Ísafold - 13.05.1885, Blaðsíða 1
íeiuur út á miSviMajsmorjna. íerJ
írjanjsins (55-60 ariraú 4kr.: erlendis
5 kr. Borjisl Ijrir miöjan
ISAFOLD.
öppsöjn (skrill.) bundin viö árainót, 6-
jild nema komin sje !il úij. fjrir 1. okt.
löjreiJslustoia : Isaloldarprentsm. i. sal.
XII 21.
Reykjavik, miðvikudaginn 13. maimán.
1885.
81. Innlendar frjettir. Útlendar frjettir.
82. Hálfyrði um vegabætur.
83. Auglýsingar.
Forngripasafnið opið hvern mvd. og ld. kl. I 2
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. 12 -2
útxán md„ mvd. og ld. kl. 2—3
Sparisjóður Rvíkur opinn hvern mvd og ld. 4—5
Veðurathuganir í Reykjavik, eptir Dr. J. Jónassen
Maí Hiti (Cels.) Lþmælir Veðurátt.
ánóttujumhád. fm. em. fm. em.
M. 6. -r- 4 + 3 30,2 30!1 N h b N h b
F. 7. 0 + 3 30,1 3°.i N h b N h b
F. 8. 4- 4 -f- 2 3°J 30.1 N hv b N h d
L. 9. -r- 4 + 2 30,2 3°.2 N h b N h b
S. 10. — 4 + 3 3°.3 3° N h b N h b
M. 11 -f- 1 + » 3° 29.9 Sa h d 0 d
p. 12. + 2 + 9 3° 3°.i A h b N h b
Jbessa viku hefir verið hjer sifellt norðanveðnr,
optast hægur hjer, en hvass til djúpanna ; talsvert
frost hefir verið svo að kalla á hverri nóttu; 8.
gjörði hjer alhvitt af snjó síðari part dags, kveld-
ið h. II. rigndi hjer nokkra stund talsvert. Arið
1883 og 1884 var hjer alveg sama veður um þetta
leyti, nema hvað enn var kaldara 1883, þvi þá var
gaddurinn svo mikill, að 10. maí lagði hjer alla
tjörnina. í dag 12. hæg norðangola, bjart veður.
Reykjavík 13. mai 1885.
Póstskip fór (Laura) 6. þ. m. snemma morg-
uns. Með því sigldu kaupmenn nokkrir, og
síra Matthías Jochumsson snöggva ferð til
Lundúna.
Mannslát. Dáinn 28. f. m. síra Lárus Ólaý-
ur porlaksson (prests Stefánssonar frá lJndir-
felli), sóknarprestur í Mýrdalsþingum og settur
prófastur í Vestur-Skaptafellssýslu, fæddur 18.
febr. 1856, útskrifaður af prestaskólanum og
vígður 1882; efnilegur prestur og ljúfmenni;
hafði veikzt á annexíufreð í vetur í ófæru veðri,
en brauðið mjög örðugt.
Sigling frá útlöndum. Til Rvíkur: 2/6 Zeus
70 smál., með vörur til (x. Zoiiga frá Khöfn.—
4/6 Waldemar, 87, Wies, með vörur til Fischers-
verzlunar frá Khöfu.—4/6 Dagmar, 100, Nilsen,
frá Mandal með við til lausakaupa. - 5/6 Hanne,
68, Hansen, með vörur til S. Magnússonar frá
Khöfn.—"l6 August, 78, Dreiö, með vörur frá
Khöfn til G. Zoega, J. 0. V. Jónssonar (Smiths-
verzlunar) o. fl.—12/6 Ragnheiður, 79, Bönnelykke,
með vörur frá Khöfn til J. O. V. Jónssonar.
Utlendar frjettir.
Með frakkneska herskipinu, sem síðar
kom, Dupleix, bárust hingað ensk blöð til
1. þ. m., og er þar varla á annað minnzt en
ófriðarviðbúnaðinn Rússa og Englendinga.
Stjórnin enska hafði beiðzt fjárveitingar
af þinginu, 11 milj. punda (nær 200 milj.
kr.), til þess að vera við öllu búin, og Glad-
stone mælti fyrir því máli af svo frábærri
snilld, að andvígismönnum stjórnarinnar á
þinginu (Torýmönnum og írum) varð gjör-
samlegt orðfall og rómuðu orð hans eigi síð-
ur en flokksmenn hans, og var f jeð veitt um-
mælalaust og í einu hljóði. þetta gerðist
27. f. mán.
f>að frjettist síðast frá Rússlandi, að keis-
ari væri að búast til ferðar til Moskva með
þeirri fyrirætlun, að gefa þar, í hinum forn-
lega höfuðstað ríkisins, út ávarp til lýðsins
um friðrofin, eins og faðir hans gerði á und-
an Tyrkjastríðinu síðasta.
Plugufregn hafði borizt um nýja orustu
milli Rússa og Afgana seint í f. m., og áttu
að hafa fallið 1000 manna (aðrir segja 1700)
af Rússum.
það þykir einsætt, að Rússar vilji engan
frið hafa eða rjettara sagt ýmsir gæðingar
hins einvalda keisara, er ekki horfa í að
stofna landi og lýð í hinn mesta voða til að
afla sjálfum sjer fjár og frama, en hinn
ungi kéisari líklegast því miður slíkra hluta
helzt til auðeggjaður.
