Ísafold - 11.07.1883, Síða 2

54
og auglýsa síðan eptir á, að styrktarsjóður
fátækra verzlunarmanna eigi að verða gjaf-
arinnar njótandi. |>á er allt búið.
— Póstmeistarinn hefir 1000 kr. í skrif-
stofufje úr landssjóði; honum tókst að
kreysta skrifstofukostnaðarendurgjaldið upp
í þá upphæð fyrir nokkrum árum. Pyrir
nokkuð meira en helming þessa fjár hefir
hann til þessa haldið mann, sem hefir ann-
azt mestan hluta póstmeistarastarfanna og
auk þess unnið sjálfsagt helming vinnutíma
síns að aukastörfum manns þess, er póst-
meistaraembættinu þjonar, svo sem bóka-
sölu og pappírssölu, afgreiðslu skipa og
mýmörgu öðru. Samt sem áður getur póst-
meistarinn ekki ráðizt í þann kostnað og
fyrirhöfn, er því fylgir, að auglýsa með
dálitlum brjefsnepli á póststofudyrunum,
er auka-póstferðir fyrir falla, til annara
landa t. a. m. Hjer um daginn, 28. júní,
fje'll ferð til Skotlands, ágœt ferð til að skrifa
með, með franska herskipinu öðru. Dag-
inn áður heyrðist á skotspónum um ferð
skipsins, en sitt sagði hver um það, hve
nær það ætlaði á stað. þeim, sem þekkja
til póstafgreiðslu annarstaðar, verður það
fyrst fyrir, er svo ber til, að skjótast á póst-
húsið og hta eptir auglýsingu um það utan
á húsinu, eða þá fara inn og spyrjast fyrir,
því slík hús sem pósthús eru jafnan opin
frá morgni til kvölds í hverju siðuðu landi
nú á tímum, í höfuðstöðum að minnsta kosti.
En pósthúsið í Bvík er lokað helming af
deginum, og var það líka í þetta sinn nátt-
úrlega, og engin auglýsing um ferð skipsins
neinstaðar utan á húsinu.
Og annað eins sleifaralag og þetta er svo
sem engin ný bóla; það er rótföst tízka,
helguð af venjunni og hinni annáluðu fram-
taksemi og árvekni íslenzkra embættismanna.
Frá alþingi.
i.
Boðskapur konungs til alþingis er
svo látandi, dags. 26. maí:
Christian hinn Níundi o. s. frv.
Vora konunglegu kveðju!
Tíðindin er hingað bárust í fyrra um
harðærið á íslandi og þar af leiðandi
neyð og skort meðal landsbúa, hafa
valdið oss mikillar áhyggju. En eins
og stjórnin' ljet sjer vera annt um, þeg-
ar er hún komst að raun um hættu
þá, er yfir vofði, að afstýra neyð þeirri,
er fyrir hendi var, þannig hafa ein-
stakir velgjörðamenn, bæði hjer og
annarstaðar, svo fúsir viljað hjálpa
hinum nauðstöddu landsbúum, og gjört
það svo ríkulega, að með því varð eigi
að eins ráðið úr neyð þeirri, er fyrir
hendi var, heldur einnig þeirri hættu
afstýrt, er menn voru hræddir um að
leiða mundi á síðan af harðærinu. Til
allrar hamingju hafa Oss nú borizt þær
frjettir frá Islandi, að núsje breytt mjög
til batnaðar, og megi því vænta, að
landið muni brátt rjetta við aptur, og
smámsaman fá bættan þann skaða, er
það hefir orðið fyrjr.
Stjórnin hefir því gigi ætlað að hún
að sinni ætti að koma fram með tillögur
um nokkrar óvanalegar ráðstafanir f
þessum efnum, en hefir þó veittlands-
höfðingja heimild til að taka með al-
þingi til íhugunar, hvort vera muni
ástæða til að veita þeim, er orðið hafa
fyrir skaða, ítarlegri styrk af almennu
fje en orðinn er, og, ef svo væri, þá
að fá til þess fjárveiting þá á fjárlög-
unum, er með þarf.
f>að er auðsætt, að sú hin mikla
rýrnun, er á síðast liðnu ári hefir orðið
á fjárstofnum manna, mun hafa mikil
áhrif á fjárhaginn. En eptir þeirri á-
ætlan, er um það efni er unnt að gjöra
að sinni, má svo álíta, að hinar vana-
legu tekjur muni eigi að eins
standast útgjöldin, heldur muni jafnvel
verða nokkur afgangur, þó hann verði
ekki mikill, og hefir stjórninni því eigi
þótt ástæða til að fara þess á leit að
útvega nýjar tekjur, einkum þar sem
hækkun á álögunum mundi verða miklu
þungbærari, eftir því sem nú er á-
statt.
Vjer höfum með ánægju tekið eftir
því, hversu alþingi leitast við með ár-
legum fjárveitingum á fjárlögunum að
koma upp atvinnuvegum landsins. Hafa
þó þessar fjárveitingar hingað til mest
miðað að þvi, að efla landbúnaðinn.
En eigi mun minna í það varið að efia
hinn annan aðalatvinnuveg landsins,
sem eru fiskiveiðarnar, og þar sem mál
það hefir á seinni tímum vakið athygli
manna á sjer, og svo virðist einnig sem
áhugi manna fyrir því sje vaknaður á
íslandi sjálfu, þá hefir stjórnin ætlað,
að hún ætti fyrir sitt leyti að greiða
fyrir málinu, með því að gjöra aðgang-
inn til hinna innlendu fiskiveiða svo
hægan fyrir, sem auðið er, og munu
því nokkur frumvörp, er að þessu lúta,
verða lögð fyrir alþingi.
