Ísafold - 18.01.1890, Síða 4

(niðursetnÍDg), þó ekki sje nema fáar vikur. án
þess áður að hafa gefið mjer kost á að segja til,
hvort jeg vildi taka hann eða ekki?
Sv.: .Jú, óefað.
318. J>ar sem stendur í ferðaáætlun landpóst-
anna, að aukapóstur leggi af stað frá póstaígreiðslu-
staðnum eptir komu aðalpóstsins þangað „svo
fljótt sem unnt er“. Hvað álíat hæfilegt, að þetta
óákvatðaða timabil sje langt í lengsta lagi, þegar
veðxir, lærð og birta leyfir, að aukapóstur geti
lagt al' stað?
Sv.: Varla meira en 1 sólarhringur.
AUGLÝSINGAR
i samfeldu máli með smáletri kosta 2 a. (þ ikkaráv. j a.)
hvert orð 15 stafa frekast; með öðru letri eða setning
I kr. fyrir þuml. dálks-lengdar. Borg. út i hönd.
Reikningur
yfir tekjur og gjöld fiskimannasjóðsins í
Kjalarnesþingi árið 1889.
Tekjur : kr. a.
1. Eptirstöðvar frá f. á.
1. á vöxtum í bæjarsj. kr. 5000.00
2. - — landsb. — 1914.69
3. skuld hjá þóroddi
Bjarnasyni . . — 25.00
4. inneign í verzlun — 72.50
5. í vörzlum gjaldkera — 45,61 7057.80
II. Gjafir.........................T~ 529.90
III. Vextir:
1. vtr bæjarsjóði . kr. 200.00
2. — landsbankanum — 36.47 236.47
Samtals: 7824.17
Qj'óld : kr. a.
I. Veittur styrkur.................. 300.00
II. Prentun auglýsinga, samskota-
iista o. fl. í þarfir sjóðbins . . 41.00
III. Eptirstöðvar :
1. í lán. gegn 4j» vöxt. kr. 7300.00
2. - landsbankanum — 101.16
3. skuld hjá þóroddi
Bjarnasyni ... — 25.00
4. í vörzlum gjaldkera — 57.00 7483.17
Samtals: 7824.17
Bæjarfógetinn > Reykjavik {>. desember 1889.
Halldór Daníelsson.
Beikning þennan með fylgiskjölum hef jeg
yfirfarið og ekkert fundið að athuga við hann.
Reykjavík 15. janúar 1890.
pdrhallur Bjarnason.
Samskot
til fiskimannsjóðsins í Kjalarnesþingi 1889.
1. úr Njarövíkum: safnað af Ásbirni Ólafssyni.
A í peningum: Arinbjörn Ólafsson 10 kr. Ög-
raundur Sigurðsson 2 kr. þórður þórðarson 2 kr.
Ásbjörn Ólafsson 10 kr.,
B 1 verkuðum saltfiski nr 1. Teitur þoreteins-
son 8 f. ttuðlaugur Halldórsson 10 1. Árni
Pálsson 12 f. Ktistján Pálsson 8 f. Magnús
Pálsson 8 f. Ólafur Magnússon 10 f. Magnús
Arnason 8 f.
2. Ijr Vogum: A. 1 penlugum. Klemens
Egilsson 5 kr.
B. í verkuðum saltfiski salnað af Ásmundi
Árnasyni.
Guðmundui’ Bjarnason forrnaður 48 pund. Guð-
mundur Gissurarsou 14 pd. Guðmundur Guð-
mundsson 7 pd. Guðmundur Halldórsson 8 pd.
Bjarni Kristjánsson 9 pd. Sigurður Erlendsson
7 pd. Bjarni Guðmuudsson II pd. Guðmundur
Bjarnason, háseti 8 pd. ngimundur Markússon
8 pd. Ásmundur Áruason 40 pd.
S Af Vatnsleysuströnd: Gjöf Sæmundar Jóns-
sonar Minni-Vatnsleysu 20 kr.
Safnað af Guðmundi Guðmundssyni á Landa-
koti.
A. I peningum: Ólöf þorsteinssdóttir 4 kr.
Eyólfur Jónsson 2 kr Guðmundur Guðmundsson
Landakoti 12 kr.
