Ísafold - 08.06.1889, Síða 4

184
hann einkarjettinn og græddi við Jiað ógrynni
fjár. Árstekjur hans eru taldar 3,6 0,000 krónur
að meðaltali. Verksmiðjur sinar hefir hann ekki
að eins í Yorkshire, heldur einnig á mörgum öðr-
um stöðum, bæði í Englandi og á Frakklandi.
Eins og margir auðmenn gera, lifir Holden mjög
sparsömu lífi og hefir mjög fáar nauðsynjar. Hann
er 78 ára gamall, og hefir nærfellt aldrei verið
veikur, og þakkar liann það því, hve sparneytinn
hann hefir verið, og hve mikið hann hefir hreyft
sig úti við. Hann hefir alla sína æfi gengið lang-
an veg á degi hverjum og haft ýmsar líkams-
æfingar.
AUGLYSINGAR
ísamfeldu máli með smáletri kosta 2 a. (þakkaráv. 3 a.)
hvert orð 15 stafa frekast; með öðru letri eða setning
I kr. fyrir þuml. dálks-lengdar. Borg. út í hönd.
Skiptafundur
í dánar- og fjelagsbúi Guðrúnar porsteinsdott-
ur og eptirlifandi manns hennar Sveinbjarnar
pórðarsonar i Sandgerði verðicr haldinn í
Keflavík miðvikudaginn hinn 19. þ. m. kl. 6
e. m.
Skrifstofu Kjósar- og Hullbringusýslu 1. júní 1889.
Franz Siemsen.
Proclama.
Eptir lögum 12. apríl og o. br. 4. jan 1861
■er skorað á alla þá, er til skuldar telja 1
dánarbúi föður okkar, Jóns sál. Nikulássonar
4 Vatnsnesi í Vatnsleysustrandarhreppi, að
lýsa kröfum sínum innan 6 mánaða frá síðustu
birtingu og sanna það þær fyrir okkur undir-
skrifuðum erfingjum, er höfum fengið sam-
þykki sýlumanns til að skipta sjálfir.
Vatnsnesi 27. maí 1889.
Sigfús Jónsson. Sigríður Jónsdóttir.
Sparisjóður Árnessýslu
cr opinn á hverjum laugardegi frá kl. 5—7,
í húsi Stefáns verzlunarmanns Ogmundssonar
á Kyrarbakka. Tekur á móti innlögum gegn
■háum vöxtum.
Bj örn Bjarnarson
p. t. formaður sjóðsins.
Sveinbjörn búfræðingur Olafsson, sem er ráð-
inn af búnaðarfjelagi suðuramtsins til búfræð-
ingsstarfa í Árnessýslu um 6 vikna tíma i sumar,
verður við slik störf hjer í sýslunni fyrri hluta
júlímán. og allan septembermán. peir sem
vilja hafa hans not, verða að snúa sjer til
undirskrifaðs sýslunefndaroddvita fyrir lok
júnimán.; en ekki fá hann aðrir en þeir, scm
cru í búnaðarfjelagi suðuramtsins.
Skrifstofu Arnessýslu 5. júni 1889.
St. Bjarnarson.
Frá 11.—30. júní þ. á. verður landsbank-
inn opinn 2 tima á deyi hverjum; frá kl.
12—1 verða viðskiptamenn sparisjóðs
afgreiddir, en aðrir frá kl. 1—2 e. m.
L- E. Sveinbjörnsson.
Ollum þeim, er hlutabrjef eiga í Gránu-
íjelaginu, auglýsist, að þeir verða að til-
kynna stjórnarnefnd fjelagsins tölurnar á
þeim hlutabrjefum, er þeir eru eigendur að,
ásamt nöfnum sínum og heimili, til þess að
hinir nýprentuðu rentuseðlar geti komizt skil-
víslega 1 hendur hinna rjettu eigenda. Eig-
endur fá ekki rentuseðlana senda, fyrr en
þeir hafa þessu lokið, er þeir ættu að hafa
gjört fyrir lok næsta ágústmán. Brjef um
þetta má stíla til stjórnarnefndar Gránufje-
lagsins á Oddeyri.
í stjórnarnefnd (Iránufjelags 24. apríl 1889.
Davið Guðmundsson. Jón A. RjaltaLin.
Arnljótur Olafsson.
pað eru einungis súrir grœnjaxlar, sagði
B., þegar hann náði ekki í hin sætu vínber.
Herra Helgi Jónsson lofar mjer að sýna mjer
fínni medalíu fyrir Marstrands-lageröli frá
sýningunni í Ií.höfn í fyrra, þó það fengi
alls enga medalíu, en þá er bruggei iið í Ra-
beks-Allé fjekk, þegar jeg hefi sýnt houm lof-
kaupasamning Marstrands-lageröls við mán-
aðarlappann. Jeg get hugsað mjer að hann
fái svo og svo margar j°, ef herra H. Jónsson
fær 25”/. fyrir að telja mönnum trú um þá
óhæfu, að Marstrands-lageröl sje medalíusæmt
á sýningunni í K.höfn í fyrra. Herra Helgi
Jónsson verður að vita, að það er sitt hvað,
sannað ágæti með heiðursmedalíu, ellegar lof,
keypt mánaðarlega.
W. 0. Breiðfjörð.
Almanak Þjóðvinafjelagsins 1889 \
er til sölu á afgreiðslustofu ísafoldar. ;
Litunarefni
vor, sem alstaðar eru viður-
kennd ágæt að vera og sæmd
voru verðlaunum á sýningunni í Khöfn 1888,
enda eru hin einu litunarefni í verzlunum, er
samsett eru af æfðum og dugandi efnafræð-
ing,—hin einu litunarefni, er hver húsmóðir
getur litað með fljótt og auðveldlega eins
fallega og beztu litarar, fást hjá herra P.