í sambandi við mál þetta stendur
annað, er Oss er mjög ant um, en
það er endurnýjan verzlunarsamningsins
við Spán, er útrunninn var í haust er
leið. Samningstilraunir þær, er gjörð-
ar hafa verið við Spánar-stjórn, hafa enn
engan árangur haft, en stjórn Vor mun,
ekki sízt vegna þess að það er Islandi
svo mikils varðandi, gjöra sjer far um
að koma á samningi við Spánar-stjórn
jafnvel þótt svo væri, að leggja þyrfti
í sölurnar töluvert af tekjum þeim, er
ríkissjóðurinn hefir hingað til haft í toll
af spönskum vörum.
Að endingu verðum Vjer að tilkynna
alþingi, að landshöfðingi Vor yfir ís-
landi, er um langan tíma hefir stjórnað
þessu embætti, og jafnframt verið full-
trúi stjórnarinnar á alþingi, getur eigi
lengur haft þessa stöðu á hendi, þar
sem hann er skipaður í mikilsháttar og
vandasamt embætti hjer í landi; en
Vjer treystum því, að sá maður, er Vjer
höfum falið á hendur að veita landshöfð-
ingjaembættinu forstöðu, og að leysa
af hendi þann starfa, er því er sam-
fara, að vera fulltrúi stjórnarinnar á al-
þingi, muni hjá alþingi verða aðnjót-
andi sömu velvildar og trausts, er
fyrirrennari hans hafði áunnið sjer.
Um leið og Vjer bætum við þeirri
innilegu ósk Vorri, að starfi alþingis,
er í hönd fer, megi verða til heilla og
hamingju fyrir landið, heitum Vjer Voru
trúa alþ. hylli Vorri og konunglegrimildi.
þ>orvarður læknir Kjerúlf, 1. þingm.
Napður-Múlas., kemur ekki á þing í
þefta sinn; var kyrsettur af amtmanni
vegna læknisleysis. Holger kaupm.
Clausen, þm. Snæfell., kom ekki til
þings fyr en 9. júlí.
Alþingistíðindunum skipt á milli
prentsmiðjanna í Rvík og á að reyna
að koma sem mestu af umræðum út
jafnóðum, um þingtímann.
Ritstjóri alþingistíðindanna er Björn
Jónsson, ritstjóri ísafoldar.
Fyrir skrifstofu alþingis stendur
Lárus Sveinbjörnson yfirdómari, eins
og síðast.
Stjórnarfrumvörpin 17 eru:
1. Frumvarp til fjárlaga fyrir árin 1884
og 1885;
2. Frv. til fjáraukalaga fyrir 1878 og
1879;
3. Frv. til fjáraukal. fyrir 1880 og 1881;
4. Frv. til fjáraukal. fyrir 1882 og 1883 ;
5. Frv. til laga um samþykkt á lands-
reikningnum fyrir 1878 og 1879:
6. Frv. til 1. um samþ. á landsreikn.
fyrir 1880 og 1881;
7. Frv. til 1. um, að aðflutningsgjald
af skipum, er frá útlöndum flytjast
til íslands, sje úr lögum numið;
8. Frv. til 1. um fiskiveiðar hlutafje-
laga í landhelgi við ísland;
9. Frv. til 1. um breyting á 1. gr., 2.
lið í tilskipun handa íslandi um
skrásetning skipa 25. júní 1869;
10. Frv. til landbúnaðarlaga fyrir ísland;
11. Frv. til 1. um, að stjórninni veitist
heimild til að selja nokkrar þjóð-
jarðir;
12. Frv. til 1. um bæjarstjórn á Akur-
eyri:
13. Frv. till. um eptirlaun prestsekkna;
14. Frv. til 1. um breyting á tilskipun
um prestaköll á íslandi 15. des.
1865 1. og 2. gr.;
25. Frv. til 1. um breyt. á 1. gr. í lög-
um 27. febr. 1880, um skipun
prestakalla;
16. Frv. til 1., er breyta hegningará-
kvörðununum í tilsk. 5. sept. 1794,
5- gr-;
17. Frv. til 1. um breyting á opnu brjefi
27. maí 1859 um að ráða útlenda
menn á dönsk skip, sem gjörð eru
út frá íslandi.
Níu fyrstu frumvörpin lögð fyrir
neðri deild, hin fyrir efri.
Bráðabirgðalögin, sem lögð eru fyr-
ir þingið, eru þau frá 16. febr. 1882
um breyting á 9. gr. í lögum 4. nóv.
1881 um útflutningsgjald af fiski, lýsi
o. s. frv.—lögð fram að eins til athug-
unar og eptirsjónar, segir landshöfðingi,
en ekki til samþykktar, með því að
framkvæmdartími þeirra er um garð
genginn. __
I fjárlögunum er fátt nýmæla. Tekj-
urnar gerðar eitthvað 3 þús. minni allt
fjárhagstímabilið, heldur en í síðustu
fjárlögum, nefnil. 850 þús., síðast 853.
Abúðar- og lausafjárskattur gerður ekki
nema 35 þús. hvort árið, í stað 49 þús.
og 45 þús. í síðustu fjárl. Aðflutnings-
gjald af áfengum drykkjum og tóbaki
dálítið lægra. „Stjórninni veitist heim-
ild til að gefa eprir leigur af lánum
þeim, er veitt hafa verið ýmsum sýsl-
um 1882 og 1883 til þess að sporna
við hungursneyð, til ársloka 1888, mót
því að frá þeim tíma greiðist af þeim
4% í leigur, og að ‘/20 af þeim_ end-
urgreiðist síðan á ári hverju“. Úr út-
gjaldadálkinum er það helzt tiltínandi,
að þóknunin fyrir hina umboðslegu