra er að brúka, til að tefla við sjóinn í slæmu veðri; út af þessari óá- nægju, hjeldu nokkrir formenn fund með sjer veturinn 1882, og skoruðu á sýslunefnd- ina, að hún breytti samþykktinni, sýslu- nefndin tók málið til umræðu, en það fjell við atkvæðagreiðsiuna, var það mest af því, að allir sýslunefndarmenn utan 2 vissu að þeirra hreppar vildu ekki láta breyta sam- þykktinni, líka var bænarskrá formanna illa undirbúin að því, að undir hana voru að eins skrifaðir þrír menn; renndi því sýslu- nefndin grun í, að margir á formannafund- inum hefðu verið aðkomandi róðrarpiltar frá öðrum sýslum, sem ekki áttu hjer neinn atkvæðisrjett; við þetta fjell málið niður að sinni, en í haust árið 1882, reis upp veiði- staðan Hnífsdalur og gjörði skriflegt sam- band af öllum formönnum, hásetum og nokkrum reiðurum, að nú skyldi yfir stíga samþykktina með samtökum, og skyldi jafnt yfir alla gánga, með sektir málskostnað og hvað annað sem af því hlytist; að þessu búnu, brutu þeir allir móti samþykktinni, og byrjaði þá sýslumaður vor á að kalla þá fyrir, og dæmdi þá flesta eitthvað til sekta, en að öllum líkindum alt of lítið, fyrir marg- föld brot, og þar að auki uppreisn móti lög- um, sem sumir kalla það, og líklega errjett- mæli, nú hafa þeir ekki borgað sektir, og er sagt þeir skjóti málinu til yfirrjettar, en það er vonandi, að vor háttvirti yfirrjettur líti svo á þetta mál, að hann sjáiþaðekki hollt fyrir land og lýð, að brjóta lög með samtökum, máske hvert lagaboð á fætur öðru; hvort samþykkt þessi sem um er rætt, hefur spillt almennings gagni hjer við djúp, má bezt sjá á fiski þeim, sem út hef- ur verið fluttur frá Isafirði tvö undanfarin ár, þessi sem samþykktin hefur verið brúk- uð hjer; þessi útflutti fiskur mun vera allt að þriðjungi meiri, en haen hefur nokkurn tíma verið á næstliðnum 50 árum, og færa- innflutningur töluvert minni en áður. Ritað í janúar 1883. Isfirðingur. Úr brjefi frá Kaupmannahöfn. (Aðsent). „pað mun nú vera búið að safna ná- lægt 300,000 kr. til að bæta úr neyð íslendinga, og er það ekki ofsagt, að menn hver um annan þveran hafa keppst við að safna gjöfum, sem sýnir, hversu annt oss er um þessa kæru söguþjóð, og hefur það glatt mig mjög að sjá þetta. Mjer hefur ekki þótt það tiltökumál, að rikismenn hafa gef- ið rikmannlega, en hitt hefur sjer í lagi fengið á mig, að fátæk skólabörn og fátækar ekkjur hafa komið með sina litlu gjöf, 10 eða 25 aura, til hinna nauðstöddu bræðra og systra á íslandi, á þessu fjarlæga landi, sem sumir þess- ara gefenda ekki vita annað um, en að það liggur langt burtu, að þar er miklu kaldara en í Danmörku, að þar vex ekki korn, að þar er merkilegt fjall, sem heitir Hekla, og að þar er undarlegur hver, sem heitir Geysir, er sýður vatnið eldiviðarlaust og spýtir því í lopt upp. „pað hlýtur þá að vera mikill ljettir að þessu heita vatni“, sagði gömul kona við mig, þegar jeg ætlaði að segja henni eitthvað dálítið um ís- land; henni datt víst í hug, hve dýr eldiviðurinn væri hjer í Kaupmanna- höfn“. Eins og brjef þetta gefur í skyn, hafa menn almennt í Danmörku bæði ríkir og fátækir, ungir og gamlir, hjálpast að að safna þessum miklu og góðu gjöfum, og er það því helg skylda vor íslendinga, ekki einungis að þakka Dönum fyrir veglyndi