Ísafold - 08.04.1885, Blaðsíða 4

64
leið, því sú fyrri snýr ekki aptur til djúpsins
á móti þeirri, sem á eptir kemur.
Hjer í Eaxaflóa er þessu allt öðru vísi
háttað. Undir eins og vart verður við fisk í
Garðsjó, koma skip úr innri og ytri veiði-
stöðunum, frá Seltjarnarnesi allt út að
Garðskaga, svo hundruðum skiptir, hvert
skip með 15—20 hundraða lóðir, leggja þar
lóðir sínar á lítinn blett, — því Garðsjórinn
má heita lítill blettur í samanburði við skipa-
fjöldann, sem þangað sækir1, — hver lóðin
leggst yfir og flækist í aðra og svo taka hin-
ir stríðu straumar þær allar og bera þær
vestur í flóamynnið á móti íiskigöngunni;
það af fiski, sem ekki krækist á lóðirnar,
hröklast og flýr undan þeim; kemur svo
truflun á þann fisk, sem er, ef til vill að
komast inn í flóamynnið, þegar hinn sem á
undan var kominn, kemur aptur á móti
honum, og eptir 2 eða 3 sjóveðursdaga er
allur fiskur þaðan horfinn, sva að hans vérð-
ur hvergi vart í venjulegum fiskileitum.
þetta hefir árleg reynsla staðfést í mörg
undanfarin ár.
Á grunninu, þar sem straumar eru ekki
eins stríðir og í Garðsjó, er lóðin engu síður
hættulegt veiðarfæri, því þar dregur hún
upp og drepur þann smáfisk, sem ekki er
nærri hálfvaxinn, og þess vegna mikils til of
ungur til að geta æxlast; en hvaða von geta
menn gert sjer um aflabrögð framvegis, ef
viðkoman er eyðilögð ? það var sannarlega
hörmulgt að horfa á það smælki, sem menn
veiddu hjer í haust á ýsulóðina á grunninu
og að athuga um leið kostnaðinn, sem var
til að afla þess, þegar 30 fiska hlutur rúm-
aðist í einum sjóvetling og 70 tiska hlutur
fyllti ekki 1 skeffumál; hvað skyldi hreinn
ágóði hafa orðið mikill af slíkum afla ?
það er vissulega ekki án orsaka, þó að
vorir beztu fiskimenn og helztu útvegsbænd-
ur álíti ýsulóð hjer innfjarðar um vetrartím-
ann eitt hið hdskalegasta veiðarfœri fyrir
fiskigöngur og eptirkomandi aflabrögð, enda
er sú skoðun nú sem óðast að ryðja sjer til
rúms, bæði hjér og á Inn-nesjum, ekki sízt
síðan menn fóru að nota sild til beitu, því
hún, síldin, mun verða aðgæzluverð beita,
þegar framhða stundir, þó menn undan-
farin ár hafi neyðzt til að nota hana
vegna skorts á annari hentugri beitu. það
þykir orðið sannreynt, að þar sem síld
er beitt, einkanlega ef stríðir straumar
eiga sjer stað, þá hvarfli fiskurinn burtu
eptir fáa daga, og menn þykjast einnig
hafa tekið eptir hjer í straumleysunni, að
ef síld er beitt, fáist ekki fiskur á sama
stað daginn eptir, sem hann fekkst nægur
daginn áður. Eáð til þess, að gjöra síld sem
hættuminnsta fyrir fiskigöngurnar, þó henni
sje beitt, mun ekkert annað betra, en
stöðugur niðurburður af þorskhrognum eða
grásleppuhrognum, á meðan setið er ; þó
hygg jeg slíkan niðurburð árangurslausan,
þar sem stríðir straumar eru, t. d. í Garð-
sjó eða utan Faxaflóa.
Eg fer nú ekki hjer um fleiri orðum, en
vona aðmjer reyndari og hyggnari sjómenn
láti í ljósi skoðun sína í blöðum vorum um
þetta síðasta atriði.
Eitað í aprílmán. 1885.
Bundi i Strandarhreppi.
1) A öllu því svæöi, sem er í milli þjórsár
og Ölvesár, munu að eins ,rúm 60 skip stunda
fiskiveiðar um vetrarvertíðina ; en hvað er það
í samanburði við hinn mikla skipafjölda, sem
sækir á hinn litla hlett, Garðsjóinn, þegar afla-
von er þar?
Sæluhúsvörðurinn á Kolviðarhól. — Að
kvöldi hins 17. þ. m. kom jeg, hrakinn ferða-
maður, í vondum byl að Kolviðarhól, sjálfur
þreyttur og með mjög þreytta hesta.
Jeg ætlaði þá að láta þar fyrirberast, ef auðið
hefði verið, en það var ekki, því vertinn á Kol-
viðarhól, sem jeg ekki veit betur en að sje
launaður af almannafje, neitaði mjer harðlega
um húsaskjól fyrir hross mín, og neyddist jeg
því til að leggja á Hellisheiði i tvísýnu veðri.
Jeg efast um, að jegþá nótt hefði náð manna-
byggðum, hefði ekki JónJónssoná Kolviðarhól
liðsinnt mjer og leiðbeint mikinn hluta af fjall-
veginum, sem þá var fyrir hendi.
