Ísafold - 12.06.1889, Blaðsíða 2

186
fá meiri kynningu af heirnsþjóðunum, menn
ingarstigi þeirra og allri fjölbreytni, en fyrr
hefir verið kostur á. Ohætt er að segja, að
sýningin sje því furðuverki samboðin, sem er
turninn mikli (Eiffelturninn) á sviði hennar.
Að svo komnu ei bezt að leiða hjá
sjer að tala um Boulanger, þar sem
allt er enn svo ókunnugt um mál hans; þess
má þó geta, að á losi þykir farið að brydda
í fiokkum hans. En þeir skríða skjótt sam-
an aptur, ef málsóknin verður stjórninni til
vansa.
Holland. þann 13. þ. m. stóð 40 ára
stjórnar afmæli Vilhjálms konungs, haldið
með miklum fólksfögnuði um allt ríkið. I
öllum borgum ríflegar matgjafir þann dag fá-
tæku fólki veittar, og þeirra gjafa nutu í að-
setursborg konungs (Haag) 13 þúsundir skóla-
barna. Enn fremur mörgum líknað, sem í
fangelsum voru.
Frá Abyssiníu. Bardaginn með Jó-
hannesi og Súdansmannaliði stóð þar sem
Metemmeh heitir, dagana 10.—12. marz.
Konungsmönnum vegnaði betur fyrsta dag-
inn, en konungur særðist og kunni því hið
versta, og Ijet í heipt sínni höfuð höggva af
2000 manua úr hinna liði, sem handteknir
höfðu verið. Annan dag dró ekki til úrslita,
en hinn þriðja hafði nýtt lið dregizt til Sú-
dans- eða Arabahöfðingjanna. Um morguninn
skrýddist Jóhannes konungur hátíðabúningi
sínum og hertygjum, steig upp á gæðing sinn
og þeysti í broddi fylkinga sinna til orustu.
Snemma í þeirri samgöngu fjekk hann nýtt
sár í hálsinn og fjell af baki. f>að var byrj-
un fulls ósigurs, og fjellu hjer beztu hers-
höfðingjar hans, og sagt, að hjer hafi dauðir
legið á velli allt að 30 þúsundum Abyssin-
inga. — ltalir treysta á, að Menelek kon-
ungur, eptirmaður Jóhannesar, haldi þeirri
tign, sem hann hefir helgað sjer, og að þeir
komi við hann svo málum sínum, sem þeir
óska.
31. maí. Nú nokkuð friðsamlegri frjettir
bornar frá námahjeruðunum á þýzkalandi.
ISs=’ í nœsta blaði keimir meira um lands-
bankann: nBökstuddir dómar um bankanm.
Póstskipið Laura kom hingað í nótt
frá Khöfn. Með því kom fjöldi farþegja,
milli ðO og' 60, þar á meðal 10—12 enskir
ferðamenn. Frá Khöfn hingað til Kvíkur
kaupmennirnir Fr. Fischer, Lefolii, D. Pet-
ersen, H. Th. A. Thomsen með sonum sín-
um 2; Dr. Jón jporkelsson; cand. med. & chir.
Kristján Jónsson (frá Arrnóti); stúdentarnir:
Geir Sæmundsson, Jóhannes Jóhannesson og
Brynjúlfur Kúld; fröken Sylvia Thorgrímsen;
danskur cand. theol. Tryde. Til ísfjarðar
frá Khöfn kaupmennirnir A. Asgeirsson, L.
Snorrason og Zöylner. Frá Ameríku hingað
frú Torfhildur þorsteinsdóttir Holm og fyrr-
um kaupm. Sigurður Magnússon, alkomin
bæði. Frá Svfþjóð vegfræðingur, ingenieur
Sivertsen, »til að ferðast um landið og á-
kveða, hvar helztu vegi skuli Ieggja« (sam-
kvæmt fjárlögunum).
