Ísafold - 23.01.1889, Blaðsíða 4

28
AUGLÝSINGAR
isamfeldu máli með smáletri kosta 2 a. (þakkaráv. 3 a.)
hvert orð 15 stafa frekast; með öðru letri eða setning
I kr. fyrir þuml. dálks-lengdar. Borg. út í hönd.
Með þvi viðskiptabók fyrir sparisjóðsinnlagi
nr. 709 höfuðbók A. bls. 380. hefir glatazt,
stefnist hjermeð samkvœmt 10. gr. laga um
stofnun landsbanka 18. sept. 1885 handhafa
tjeðrar viðskiptabókar með 6 mánaða fyrirvara
til þess að segja til sín.
í Landsbankanum, Reykjavík 16. jan. 1889
L. E. Sveinbjörnsson.
þarf eigi að hafa neitt fje fyrirliggjandi arð-
laust til að standast óvæntar útborganir.
í stjórn Söfnunarsjóðsins eru: Eiríkur Briem
prestaskólakennari, Björn Jensson kennari við lat-
ínuskólann, og Guör. Finnbogason konsúll.
V erzlunarmaður.
Ungur, einhleypur og œfður verzlunarmaður
(Good-Tcmplar) óskar að fá atvinnu við verzl-
un með mjög aðgengilegum kjörum.
Lysthafendur snúi sjer hið allra fyrsta til
ritstjóra þessa blaðs, er gefitr nákvæmari upp-
lýsingar.
Samkvœmt lögum 12. apríl 1878 og opnu br.
4. janúar 1861 er hjer með skorað á aila þá,
er til skulda kynnu að telja í dánarbúi Ólafs
bónda Guðmundssonar í Mýrarhítsum á Sel-
tjarnarnesi, er andaðist 28. marz 1887, að
gefa sig fram og sanna kröfur s'xnar fyrir und-
irskrifaðri ekkju hans og myndugum erfingja
í umboði allra erfingjanna innan 6 mánaða
frá síðustu (3.) birtingu pessarar auglýsingar.
Mýrarhúsum 21. janúar 1889.
Anna Björnsdóttir. Guðmundur Ólafsson.
Samkvœmt lögum 12. apríl 1878 og op. br.
4. jan. 1861 er hjer með skorað á alla þá, sem
til skulda telja i dánarbúi föður okkar sál.,
Sigurðar bónda Ingjaldssonar í Hrólfsskála á
Seltjarnarnesi, er andaðist 5. október 1887, að
gefa sig fram og sanna kröfur sínar fyrir oss
undirskrifuðum myndugum erfingjum og i um-
boði hinna annara myndugu erfingja hins
látna innan 6 mánaða frá siðustu (3.) birtingu
auglýsingar þessarar.
Lambastöðum og Hrólfsskála 21. janúar 1889.
Ingjaldur Sigurðsson. Pjetur Sigurðsson.
Sparisjóður Arnessýslu
tekur við innlögum og geguir öðrum spari-
sjóðsstörfum á, hverjum rúmheigum degi, fyrst
um sinn helzt kl. 11-—12 f. m.
Bjöbn Bjahnabson.
Söfnunarsjóður Islands.
1 engum sjóði eru peningar tryggilegar
geymdír en í Söfnunarsjóðnum, því landssjóð-
urinn ábyrgist fje það, sem í hann er látið.
I engum sjóði fá menn hcerri vexti af fje
sínu, en í Söfnunarsjóðnum, því hann getur
látið alla peninga sína standa á vöxtum og
Skósmíðaverkstofa
5 Skólavörðustíg 5
Skósmiður Lárus G. Lúðvígsson
selur nú tilbúinn skófatnað, svo sem
karlmannsskó, kvennstígvjel fjaðra- og reim-
uð, kvennskó fjaðra- og reimaða, barnaskó,
karlmanns morgunskó mjög skrautlega á 4,50
kvennmanns----—---------------- „4,00
Enn fremur sjóstígvjel með nýju
lagi, sém enginn hjer kann að búa til nema
jeg; þau taka öllum vanalegum stígvjelum
fram að allri gerð og gæðum. Verð 27 kr.
