Ísafold - 30.06.1883, Blaðsíða 2

50
mannsaldur, vel haldinn af stjórn fyr-
verandi fjandmanna sinna, Frakka.
Af keisarakrýningunni 1 Moskva er
það fljótast að segja, að hún tókst slysa-
laust, og fór fram eins og fyrir var hug-
að, með óumræðilegri viðhöfn. Keis-
arahjónin komu aptur til Pjetursborgar
io. júní og hjeldu þar vegsamlega inn-
reið.
Bandamenn í Vesturheimi vigðu 24.
maí brú yfir sundið milli New-York og
Brooklyn, East-River, eitthvert hið
mesta stórvirki og heimsins furðuverk.
Viku síðar, 30. maí, tróðust 30 manna
undir til bana á brúnni, og jafnmargir
hjer um bil meiddust.
Edinburgh 20. júní 1883.
Laugardag 16. þ. m. varð það fádæma
stórslys í Sunderland á Englandi, að nær
200 barna tróðust undir og meiddust
til bana eða köfnuðu, 1 afarstórum leik-
skála, þar sem mesti sægur barna var
saman kominn til skemmtunar. Börn-
in voru að ryðjast út, meðal annars ofan
af loptsvölum, en fyrir aðgæsluleysi
umsjónarmanna hnje höfuðhurð ein apt-
ur, feykimikið bákn, og meiddi til bana
eitthvað af börnunum; en þvagan, sem
eptir var inni, ruddist að í felmti og
fáti, og byltist hvert ofan á annað, þar
til að hrúgan varð svo sem að einum
valkesti. Hjer um bil á þessa leið mun
slysið hafa atvikazt, eptir þvísemfrek-
ast verður sjeð á blöðum hjer í dag.
Franskur aðmíráll, Pierre, hefir 13.
júní tekið herskildi bæ einn á eynni
Madagaskar, Tamatave, og þar með
hafið ófrið við eyjarskeggja. Hefir
Frakkastjórn átt þar í misklíð árlangt
eða meir, og mikil rekistefna á undan
gengin þessum atburði, en Bretar þar
öðrum þræði undir niðri.
Skýrsla urn laiulshókasaf'nift 1882.
Utlán og afnot bóka á Landsbóka-
safninu í þinghúsinu byrjaði eigi fyrr
en 6. marz 1882, sökum þess að eigi
var hægt að koma safninu í nokkurt
lag fyr; bókunum, sem fluttar vóru í
hið nýja húsrúm var í fyrstu hlaðið
upp í hyllurnar, en síðan tók það mjög
langan tíma að koma bókunum í rétta röð,
og er það verk ekki fullbúið enn, þó
búið sé að gjöra hið allranauðsynlegasta.
Síðan 6. marz var bókasafnið opið 3
rúmhelga daga í viku, á mánudaginn,
miðvikudaginn og laugardaginn 3 stund-
ir á dag (kl. 12—3), að undantekinni
einni viku fyrir jólin, sem notuð vartil
þess að koma reglu á útlánsbækurnar,
sem þá var skilað. Af töflu þeirri, er
hér fylgir, sést tala lántakanda oglán-
aðra bóka (binda) í hverjum mánuði,
og í öðru lagi tala lesenda á lestrar-
stofunni og bindatalan, sem þeir notuðu.
(I þýðir lántakendur, II léð bindi, III
lesendur, IV bindi).
Útlán Lestrarstofan
I II. III IV '
Marz Í27 7 25^i 176 221
Aprfl 148 b 127 222 2
Maf 83 141 3i 69
Júní 54 113 3i 75
Júlí . 42 107 27 63
Ágúst 35 79 «9 48
Septemb. 42 95 •9 47
Október 65 129 37 95
Nóvemb. 92 155 61 93
Desemb. 52 87 39 58.
Lántakendur voru þá alls 740 og lán-
uðu þeir 1425 bindi, á lestrarstofuna
komu 562 lesendur og fengu lögð þar
fram 991 bindi. Lándagar voru í marz
og júní 11, í apríl og ágúst 12, í maí,
september, október og nóvember 13, í
júlí 14 og í desember 9 ; alls 121 lán-
dagur.
Langmest var lánað af útlendum
skemmtjsögum (rómönum), þar næst, þó
miklu minna, af íslenzkum sögum, en
að tiltölu mjög fáar vísindabækur. Á
opinberum bókasöfnum erlendis eru
skemmtisagnir eigi lánaðar út, af því
engin þörf sýnist vera á því, að hið op-
inbera styrki menn til þess að ná í
bækur opt lítt nýtar, sjer til dægrastytt-
ingar; annars geta menn þar fengið
slíkar bækur lagðar fram á lestrar-
stofurnar eða notað þær til vísindalegra
rannsókna í skáldskaparfræði o. s. frv.
það mætti því koma til umtals, hvort
eigi ætti að takmarka lán á slíkum bók-
um frá landsbókasafninu.
