Ísafold - 11.11.1885, Blaðsíða 4
196
ur; þá er svo heitt að menn eigi geta unn-
ið; sólskinið er svo bjart, þegar það kast-
ast frá götusteinunum, að jeg get að eins
haft hálfopin augun, þegar jeg geng ylir
götu, þar sem ekki er forsæla; því fá sjer
margir miðdegislúr, en vinna þess betur
þegar hafgolan kælir loptið undir kvöldið.
Eptir sólarlag fer allt heldra fólkið að
koma á kreik og fjörið á götunum, í sölu-
búðunum og á veitingastöðunum er þá
langmest; fegurstu göturnar, t. d. Toledó-
gatan, eru þá troðfullar af fólki og skraut-
legum vögnum; eru þá flestir velbúnir, en
minna ber á skrílnum; umferðin er jafn-
mikil þangað til kl. 1 á nóttunni.
Fyrir framan kaffistofur og veitingastaði
er fullt af fólki við smáborð; þegar maður
neytir einhvers, safnast þar opt að hópar
af smákrökkum til að sníkja, biðja um
skildinga, að mega sleikja innan diskana
og bollana o. s. frv.; en ef maður aumkast
yfir einhvern af krakkagreyjunum, verður
enginn friður fyrir hinum. þar er fremur
sjaldgæft, að sjá menn neyta áfengra
drykkja; jeg hefi eigi sjeð enn einn mann
ölvaðan á Italíu; margir drekka sæta eða
súra svaladrykki, kaffi og þess konar, en
langflestir eta ís; Napolimenn hafa orð
fyrir að krydda ýmsar ístegundir betur en
nokkrir aðrir. A morgnana drekka fæstir
kaffi, heldur borða frosið kaffi með skeið.
Vin drekka menn sjaldan nema með mat;
öl er fjarska dýrt alstaðar á Italiu og optast
varla drekkandi.
Ekkert er eins leiðinlegt í Neapel eins
og allur sá betlara-skríll, sem hvergi læt-
ar mann í friði; alstaðar eru dónsar í
hælunum á manni, er bjóða manni ýmsa
smáhluti, myndir og slíkt; þeir safnast
kringum hvem útlending, eins og flugur
að hræi, og ætla að æra mann, og eru svo
þráir, að varla er nokkurt undanfæri. Betl-
arar þessir eru eptirkomendur »lazzarón-
anna« nafnfrægu, sem nú eru því nær
horfnir í sinni upprunalegu mynd. það er
hinn versti galli á Neapel, að nærri hver
maður reynir að pretta og svíkja útlend-
inga; hver útlendingur, sem eitthvað kaup-
ir, verður að »prútta«, og fæst þá hlutur-
inn opt tvisvar eða þrisvar sinnum ódýr-
ari er upp var sett í fyrstu.
Alþýða í Neapel er fjarska-hjátrúarfull
og fylgispök við klerkana, enda er að bú-
ast við að lýðurinn í Neapel sje skrítinn,
því þar er sambland af allskonar þjóðum,
því þetta fagra hjerað hefir verið þrætu-
epli milli margra þjóða; Italir, Serkir, þjóð-
verjar, Norðmenn, Frakkar og Spánverjar
hafa blandað þar blóði og barizt um
landið. Ibúarnir hafa um langan aldur orð-
ið að þola myrkravald spánskra og ítalskra
klerka og búið á víxl undir viðbjóðslegri
harðstjórn og óstjórn. Ef klerkum dettur
einhver skrípaleg hjátrú í hug eða helgi-
siðir, þá er undir eins hægt að fá alþýðu
til að fallast á það.
AUGLÝSINGAR
í samfeidu máli m. smálelri iosta 2 a. (þakkaráv. 3a.) hvert orð 15 staia frekast
in. S5ru letri eía setning 1 kr. tjrir jmminnj dálks-lengdar. Borgun úti hönd
Forníslenzk málmyndalýsing
eptir
Dr. L. F. A. Wiinmer
háskólakennara.
þýtt hefir
Valtýr (íuðiuuiidsson.
Er ný-útkomin á mitt forlag og kostar 1 kr.
95 a.
Kr. Ó. þorgrimsson.
I Lækjargötu fást til leigu góð stofa og svefn-
herbergi með eður án húsbúnaðar (meubla).
Reykjavík 10 nóv. 1885. Kristín Bjarnadóttir.
Með niðursettu verði fæst karla- og kvenna
skófatnaður hjá undirskrifuðum til 99. þ. m.
mút borgun út í hönd.
Rvík 10/n—85 Raýn Sigurðsson
par eð kaupmaður Finnur Finnsson í
Borgarnesi hinn 30. f. m. hefir framselt hú
sitt sem gjaldþrota til skiptameðferðar, þd er
hjer með samkvœmt lögum 12. apríl 1878,22.
gr., og opmo brjefi 4. jan. 1861 skorað áalla
skuldheimtumenn í tjeðu þrotabúi, að lýsa
skuldakröfum sínum dður en 12 mánuðir
sjeu liðnir frd síðustu birtingu þessarar aug-
lýsingar og sanna þcer fyrir skiptardðanda
hjer í sýslu.
Kröfum þeim, er seinna er lýst en nú var
getið, verður eigi gaumur gefinn.
Skrifstofu Mýra- og Borgarfjarðars. 9. nóv 1885.
Guðm. Pálsson.
Skip til sölu.
Enskt fiskiskip „Slup“ ágætt siglingarskip, vel
lagað til fisk- og hákarlaveiða 48, tons, byggt
eingöngu úr eik. Skipið er 23 ára gamalt, en
endurbætt fyrir fimm árum; kostaði sú aðgjörð
um 7 þúsund krónur. Allur útbúnaður skipsins
er í bezta lagi; það hefir verið nokkur ár við
fiskiveiðar við Island og aflað ágætlega. Lyst-
hafendur snúi sjer til skipstjóra Debes Marten-
sen Trangisvog Færeyjum er semur um kaupin.