Jeg auglýsi þetta ferðamönnum til aðvörun-
ar, því háskalegt getur verið, að treysta slíku
sæluhúsi í vetrarferðum.
Jeg vonalíka, að sýslunefndir, sem ldut eiga
að máli og aðrir málsmetandi menn. gefi sælu-
húshaldinu betri gaum en útlit er fyrir að hing-
að til hafi gert verið, og sjái svo um, að þessi
þarfa og dýra stofnun komi að tilætluðum not-
um, en verði ekki helzt til þess að tæla menn
út í hættuna.
Miðengi í Grrímsnesi 19. marz 1885.
Guðm. Jónsson.
AUGLÝSINGAR
í samfeldc máli numáletri bsta 2 a. (þakkaráv. 3a.) hvert orí 15 slaia frekast
m. bfim leiri eJa setninj 1 kr. íjrit þuinlung dálks-lengdar. Borjun út í höud*
Tíl leigu tvö herbergi, góð, í húsi í miðjum
bænum, með vægu verði, helzt handa einhleyp-
um. Ritstj. ávísar.
Til leigu tvö toptherbergi í nýju húsi á
Vegamótastíg. Ritstj. ávisar.
I. F. F. Lillieqvist Gothersgade II Kjöbenhavn
selur alls konar leður og skinn með bezta verði
til skósmíðis, söðlasmíðis, bókbands og töfflugjörðar.
Almanak þjóóvinafjelagsins 1885 er enn
til sölu á afgreiðslustofu ísafoldar. Kostar 50
aura.
Til athugunar.
Vjer undirskrifaðir álítum það skyldu vora
að biðja almenning gjatda varhuga við hinum
mörgu og vondu eptirlíkingum á Brama-lífs-
elixír hra. Mansfeld-Búllner & Lassens, sem fjöldi
fjárhuga kaupmanna hefir á boðstólum; þykir
oss því meiri ástæða til þessarar aðvörunar,
sem margir af eptirhermum þessum gera sjer
allt far um að líkja óptir einkennismiðanum á
egta glösunum, en efnið í glösum þeirra er
elcki Brama-lífs-elixír. Vjer höfum um langan
tíma reynt Brama-lifs-elixír, og reynzt hann
vel, til þess að greiða fyrir meltingunni, og til
þess að lækna margskonar magaveikindi, og
getum því mælt með houum sem sannarlega
lieilsusömum bitter. Oss þykir það uggsamt, að
þessar óegta eptirlíkingar eigi lof það skilið,
sem frumsemjendurnir veita þeim, úr því að
þeir verða að prýða þær með nafni og einkenn-
ismiða alþekktrar vöru til þess að þær gangi út.
Harboöre ved Lemvig.
Jens Christian Knopper. Thomas Stausholm.
C. P. Sandsgaard. Laust Bruun.
Niels Chr. Jensen. Ove Henrik Bruun.
Kr. Smed Rönland. I. S. Jensen.
Gregers Kirk. L. Dahlgaard Iíokkensberg.
N. C. Bruun. 1. P. Emtkjer.
K. S. Kirk. Mads Sögaard.
1. C. Paulsen. L. Lassen.
Laust Chr. Christensen. Chr. Sörensen.
93r.] N. B. Nielsen. N. E. Nörby.
TIL SÖLII á afgreiðslustofu ísafoldar:
Gröndals Dýrafræði..................2,25
Gröndals Steinafræði................1,80
Islandssaga f>orkels Bjarnasonar . . 1,00
Ljóðmæli Gríms Thomsens .... 1,00
Um sauðfjenað, eptir Guðm. Einarss. 0,90
Undirstöðuatriði búfjárræktarinnar,
eptir sama........................0,50
Erslevs landafræði, önnur útgáfa . . 1,25
Dönsk lesbók handa byrjöndum (S. H.) 1,00
Páls Melsteðs mannkynssögu-ágrip,
2. útg............................2,50
Bænakver og -sálma, eptir Ólaf Ind-
riðason, bundið ...................0,25
Hættulegur vinur....................0,25
Landamerkjalögin....................0,12
Almanak pjóðvinafjelagsins 1885 . . 0,50
Um uppeldi barna og unglinga eptir
Herbert Spencer....................1,00
tSsr’ Nærsveitamenn eru beðnir að vitja
ísafoldar á afgreiðslustofu hennar, sem er
í ísafoldarprentsmiðju, við Bakarastíginn,
1. sal; — nema Seltirningar i búð N. Zim-
sens (Knudtzons verzlun), og Kjósarmcnn
og Kjalnesingar í búð S. Johnsens.
I ð u nn.
Fyrir lok þessa mdnaðar kemur nt 3.—6.
(síðasta) hepti annars bindis í einu lagi, þ.
e. 13.—20. örk.
Síðan er ætlast til að meiri hluti þriðja
bindis, þ. e. stðara helmings af ánjangnvm,
verði kominn út fyrir lok júnimánaðar.
Ritstjóri Björn Jónsson, cand. phil.
Erentsmiðja Isafoldar.