Bókasafninu hafa verið gefnar marg-
ar bækur, en langmest kveður þó að
bókagjöfum Kriegers geheimeráðs; hann
hefir á árunum 1881 —83 gefið yfir
1000 bindi, allt beztu bækur. Auk
þess hafa ýms fjelög og stofnanir gefið
bækur, þannig t. d. háskólinn og vís-
indafjelagið í Kristjaníu, háskólinn í
Uppsölum, Accademia dei Lincei iRóm,
Smithsonian Institution og Harvard
University í Bandaríkjum ; svo og ein-
stakir menn t. d. W. Fiske, K. Maur-
er, Hilmar Finsen, Sigurður Melsteð,
Hannes S. Johnsen o. fl. pað sem
keypt hefir verið, hefir helzt verið á-
framhald af ýmsum tímaritum og rit-
söfnum, sem byrjunin var af í safni
Jóns Sig'urðssonar.
6. júní 1883.
Jón Árnason.
Um súrhey.
par eð margir hafa spurt mig um,
hvernig mjer hafi heppnazt með, og
hverja aðferð jeg hafi haft við hey
það, sem jeg súrsaði næstliðið sumar,
þá ætla jeg að biðja yður, herra ritstjóri,
að taka línur þessar í blað yðar; því
þó mjer ekki tækist það sem bezt, þá
kennijeg það einungis vanhírðingu, og
slæmum undirbúningi hvað tóptina snert-
ir, en er sannfærður um, að með litlum
kostnaði en sjer til mikilla hagsmuna
geta^penn notað tóptir til að súrsa hey í.
Tóptin sem jeg ljetheyiðj var göm-
ul, en þó með stæðilegum veggjum,
riema hvað víða voru sprungur milli
hnausa, sem vel gátu ollað því að vegg-
irnir ekki hafa verið nægilega lopt-
þjettir; einnig stóð tóptin í miklum halla,
svo þess vegna var lakara að láta nið-
ur f hana, og Hka seig ver í henni;
einnig voru dyr á tóptinui, sem ekki
hafði tekizt vel að byrgja. Jeg stakk
upp úr tóptarbotninum svo sem skóflu-
stungu, en kom þá ofan á möl, sem
jeg ekki mátti vera að grafa niður
svo tóptin varð alls ekki nema rúmlega
axlardjúp. Alls ekkert var tyrft með
veggjunum og heldur ekki botninn,
sem þó mun eflaust betra.
Hey það, sem jeg súrsaði, var 28
hestar af töðu og um 20 hestar af út-
he)'i, hvorttveggja orðið mjög hrakið,
og þá tekið upp úr fönn, því það var
í 21. viku sumars. Jeg tróð því niður
sem bezt jeg gat með fótunum, en
ekkert verkfæri hafði jeg til að þjappa
þvf niður með; útheyið ljet jeg ofan á
töðuna, og bar svo háan hrygg upp af
veggnum, sem jeg áleit mætti, til þess
mold tyldi á, síðan stóð það ótyrft um
nóttina, en næsta morgun byrgði jeg
það með þó mjög ljelegu torfi og einn-
ig var moldin mjög lftil því hana var,
illt að fá í kring, og var hún vfst ekki
meir enn 1 ‘/2 kv. á þykkt, en fremur
mun hún hafa verið góð, þvf það var
þjett leirmold. Eptir tvo daga kom
hiti í heyið og seig það þá ofan fyrir
veggbrúnir, svo það varð allt íhvolft,
en þó var ekki um það hirt annað en
þar sem sprungur höfðu komið í mold-
ina voru þær stignar saman.
pegar farið var að gefa það, eptir
12 vikur, var það drepið með veggj-
unum ogí því var velgja, sem efalaust
hefir leitt af því sem f það hefir runn-
ið, en um miðjuna var það (að þvf sem
jeg held) óskemmt, með sama lit og
þegar það var látið niður, og úr því
var sæt súrlykt. það hefir einungis ver-
ið gefið kúm, og jeta þær það mjög
vel; en um fóðurkrapt þess get eg ekki
með vissu sagt, þó eg haldi það muni
betra en sú taða sem nú er til hjer um
pláss.
f>eir sem kynnu að hafa súrsað hey
næstl. sumar og tekizt það nokkurnveg-
inn vel, ættu að senda blöðunum lýs-
ingu á aðferð sinni, ef hún væri í nokk-
uru mismunandi, svo menn gætu við-
haft þá aðferð sem hentust sýnist, þvf
eflaust mun gott að súrsa nokkuð hey
þó óþurkar ekki neyði mann til þess.
Líka munu margir sem ekki þora að
ráðast í það nema þeir fái vissu fyrir
því úr fleiri stöðum, að það hafi vel
tekist. Fossi í Hrútafirði í júním. 1883.
Gísli Sigurdsson.