Ísafold - 04.01.1888, Blaðsíða 1

Kemur út á miðvikudags-
morgna. Verð árgangsins
(60 arka) 4 kr.; erlendis 5 kr.
Borgist fyrirmiðjan júlímán.
ÍSAFOLD.
Uppsögn (skrifl.) bundín víA
áramót, ógild nema komin sje
til útg.fyrir I.okt. Afgreiðslu-
stofa i ísafoldarprentsmiðju.
XV 1.
Reykjavík, miðvikudaginn 4. jan.
1888.
|Ss* ÍSAFOLD kemur út petta ár, eins
og árið sem leið, aldrei sjaldnar en einu
sinni í viku, á hverjum miðvikudegi, heilt
hlað í hvert sinn, og nokkrum sinnum tvisvar
' í viku, ekki færri en 60 blöð alls.
Söluskilmálar allir hinir svmu og áður :
4 kr. árgangurinn innanlands, og borgist
' fyrir miðjan jiili i sumar. Erlendis 5 kr.
er greiðist fyrir fram.
Sölulaun -i—eptir kaupendafjölda.
Nýir kaupendur geri svo vel að gefa sig
fram sem fyrst.
I K. K. Rask (aldarminning). Arið 1887.
• 2. Bókmenntafjelagið. Bæjarstjórnarkosning.
Fyrírjestur kvennmanns. Brennumálið.
3. Kr. 0. forgrímsson og kappar hans tólf.
Skiptapar. Rofið aðflutningsbann á sauðfje.
Hitt og þetta. Augl.
4. Auglýsingar.
Forngripasafnið opið hvern mvd. og ld. kl. I—2
Landsbankinn opinn hvern virkan dag kl. I—2
Landsbókasafnið opið hvern rúmheigan dag kl. 11—2
útlán md„ mvd. og ld. kl. 2—3
Póstar fara 7. (n. og v.) og 9. þ. m. (a).
Söfnunarsjóður Rvíkur opinn I. mánud. f
hverjum mánuði kl. 4—5
Veðurathugaiiirí Reykjavík, eptir Dr.J.Jónassen
Des. 1 Hiti Cels.) Lþmælir | Veðurátt.
Jan. |ánóttuj umhád.| fm. | em. | fm. | em.
M.28.1 -P 7 -r- 7 30,5 30,5 1» d 10 d
F. 29. -p 8 Ar 7 30,5 30.3 0 d 0 d
F. 30. -P 7 + « 3°,2 29. jO d 0 d
I- 31. +- 5 +- 3 29,8 2‘j.9 N hv b N hv d
S. i.l -7-10 +- 7 3«. 30, |N hv b N hv d
M. 2.1 -RIO -j- 6 29,9 29,6 N hv b N hv d
p. 3.1 -T- 5 +- 2 1 29.9 29,9 lA b d |A h d
fokumuggan og lognið, sem var hjer alla
fyrri vikuna, hjelzt við 3 dagana framan af
þessari viku ; að morgni h. 31. gekk hann til
norðurs og gjörði brátt ákaflegt norðanrok,
sem hefir haldizt til aðfaranóttar h. 3. er hann
gekk til austur-landnoröurs hjer innfjarðar
(hvass enn á norðan til djúpa). Sjóharkan
mikil og er nú sem steudur íshroði út á miðja
skipalegu. Jörð hjer svo að kalla alauð.
^.ASMUS JÍRISTJÁN ^.ASK.
Aldarminning
(1787—1887).
I.
Sú tunga, sem vjer tölum,
vort tigna, ríka mál,
sem hreysti vakti hölum,
er hittist stál og stál,
hans ungan anda vakti
og öflgu menntasnilld,
sem hugans rúnir rakti
með rök sín ný og gild.
Vítt fló hans frábær andi
og fágæt menntagnægð
og sjer og sínu landi
hann sæmdir vann og frægð.
Hann tugi tungna kunni,
var tryggur feðraslóð,
en fremst þó ætíð unni
hann Islands tungu og þjóð.
Og afbragðs andinn sterki
ei unni fyrir gíg,
hann sýndi vilja’ í verki,
hann vann og ruddi stíg;
með kjark og kappi ungu
hann kveikti fjelags hug,
að verja vora tungu
og vekja mennt og dug.