Einnig búnir til korksóla-skór og
stígvjel, sem enginn hefir enn þá búið til
eins þjetta og þægilega fyrir fótinn eins og
jeg. Verð 13 kr.
Alls konar skófatnaður búinn til fljótt
og vel.
5 Skólavörðustíg 5
L. G. Lúðvígsson
er því að eins
e k t a,
að hver pakki sje útbúinn með eptirfylgjandi ein-
kenni:
MANUPACTURED EXPRESSLY
by
J. LICHTIMGER
Copenhagen.
Seldar óskilakindur í Garðahreppi ár 1888.
1. Hvítkoilótt ær : Oddfjaðrað apt. h., biti fr. v.
2. Hvít kind veturgömul: Fjöður fr., biti apt. h.
sneitt apt., biti fr. v.
3. Hvítt lamb: Oddfjaðrað apt. h., biti fr. v.
4. Hvítt larnb : Stýft, biti fr. h.; sneitt apt. v.
ð. Hvítt lamb: Blaðstýft, gagnbitað h.; sneitt apt.,
biti fr. v.
Eigendur fá andvirði sitt til næsta manntals-
þings hjá undirrituðum.
Ilysjum 31. desember 1888.
Magnús Brynjúlfsson.
Seldar óskilakindur í Kjósarhreppi haustið 1888.
Mark Mark
Litur og auökenni. á hægra eyra. á vinstra eyra.
I. Svartgeldingslamb stúfrifað sýlt
l. Hvítur lambhrútur sneitt fr., gat sýlt, biti fr.
3. Hv. lambgeldingur standfj. apt. boðbíldur apt.
4. Hv. gimbrarlamb stúfrifað sýlt, standfj. fr.
5. Hv. gimbrarlamb stýfðurhelming- sneitt apt., hang.
ur a., standfj. fr. fj. fr.
(illa markað).
6. Hvítkollótt ær blaðr. a.,st.fj. fr. sneitt apt.
(illa markað).
7- Hvlt hyrnd ær sneitt apt. stýft, biti fr. st,-
fj. fr.
8. Hvítur sauður stýft, st.fj. apt. stýft, hófbiti apt.
tvævetur
Neðra-Hálsi 28. desbr. 1888. pórbur Guðmunclsson.
LEIÐARVÍSIR TIL LÍESABYRGÐAR fæst
ókeypis hjá ritstjórunum og hjá dr. med. J. Jón-
assen, sem einnig gefur þeim, sem vilja tryggja
líf sitt, allar nauðsynlegar upplýsingar.
Forngripasafnið opið hvern mvd. og ld. kl. i—2
Landsbankinn opinn hvern virkan dag kl. i—2
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. 1 2___2
útlán md„ mvd. og ld. kí. 2—3
Söfnunarsjóðui inn opinn I. mánud. í
hverjum mánuði kl. 4—5
Veðurathuganir í Reykjavik, eptir Dr. J. Jónassen.
Jan. • Hiti (á Celsius) Loptþyngdar- mælir(millitnet.l Veðurátt.
á nóttu um hád. fm. | em. fm em.
Ld. ig. “t- 5 + 1 736.9 | 750 9 O b A h d
Sd. 20. + 1 + L 762.0 ) 767.1 Sli d O d
Md. 21. + 1 + 3 767.1 ! 767.1 Sv h d S h d
pd. 22. + 3 + s 7Ó5.9 [ 754-4 Sa hv d Svhv d
Mvd. '3. 0 762.0 1 Sv hv d
Að kveldi h. ig. gekk til hægrar austanáttar og
ýrði regn úr lopti; daginn eptir á (Sv), dimmur og
hægur mari og sama veður h, 2f.; aðfaranótt h. 22.
gekk hann til landnorðurs hvass , með rigningu; gekk
kl. 2 e. m. til útsuðurs, rok-hvass með byljum um
kveldið.
Ritstjóri Björn Jónsson, cand. phil.
Prentsmiðja ísafoldar.
