Ísafold - 23.03.1889, Blaðsíða 4

96
bættisgjörð, eða hvað á. kirkjan að leggja til marg-
ar sálmabækur, svo nægilegt sje ?
áv^ Svo margar, að halda megi uppi söng í
kirkjunni.
91. Eiga kirkjurnar að byrja á að kaupa nýju
sálmabókina sjö-skálda-nefndarinnar i þeim sókn-
um, sem þær eru innleiddar ?
Sv.: Já.
Sje svo, að þær sjeu skyldar til þess, eru þá
ekki sóknarmenn það lika, ef þeir hafa samþykkt
að innleiða þær?
Sv.: Nei.
99. Eiga ekki sýslunefndarmenn heimtingu á
að fá fæðispeninga sína útborgaða i lok hvers
fundar, er þeir sitja á, eplir reikningi, sem þeir
þá gera og beiðast úrskurðar sýslumanns á?
Sv.: Jú, ef nóg er í sýslusjóði til þess, sam-
kvæmt áætlun nefndarinnar.
93. Jeg þekki 10 hreppstjóra, og hafa 9afþeim
aldrei nema 1 mann með sjer, þegar þeir skrifa
upp dánarbú, en hinn 10. æfinlega tvo. Er upp-
skriptin ekki lögmæt hjá þessum 9, þótt ekki hafi
þeir nema einn mann með sjer ?
Sv.: Nei, ekki ef í hart fer, sjá 16. gr. skipta-
laga 12. apríl 1878.
94. Jeg átti mann í skiprúmi í haust, sem varð
f'yrir því slysi, að endi á „spriti“ datt 1 höfuö hon-
um, fyrir áþreifanlegan klaufaskap eða megna ó-
aðgæzlu hásetaþeirra, sem áttu að taka ofan seglið.
eptir skipun formanns, í bezta veðri skammt frá
lendingu, og hefir hann ýmist legið síðan eða verið
ófær til vinnu hásetum af heilaveiklun eptir höggið
Ber þessum ekki að bæta mjer vinnumissi (afla-
missi) mannsins m. m.?
Sv.: Jú.
í greinarkorni í síðasta (23) tölubl. „ísafoldar11,
þar sem skýrt er frá viðureign næturvarðar og
prestsefnis hjer í bænum, er sumt eigi allskostar
rjett hermt, og verð jeg því að biðja yður, herra
ritstjóri, að Ijá þessari leiðrjettingu rúm í blaðí
yðar. <
Næturvörðurinn hefur eigi kært fyrir mjer, að
hann hafi sætt misþyrmingum af prestsefninu við
þetta tækifæri, enda mun hann eigi hafa orðið
fyrir þeim. Eptir skýrslu hans ætlaði jeg að brot
prestsefnisins hefði einkum verið fólgið í háreysti
á götunum, og hefur hlutaðeigandi verið kallaður
fyrir og sætt áminningu og aðvörun fyrir það.
Eigi er það heldur rjett, að næturvörðurinn hafi
eigi getað handsamað „guðsmannsefnið11, eins og
komizt er að orði, því hann mun hvorki hafa
reynt til þess, nje þótt ástæða til þess.
Að öðru leyti álít jeg að samanburður við
landsyfirrjettardóm þann, er greinin ræðir um.
eigi ekki við rök að styðjast, því að hjer er um
ólíkar, en ekki samskonar yfirsjónir að ræða.
Reykjavík 22. marz 1889.
Halldór Daníelsson.
* *
*
Mál þetta skýrist ef til vill betur við væntan-
leg rjettarpróf um það út af nýrri skriflegri kæru
gegn prestsefninu fyrir brot það, er hjer um
ræðir. — Ritstj.
AUGLÝSINGAR
ísamfeldu máli með smáletri kosta 2 a. (þakkaráv. 3 a.)
hvert orð 15 stafa frekast; með öðru letri eða setning
I kr. fyrir þuml. dálks-lengdar. Borg. út í hönd.
Með því sýslanin sem hringjari við dóm-
kirkjuna í Beykjavik nú er laus orðin fyrir
dauðsfall þess manns, sem lengi hefir haft
starfa þenna á höndum, er hjer með skorað á
þá, er framvegis kunna að vilja takast þenn-
an starfa á hendur, að gefa sig fram innan
mánaðar við amtmanninn í Suðuramtinu
skriflega.