Ott hverfur hvelið alda,
hann hvílir löngu gröf,
en öflug enn sjest halda
hans íslenzk þjóðargjöf,
og því vjer þökkum honum
og þjóð vors fósturlands
jafnt sínum beztu sonum
mun sífelt minnast hans.
II.
Litla þjóð með tungu fáum tama
tignar lítið heimsins snilldarstjett,
fátæk þjóð, sem deyfð og drungi ama
dýra bautasteina lítt fær sett,
en í henni einnig berjast hjörtu
og hún man því lengur góðan dreng,
geymir snilldar lof í Ijósi björtu
líkt sem dýrstan, sjaldan getinn feng.
f>ú, sem fyr með ást og orku kunnir
efla menntir þessa klakalands,
fljetti nú það mál, sem mest þú unnir
minning þinni lítinn heiðurskrans.
Biðjum þess að íslenzkt mál og menntir
megi hljóta þroska, rík og sterk ;
göngum allir fram, sem braut þú bentir,
blómgist æ þitt drengilega verk.
ji. jÍAFSTEIN.
Árið 18 87.
|>að er fágætt að tíðarfari, eins og hálf-
litur maður: blítt og fagurt á öðrum helm-
ing landsins, strítt og Ijótt á hinum, eink-
anlega um miðbik norðurlands. I vorhret-
um tveimur, um sumarmál og uppstignar-
dag, hrundi mjög niður fjenaður manna,
langdregin undir vegna fóðurskorts eptir
illt sumar áður, mest í Húnavatns- og
Skagafjarðarsýslum, talsvert líkt á Vest-
fjörðum og í Múlasýslum. Hafís lá fyrir
norður- og austurlandi frá suinarmálum og
nokkuð fram yfir höfuðdag, teppti sam-
göngur á sjó, spillti sjávarafla á austfjörð-
um einkanlega og heyskap sömuleiðis norð-
anlands, þó grasvöxtur væri þar allgóður.
Haustið þar ákaflega rigningasamt, með
vatnsflóðum og skemmdum á heyjum.
Um suðurland var aptur á móti mikil
árgæzka til lands og sjávar, mestallt árið
að kalla mátti, einkanlega afbragðs-sjávar-
afli í helztu veiðistöðunum, ekki sízt á
haustvertíðinni, sem annars er mjög fá-
gætt.
Ohagstæð verzlun, einkum afar-lágt verð
á fiski, dró mjög úr ávöxtum þessa góða
árferðis syðra, og eins árjettuðu verzlunar-
ókjör harðærið nyrðra, bæði mjög lágt verð
á landsuytjum, þar á meðal einkum sauð-
fje, og hins vegar sem harðast gengið að
skuldheimtum frá kaupinanna hálfu, í móti
refjum og prettum af hinna hendi, auk
getuleysis. Pöntunarfjelög, er skiptu mest
við Englendinga, hafa bætt nokkuð úr.
I óyndisúrræðum hefir mikill fjöldi
manna haldið af landi burt á þessu ári til
Vesturheims, meiri en nokkuru sinni áður,
líklega hátt á annað þúsund, í mjög valtri
von um að betra taki við þar.
Af stjórn og þingi er það sögulegast, að
endurskoðun stjórnarskrárinnar fór út um
þúfur, fyrir fylgisleysi nokkurra þjóðkjör-
inna þingmanna, en hin konungkjörna
sveit hafði verið endurnýjuð svo fyrir þetta
þing, að þar var nú ekkert lát á. 1 sömu
stefnu fór það tiltæki stjórnarinnar, að
gera sumum þjóðkjöruum þingmönnum, er
embætti höfðu, sem örðugast fyrir með
þingsetu. Með hliðsjón á hinu bága ár-
ferði að undanförnu gerði þingið sjer
venju fremur far um að fara sparlega í
fjárveitingar. Lítið var annars um merki-
leg nýmæli á þingi, er fram næði að
ganga, og tollfrumvörp öll ónýttust nú
sem fyr.
Slysfarir á sjó urðu feykimiklar þetta
ár: tala drukknaðra mikið á annað hundr-
að. Margir prestar ljetust þetta ár (11)
og ýmsir merkisbændur, en fáir sem engir
þjóðkunnir atkvæðamenn.