Ísafold - 21.09.1887, Síða 1

Kemur út á miðvikudags-
morgna. Verð árgangsins
<60 arka) 4 kr.; erlendis 5 kr.
Borgist fyrirmiðjan júlímán.
ÍSAFOLD.
Uppsögn (skrifl.) bundin við
árnmót, ógild nema komin sje
til útg. fyrir I.okt. Afgreiðslu-
stofa i ísafoldarpientsmiðju.
XIV 45.
Reykjavik, miðvikudaginn 21. sept.
1887.
177. Innl. frjettir. Búnaðarrit.
178. J>inglok. Saknaðarljóð eptir sira S. B.
Sivertsen.
179. Stjörnukíkirinn á Hamiltonfjalli. Lax frá
Labrador. Bakarabrauð.
180. Auglýsingar._________________
Brauð nýlosnað: Kolfreyjustaður ,0/„ . . 1441.
Forngripasafnið opið hvern mvd. og. ld. kl. I—2
Landsbankinn opinn hvern virkan dag kl. I—2
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. I"!—-2
útlán md„ mvd. og ld. kl. 2—3
Söfnunarsjóður Rvíkur opinn I. mánud. f
hverjum mánuði kl. 4—5
Veðurathuganir í Reykjavík, eptir Dr. J. Jónassen
j Hiti (Cels.) Lþmælir Veðurátt.
Sept. | ánóttu|umhád. fm. em. fm. em.
M. 14. + 6 + 10 3°, 30, S h d U b
F. 15. 2 + 8 3°, 3°. 1 0 b 0 b
F. 16. + 4 + 13 30,2 30,2 0 d S h d
L. 17. + 7 + 11 30,2 3°,i S hv d S h d
S. 18. + 6 + 10 30. 3°,' S h d S h d
M. 19. + 7 + 9 30,2 30,3 S h d S h d
Þ. 20. + 8 + II 30.2 30.2 S h d S h d
Hinn 16. brá hann til sunnanáttar með tals-
verðri rigningu, sem hefur haldizt við siðan;
eigi hefur hann verið hvass nema einstöku
sinnum nokkra klukkutíma; síðustu dagana
hefur hann heldur gengið til útsuðurs, svo að
kalla brimlaust. Loptþyngdannælirinn hefur
staðið óvenjulega hátt, og lækkar sárlitið enn.
I dag 20. s. sv. gola, dimmur mjög og við og
við skúrir fyrir hádegi.
Beykjavík 21. sept. 1887.
Embætti. Stefán Gíslason, cand. med. &
chir.. var settur af landshöfðingja 29. f. m. til
að gegna hjeraðslæknisstörfum í 17. læknis-
hjeraði (Vestur-Skaptafellssýslu) frá 1. þ. m.
Síra Stefáni Jónssyni á Kolfreyjustað var
veitt lausn frá prestsembætti með eptirlaunum
frá næstkomandi fardögum sakir sjóndepru og
ellilasleika.
N. Chr. Gram, kaupmaður á liýrafirði, er
með konungsúrsk. 2. f. m. viðurkenndur kon-
súll (konsular-agent) þar fyrir Bandaríkin í
V esturheimi.
Heiðursgjafir. Landshöfðingi hefir veitt þ. á
heiðursgjafir af vöxtunum af „styrktarsjóði
Christians konungs IX,“ þeim Eiríki Björnssyni
á Karlsskála og Oddi Eyjólfssyni á Sámsstöð-
um í Kijótshlíð 140 kr. hvorum fyrir framúr-
skarandi dugnað í landbúnaði.
Tíðarfar. Nú er brugðið til megnra haust-
rigninga hjer sunnanlauds, frá því fyrir rúmri
viku. En fyrir norðan, í Húnavatnssýslu og
Strandasýslu, var vikuna sem leið bezti þerrir.
til laugardags, og nýttust þá úthey og komust
vel þurr í garð, og óskemmd, eptir 3 vikna
óþurka, með því að kuldar höfðu varið öllum
skemmdum. Töður höfðu og nýtzt allvel á
endanum, og heyskapur orðið i betra meðal-
lagi, nema norður á Ströndum rýr vegna gras-
brests. — Hajísinn fðr loks laust fyrir miðjan
mánuðinn, eptir að sunnanáttin byrjaði úr
helginni 11. þ. m.; það sem fast stóð inn á
fjörðum hafði molazt sundur og losnað í norð-
anveðrinu 9. þ. m. og þá dagaua. J>á snjóaði
ofan að sjó, var grasfyllir; á Holtavörðuheiði
voru hnjeskaflar af nýjum snjó 11. þ. m.
TJr Vestmannaeyjum hefir frjezt, að þangað
hafi fiskiskúta flutt þá frjett að austan, að fullt
hafi verið af hafís fyrir öllu austurlandi snemma
í þ. m., jafnvel allt suður að Ingólfshöfða.
„Thyra“ strandferðaskipið, á, eptir lausa-
frjett norðan úr Strandasýslu, að hafa komið á
Reykjarfjörð 13. þ. m. á austur-leið: hefir þá
snúið suður fyrir land frá austfjörðum vegna
íssins.
