Ísafold - 28.08.1889, Blaðsíða 1

Ísafold - 28.08.1889, Blaðsíða 1
’K.emui út á miðvikudögum og laugardögum. Verð árgangsins (104 arka) 4 kr.; erlendis 5 kr. Borgist fyrir miðjan júlímánuð. ISAFOLD. Uppsögn (skrifieg) bundin við áramót, ógild nema komin sje til útgefanda fyrir I.okt. Af- greiðslust. i Austnrstrœti 8. XVI 69 Reykjavik, miðvikudaginn 28. águst. 1889. Útlendar frjettir. K.aupmannahöfn 13. ágúst 1889. Veðrátta. Eigningásamt heldur — hjer um bil í m inuð — í flestum löndum, og þó þetta hafi bætt grasvöxtinn, skiptir minna um kornið, og víðast hvar er því búizt við rýrari uppskeru en undanfarin ár. Danmörk. Meir en nóg um fundahaldið -— forspjöll kosninganna, sem engi veit enn, hvenær verða. Vinstrimenn tala sig heldur sundur en saman, en það er engin nj' bóla. í Alaborg hefir bólusótt gengið uokkurn tíma, og með skæðara móti. Talið, að hún muni komin til höfuðborgarinnar, og það má jafnvel ráða af varúðarboðum heilbrigðisráðs- ins. Af dagtíðindum þóttu þau með sviplegra móti, er urðu á Taasinge (|>órsengi) við Fjón 20. júlí. Hjer var kominn sænskur greifi, Sparre að nafni, fyrirliði í varðsveit konungs, kvongaður maður, en hafði með sjer unnustu sína eða fylgikonu. Bæði voru á dularleið frá heimili sínu og ættmönnum. Hún af trúð- leikafólki — ljek línudans—, en rneyja fegurst og mesta valkvendi. Hjer rjeðu ástir ogvand- ræði svo forlögum þeirra, að þau fundust í lundi einum örend bæði af kúluskotum, en við hans hlið lá pístólan. Hinn 17.júlí andaðist eptir þunga leguAgústa prinsessa (af Hessen), systir drottningarinnar, ekkja barónsins Blixen-Finecke, sem stóð fyrir utanríkismálum í ráðaneyti Rottwitts í lok 18ð9 og byrjun 1860. Noregur. Sum blöð vinstrimanna kann- ast nvi við, að þeim hafi tekizt slóðalega til um frarnmistöðuna síðustu, er þeir Ijetu völd- in berast í hendur apturhaldsmönnum. Fyrir skömmu gerðist Björnstjerne Björnson svo djarfmæltur á verkmannafundi, um konung og um hrokalýð Svía gagnvart Noregi, að mörgum þótti nóg um. Minntist á ráðherra- kjörið síðasta, og kallaði það með öðru fleiru (t. d. aðfe'ð sendiboðans í París, sbr. ísaf. XVI 42) vutt um, hve skóþurkulega væri farið nieð Norðmenn, og kvað þeim sæmra að segj- ast úr sambandi við Svía en þola af þeim neina hneysu. Á þessu misjafnt tekið í blöð- um Svía, en þau eru sum, sem kalla Norð- mönnum vorkunn, og kannast við, að sam- bandskrána þurfi svo að bæta, að Norðmenn nái því jafnræði, sem þeim beri. í frönskum blöðum er borið lof á sýnis- muni Norðmanna, einkum silfursmíði þeirra og trjeskurða. Hundrað söngmenn frá Nor- egi ljetu fyrir skömmu Parísarbúa njóta mennt- ar sinnar, og var bæði söng þeirra og tónalist Norðmanna mjög á lopt haldið. Við Sor- bonnehátíðina (sjá greinina frá Frakklandi), báru stúdentarnir frá Noregi fram fána lands síns, sem frönsku stúdentarnir höfðu getíð þeim í heiðurs skyni. Svíaríki. í Stokkhólmi (og síðar í Kristj- aníu) koma nú á fund fræðimenn í málum og bókmenntum austurlanda, en í þeim hvirf- ingi verða margir fræðaskörungar frá þeim löndum (Indlandi, Persíu, Arabíu o. s. frv.). Bita og handritasendingar frá höfðingjum og ríkum mönnum til þessa fræðiþings metnar á 60 þús. kr. Gjöfin frá einum indverskum fursta (í Kalkútta) í 500 bindum, og meðal þeirra mörg dýrmæt handrit. Furstinn er vel metinn rithöfundur, og hefir samið rit um stjettir Inda og á ensku sögu indverskrar tóna- listar. Á fundinn kernur æðsti prestur Parsa eða sóldýrkenda, við musteri þeirra í Bombay, og meðal Persa skáld þeirra hið bezta nú á dögum, Mirza Habib að nafni. Fundirnir verða í »riddarahöllinni« gömlu, en að þeitn loknum þar verður farið til Kristjaníu. Líklega verð- ur minnzt á fundinn í seinni frjettum. England. I stuttu máli er þetta hið helzta að henna: Parnell gerður að lieiðursborgara í Edinborg. Hann hefir látið Charles Russel hætta vörn- um í sakamálinu, er synjað var að leggja reikningsbækur þess fjelags fram, sem hafði andæft á móti þjóðvinafjelagi íra, þótt þess háttar bækur hefðu komið í dóminn af þess fjelags hálfu. jpann 4. þ. m. vann 1 Grenfell hershöfðingi fullan sigur á Súdansmönnum skammt frá bæ, er Toski heitir við laudamærin. þar fjell hers- höfðingi þeirra, Vad-el-Njumi, en með honum 12 foringjar hans og helmingur liðsins (1500 manns); hinum tvístrað og margír handteknk. Af liði Bnglendinga og Egipta fjellu fáir einir. Tengdason prinsins