Dóttir þeirra, Elízabet, var inndæl stúlka
—gimsteinn sveitarinnar, alkunn fyrir fríð-
leiks sakir og ástúðar. Hún var yngsta barn
foreldra sinna — þau voru orðin roskin þegar
hún fæddist—, og var því [fremur eptirlæti
þeirra og systkina sinna; en er þau voru far-
in hvort á fætur öðru hin dimma veg, er
enginn snýr aptur heimleiðis, og Jón, bróð-
irinn, sem áður er um getið, var horfinn líka,
þá var hún einka-yndi móður sinnar í ein-
verunni á hinum löngu vetrarkvöldum, er hinn
gamli maður sat hljóður og grúfði sig ofan
yfir maura sína eða var að rýna í prísana í
blaði sínu.
Eitt kvöld höfðu þær mæðgur brugðið sjer
bæjarleið til kunningjafólks sín, og ætluðu
að vera þar nætursakir. þær höfðu búið hús-
bóndanum kvöldverð áður en þær fóru af
stað, og leyft svo vinnukonunum að bregða
sjer burtu líka, að finna einhverja kunningja
slna, og sagt þeim að vera komnum heim
aptur í dögun morguninn eptir.
Sá morgun kom aldrei yfir hinn gamla
mann. þegar vinnukonurnar komu heim um
morguninn, fannst hann dauður á gólfinu, og
var far eptir kiilu gegnum brjóstið á honum
og út um bakið. Kúlan fannst úti í horni;
hún hafði skollið í vegginn, en ekki hart,
og dottið þar niður á gólfið. Hinn gamli
maður hafði varizt harðfengilega áður en hann
fjell; borð og stólar voru um koll keyrðir, og
allt brotið og bramlað innau um herbergið.
Eikarkistan mikla stóð á gólfinu fyrir fram-
an rúmið, opin ; en hvað mikið hafði verið
tekið úr henni, var ekki hægt að vita. Banka-
seðlar, gull og silfur og veðskuldabrjef var
allt á tvístringi innan um hana; og áætlun
um, hvað miklu ránið mundi nema, var ekk-
ert nema ágizkun og alveg marklaus.
þessi tíðindi flugu eins og elding um hjer-
aðið, og samdægurs fyrir hádegi var búið að
handsama 3 menn og hneppa í varðhald svo
sem grunaða um morðið.
Hinn fyrsti var kaupamaður hjá nábúa
Salómons heitins. Hann hafði sagt, er hann
heyrðiláthans, aðhann hjeldiþað væri ekki mik-
ill mannskaði í honum. Fyrir það var hann
tekinn. En við nánari íhugun sáu menn, að
eigi stoðaði að hengja manninn fyrir ekki
meiri átyllu en það, að honum varð þetta
að orði, og var hann því látinn laus. Annar
var hrossaprangari, sem hjekk við bú þar í
nágrenninu. Hann var í hestaprangi í kaup-
staðnum þennan dag, og hafði óvenjumikið á
sjer af gullpeningum. Var hann látinn gjöra
grein fyrir, hvernig á því stæði, en hann var
dulur á það nokkuð. Peningarnir voru raun-
ar ekki frá Salómon heítnum Davíðssyni; en
samt galt í öllu, að þeir gæti heitið frjálst
fengnir. Hann hafði svikið 100 dollara út
úr nábúa hins myrta manns, á hrossakaup-
um, og því var hann svona byrgur af fje í
svip; en hann langaði ekki til að hitta bónd-
ann, sem hann hafði haft af, fyr en hann
væri búinn með hinn rangfenga afla. En
gull getur ekki fremur borið vitni um morð
á sinni skínandi ásjónu, heldur en það getur
flutt pestarefni gegn um sóttvarnargarð, og
prangarinn slapp fyrir litla þóknun til mál-
færslumanns fyrir að útvega honum lausn
gegn mannhelgisskírteini, með því að enginn
vissi neina sök á hendUr honum.
Hinn síðasti þessara þriggja bandingja var
handtekinn hjer um bil um hádegi. Hann
fannst í skógi svo sem mílu vegar (danska)