Niðurjöfnunarnefndarkosning. Laugardag
16. þ. m. var kosinn í niðurjöfnunarnefnd hjer i
bænum af hinum gjaldlægri kjósendum Dr. J.
Jónassen með 26 atkv. (Stgr. Johnsen fekk 23),
og i dag af hinum gjaldhærri kjósendum þessir
þrír: Stcingr. Johnsen kaupmaður með 43 atkv.
Sighvatur Bjarnason bankabókari með 25 atkv.
og Helgi Helgason húsasmiöur eptir hlutkesti
milli hans og A. l'horsteinsons landfógeta, er
höfðu 17 atkv. hvor (þar næst hafði Sveinn
Sveinsson snikkari 14 atkv.).
Búnaðarrit.
BÚNAÐARRIT,, útgefandi Hermann Jónasson.
Fyrsta ár. Reykjavík. ísafoldarprentsmiðja. 1887.
— Efni 1. Um Jóörun búpenings, bls. 1 —107.
2. Umuppeldikálja bls. 108—120. 3. Um mjaltir
á kúm, bls. 120—136. 4. Bendingar til landbúnaö-
arframfara (T. Hvað er að; II. Dærni frá grann-
þjóðunum; III. Uppástungur til umbóta), eptirBjörn
Bjarnarson. bls. 136—153. 5. Umáburö, bls. 154—
168. 6. Ariö 1836 bls. 164—185. 7. Niöursuöa, bls.
185—188. 8. Skýrsla um súrhey, bls. 189—190.
9. Spurningar bls. 191 —192.
Hingað til höfutn vjer eigi átt neitt
tímarit, er sjerstaklega eða eingöngu gæfi
sig við búnaðarmálum. Rit þetta er því
hið fyrsta í sinni röð, og virðist tilhlýði-
Iegt, að blöðiu leiði athygli að því, svo
menn geti lagt drög fyrir að eignast það;
enda mun ritið þess vert, að því verði
veittar góðar viðtökur.
Fyrsta ritgjörðin er all-löng, rúmlega
helmingur ritsins. Ætlunarverk hennar
er að gefa bændum hugmynd um hlut-
föllin og sambandið milli aðal-næringar-
efnanna í fóðurjurtunum að öðru leytinu
og skapnaðar og líkamseðlis skepnunnar
að hinu leytinu, og þannig leiða sönn rök
að því, hvers vegna fóðrunaraðferðinni ætti
að haga eptir vissum reglum og hver á-
hrif mismunandi fóðrunaraðferð hafi á
eðlisástand líkamans. Efni ritgjörðarinn-
ar er því yfirgripsmikið; það er ágrip af
helztu atriðum lífsefnafræðinnar (organ-
isk efnafr.), líffærafræðinnar, skapnaðar og
eðlis alidýranna, um fóðrunaraðferðina og
um megn og samsetningu fóðursins.
Að efninu til er ritgjörðin talsvert vís-
indaleg; en höf. virðist hafa tekizt að
framsetja það svo alþýðlega, að það mun
engum leiðast að lesa hana, sem annt er
um vellíðan alidýranna og gagnsmunina
af þeim, og vill þekkja rjettar reglur fyrir
meðferð þeirra og fóðursins handa þeim.
Sama er að segja um ritgjörðirnar nr.
2, 3 og 5, í ritinu.
það ættu sem flestir bændur að eiga
ritgjörðir þessar og kynna sjer þær ná-
kvæmlega. |>að er ekki nóg að líta í þær
einu sinni; bændur, húsmæður, mjalta-
konur og fjenaðarhirðar ættu jafnan að
ráðfæra sig við þær, þangað til þeim er
orðið tamt, að breyta eptir þeim ráðum,
sem þar eru gefin. Slíkar ritgjörðir má
telja engu síður nauðsynlegar fyrir dag-
legt líf bænda og búmanna, frá fjárhags-
legu sjóuarmiði skoðað, heldur en postill-
ur og hugvekjur eru fyrir trúarlífið.
þó það kunni í einstöku smáatriðum að
virðast vafasamt, hvort höf. hefir tekizt
sem bezt, má víst yfir höfuð álíta, að ritið
sje vel samið og miðað við alþýðuhæfi.
En þau atriði, sem mönnum kann að
þykja vafi um, ætti að ræða nákvæmar,
til þess að komast að fastri niðurstöðu.
Einkum er það í 4. ritgjórðinni, að gefið
er efni til að ræða um málið á fleiri vegu,
og munu ýmsar af þeim uppástungum,
sem þar er komið fram með, þurfa ná-
kvæmari yfirvegunar; enda mun sú rit-
gjörð fremur ætluð til að vekja máls en
til að kenna fastar reglur.
það er vel til fundið, að útg. hefir sett
í ritið yfirlit yfir bæklinga, ritgjörðir og
blaðagreinir um búnaðarmálefni, sem kom-
ið hafa út á íslenzku árið sem leið.