Ísafold - 09.03.1887, Blaðsíða 3

43
að helmingi meira; en til þess að leggja ekki
of mikið í, þá ætla jeg að gera ráð fyrir
7—8 hestum af hverjum 300 □ föðmum.
Helzt má gera ráð fyrir, að hver tómt-
húsmaður, einkum af hinum smærri, seldi
töðuna af sínum bletti, og geri jeg hvern
hest á 5 kr. þetta gæti þá orðið hjá
þeim minnstu 35—40 kr. Svo gætu hin-
ar stærri komið til að hafa tveir saman
eina kú, og sumir með tímanum heila kú,
og þá fer nú arðurinn að margfaldast.
Sveinn búfræðingur gerir ráð_ fyrir, í
ritgjörð sinni um landbúnað á Islandi, í
Andvara 1882, að kýrin standi inni á gjöf
í 9 mánuði, og ætlar kúnni 30—44 hesta.
Hann segir, að ein kýr mjólki hjer 3—4000
pund og eigi svo sjaldgæft 5000, og þetta
er ekki lítil bjargar- og búbót.
Prófastur sfra Guðmundur Einarsson
segir í ritgjörð sinni um túnrækt í Tíma-
riti Bókmenntafjelagsins I. 37 :
»Búandinn fær því uppúr 30 töðu hestum
216 kr. virði eða 7 kr. 20 aur. upp úr
hestinum í nýmjólk, sem á að fría hann
við 216 kr. aðkaup á matfiski, kinda-
kjöti og rúgbrauði; og mjólkin kemur svo að
segja fyrirhafnarlaust í búrið á hverju
máli«.
Og hjer á hann eingöngu við þann tíma
er kýrin stendur inni.
það er því engan veginn skrum, þó að
kýrin sje kölluð bjargargripur.og það er alls
eigi þýðingarlítið, að efla túnræktina hjer
á landi.
þetta stóra lán, sem Gullbringusýsla
hefir tekið, og hvað meira kann að verða,
gefur fulla ástæðu til, að því sje alvarlega
gaumur gefinn. Ef svo skyldi fara, að
allir hreppar sýslunnar yrðu að borga þetta
lán, sem gengið hefir að mestu í 4 hreppa,
ætla jeg að sumir verði brúnþungir.
Sama er að segja um það, ef meira eða
minna af því yrði aldrei endurgoldið. þá
er það hart fyrir önnur hjeruð landsins,
sem annaðhvort hafa ekki neitt lán tekið
eða þá endurgjalda á rjettum tíma, að sjá
þetta fje þannig hverfa, mestmegnis til
að ala ómennsku og eymd, og því algjör-
lega horfið frá því sem það hefði þurft að
brúkast til, t. a. m. til að efla menntun
samgöngur eða atvinnuvegi. það er því
ástæða til að hugsa, að landstjórn og lög-
gjafarvald láti þetta mál til sín taka, en
ekki þruma það fram af sjer; því það eru
lítil líkindi til, að tómthúsasjúkdómurinn
batni meðalalaust, og jeg vil segja ekki
án þvingunar og harmkvæla, að því leyti
að þessi tómthúsafjöldi getur valdið hall-
æri í vissum plássum og hjeruðum, (og það
gjörir hann), og landssjóður svo verður að
leggja fram fje til að afstýra mannfelli
þá kemur þetta öllu landinu við. Mikill
fjöldi af þessum tómthúsum er byggður
ýmist á greiðasemi eða nærsýnni eigingirni
einstakra manna, eða þá ekki hvað minnst
á heimskulegum kaupmannalánum í beztu
árum. Hvern veg getur þettað þá þrifizt,
þegar aflalevsi og verzlunardeyfð ganga
yfir ?
það er enn eitt, sem verður með nokkr-
um ástæðum sagt : að allt hið mikla og
alkunna fiskiveiðaþjark hjer við Faxaflóa
á mikið rót sína í of miklum mannfjölda,
og þetta er þegar orðið þessu hjeraði dýrt
og mun enn verða, ef ekki er bót á ráðin
hið fyrsta.
í febr. 1887. p. O.
SAMBININGIN. Mánaðarrit til stuðnings
kirkju og kristindómi íslendinga, gefið út
af hinu ev. lút. kirkjufjelagi ísl. í Vestur-
heimi. Winnipeg. Ritstjóri Jón Bjarnason.
það lítur út fyrir, að enginn finni hvöt eða
köllun hjá sjer til að minnast á rit þetta í
blöðunum. það gegnir furðu, að enginn af
presta eða kennimannastjettinni skuli láta sjer
verða að vegi að vekja athygli alþýðunnar á
öðru eins riti og þessu, sem einmitt er hið eina
tímarit á íslenzkri tungu, ■ er eingöngu hefur
sett sjer hið sama mark og mið sem það, er á
að vera lífsstarf prestanna, nefnilega að efla
kristilegt trúarlíf.
Er kristinndómurinn eigi í því ástandi hjá
þjóð vorri, að þeir, sem sjerstaklega eiga að
fást við að boða hann og styðja, og allir þeir,
sem annt er um hann, ættu að verða fegnir
hverri hjálp, sem býðst ?
