Ísafold - 29.08.1885, Blaðsíða 2

146
þigmál alls 100 99 112
Lagafrv. borin upp alls 76 71 85
frá stjórninni 15 16 18
frá þingmönnum 61 55 67
þingsályktunaruppást. 21 23 24
Fyrirspurnir 3 5 3
Samþykkt lagafrumv. 29 33 25
Lög frá alþingi. Fjórtán eru áður
talin. Tólfeptir, er hjer skulu talin , þótt
biða verði seinni tíma rúmsins vegna að
tilgreina efnið úr sumum þeirra.
15. Um þjóðjarðasölu. f>essar þjóðjarð-
ir má selja ábúendum: Böggverstaði fyrir
6500 kr. minnst, Asgerðarstaðasel 900,
Hrísa í Húnavatnssýslu 2500, Brekku í
sömu sýslu '3800, Akur i sömu sýslu 3000,
Skinnaetaði í s. s. 2250, Húnstaði í s. s.
2000, Hæli í s. s. 1950, Hafragil í Skaga-
fjarðarsýslu 2500, Skíðastaði í s. s. með
hjáleigunni Herjólfsstöðum 5000, Haf.
steinsstaði í s. s. 2400, Veðramót í s. s. 5000
Svínadal í Leiðvallarhreppi 1350, Gröf í
sama hreppi 1200, Brekku í Rosmhvala-
neshreppi 1400, Efriströnd í Rangárvalla-
sýslu 350, Vík í Dyrhólahreppi 6000, og
loks Reykjavíkurkaupstað Rauðará með
afbýlinu Lækjarbakka fyrir 2400 kr.
16. Lög um linun í skatti á ábúð og
afnotum jarða og á lausafje : #1 skatt á
ábúð og afnotum jarða og á lausafje sam-
kvæmt lögum 14. desember 1877 skal á
manntalsþingum árin 1886 og 1887 að eins
greiða i álnar á landsvísu af jarðarhundraði
hverju, og að eins J alin á landsvísu af
lausafjárhundraði hverju«.
17. Lög um lán úr viðlagasjóði til handa
sýslufjelögum til œðarvarpsrœktar.
1. gr. Sýslunefndunum í Snæfellsness,
Dala, Barðastrandar og Stranda sýslum,
sem og Mýra og ísafjarðar sýslum, ef þær
beiðast þess, veitist samtals allt að 10,000
kr. lán úr viðlagasjóði til eflingar æðar-
varpsræktar. Lánið geta sýslufjelög þessi
tekið smátt og smátt eptir þörfum. Lánið
ávaxtast og endurgelzt á 28 árum með 6 af
hundraði ár hvert.
2. gr. Hver ábúandi á æðarvarpsjörð
í sýslum þeim, sem taldar eru í 1. gr., er
skyldur fram að telja á hreppskilaþingum
haust hvert, hvérsu mörg pund af hreins-
uðum æðardún fengizt hafi það sumar af
ábýli hans, og skal hreppstjóri hver semja
greinilega og ýtarlega skýrslu um framtal
æðardúnstekju í sínum hrepp; skal hann
tilgreina nöfn allra ábúenda á hverri æðar-
varpsjörðu, hve mikinn hluta jarðar hver
hafi til ábúðar eða afnota, og hversu mikla
dúntekju hver fram telur, og senda sýslu-
manni skýrslu sína fyrir útgöngu desember-
mán. ár hvert. Síðan jafnar sýslumaður
árgjaldi sýslunnar af láninu niður samkvæmt j
skýrslum hreppstjóra á allar æðarvarpsjarð-
ir í sýslunni, jafnt á hvert æðardúnspund,
og tilkynnir hverjum ábúanda gjaldhæð
hans innan marzmánaðarloka. Abúandi
skal lokið hafa árgjaldi sínu til sýslumanns
fyrir aprílmánaðarlok, en sýslumaður við-
lagasjóði fyrir 11. júní ár hvert.
3. gr. þá er ábúandi greitt hefir árgjald-
ið, á hann rjett á fullu endurgjaldi þess
hjá landeiganda. Greiði ábúandi eigi ár-
gjaldið á rjettum eindaga, er rjett að taka
það lögtaki sem annað almannagjald.
4. gr. Nú er ábúandi gjaldskyldrar jarð-
ar kærður um rangt framtal, og raá harm
vinna eið að framtali sínu fyrir sýslumanni.
Treystist hann eigi að vinna eiðinn, eða
sannist það, að hann hafi talið rangt fram,
greiði hann umfram árgjald sitt í sekt til
laudssjóðs 20—-50 kr.
18. Lög um utanþjóðkirkjumenn.
19. Lög um friðun á laxi.
20. Lög er banna niðurskurð hákarls í
sjó milli Geirólfsgnúps í Strandasýslu og
Skagatár í Húnavatnssýslu á tímvbilinu frá
1. nóvember til 14. april.
21. Lög um breyting á 46. gr. í tilskip-
un um sveitarstjórn á íslandi 4. maí 1872
(afnumið ; að amtmaður semji kjörskrá um
kjörsagna menn í amtinu og sendi sýslu-
nefndum).
