Ísafold - 09.04.1884, Side 4

60
t. a. m. þá reglu, að næturdrykkjur sje ó-
leyfilegar 1 þessum opinberu drykkjubælum.
Hugsunarháttur almennings og stjórnar-1
innar er því miður, enn sem komið er, mjög
á móti bindindi, og á því er lítil von að
nokkur veruleg bót verði, svo lengi sem
hinn uppvaxandi menntalýður í skólum
landsins ekki kemst á þá skoðan, að drykkju-
skapur sje synd, skömm og skaði. En apt-
ur er ekki við því að búast, að hinir ungu
námsmenn komist á þessa skoðan, fyr en
hinir andlegu leiðtogar þeirra, kennararnir,
innræta þeim hana bæði með orði og eptir-
dæmi. Eeglumenn og hófsmenn eru nú
vitanlega allmargir hinna íslenzku skóla-
kennara; en það þarf meira, ef duga skal.
þar sem drykkjuskapur er kominn eins
langt og á voru landi, þá verður ekki lagi komið
ámeðöðru enstofnunbindindisfjélaga, ogþar
eiga einmitt reglumennirnirog hófsmennirnir
aðganga á undan. Að það er ekki nóg, eins
og nú stendur á voru landi, að hinir andlegu
leiðtogar hinna ungu námsmanna sjeu hófs-
menn, til tryggingar hófsemi og reglusemi
meðal lærisveina þeirra, má sjá á því, að
frá því fyrsta er hinn íslenzki prestaskóli
var stofnaður, hafa þar aldrei verið aðrir
kennarar en stökustu reglumenn, sem éinnig
að öllu öðru léyti hafa verið mjög mikils-
metnir; en þó hafa út frá prestaskólanum
komið menn tugum saman, sem hafa verið
allt annað en reglumenn og hófsmenn og
sem með dæmi sínu hljóta að hafa haft mjög
skaðleg áhrif á hugsunarhátt alþýðu.
Enginn œtlar að verða ofdrykkjumaður ;
allir ætla 1 upphafi að neyta áfengra drykkja
að eins í hófi, og þeim virðist 3jer muni
verða þetta auðgefið eigi síður en þeim
mönnum, sem þeir þekkja til að ávallt gæta
hófs, þó að þeir neyti áfengra drykkja. En
meðalhófið er vandratað, og öllum er ekki
sami styrkur gefinn til að halda nautn sinni
innan rjettra takmarka; og svo er maður-
inn, þvert á móti ætlan sinni, áður en hann
veit af orðinn ofdrykkjumaður. Hófsemd-
ardæmi reglumannanna hefir orðið honum
að fótakefli og gjört hann að ofdrykkju-
manni.
þetta þurfa allir þeir menn meðal þjóðar
vorrar, sem neyta áfengra drykkja í hófi,
að sjá, en einkanlega þeir meðal þeirra,
sem eru í þeirri stöðu í mannfjelaginu, að
eptirdæmi þeirra hefir mest áhrif á hugsun-
arhátt annara manna, t. a. m. allir embætt-
ismenn, verzlunarstjórar, þingmenn og blaða-
stjórar. Og mjer getur nú ekki betur virzt
en blaðastjórar vorir, sem öllum fremur ætti
að álíta allt mannlegt sjér viðkomandi, ætti
að vera sjálfkjörnir til að ganga í broddi
þeirrar fylkingar, sem berst fyrir bindindi
og þar með á móti allri þeirri eyðilegging,
líkamlegri og andlegri, sem drykkjuskapur-
inn hefir í för með sjer. J. B.
Undan Eyjaftöllum -2/-—84. Eins og al-
kunnugt er orðið, var vertíðin í fyrra undir
Eyjafjöllum hin bágasta af mörgum bágum
fytirfarandi, og þar á ofan bættist það frá-
bæra aflaleysi í Vestmannaeyjum, þar sem
margir undan Fjöllunum hafa haldið sig að
í langa tíma, en optmisgefizt. þessavegna
höfðu flestir búendur lítið að leggja í kaup-
stað árið sem leið;—ull af fáum kindum,
sem varla er nema til fata, bjargar næsta
lítið—; en skuldir miklar áður, enda komst
lífið í fyrra, þegar leið á vetur, í mikla hættu
og tvísýni. Næstliðið sumar var grasvöxt-
ur viðunandi, en nýting varð mjög bág, þar
eð sífelldar fjallaskúrir dundu ofan af jökl-
inum, svo að varla var nokkur dagur þur
til enda fram eptir öllum slætti. Töður og
mikið af úthéyi hirtist því bæði hrakið og
illa þurt, svo hey urðu soruð eða illa verk-
uð. þegar veturinn var genginu í garð,
komu hjer, eins og annarstaðar, frábærir
umhleypingar, heldur frosthægir, en sem þó
hindruðu að jörð yrði notuð til beitar.
