Ísafold - 04.05.1887, Síða 2

78
»Með pví að maður sá, prófessor Dr.
Konráð Maurer í Míínchen, sem Hafnardeild-
in hefir á fundi 28. febr. p. á. kosið fyrir
oddamann í hinum fyrirhugaða gerðardómi,
er einmitt sá eini utlendingur, sem hefir peg-
ar og pað fyrir löngu látið uppi álit sitt í
pessu máli, og meira að ségja tjáð sig greini-
lega samdóma henni í aðal-ágreiningsatriðinu
(um skilninginn á 53. gr. laganna), getur
fundurinn með engu móti aðhyllzt pá kosn-
ingu að sínu leyti, en lýsir pví jafnframt yfir,
að pessi ágæti Islands vinur hefði að öðrum
kosti verið manna bezt til pessa starfa kjör-
inn«.
Hin tilvitnuðu ummæli próf. Konr.
Maurers standa í brjefi frá honum til for-
seta Hafnardeildarinnar, dags. 16. apríl
1886, prentuðu í £>jóðólfi 11. febr. þ. á.
joar segir meðal annars : »—það eitt get
jeg sagt, að mjer virðist röksemdaleiðsla
nefndarinnar [í Hafnardeildinni] sanna það
fyllilega, að 53. gr. laganna eigi hjer ekki
við«.
Fundurinn ályktaði því næst eptir til-
lögu stjómarinnar, að fresta frekari að-
gjörðum í þessu máli til næsta aðalfundar,
8. júlí, er búast mætti við, að meðal ann-
ara allur þorri alþingismanna mundisækja.
Sömuleiðis samþykkti fundurinn, að
fresta skyldi þangað til ályktun út af að-
gjörðum Hafnardeildarinnar í leigubreyt-
ingarmálinu (sbr. Isafold 18. marz þ. á.).
Verzlunarfrjettir. í miðlaraskýrslu
frá Khöfn segir meðal annars:
Bezta norðlenzk ull í 70 a., sunnlenzk
og vestfirzk 65.
Saltfiskur. Við Norveg hafa aflazt 38
miljónir, nærri því eins mikið og í fyrra.
Verð þar að eins 26—27 kr. skippundið.
Bezti færeyskur fiskur í 45 kr. í Khöfn;
smáfiskur 36 kr. og ýsa 26—27 kr.
Lýsi í litlu gengi; óseldar í Khöfn um
1000 tunnur, sem er haldið í 36 kr., en
ganga ekki út.
Æðardúnn í 15—16 kr.
Eúgur, danskur á 4,75—4,80 og rúss-
neskur 4,30—4,40 fyrir 100 pd. Búgmjöl
4,80—5,10. Bankabygg 6,70—8,00. Kaffi
enn að hækka í verði, nú 65—72 a. í
Khöfn. Sykur líka að hækka: kandís í
Khöfn 19J a., melis 16, púðúrsykur 12
—13.
Aflabrögð- Austanfjalls hefir verið
fiskilaust að kalla síðan á páskum. Hlut-
ir þar: á Loptsstöðum og Eyrarbakka
meðalhlutir 600, mest 900, þar af nálægt
helmingur þorskur. I þorlákshöfn 700
hlutir mest, en smærri fiskur að tiltölu.
í Grindavík hlaðfiski, er síðast frjettist,
róið þar allan garðinn um daginn og tví-
eða þríhlaðið.
Hjer við Faxaflóa sunnanverðan er fisk-
ur genginn á grunn, þar á meðal inn í
Hafnarfjörð, og aflast víða prýðilega, sum-
staðar dræmt og misjafnt.
I Vestmannaeyjum voru 19. f. m. ekki
komnir hærri hlutir en 270; meðaltal 180;
nitlit því mjög bágborið, ef ekki bætist
talsvert úr með hluti enn«.
Tíðarfar. Norðanpóstur kom í gær-
kveldi. Hafði verið blindbylur nyrðra í
garðinum í 1. viku sumars, og engri
skepnu var úthleypandi, en víða hafðar
hjer um bil í svelti í húsunum. Búizt við
almennum fjárfelli á eptir.
Skrifað úr Húnavatnssýslu austanverðri
16. f. m.: »Mikil neyð er hjer á milli
hinna efnaminni búenda og mesti fjöldi
manna er farinn að halda sjer uppi á um-
ferð«.
Hafís var úti fyrir öllu norðurlandi,
landfastur við Horn, og komið hrafl inn á
Hrútafjörð, er póstur fór um, og líklega
víðar.
Skipströnd. Fjórar hákarlaskútur ey-
firzkar braut við land í upphafi sumarmála-
hretsins, 3 á þingevrasandi og 1 i Miðfirði
Menn komust allir af, nema formaðurinn
á einni. þ>ær ætluðu að smjúga fyrir Horn,
en hrepptu þar ísinn landfastan.