af Wales -— jarlinn af Fife, kominn frá Macduff, banamanni Mac- beths — gerður að hertoga. . Brúðgjafirnar meir en þriggja miljón virði; en hjer gaf ekki þeim er þurfti, því tekjur hertogans taka langt yfir hirðeyri Danakonungs. Nú hefir Vilhjálmur keisari heimsótt ömmu sína, og haft hjá henni blíðar og háveglegar viðtökur, en þar kvað ekki minnst að, er hon- um var sýndur við Portsmouth (Spithead) feiknalioti Englendinga. Hjer voru 113 skip saman komin, en meira en helmingurinn stál- varðir fimbuldrekar. Flotaliðið 22 þús. manna. Seinna var keisarinn við hersýning — 30 þús. manna — hjá Aldershot. Viktoría drottning særndi hann aðmírálsnafni í sjóher Breta, en hann veitti henni foringjanafn fyrir einni varðliðssveit sinni. Þýzkaland- Misklíðirnar við Svissland á enda, en með því móti, að þýzkaland hefir sagt upp samningnum um bólfestu og krafizt grandgæfilegs eptirlits á högum þeirra, sem hennar leita frá jþýzkalandi í Sviss, eða þaðan á þýzkalandi. Hvorugum líkar alls vel, og blöðin mæla hjer um margt ónotalegt, eða álíka og sumum fórust orðin hjerna um árið á voru landi um kláðaverðina. Til vináttu og bandalagsfundar kom Aust- urríkiskeisari í gær til Berlínar. í fylgd hans keisaraefnið Frans Ferdínand (af Este), Kal- noky kanselleri og margt annað stórmenni.— IJm samfundi þeirra Vilhjálms keisara og Rússakeisara hvikar enn sögnum blaðanna, en líkara er að af þeim verði, og það mundi þá styrkja traustið á þjóðfriðinum flestu fremur. Frakkland. Rjett undir þinglokin var kosningarlögunum komið í sínar fyrri stell- ingar, eða listakosuingarnar af teknar, og nú má enginn bjóða sig til þingmennsku nema f einu kjördæmi. þetta ráðið til tryggingar gegn Boulanger, eða öðrum alræðisbiðlum og lýðsleggju-reiðendum. Sakir Boulangers nú undir meðferð öldunga- dómsins, uppkvæðanna ekki langt að bíða, og efast fæstir um, að þunglega lúki. Garpin- um farið að bregðast til muna traust og fylgi. Nýlega var kosið til helmingsins af hjeraða- ráðum Frakka. Boulanger hafði boðið sig fram í 80 hjeruðum eða fleiri, en hlaut að eins kosning í 12. »Sjáumst aptur við þingkosn- ingarnar !», segir hann og vinir hans.— Dag- urinn ekki ákveðinn, en við þeim búizt í næsta mánuði. Fjöldi mauna rekinn frá embættum, bæði í her og umboðsstjórn, fyrir fylgi eða fylgis- hug við Boulanger. Vart hefir nokkum tíma verið meira um hátíðir, skemmtanir og gleðiglaum í París en á þessu sumri. Sýningin sótt stöðugt af sama kappi, og þann 15. júlí— daginn eptir þjóðhá- tíðardaginn — voru þar 300 þúsunda, og sama mannkvæmdin eða meiri fyrsta dag, er Persa- konungur vitjaði sýningardýrðanna. Við hann stórmikið haft af Carnot forseta og ráðherr- unum, en borgarbúum þótti hann sýna af sjer of lítið örlæti gegn þeirri gestrisni. Sumum þótti hann líka kunna sig miður en skyldi. jpeim líkaði betur við prinz frá Anam og jafn- vel við svartan konung frá Afríku (Senegam- bíu), skjólstæðing Frakka. Sá konungur sknf- aði hjá sjer í vasakver, að hann ætti bágt með að trúa því,að Eiffels-turninn væri manna- verk og ekki guða. Til dæmis um fagnaðarsældina í Parísmánefna danshátíð með veitinguin (10. júlí) í sýningar- höllinni frá 1855, en hana sóttu 40 þús.manna. þ>ar komu æðri menn og lægri, og meðal stór- mennis Carnot forseti og frú hans. Enn fremur tvær merkishátíðir : vígsla hins nýja háskólahúss—Sorbonne—, en það hefir kostað 22 milj. franka ; í annan stað : innfærsla fjögra þjóðskörunga (sumra frá kirkjugörðum erlend- is) í legstaðakirkjuna Pantheon. Meðal þeirra var ágætisskörungurinn Carnot, afi ríkisfor- setans. Til háskólahácíðarinnar komu sendi- nefndir frá stúdentafjelögum erlendis, en eng- inn frá J>ýzkalandi. Italía. Crispi hefir nú forboðað fjelag »Irredentista», eða þeirra þjóðvina.sem heimta þau löud öll til ltalíu, þar sem ítölsk tunga er lýðmál, sem á sjer stað í sumum hjeruð- um eða ríkispörtum Austurríkis við Adríuhaf. |>etta sjerlega vel metið af bandavinunum fyrir norðan. Dáinn er Cairoli, einn af skörungmennum ítala og frelsisvinum. Hann fylgdi Garibaldi í bardögunum, er Sikiley var unnin, varð síðar þingforseti og fyrir ráðaneyti Umbertó kon- ungs 1878. |>að ár hætti hann lífi sínufyrir konung, tók við rýtingsstungu Passavantes í

x

Ísafold

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ísafold
https://timarit.is/publication/315

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.