Ísafold - 23.04.1883, Blaðsíða 2

30
málið. f>ess vegria læt jeg eigi hjá
líða, að verða við hinni heiðruðu áskor-
un yðar, er þjer þannig óbeinlínis send-
ið mjer, þar sem jeg annars ekkert
hefði skipt mjer af greininni.
Eins og þjer, herra ritstjóri, vitið, er
landlæknirinn á íslandi ekki með nein-
um lögum skyldaður til að „praktisera“,
hvorki fyrir borgun eða borgunarlaust.
Eigi er honum heldur bannað að „prak-
•tisera“, þó nokkur ástæða gæti verið
til þess, þar sem hann hefir svo mikl-
ar og margar embættisskyldur, að hann
verður að leggja hart á sig til þess að
fá dálftinn frítíma til að „praktisera11.
Fyrir það að gegna þessum embættis-
skyldum eru honum veitt launin; þau
eru góð og sæmileg f alla staði, það
er satt, en tæplega verða þau þó köll-
uð ofhá, jafnvel eptir því, sem gjöra
er hjer á landi, þegar litið er til þess,
hve mikla þýðingu það hefir fyrir land-
ið, að embættinu sje vel gegnt.
f>að, sem jeg hef fengizt við „praxis“
hjer, hef jeg gjört sumpart af þvi, að
mjer finnst mannúðin bjóða mjer það
og sumpart af löngun til þess að þekkja
með eigin augum heilbrigðisástandið
hjer á landi. En af því að frítími minn,
sem er af skornum skamti, varð á
þann hátt alltof fullskipaður og marg-
opt misbrúkaður, hef jeg neyðzt til að
taka nokkra borgun fyrir lækningar
mínar og það var álit mitt, að i kr
fyrir ráðleggingu og recept væri ekki
ofhá borgun, einkum er mjer bar að
taka tillit til þess, að eigi skyldi svo út lita.
semjeg vildi ná praxisfrá hinum læknun-
um. Einnig hjelt jeg að borgun væri
trygging fyrir þvf, að menn leituðu mín
ekki að nausynjalausu, en að hinu ley t-
inu lá það f augum uppi, að jeg gæti
gefið þeim eptir borgunina, sem jeg
vildi.
Sfðan 7. janúar hafa 419 sjúklingar
komið heim til mín, sumir hvað eptir
annað, fengið hjá mjer ráð og recept
o. s. frv. Fyrir það hef jeg fengið 270
kr. En til alls konar umbindinga hef
jeg brúkað 86 kr. Jeg vona þannig,
að menn sjái, að jeg hef tekið nokkuð
tillit til fátæklinganna, sem þurftu að
fá gefins læknishjálp. Jeg áleit ekki.
að hinn ónafngreindi „fátæki sjúkling-
ur“ þyrfti, eptir því sem á stóð, að fá
gefins læknishjálp. Hafi jeg farið villt
f þessu, er það mjög móti vilja mínum.
|>essu svari vil jeg biðja yður, herra
ritstjóri, að ljá rúm í númeri því, er
næst kemur út af blaði yðar og skal
jeg að eins bæta því við, að jeg f
praxis minni hjer eptir mun fylgja al-
veg sömu reglum sem að undanförnu.
Reykjavík, 20. marz 1883.
Virðingarfyllst.
Schierbeck.
(Aðsent).
Um það hefir verið rætt og ritað,
i að betur ætti við, að deild bókm.fjel.
‘ f Kaupmannáhöfn væri afnumin og
lögð saman við Reykjavíkurdeildina og
ein heild myndaðist úr báðum. þetta
sýnist reyndar rjett og eðlilegt í sjálfu
sjer, eptir þvf sem nú er tfmum komið,
og þeir, er um það hafa ritað, hafa
töluvert til síns máls, en einu hinu mesta
atriði, að voru áliti, hefir verið sleppt,
þá er um þetta hefir verið rætt og rit-
að, það er geymslustaðnr handa safn-
inu. þetta atriði er eigi svo lítilsvarð-
andi, þá er að er gætt. Til hvers er
að flytja safn deildarinnar í Höfn inn
hingað saman við hitt og hafa engan
óhultan og tryggan stað handa því?
Nú sem stendur er hann eigi til, í al-
þingishúsinu er eigi rúm fyrir það, og
sjest það bezt á því, að skjalasöfn lands-
ins gátu eigi fengið þar geymslustað,
og varð því að láta þau í næsta ó-
tryggan stað á lopti dómkirkjunnar.
Eigi er heldur að fá rúm f bókhlöðu
lærða skólans, og hvar á svo að geyma
safnið ? Til þess liggur beint svar það,
að byggja eldfast hús f fjarlægð við
önnur handa safninu, væri það eigi ó-
kljúfandi fyrir fjelagið, þar sem það á
í skuldabrjefum 18000 krl. Til þess að
skerða eigi um skör fram höfuðstól-
inn mætti taka lán gegn tryggingu f
húsinu.