Stjórnardeildin íslenzka í Khöfn. í
stað Hilmars heit. Stephensens er A. Dyb-
dal, er áður var skrifstofustjóri í íslenzku
stjórnardeildinni, orðinn forstjóri hennar, en
cand. jur. Ölafur Halldórsson orðinn skrif-
stofustjóri í hans stað.
Biskupsvígsla. Á uppstigningardag, 30.
f. m., var síra Hallgrímur Sveinsson vígður
biskupsvígslu í Frúarkirkju í Kaupmannahöfn
af Dr. Fog Sjálandsbiskupi, og með honum
danskur prestur, Harald Stein, til biskups
yfir Fjóni. Yiðstaddir Friðrik konungsefni
og kona hans (Lovísa krónprinzessa), ásamt
tveim elztu börnum þeirra, Kristjáni prinz
og Lovísu, flestallir ráðgjafarnir, forsetar rík-
isþingsins, forseti hæstarjettar, rektor há-
skólans, guðfræðisprófessórarnir og margt stór-
menni fleira og fjöldi klerka. Dr. Kothe
stiptsprófastur lýsti vígslunni. I vígsluræð-
unni lagði Dr. Fog biskup út af Efes. 4,
7—11 («En sjerhverjum af oss er náðargjöf
veitt». — «Og þessi hinn sami hefir gjört
suma að postulum, suma að spámönnum,
suma að guðspjallamönnum, suma að hirður-
um og lærifeðrum»). Að ræðunni aflokinni
bað hann biskupsefnin skipa sjer sinn til
hvorrar hliðar við sig upp við altarið, til þess að
hann gæti sýnt þá söfnuðinum. þá las hann
upp æfiágrip þeirra, eptir sjálfa þá. Að því
búnu hófst vígsluathöfnin sjálf; Sjálandsbisk-
up las upp vígslu-rítúalið með aðstoð prófast-
anna Kothe og Kördam og Dr. Volfs prests,
er las upp ýmsa ritningarstaði. J>á gengu
allir prestarnir upp að altarinu, og vígði þá
Sjálandsbiskup biskupsefnin bæði til biskupa
í nafni heilagrar þrenningar og lýsti blessun
yfir þeim, en prestarnir allir hófu jafnframt
upp hægri hönd sína, blessandi yfirþá. Síð-
an var sunginn sálmur og leikið undir á org-
el og básúnur. Eptir það stje Stein biskup
í stólinn og lagði út af guðspjalli dagsins.
Loks urðu hinir nývígðu biskupar til altaris
hjá Rothe stiptsprófasti. (Eptir Berl. Tid.).
Ölfusárbrúin. í>að hefir farið milli
mála, er hermt var í Isaf. í vor, að hr.
Tryggvi Gunnarsson væri í fjelagi við
þýzka smiði um brúargerðina á Olfusá. það
kvað ekki hafa komið til orða, heldur hefir
Tryggvi tekið verkið einn að sjer, og ætlar
að láta smíða brúna á Englandi. Tveir eða
þrír aðrir höfðu boðizt til að taka að sjer
brúargerðina, en boð Tryggva var álitið lægst
og aðgengilegast. Verkinu skal lokið 1891.
Svo var til ætlazt, að brúin yrði smíðuð í
sumar og send til Eyrarbakka fyrir haustið,
en vegna þess að svo lengi stóð á samning-
um, einkum um það, hvernig brúin skyldi
vera, sagði brúarsmiðurinn tilvonandi, að
hann sæi sjer ekki fært að geta lokið smíð-
inni fyr en eptir þann tíma, er ráðlegt þyk-
ir að senda skip til Eyrarbakka. Smíðinni
er því slegið á frest til næsta árs.
Eyrarbakka 6. júní: «Hin sama veð-
urblíða, með nokkurri úrkomu og hitaskinum
á milli. Mestur hiti um miðjan daginn 13—
14° C.
Vorvertíðin hefir verið með aflamesta móti,
eptir því sem hjer er að venjast. A Eyrar-
bakka komin um 400 mest í hlut; á Stokks-
eyri 5—600. Megnið er ýsa, samt orðið vart
við þorsk og skötu.