Auk hringinga í dómkirkjunní og líkhúsinu
við kirkjulegar athafnir, á hringjarinn annað-
hvort sjálfur að troða orgelið i dómkirkjunni
eða fá til þess mann á sinn kostnað, svo á
hann og að ávisa grafarstœði í kirkjvgarðinum.
Föst laun úr sjóði dómkirkjunnar eru 50
krón. árlega.
Amtmaðurinn í Suður-amtinu,
Reykjavík 19. marz 1889.
E. Th. Jónassen.
Jeg undskrifaður gjöri almenningi kunnugt,
að jeg hefi áformað að taka upp nýbýli í Ós-
koti, fornu eyðibýli, liggjandi í Mosfellssveit
við Miðdalsland og Reynisvatns sunnan Ulf-
ars-ár og Hafravatns, og mun fara þess á leit,
að mjer verði úthlutað landi því, er ofannefndu
eyðibýli fylgt hefir, á þann hátt og með þeim
rjettindum og hlunnindtnn, sem tilskipun 15.
apríl 1776 ákveður. Skora jeg því á alla þá,
sem kynnu að eiga tilkall til þessa lands, að
lýsa tilkalli sínu fyrir amtmanninum yfir suð-
ur- og vesturamtinu innan 4 mánaða frá birt-
ingu þessarar auglýsingar, sem einnig verður
lesin í landsyfirdóminum.
Blikastöðum, 21 marz 1889.
Guðmundur Kláusson.
HEGTÍINGARHÚSIÐ kaupir nú umlOOhesta
at góðum mó. Semja má við Sigurt) umsjónar-
mann Jónsson.
°8 önnur ritföng eru jafnan til 4
A 11 afgreiðslustofu ísafoldar (Austur-
stræti 8) með afbragös-veröi. Meðal annars 120
arkir af góöum póstpappír fyrir 30 aura; umslög
á ýmsum stærðum 30—60 aura hundrað; skrif-
pappír í arkarbroti frá 22—60 aur. bókin (eptir
gæðum); stýlabækur og skrifbækur ýmiskonar;
höfuðbækur litlar (reikningsbækur), sem hafa má
í vasa, með prentuðu registri, á 1 kr. 10 og 1 kr.
20 a. Vasabækur, pennar, blek o. fl.
LEIÐAE.VÍSIR TIL LÍESABYRGDAR fæst
ókeypis hjá ritstjórunum og hjá dr. med. J. Jón-
assen, sem einnig gefur þeim, sem vilja tryggja
líf sitt, allar nauðsynlegar upplýsingar.
Almanak í>jóðvinaf]elagsins 1889
er til sölu á afgreiðslustofu ísafoldar.
UBF" Nærsveitismenn eru beðnir að vitja
„ísafoldar11 á afgreiðsiustofu hennar (i
Austurstræti 8).
Forngripasafnið opið hvern mvd. og ld. kl. i—2
’ andsbankinn opinn hvern virkan dag kl. I—2
Landsbókasafnið opið livern rúmhelgan dag kl. 12—2
útlán md., mvd. og Id. kl. 2—3
ööfnunarsjóðurinn opinn I. mánud. i
hverjum mánuði kl. 4—5
Veðurathuganir 1 Reykjavik, eptir Dr. J. Jónassen.
Marz Hiti (á Celsius) Loptþyngdar- mælir(milliaietd Veðurátt.
á nóttu um hád. fm. em. fm | em.
Mvcl.20 -1- 8 2 762.0 756 9 O d. Sv h d
Fd. n. 0 + 4 75+4 754 4 Sv h b V h d
Fsd. 22. + I + 5 739.1 736.6 Sv hd V h d
Ld. 23. -r 1 711.5 Svhvd
Miðvikudaginn var hjer logn með ofanhrið
nokkra stund, svo jörð var alhvit; gekk svo til
úrsuðurs hægur með rigningarskúrum, síðan til
landsuðurs aðfaranótt h. 22. með mikilli rigningu
en hægur ; stytti upp um miðjan dag og gekk til
vesturs með hægð en brimi til sjáfarins og snjó-
aði lítið eitt seint um kveldið. Aðfaranótt h. 23.
genginn til útsuðurs með hryðjum.