Hví þegja þá prestar og kennimenn ? Hví
þegja hinir mörgu, sem þó er annt um kristin-
] dóminn í hjörtum sínum, þegar blað eptir blað
keinur út af ágætu riti, sem snýr sjer eingöngu j
j að því, sem á að vera hið mesta áhugamál
] kristinna manna?
það eru nú kominn 7 blöð af „Samein.“, j
hvert öðru ágætara, öll full af lífi og anda j
kristindómsins, öll full af fræðandi og vekjandi
kristindómsmáli, — og liggja víst að miklu leyti j
óseld og ónotuð víðsvegar um landið.
það væri sorglegt, ef þeir, sem vilja verja
tíma og kröptum til fyrirtækis, sem eins mikil j
þörf er á eins og þessu, að halda út kristilegu |
tímariti á íslenzkri tungu, yrðu að hætta við
það. það væri sorglegt, ef hin íslenzka þjóð !
stæði á svo lágu kristindómsstigi, að hún vildi
eigi með þökkum þiggja annað eins rit og j
„8amein.“ er.
Ritstjóri „Samein.“, sjera Jón Bjarnason, er
alþekktur gáfumaður og áhugamaður mikill |
um trú og kristindóm. „Samein.“ ber Ijósan
vott um þetta hvorttveggja. það er gáfumað-
urinn undir áhrifum guðs anda, sem talar í
hinum mörgu, einkennilega fögru hugsunum
og hugleiðingum, sem þar gefur að lesa.
Niðurskipun ritsins er sú, að fremst í hverju
blaði er hugleiðing, annað hvort um eitthvert
almennt kristilegt efni, eða um hið kristilega
ástand íslendinga. þá koma „lexíur fyrir
sunnudagaskólann", tiiteknir kaflar úr heilagri
ritningu. þá „lexiurnar fyrir lífið“, sem eru
útlistun þessara ritningarkafla og einkum heim-
færsla þeirra upp á sálarlíf kristins manns.
þessar lexiur fýrir lífið eru ágæt leiðbeining
til þess, yfir höfuð, að læra að lesa guðs orð
með umhugsun og andlegum árangri. Siðast
eru ýmis kristileg og kirkjuleg tíðindi, meðal
annars hjer frá íslandi, eða þá sundurlausar
smágreinar um ýms kristileg sannindi.
Allur frágangur er hinn vandaðasti, og verð-
ið ekki nema 3 kr. hjer á landi, þó það sje 1
dollar í Ameriku.
þeim peningum er vel varið, sem varið er
til að kaupa „Samein.“. Hún ætti að vera sem
viðast, helzt á hverju heimili.
þú, sem annt trú og kristindómi, lestu „Sam-
eininguna“ og fáðu aðra til að gjöra það.
Jeg vona, að ættjörð vor eigi marga sanna
vini kristindómsins, og jeg er viss um að þeir
verða mjer allir samdóma um ágæti Samein-
ingarinnar. Gjörum þá allir það, sem vjer get-
um, til að efla kristilegt trúarlíf meðal vor, til
blessunar fyrir alda og óborna. Bitt afþví, sem
vjer getum gert til þess, er að útbreiða „Sam-
eininguna“.
L. H.
AUGLÝSINGAR
í samfeldu máli með smáletri kosta 1 a. (þakkaráv.
3 a.) hvert orð 15 stafa frekast; með öðru letri eða
setning 1 kr. fyrir þuml. dálks-lengdar. Borg.útí hönd.
Samkvœmt beiðni formannsins fyrir spari-
sjóð Iieykjavikur verður jörðin Teigakot d
Skipaskaga, 10.8 hndr. að nýju mati, sem
gjört hefur verið fjárnám í fyrir veðskuld
til sparisjóðsins, boðin upp til sölu á þrem-
ur opinberum uppboðum, sem fara fram,
tvö hin fyrstu á skrifstofu sýslunnar að
Arnarholti þriðjudag 29. marz þ. á. og
þriðjudag 12. apríl þ. á. kl. 12 á hádegi,
og hið þriðja og síðasta á eigninni, sem
selja á, Teigakoti, þriðjudag 26. apríl þ. á.
kl. 12 á hádegi. Jörðin verður boðin upp
með öllu því, er henni tilheyrir, eins og
hún er veðsett sparisjóði Eeykjavíkur með
veðbrjefi 16. nóv. 1876. Söluskilmálar verða
til sýnis hjer á skrifstofunni 4 dögum á
undan hinu fyrsta uppboði, og verða birtir
í byrjun hvers uppboðs.
Skrifstofu Mýra- og Borgarfjarðars. 14. febr. 1887.
Sigurftur |»órftarsun
settur.
Aðalfundur Gránufjelagsins, er haldinn
var 9. þ. m., ákvað að fresta skyldi að greiða
vexti af hlutabrjefum Gránufjelagsius fyrir
áriö 1886, þar til aðalfundur kæmi sam-
an næsta ár.
J>eir vaxtaseðlar, sem fjelagið hefir ekki
ennþá innleyst fyrir árið 1885, og öll und-
anfarin ár verða þó borgaðir með fullu verði.
f>að eru að eins seðlarnir fyrir 1886, sem
eigi er gjaldeyrir þar til næsti aðalfundur
hefir ákveðið, bvort og með hve háu verði
þeir skulu verða innleystir. Aðvarast því
hjermeð verzlunarstjórarnir og aðrir, að