þeirra, heldur einnig kosta kapps um, að gjöfunum verði sem bezt varið, svo þær komi að tilætluðum notum. Hið sunnlenzka síldarveiðafélag. Eins og þegar mun kunnugt fjekk fjelagið að kalla engan afla af síld hjer í flóanum í sumar, en með því að fjelagið lagði eigi til nema hálfa útgjörðina hjer, þá lendir eigi á því nema hálfur skaðinn fyrir aflaleysið; mannahaldið hjer var heldur ekki til einkis, með því að norðmenn sjálfir byggðu, í Geld- inganesi, allmikið hús fyrir fjelagið og hefur það orðið fjelaginu mjög kostnaðarlítið, með því að efnið í það fékkst með góðu verði (circa 1700 kr.), og var flutt hingað með skipum fjelagsins. Um innkaup á veiðar- færum skal þess getið, að margt af þeim var keypt á uppboðum með sjerlega billegu verði. I fjelagi á Seyðisfirði á hið sunnlenzka síldveiðafjelag parta; þar öfluðust 1400 tunnur af síld. Verða þar nálægt 2700 kr. umfram kostnað. Aformað er að tekið verði til veiða um mót næstkomandi marz og aprílmán. Vér leyfum oss að minna fjelagsmenn á að greiða næsta tillag sitt fyrir 15. marz næst- komandi til gjaldkera fjelagsins, yfirdómara L. Sveinbjörnsens 1 Reykjavík. Aðalfundur mun verða auglýstur með lög- boðnum fyrirvara. Eggert Gunnarsson. L. Sveinbjömsson. Egilsson. Jón Vidalín. Páll Eggerz. Auglýsingar. Með því að ég fékk með síðustu gufu- skipsferð bóluefni frá Kaupmannahöfn, þá hef ég fastráðið að byrja bólusetningu mið- vikudaginn 14. þ. m. á börnum, sem eigi eru fullra 2 ára, og skora ég því á Reykja- víkrbúa að koma með börn þau á þessum aldri, sem eigi eru áðr bólusett þennan dag á hádegi (kl. 12) á sjúkrahúsið. Ég óska, að annaðhvort foreldranna komi með börnunum. Reykjavík, 7. febrúar 1883. Schierbeck. ÓSKILAKINDUR seldar í þverárhliðarhreppi 1882. 1. Hvít ær tvæv.: sýlt biti fr. bitar 2 apt. ' h., hvatt v. 2. Hvít ær veturgömul: sýlt fjöður a. h., heilrifað gagnbitað v. 3. Hvít ær tvæv.: hamrað h., sýlt v.; brm. JOSEF h., STEF J v. 4. Hvítt hrútlamb : blaðstýft a. h., soram. líkast miðhl. í sneitt og biti apt. v. 5. Hvítt gimbrarlamb : geirstýft hangfjöð. apt. h., bitar 2 apt. v. 6. Hvítt gimbrarlamb: stig fr. h., stig fr. biti apt. v. 7. Hvítt gimbrarlamb: heilrifað biti fr. h., gat v. Andvirði þessara kinda verður afhent hlut- aðeigandi sveitarstjórn úr því líður septem- berm. þ. á., ef eigendur verða þá eigi búnir að vitja þess. Hamri 12. janúar 1883. Hjálmur Pjetursson. ISsF par eð jeg hefi he-yrt, að Mr. Páll Jóhannesson, búðarmaður hjá kaupm. G. Zo'éga, hafi kennt mjer um þá óskilsemi, er sumir af kaupendum ísafoldar munu þykjast verða fyrir viðvíkjandi afhendingu þess blaðs, vil jeg hrinda þeim óhróðri með þeirri yfirlýsing, að jeg hefi að EN G U LEYT I útsending blaðsins á hendi, hvorki hjer U M B ÆINN eða viðar; en það mun einmitt vera sjálfur Mr. Páll Jóhannesson sem hefir útsendingu Isafoldará hendi til ALLBA kaupendanna, ncer og fjcer, eins og hann kvað EIN N fá laun fyrir þann starfa. Reykjavík, 12. febrúar 1883. Sigm. Guðmundsson. Útgefandi: Björn Jónsson, cand. phil. Ritstjóri: Eiríkur Briem. Prentuð i Isafoldar prentsmiðju.-Sigm. Guðmundsson.

x

Ísafold

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ísafold
https://timarit.is/publication/315

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.