Hinn 3. þ. m. var byrjað að hlaða flóð-
garðinn með fram Hvítá á Brúnastaðaflötum
í Hraungerðishreppi. Verkstjóri er búfræð-
ingur Gísli G. Scheving frá Bitru.
Stjórnarfrumvörp- Með þessari ferð
póstskipsins hafa enn komið allmörg stjórn-
arfrumvörp, er leggjast eiga fyrir alþingi í
sumar.
9. Fjárlagafrumvarp 1890 og 1891. Gert
ráð fyrir meiru en 90,000 kr. reikningshalla
(tekjuþurð) í lok fjárhagstímabilsins. Vín-
fangatollurinn gerður 90,000 kr. hvort árið.
10. Fjáraukalög 1886 og 1887: rúmlega
9,000 kr., mest til póstflutnings.
11. Fjáraukalög 1888 og 1889: rúmar 300 kr.
12. Frv. um breyting á sveitarstjórnartil-
skipun: um sama útsvarsálögurjett í sveitum
og kaupstöðum, þ. e. á verzlanir og þ. h.
13. Frv. um tekjur presta, að méstu sam-
hljóða frumvarpi synodusnefndarinnar í fyrra.
14. Frv. um að ráða menn á skip o. fl.
15. Frv. um könnun skipshafnar.
16. Frv. um stj'orn og aga á verzlunar- og
fiskiskipum, um brot farmanna og glcepi og
um ráðning manna á skip o. fl.
17. Beikningslagafrv. 1886 og 1887.
Fáein orð um sönginn i
dómkirkjunni.
Hver menntuð þjóð, ekki síður en ein-
staklingurinn, kostar kapps um, að fá orð
fyrir að standa að mmnsta kosti jafnfætis
nágrönnum sínum í menntalegu tilliti, og
gerir sjer far um, að sem flest, sem kemur
fyrir augu eða eyru útlendra manna, beri
vott um menntun og smekk. það er líka
opt ótrúlega lítið, sem útlendir menn byggja
á skoðanir sínar um menntastig þjóða, og
útlendi maðurinn hefir venjulega skýrara
auga og eyra fyrir göllum einnar þjóðar en
sá innlendi, þótt hann, ef til vill, ekki geti
talizt sjerlega menntaður maður. «Glöggt er
gests augað».
Eins og kunnugt er, koma mjög marg-
ir útlendir ferðamenn og menntaðir menn
hingað til bæjarins árlega, og verður þá
venjulega fyrst fyrir þeim, eptir að
þeir hafa skoðað sjálfan höfuðstaðinn,
að fara í kirkju, til þess að heyra og sjá,
hvernig guðsþjónustugjörðin í heild sinui fer
fram ; því orðið, sem farið er með, skilja þeir
ekki. Hið eina, sem þeir geta dæmt eptir,
er söngurinn, sem því miður er of opt í iniklu
ólagi; og dæmi útlendingurinn hina kirkjulegu
athöfn hjer í kirkjunni í heild sinni eptir
honum, sem við mætti búast, er ekki að
furða, þó honum ekki finnist þessi staður og
þessi athöfn bera vott um menntun og smekk.
Hvernig ætli útlendingum hefði geðjazt að,
t. d. á annan hvítasunnudag, að heyra lagið:
«Sæti Jesú, sjá oss hjer», sungið þannig :
Tenor
Sopran
Bas
0. s. frv.
Eða lagið: «Heims um ból», sungið þannig:
Tenor
v v
o. s. frv.
Hver maður, sem heyrir slíkt og þekkir
nokkuð til «harmóníu»-fræði og söngs, fellur
alveg í stafi, þegar hann heyrir slíkan söng
í höfuðkirkju landsins, enda munu þess
hvergi dæmi um víða veröld, að slíkir stór-
gallar hafi á þessari öld verið á söng í nokk-