Leipzig 2. apríl 1885.
Hjer er nú komið vor og sumarhiti; en lík-
lega er enn þá hvítt og freðið heima á Fróni.
Hjer eru grundirnar farnar að grænka, trjen
eru að springa út og á götum og torgum er
allt fullt af fólki til þess að fagna sumrinu.
Alstaðar er sægur af börnum að leika sjer í
trjágörðunum og kvennfólkið á Ijósleitum og
mislitum sumarfötum flögrar eins og fiðrildi í
sólskininu; en það er alltaf vissasti sumarboð-
inn í stórborgunum.
það var mikið um dýrðir um allt þýzkaland
í gær, því þá var 70 ára afmælisdagur Bis-
marck’s. Seinni hluta vetrarins hefir ekki ver-
ið talað um annað en þennan dag og hveraig
hann mætti verða sem glæsilegastur. Menn
kvöddu til samskota til þess að gefa Bismarck
heiðursgjöf, og tóku þjóðverjar því svo vel, að
þeir gáfu hátt á þriðju miljón krónur. Rúm-
um helming af þessu fje, eða um 1,600,000 kr.,
var varið til þess að kaupa aptur jarðir þær og
eignir, cr komnar voru undan erfðagózi furst-
ans, því sem Schönhausen heitir, og var hann
nú látinn fá þær í afmælisdagsgjöf. Hinum
helmingnum ætlar hann að verja til almenn-
ings þarfa, (hann gefur það tii styrktarfjár við
æðri skóla); veizlur og samsæti hafa verið víða
um þýzkaland síðan á nýári í minningu þcssa
dags. Skáldin hafa orkt fjölda af kvæðum, en
bezt hefir mönnum þó getizt að kvæði eptir
Paul Heyse. í öllum blöðum eru frásagnirum
Bismarck og æfiferil hans, myndir af honum á
öllum aldri og hinum nánustu ættingjum hans.
í gluggum eru 'hjer alstaðar ljósmyndir, lit-
myndir og myndastyttur af Bismarck, prýddar
lárviði og blómsveigum. Hundur Bismarcks,
Tyras (kallaður í skopi „der Reichshund", þ. e.
ríkishundurinn) er eflaust allra hunda fræg-
astur; hann er víðast hvar á myndunum hjá
húsbónda sinum. þjóðverjar eiga Bisinarck mik-
ið upp að inna og sannast það nú á honum, er
hann sagði fyrrum, er liann var mjög óvinsæll
á þýzkalandi: „Vielleichtwerde ich doch einmal
der populárste Mann in Deutschland", þ. e. lík-
legast verð jeg samt einhvern tíma hinn vin-
sælasti maður á þýzkalandi.
Hinn 31. marz byrjaði hin eiginlega hátíð,
og vil jeg segja hjer dálítið af hátíðahöldunum
í Berlín, því þar var, eins og eðlilegt er, mest
um dýrðir. Frá því snemma morguns var allt
á flugi í borginni. Var þar hinn mesti sægur
af aðkomumönnum úr öllum áttum. Alstaðar
fullt af konum og körlum, er seldu myndir
líkneskjur, minnispeninga, blöð og þess konar,
allt til minningar um Bismarck. Kl. 4 byrjaði
hátíðin; lögregluliðið sópaði öllum manngrúan-
um úr þeim götum, sem liggja að höll Bis-
marcks, til þess að rúm yrði fyrir flokka þá er
gengu í skrúðgöngu fram hjá höllinni. Fyrst
komu nokkur þúsund gamalla hermanna, er bar-
izt höfðu í öllum þeim styrjöldum, er þjóðverj-
ar hafa háð um Bismarcks daga; gengu þeir í
24 lylkingum og fylgdi hverri fylkingu söng-
flokkur og hljóðfæri. Bismarck stóð á glugg-
svölum og þakkaði fyrir ræðurnar, sönginn og
fagnaðarópin , sem aldrei ætluðu enda að
taka. Dm kvöldið var blysför stórkostleg; í
henni voru 10000 manna og báru 7000 blys.
Blysför þessi var mjög skrautleg; höfðu íþrótta-
menn í Berlín búið hana sem bezt mátti verða.
A undan gengu skrautlegir kallarar og söng-
flokkar; þá komu ótal vagnar og í þeim sendi-
herrar og önnur stórmenni ýmsra þjóða; þá
sendiir.enn frá öllum þýzkum háskólum og vís-
indastofnunum; þá nefndir og sendimenn frá
ótal stöðum og stjettum, sém of langt yrði upp
að telja. Listamenn stýrðu skrautlegum vagni
250 vætta þungum; gengu fyrir honum 8 hest-
ar; var vagninn prýddur blómum, skjaldmerkj-
um, glitábreiðum og fánum; þar var með lif-
andi mönnum og búningum ýmislegt sýnt úr
sögu þýzkalands og Bismarcks á seinni árum.
þar var fjöldi manna í alls konar búniugum,
frá öllum öldum og öllum löndiunj listamenn
í miðaldabúningi, búnir líkt og tigulkongar otS