Roskið fje kom á gjöf snemma í desembér,
en hross nokkru seinna, svo í fyrsta lagi
varð að gefa öllum skepnum, og búendur
hefðu komizt 1 afarmikla kreppu með hey,
ef hross hefðu ekki vel ljett á á Góunni;
en nú er vonandi, að margir komist langt,
ef ékki verður vorhart. Almannarómur er,
að kýr hafi mjólkað illa, eins og nærri má
geta eptir hirðingunum ; en yfir tekur að ó-
víða eru allar kýr bornar enn þá, svo að
mjólkin kemur æði seint eptir þörfunum, og
verði farið að verða hart um hey þegar þær
bera, þá er auðsjeð hvernig fer. Heilbrigði
hefir verið með bezta móti, en hart manna
á milli, meðfram vegna þess að kálgarðar
brugðust, og þó að margir hafi fengið stuðn-
ing til að viðhalda lífinu í því dýrmœta gjafa-
korni og gjafafje frá útlöndum, sem ekki
verður fullþakkað, þá sýnist ekki efasamt,
að margir hefðu orðið horaðir og sumir jafn-
vel dáið af bjargarskorti, ef að verzlunar-
maður herra þorvaldur Björnsson á Núpa-
koti hefði ekki bjargað með matarlánum,
þar eð sumar sveitarmefndir virðast æði
mikið hlífast við að biðja um gjafastyrk,
eins og það væri vanvirða, þegar volæðið er
ekki komið af leti og dáðleysi. Enn þá hef-
ir enginn fiskur fengizt á land undir Vestur-
eyjafjöllum og sárlítið í austurpartinum;
en hvernig fer með bjargræði, ef ekki fisk-
ast innan skamms, læt jeg ósagt, því bæði
er það, að mikið áræði-þarf til f®ss að lána
fátæklingum eins og nauðsyn kann að krefja
og svo eru fáir brunnar svo djúpir, að ekki
verði uppausnir.
AUGLÝSINGAR
isamíeldu máli m. smáletri tosta 2 a. (Jiakiaiáv. 3 a.) hverl orj 15 stala Iretasl
m. öSm letri eía setning 1 kr. fjrii (ramlunj dálks-lenjdar. Borgun út i hönd
Mannskaða-samskot í Grindavík og Höfnum.—
Mad. Káðb. Jónsdóttir á Kaimanstjörn 40 kr.;
formaður Sigurður Sigurðsson s. st. 5 ; formaður
Sigurður Benidiktsson á Merkinesi 10; Marteinn
Olafsson s.st. 4 ; formaður Bjarni Guðnason s.st. 10,
og hásetar hans (þrettán) 15 ; Einar Einarsson á
Stað ;>; Guðm. Ólafsson frá Stað 3 ; Vernharður
Björnssoná Staðargerði 10,50; mad. Anna og börn
á Stað 8,85; Jón yngri Jónsson í Kvíadal
i,t>5 > Ingvar HólmsteinssQn í Bergskoti 5. Sam-
tals 120 kr„ er eptir ráðstöfun gelendanna hefir
verið skipt þannig: ekkjunni Sigríði Júlíönu Tóm-
asdóttur á Álptanesi 40 kr„ ekkju Halldórs Ein-
arssonar frá GrunJ á Akranesi 40 kr„ og ekkju
Stepháns Bachmanns 40 kr.
p. t. Hafnarfirði 26/s 84. O. V. Gislason.
Nordisk Conversationslexicon (Forlagsbureauets
Haandudgave) er til sölu í góðu bandi fyrir 16 kr.
Kitstj. visar á seljanda.
Stúdentarnir frá Keykjavíkurskóla 1874 eru
beðnir að minnast skuldbindingar sinnar um að
finnast á þessu ári. — Tíminn virðist hentugastur í
lok júlímán. þ. á. og staðurinn Keykjavík.
Rvik. 7. april 1884
Asmundur Sveinsson. U. Bosenkranz.
Almanak þ»jóðvinafjelagsins 1884 er
enn til sölu á afgr.stofu ísaf. 50 a.
Kcikningur
yfir tekjur og útgjöld kvennaskólans í Rvík
31. ág. 1882 til 31. ág. 1883.
Sjóður 31. ág. 1882 .............. 8952,61
Tekjur á árinu :
1. Af jafnaðarsjóði Suður- Kr.
amtsins fyrir 1881.....100
fyrir 1882.....200
2. Af landssjóði fyrir 1882 400
3. Frá Classenske Fideikom-
mis fyrir 1882 og 1883 400
4. Gjöf frá prívatmanni ... 500
5. Vextir til 11. júní 1883 356,20
6. Kennsluborgun........ 20 1976,20
Frá þessum samtals ........... 10928,81
dragast :
1. Tilforstöðukonuskolans 600
2. Fyrir timakennslu.... 697,80
3. Fyrir húsnæði með Ijósi
og hita...............280
4. Ymisleg útgjöld....■ 27,58 1605,38
Sjóður 31. ág. 1883:
1. í sparisjóði......... 1535,77
2. Veðskuldabrjef....... 7226,98
3. Bíkisskuldabrjef... .. 400,00
4. I sjóði hjá gjaldkera ... 160,68 9323,43.
Fyrir hönd forstöðunefndar kvennaskólans.
Bvík 14. marz 1884.
Eiríkur Kriem.
Kitstjóri Björn Jónsson, cand. phil.
Prentsmiðja ísafoldar.