Thorsteinsson, Bíldudal.
Buch’s Farvefabrik.
Studiestræde 32. Kjöbenhavn K.
Bókbandsverkstofa
ísafolcliirprentsiniðju (Austurstræti 8)
— bókbindari pór. B. porláksson —
tekur bækur til bands og heptingar.
Vandað baud og með mjög vægu verði.
borngripasafnið opið hvern mvd. og Id. kl. I—2
Landsbankinn opinn hvern virkan dag kl. I—2
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. 12—2
útlán md„ mvd. og ld. kl. 2—3
Söfnunarsjóðurinn opinn t. mánud. i
hverjum mánuði kl. 4—5
Veðuratliuganir i Reykjavik, eptir Dr. J. Jónassen.
J'iní Hiti 1 (áCebius) Loptþyngdar- mælir(millimeU Veðurátt.
á nóttu um hád. fm. em. fm | em.
Mvd. 5-1 + * + 12 756.9 759.5 Sa h d iS h d
Fd. 6. + » + 12 751-8 754.4 S hv b jO b
Fsd. 7-1 -t 4 + 6 754-4 756.9 Sv hv d N h b
Ld. 8 j + 5 761.-1 N h b
Stöðug rigning má heita að hafi verið dag og
uótt undanfarna daga þar til siðari hluta h. 7. að
hann upp úr vestanátt gekk til norðurs með hægð.
K,itst,jón Björn Jónsson, eand. phíl.
Prentsmið.ia ísafoldar.
því að finna allar þær aðalorsakir, sem sigur
og ósigur eru komnir undir. Ætlunarverk
þeirra var að finna hinn rjetta veg, að búa
til áætlunina um herförina og að stýra hinum
stóru hersveitum, riddaraliði, fótgönguliði og
stórskotaliði, eins og taflmaðurinn stýrir fólk-
inu á skákborðinu. Allir þessir sameinuðu
herkraptar gátu komið að fullum notum,
jþegar þeim var stýrt af hugvitssömum her-
stjórnarfræðing, sem sat í hásætinu bak við
þá.
Fyrir rúmum tuttugu árum var land vort
í hinum mesta háska statt. jjjóðin var flækt
í geysimikla borgarastyrjöld, og allt sýndist
að ganga móti oss. þegar ófriðurinn hófst
litu allir vonaraugum til Scotts hershöfðingja,
æðsta herstjórans, er hafði tekið þátt í fyrri
styrjöldum landsins. En við hinn ógurlega
ósigur við Bull Run fengum vjer þá sorglegu
reynslu, að þessi gamla og góða hetja, sem
nú tók óðum að eldast, var ekki fær um, að
bera ábyrgð á ófriði þeim, sem stóð nú fyrir
dyrum. Einn hershöfðingi var reyndur af
öðrum, en ósigur fylgdi á ósigur ofan. Eng-
inn þeirra leit út að vera fær um að stýra
heppilega svo stóru fyrirtæki, sem að kúga
samband sunnanmanna, er náði yfir feikna-
stórt svæði, var fullt af eldfjörugum áhuga
fyrir sínu illa málefni og hafði hersveitir og
hershöfðingja, er höfðu verið hafðir til taks
í langan tíma til að veita málum þeirra fylgi.
Hinn ágæti forseti vor (Lincoln) sat með
ráðherrum sínum yfirkominn af erfiði og kval-
inn af kvíða og áhyggjum. . Her norðurríkj-
arina kostaði landið tvær miljónir dollara
á degi hverjum (rúmar 7 miljónir kr.).
Dawes þingmaður hafði sagt í öldungadeild-
inni á allsherjarþinginu, að ómögulegt væri
fyrir Bandaríkin að standast þetta í 60 daga
og ekki lægi annað fyrir en að ganga að hin-
um óvirðulegustu friðarkostum. En stórveldi
Norðurálfunnar voru orðin svo sannfærð um,
að Bandaríkin væru komin að því að leysast
sundur, að Frakkar voru farnir að seilast í
Mexiko og Englendingar að láta skilja á sjer,
að þeir teldi víst að vjer mundum bíða al-
gjörðan ósigur.
«|>á gullu horn í grænum lundumn; á einu
vetfangi og allt í einu rofaði tll. Sigur kom
á sigur ofan. Tóku nú sunnanmönnum að
síga býrnar, því þeir sáu, að vjer höfðum
fundið, hvar þeir voru veikastir fyrir, og að
vjer hefðum hitt uppreistarmennina í hjarta-
stað með því að ráðast á Tennessee-ríki.
Vjer náðúm virkinu Henry og gátum fyrir
það farið eptir Tennessee-fljótinu. Virkin
Kolumbus og Bowling Green voru yfirgefin.
Virkið Donelson gafst upp, og vjer tókum
setuliðið höndum. Pittsburg-Landing og
Korinth gáfust líka upp, og Beaurógard hers-
höfðingi sá nú fyrir forlög sunnanmanna-
sambandsins, vegna hinna aðdáaplegu herfara
við Tennessee-fljótið.
Smátt- og smátt tóku menn að spyrja :
«Hver lagði á ráðin til þessarar undraverðu
herfarar ?» Grant var dugandi og kappsamur
hershöfðingi, og honum hafði tekizt ágætlega.
En hann hafði eins og rakið sig eptir lmoða,
sem honum hafði verið fengið í hendur. Og
enginn fullyrti það, að hann hefði lagt ráðin
á. Urðu umræður um þetta efni í fulltrúa-
þinginu 24. febrúar 1862 og í öldungadeildinni
13. marz s. á., hver höfundurinn væri. Var
það eignað Lincoln sjálfum, og svo Stanton
hermálaráðherra, Halleck hershöfðingja, eða