Safn beggja deildanna, þegar það
er komið í eitt, er æði mikið, erþyrfti
töluvert húsrúm. Leiga fyrir það
mundi verða dýrari, en leigur af lán-
inu, og ef ske kynni yrði safnið á sí-
felldum hrakningi, fyrir utan það, að
það, að fleygja safninu á ótryggan stað,
er gæti glatað þvf á svipstundu, er al-
veg ógjörningur og ábyrgðarhluti fyrir
ókominn tfma, og þá hefði vel að ver-
ið fyrir þá, er safnað hafa saman bók-
um og handritum til fjelagsins, en til
þess vonum vér að eigi komi og atr-
iði þessi verði höfð f huga af fjelags-
mönnum, áður en afgjört verður með
sameining deildanna, og safninu verði
eigi svo gott sem fleygt í eldinn (prí-
vatmanna hús) eða í eitthvert fúið
skúmaskot.
Rnb. Df.
* * * * * *
* * *
Að því er anertir handritasafn Bók-
menntafjelagsins, þá virðist oss það vera
þýðingarlítið fyrir það, að kosta upp á að
geyma það, sem sjerstaka eign sína. Vjer
ætlum því, að það gæti eigi annað betra
við það gjört, en að gefa það Landsbóka-
safninu ; með því væri trygging fengin fyrir
því, að það yrði svo vel geyrnt, sem kostur
er á, og jafnframt yrði þá sem greiðastur
aðgangur að því að nota það. Bitstj.
Ferðaáætlun landpóstanna.
(Niðurlag).
Burtfarardagur póstins frá aðal póst-
stöðvum: Beykjavík, Isafirði, Akureyri, Seyð-
I) Sjá síðustu skýrslu þess 1880 og8i bls. XIII.
isfirði, Eskifirði, Prestsbakka og Stykkis-
hðfani, er fast ákveðinn við þann dag, er
nefndur er í ferðaáætluninni, snemma morg-
uns, þannig að ekki sje lengurtekið viðbögg-
ul- og peningasendingum, en til kl. 7 kveld-
ið næst á undan. Við millistöðvarnar eru
til teknir þeir dagar, er póstarnir mega
^eggÍa á stað þaðan í fyrsta lagi, og
ber að afgreiða póstinn þann dag, eða svo
fljótt sem unnt er, eptir hann.
b. Hvorugur aðalpóstanna II. 2 nje III.
2 má fara frá Höfða f Vallahreppi, fyr en
þeir eru báðir komnir til þessarar póstaf-
greiðslu, og hvor um sig hefir tekið við þeim
póstsendingum, er hinn hefir meðferðis.
c. Aukapóstur skal fara frá afgreiðslu-
staðnum daginn eptir komu aðalpóstsins
þangað, og snúa aptur frá endastöðum auka-
þóstleiðarinnar svo fljótt, að hann geti náð
aptur til fráfarastöðva sinna áður en aðal-
póstur kemur þangað í apturleið. jpó
skal Jíingeyjarsýslu- og Mýrasýslu-póstur
leggja á stað, ef unnt er, samdægurs sem
aðalpóstur kemur á afgreiðslustaðinn, og
skal afgreiða þá á undan aðalpósti. þessir
eru aukapóstar:
1. Gullbringusýslu-póstur fer frá Reykja-
vík daginn eptir komu aðalpóstanna, um
Hafnarfjörð og Kálfatjörn til Keflavíkur,
dvelur sólarhring þar, og snýr þá aptur til
Beykjavíkur.
2. Stykkishólmspósturinn fer frá Stykk-
ishólmi snemma morguns eptirnefnda daga,
þannig að ekki er tekið við böggul- og pen-
ingasendingum lengur en til kl. 7 kveldið
næst á undan:
4. 5. 6. 7.
9. júní 17. júlí 20. ágúst 29. septbr.
8. 1. 2. 3.
10. nóvbr. 12. jan. 5. marz 23. aprfl
og snýr hann aptur frá Arnarholti daginn
eptir komu Beykjavíkurpóstsins þangað.
Daginn eptir að póstur þessi er kominn
frá Arnarholti að Eauðkollsstöðum, fer auka-
póstur þaðan um Staðastað og Búðir út í
Ólafsvík, og snýr eptir sólarhrings dvöl þar
aptur að Bauðkollstöðum sömu leið.
3. Flateyjarpósturinnfer frá Stykkishólmi
daginn eptir komu póstsins frá Beykjavík f
7. og 8. ferð 1883 og 1. og 2. ferð 1884, og
snýr aptur til Stykkishólms eptir sólarhrings
dvöl.
4. Dalasýslupóstur fer í síðasta lagi á
Iþriðja degi eptir, að pósturinn er kominn frá
Akureyri að Stað í Hrútafirði, um Hjarðar-
holt í Dölum og Breiðabólstað á Skóarströnd
til Stykkishólms, og eptir þriggja daga dvöl
iþar snýr hann aptur sömu leið að Stað í
Hrútafirði.
5. Barðastrandarsýslupóstur fer frá Bæ í
Reykhólasveit morguninn eptir, að Beykja-
víkurpóstur er þangað kominn, um Brjáms-
læk og Bíldudal að Vatnseyri, og snýr apt-
ur, eptir tveggja sólarhringa dvöl þar, um
Brjámslæk að Bæ.
6. Strandasýslupóstur fer daginn eptir
komu Beykjavíkurpóstsins að Stað í Hrúta-
firði, þaðan um Borðeyri, Prestsbakka og
Hrófberg í Steingrímsfirði að Kúvíkum f
Reykjafirði, og snýr aptur svo tímanlega, að
hann geti náð norðanpóstinum á Stað í Hrúta-
firði á suðurleið hans.
7. ísafjarðarsýslupóstur fer frá ísafirði