Ritstjóri Björn Jónsson, cand. phil.
Prentsmiðja ísafoldar.
Guttormur ljet sjer vel farast við tengda-
son sinn tilvonandi. Hann fór að öllu með
hann sem son sinn upp frá þessu. Hann ljet
hann fara með sjer að finna vini sína og
kunningja, og sagði þeim af ráðahagnum.
Hann kom líka til okkar ogþeir báðir. það
lá prýðilega á þeim, og Guttormur segir :
»Nú græðið þið bráðum vel á mjer, þegar jeg
fer að kaupa í veizluna hennar Ingiríðar».
Hún vildi helzt, að brúðkaupið væri haldið í
kyrþey. En það vildi faðir hennar ekki;
hann sagði að það mundi verða lagt svo út,
að hann gæfi ekki Ólafi dóttur sína með góðu
geði, en hann vildi að allir gengju úr skugga
um, að honum þætti engin minnkun að Ólafi
fyrir tengdason. þess vegna vildi hann líka
hafa veizluna á giptingardaginn sinn sjálfs,
1. desember, og hafa jafnmarga borðgesti og
verið höfðu í veizlunni hans, en þeir voru
125. þetta fór fram. Guttormur tók vel út
i veizluna hjá okkur, eins og hann hafði lof-
að. Brúðkaupið skyldi standa í 3 daga, og
gestir áttu ekki að verða þurbrjósta, sagði
hann. Hann keypti líka ókjörin öll af á-
fengum drykkjum, þar á meðal dýrindisvín
af ýmsu tagi. Húsbónda mínum var boðið í
veizluna og konu hans og börnum. Okkur
var líka boðið, apótekssveinunum ; Guttorm-
ur bað sjerstaklega um, að mjer væri lofað
að fara, enda fjekk jeg það líka, með því að
það var á sunnudag, sem gefa átti saman.
Jeg hlakkaði mikið til að fara í veizluna,
og var það ekki um skör fram, eptir því sem
reyndin varð. Veður fagurt á brúðkaupsdag-
inn, hreint og heiðríkt og hjarn á jörðu. Við
fórum af stað um dagmálaskeið, á mörgum
sleðum, og hjeldum sem leið liggur upp að
Geirstöðum, og fórum vel greitt. þótti mjer
það hin bezta skemmtun. Fram undan bæn-
um á Geirstöðum höfðu verið reistar tvær
háar stengur, og blöktu fánar á þeim uppi;
en við götuna heim að bænum voru 3 steng-
ur aðrar, og bundið á þær ofan til kornbind-
ini mikil. það var veizlukostur handa fugl-
unum ; brúðkaupið átti að standa 3 daga, og
því voru stengurnar hafðar 3. Mjer þótti
þetta svo fallegur siður, að jeg hefi opt minnzt
á það við bændur hjer (í Danmörku), að þeir
ættu að taka upp sama sið; þeir eiga þó fullt
eins hægt með það.
Oss var fagnað með hljóðfæraslætti, er vjer
ókum í hlað. Guttormur bóndi stóð í dyrum
úti, og kvaddi oss vel og kurteislega. Margt
var komið af gestum á undan okkur; sumir
áttu langt að, og höfðu farið á stað um miðja
nótt; margir voru líka ókomnir, og voru
þeir að smátínast fram eptir deginum. En
ekki leiddist hinum biðin, því nóg var að
hressa sig á og skemmta sjer við : geysistór
langborð tvö, alþakin brauði og smjöri og
kökum og nógu af brennivíni, konjaki, port-
víni og madeiravíni, en mjöður handa kvenn-
fólkinu. Gengu gestirnir að vistum þessum
og hresstu sig eptir vild, drukku hver öðr-
um til. Kvennnfólk ljet sjer duga kaffi vel-
flest.
Loks voru allir gestirnir komnir, og allir
búnir að fá sjer hressingu, en borð þó hvergi
nærri hroðin. þá var búizt til ferða til
kirkjunnar. Brúðurin hafði þjetta blæju fyrir
andliti, og var svo dúðuð í fötum, eins og
reifastrangi, að hún var óþekkjanleg. Hún
ók í broddi fylkingar; faðir hennar stóð fyrir
aptan hana og stýrði hestunum fyrir sleðan-
um. þá kom hin mikla gestasveit á eptir.