Skiptapi nýr er sagður sunnan af
Miðnesi : sexæring braut á Lambarifi fyrir
sunnan Skaga á heimleið úr Keflavík með
saltfarm, föstudagskvöld 29. f. m. í svarta-
þoku, en logni. Einn komst af, en 3
drukknuðu. Sagðir ölvaðir. Greinilegri
frjettir ókomnar.
Önnur mannalát. nýl. látinn Upp-
gjafaprestur síra Jón Kristjánsson frá Breið-
abólstað í Vesturhópi, fæddur 1811 á þórð-
arstöðum í Fnjóskadal, sonur Kristjáns dbr.
manns Jónssonar (bróður Bjarnar í Lundi)
og konu hans Guðrúnar Halldórsdóttur, út-
skrifaður úr Bessastaðaskóla 1833, vígður
1836 aðstoðarprestur síra Eiríks þorleifs-
sonar á þóroddsstað, fekk það brauð 1843,
en þingeyraklaustur 1862 og Breiðabólsstað
1868 — þjónaði þar til 1883. Hann var
bróðir þeirra amtmanns Kr. heit. Kristj-
ánssonar og Benid. prófasts Kristjánssonar
í Múla.
pórbjörn Sigurðsson á Helgavatni, nafn-
kenndur bændaöldungur og fjáður vel,
andaðist 19. f. m., áttræður að aldri, ept-
ir 55 ára fyrirtaksbúskap; var meðal ann-
ars alkunnur fyrir hjálpsemi í bjargar- og
hey vandræðum.
Föstudaginn fyrstan í sumri (22. apríl)
varð kvennmaður úti í byl frá Geldinga-
læk á Rangárvöllum; fannst viku seinna
undir túngarðinum í Odda.
Konungkjörnir þingmenn.
í orði kveðnu eru konungkjörnir þing-
menn jafnt fulltrúar þjóðarinnar sem hinir
þjóðkjörnu. Stjórnin kýs þessa 6 menn
ekki til þess að þeir skuli vera sínir tals-
menn og erindrekar á alþingi, ekki til þess
að geta með þeim liðsafla ráðið úrslitum
hvers máls á þinginu, þar sem þeir eru
helmingur annarar deildarinnar, heldur bara
fyrir þjóðarinnar hönd, einkum til þess að
afstýra því, að hún sendi eintóman sauð-
svartan almúga á þing, en gangi fram hjá
landsins helztu og beztu menntamönnum.
Um skoðanir þeirra og atkvæði lætur hún
sig engu skipta. Henni er jafnkært, hvort
þeir eru heldur á hennar máli eða þjóðar-
innar, þar sem á skilur með þeim.
Svona er það í orði. En á borði ?
A borði er það svo, að í þessa útvöldu
sveit eru sjaldan eða aldrei teknir aðrir
en þeir, sem annaðhvort er vissa fyrir eða
miklar vonir um að ekki muni hafa frá-
brugðnar skoðanir því sem stjórnin heldur
fram í meiriháttar málum að minnsta kosti.
Bregðist þessi von, er hlutaðeiganda óðara
snarað á dyr.
Dæmin eru nóg og deginum ljósari. Ekki
þarf nema að nefna síra Halldór á Hofi,
Benidikt Sveinsson, H. Kr. Friðriksson og
nú síðast dómkirkjuprest síra Hallgrím
Sveinsson.
f>að mun óhætt að fullyrða, að langt sje
síðan þinginu hafi bæzt maður jafngóðum
þingmanns hæfilegleikum búinn sem síra
Hallgrímur. En hvað hefir það að þýða í
augum stjórnarinnar, sem þó einmitt hefir
tekið að sjer að útvelja slíka menn til
þingmennsku, ef þjóðin gengur fram hjá
þeim? Hann fylgdi ekki stjórninni í stjórn-
arskrármálinu núna síðast, og er því veg-
inn og ljettvægur fundinn. En meðal þeirra,
sem stjórnin endurkaus nú, er einn, er allí
einu sinni upphóf sína raust á öllu þinginu
í fyrra. En orðin, fáeinar línur í þingtíð-
indunum, voru þau, að hann vildi ekki
gefa stjórnarskránni atkvæði. þau voru
fá, en gullvæg, svo gullvæg, að hann er
sjálfsagður aptur í hinn útvalda hóp.
í alls einu kjördæmi í fyrra bryddi á
nokkrum andróðri gegn stjórnarskránni,
frá fáliðuðum minni hluta. Á þeim örlitla
bletti, Eyjafirði, rennir stjórnin óðara öngli
sínum, og tekur þar þrjá drætti, helming
af liði sínu.
Hún gat ekki kveðið skýrara uppi um
það, hvað undir býr þessum andhælislega
fleyg í alþingisskipun vorri, konungskosu-
ingunum til alþingis