það hefir dregizt allt of lengi fyrir mjer op-1
inberlega að láta í ljósi þakklæti mitt við minn
fyrsta og mesta velgjörðamann af öllum vanda-
lausum mönnum, herra hjeraðslækni porvald
Jónsson á ísafirði. Nú loksins, eptir liðin full
20 ár, vil jeg með þessum fáu línum sýna lít-
inn vott um viðurkenningu margþeginna vel-
gjörða lians og hans góðfrægu húsvina.
Á kirkjustað mínum, Stað í Grrunnavík, sá
hann mig á 1. embættisferð sinni þangaö ; þá
var jeg á 14. ári, nðkominn dauða af sjúkdómi
(o: offylli) ; þá aumkvaðist hanu strax yfir mig,
þar eð hann, sem læknir, sá, hvað mjer leið ;* 1
Ijeg var orðinn fjarskalega gildur. jafnvel tvö-
falt gildari en ;eg átti að mjer að vera áður;
samt hafði þykktin eigi eptirtakanlega farið vax-
andi nema 3 síðustu mánuðina. Eptir að lælcu-
irinn hafði spurt prest minn, sira Einar Vern-
harðsson, hvort jeg ætti enga aðstoðarmenn, er
gæti leitað mjer læknishjálpar, en hann neitaði
þvi, tók hann mig með sjer vestur á ísafjörð,
keypti þar handa mjer húsnæði, þar eð hann,
sem þá var ógiptur og eiuhleypur maður, leigði
annarstaðar herbergi handa sjálfum sjer, emnig
fæði og alla þá miklu aðhjúkrun, sem mjer var
ómissandi, og auk þess vitjaði mín iðuíega og
vakti yfir mjer opt og tíðum sólarhring í bili.
I sambandi við þetta get jeg þess, mínum vel-
gjörðamanni til verðugs heiðurs, að á meðan á
sjúkdómslegu minni stóð, kom á ísafjörð efna-
bezti og nákomnasti ættiugi minn, og spurði
þorv. læknir hann að (til að reyna bróðurkær-
leik hans, en ekki til að krefjast borgunar fyr-
ir hinn mikla kostnað á mjer), hvort hann vildi
hjálpa mjer nokkuð til að borga læknishjálp og
þar að lútandi, og svaraði hann nei við ; þar á
móti sagöi hann bezt væri að láta kostnaðinn
koma á sveitina. þegarjegvar búinn að njóta
tjeðrar læknishjálpar og bjúkrunar í fulía 3
mánuði, var jeg orðinn svo hress, að jeg gat
komizt heim tíi mín. Síðanhefijeg árlega þeg-
ið margfaldar velgjörðir af hendi þessa iæknis
og hans heiðruðu konu, sem jafnan hafa tekið
mig sem foreldrar bezta barn sitt, og ofan á
allt annað tekið af mjer son minn nú í 2 ár
til náms á barnaskólann og allrar umönnunar
og forsorgunar án nokkurs reiknings. Allar
þessar velgjörðir bið jeg af hjarta góðan Guð
að meta og endurgjalda þessum heiðurs hjónum
og niðjum þeirra ríkulega af náð sinni og mildi
á þeim tíma og á þann hátt, sem hans speki
sjer bezt henta.
Maröareyri, í oktbr. 1885. Benjamín Einarsson.
Til atliugunar.
Vjer undirskrifaðir álitum það skyldu vora
að biðja almenning gjalda varhuga við hinum
mörgu og vondu eptirlíkingum á Brama-lífs-
elixír hra. Mansfeld-Búllner & Lassens, sem fjöldi
fjárhuga kaupmanna hefir á boðstólum; þykir
oss því meiri ástæða til þessarar aðvörunar,
sem margir af eptirhermum þessum gera sjer
allt far um að likja eptir einkennismiðanum á
egta glösunum, en efnið í glösum þeirra er
elcki Brama-lífs-elixír. Vjer höfum um langan
tíma reynt Brama-lífs-ciixír, og reynzt hann
vel, til þess að greiða fyrir meltingunni, og til
þess að lækna margskonar magaveikindi, og
getum því mælt með houum sem sannarlega
heilsusömum bitter. Oss þykir það uggsamt, að
þessar óegta eptiriíkingar eigi iof það skilið,
sem frumsemjendurnir veita þeim, úr því að
þeir verða að prýða þær með nafni og einkenn-
ismiða alþekktrar vöru til þess að þær gangi út.
Harboöre ved Lemvig.
Jens Christian Knopper. Thomus Stausholm.
C. P. Sandsgaard. Laust Bruun.
Niels Chr. Jensen. Ove Henrik Bruun.
Kr. Smed Rönland. 1. S. Jensen.
Oregers Kirk. L. Dahlgaard Kokkensberg.
N. C. Bruun. 1. P. Emtkjer.
K. S. Kirk. Mads Sógaard.
I. C. Paulsen. L. Lassen.
I Laust Chr. Christensen. Chr. Sörensen.
93r.] N. B. Nielsen. N. E. Nörby.
Nærsveitamenn eru beðnir að vitja
ísafoldar á afgreiðslustofu hennar, sem er
í ísafoldarprentsmiðju, við Bakarastíginn,
1. sal; — nema Seltirningar í búð N. Zim-
sens (Knudtzons verzlun), og Kjósarmenn
og Kjalnesingar í búð S. Johnsens.
Ritstjóri Björn Jónason, cand. phil.
1 Rrentsmiðja Isafoldar.