22. Reikningssamþykktarlög 1882 og
1883.
23. Fjáraukalög 1882 og 1883.
24. Fjáraukalög 1884 og 1885.
25. Fjárlög 1886 og 1887.
26. Stjómarskipunarlög um hin sjerstak-
legu málefni íslands.
þingsályktunartillögur. þessar eru
áður ótaldar.
10. Um geymslu fornra skjala í lands-
bokasafninu : »Alþingi skorar á landshöfð-
ingja að annast mn, að öll fornbrjef, mál-
dagabækur og vísitazíubækur hinna fyrri
biskupa, sem snerta rjettindi opinberra
eigna eða stofnana eða sögu þeirra, og nú
eru geymd í skjalasöfnum embættismanna,
einkum í skjalasafni biskupsdæmisins, og
við kirkjur víðsvegar um land, verði fram-
vegis geymt í landsbókasafninu*.
11. Um lán til þilskipakaupa : »Alþingi
skorar á landsstjórnina, að hún láti þá,
sem kaupa vilja þilskip til fiskiveiða, sitja
fyrir öðrum að fá lán úr landsjóði til slíkra
fiskiskipakaupa, allt að 100,000 kr., með
venjulegum kjörum, þó svo, að eigi sje lán-
að til kaupa hvers skips meira en 4500
kr., og að selt verði það, sem með þarf til
að fullnægja þessu, af innskriptar, skírteina-
upphæð viðlagasjóðsins«.
12. Um amtmannaembættin: »Neðri
deild alþingis ályktar, að skora á ráðgjaf-
ann, að veita eigi amtmannaembættin fyrst
um sinn, en leggja fyrir næsta alþingi frum-
varp um tilhögun á hinni æðri stjórn inn-
aulands, þar sem tekiö sje tillit til þráfald-
lega ítrekaðrar óskar þingsins um amt-
mannaembættin«.
13. Um umboðsleg störf yfirdómenda:
»Neðri deild alþingis skorar á landsstjórn-
ina, að fela eigi dómendum landsyfirrjett-
arins neina umboðslega sýslan eða embætti
á hendur, nema brýna nauðsyn beri til«.
14. Um ullarvinnuvjelar: »Efri deild
ályktar, að skora á landsstjórnina, að veita
Magnúsi þórarinssyni á Halldórsstöðum í
þingeyjarsýslu 2500 kr. lán úr landssjóði
gegn fullu veði og vöxtum og afborgun í
10 ár, til að fullkomna ullarvinnuvjelar
sínar.
15. Um nefnd til að rannsaka reikninga
Reykjavíkurkirkju (áður getið).
16. Um framkvœmd á reglum um »Gjöf
Jóns Sigurðssonarn.
17. —18. Um nefnd til að semja ávarp
til konungs, sín í hvorri deild.
19.—20. Um að senda konungi ávarp, sitt
frá hvorri deild.
Ávörpin eru þannig hljóðandi:
Allraþegnsamlegast ávarp
frá neðri deild alþingis
til Hans Hátignar konungsins.
Mildasti herra konungur!
Nú er alþingi íslendinga lýkur störfum
sínum í síðasta skipti, áður en nýjar kosn-
ingar fara fram, finnur neðri deild alþingis
ríka og hjartanlega hvöt til að ávarpa Yðar
konunglegu Hátign allraþegnsamlegast.
Aldrei mun sú lotning fyrir Yðar Hátign,
sú hollusta og það traust fyrnast, sem Yðar
Hátign hefur gróðursett djúpt í hjörtum
vorum með svo mörgum konunglegum vel-
gjörningum, með svo mikilli landsföðurlegri
ást og umhyggju. Aldrei gleymum vjerþví,
að Yðar Hátign, fyrstur allra konunga
vorra, sóttuð oss og land vort heim á 1000
ára afmælis hátíð lands vors, aldrei afmæl-
isgjöf þeirri, stjórnarskránni 5. jan. 1874, er
veitti þjóðþingi voru, alþingi Islendinga,
þýðingarmeira og frjálsara verksvið en ver-
ið hafði, aldrei þeirri konunglegu hjálpar-
hendi, er þjer rjettuð landi voru og þjóð á
tíma báginda og harðæris, er við borð lá,
að óblíða náttúrunnar eyddi land vort. Allt
þetta og mörg fleiri landsföðurleg ástar- og
umhyggju merki Yðar Hátignar hefur gefið
oss þá huggunarriku sannfæringu og það ó-
bifanlega traust, að ’nin alvísa forsjón hafi
kvatt Yðar Hátign og kallað til þess, að
framkvæma það konunglega heityrði, er
þjer gáfuð oss Islendingum þegar í byrjun
ríkisstjórnar yðar í brjefi 8. júlí 1864, er
Yðar Hátign í því lýsti yfir því, að heill
íslands lægi yður rikt á hjarta og að Yðar
Hátign skyldi leitast við að sjá og fram-