B. 1 fiski Stefán Steíánsson Harðangri 12 f
Einar Jónsson Vatnsleysu 6 f. Halldór Kristjáns-
son þórustöðum 4 f. Jón Jónsson Breiðagerði 10
f. Hjörleitur Guðmundsson Helliskoti 7 f. Fjórir
sjómenn á þórustööurn 1 f. hver = 4 f.
(Eramh.).
Samkvœmt skiptalögum 12. apríl 1878 og
opnu brjefi 4. janúar 1861, er hjer með skor-
að á alla pá, er til arfs vilja telja í dánar-
bín eptir föður okkar Björn Jdnsson í Drangs-
hlíð, er andaðist 20. september þ. á., að gefa
sig fram og sanna erfðarjett sinn fyrir okkur
undirskrifuðum, áður 6 mánuðir eru Liðnir frá
síðustu birtivgu þessarar auglýsingar. Með sama
fyrirvara er skorað á alla þá, er til skulda
telja i nefndu dánarbid, að tiLkynna skuldir
sínar og sanna þœr fyrir okkur.
Drungshlíð og Leirurn 21. desember 1889.
þunður Bjarnardótiir. Jon Bjarnarson.
Vilji einhver selja dönsk rílcisskuldabrjef, vísar
ritstjórinn á kaupanda, sem borgar þau vel.
Skrifstofa fyrir almenning
10 Kirkjastræti 10
opin hvern rúmbelgan dag kl 4—5 e. h.
TIL SÖLU er jörðin Kothús i Garði 8,2 hndr.
að dýrleika með 18 álna langri og 6 álna viðri bað-
stofu,to álna löngum og 5 álna víðum bæjardyrum með
limburþaki, fjósi og hlöðu. Heftr engin kúgildi. Hef-
ir sjeistaklega mikil vergögn við sjó og beztu lend-
ingar þar í plássi. Lysthafandur snúi sjer til eigand-
ans Jóns Helgasonar Kothúsum.
ÍOO Kroner
tilsikkres enhver Lungelidende, som efter
Benyttelsen af det verdensberömte Mal-
tose-Præparat ikke finder sikker Hjælp.
Hoste, Hæshed, Asthma, Lunge- og Luft-
tör-Katarrh, Spytning o. s. v. ophörer
alierede efter nogle Dages Forlöb. Hun-
drede og atter Hundrede have benyttet
Præparatet med gunstig Resultat. Mal-
tose er ikke et Middel, hvis Bestanddele
holdes hemmeligt; det erhoides forme-
delst Indvirkning af Malt paa Mais. At-
tester fra de höieste Autoriteter staa til
Tjeneste. Pris 3 Flasker med Kasse Kr.
5, 6 Flasker Kr. 9, 12 Flasker Kr. 15.
Albert Zenkner, Opfinderen af Maltose-
Præparatet. Berlin (26), Oranienstr. ti8.
Skósmíðaverkstæði
leðurverzlun
QíF'Björns Kristiánssonar'3®g
er í VESTURGÖTU nr. 4.
THORVARDSON & JENSÉnA
BÓKBANDS-VERKSTOFA.
Bankastræti 12 (hús Jóns Ólafssonar alþ.m.
Forngripasatnið opið hvern mvd. og ld. Kl. X— 2
f.andsbankinn opirin hvern virkan dag kl- n-2
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. 12—2
útlán md„ mvd. og ld. kl. 2—3
Söfnunarsjóðurinn opinn l. mánud. <
hveriunn mánuði kl. 5—6
Veóurath-Uganir 1 Reykjavik, eptir Dr. J. Jónassen,
Hiti 1 Loptþyngdat-
(áCeisius) knælir(millimet.)l Veðuratt.
ian. | á nóttu um hád. fm. eni. , im em.
Mvdn 5. -r- () O 731 ó 734.1 A hv d Svhv d
F d 1 b — 1 + ' 7 -'.4 7 -ú.4 ÍSv hv d Svhv d
Fsd. 17. L.l. 18. ~ 1 A 4 0 T-i 9 730 7 '9.0 |á h d A h b O b
Miðvikudaginn lór að rigna um hádegið og gekk
þegar aptur í útsuður með jeljum, og sama veður var
hjer lh.; h. 17. var hægð á veðri og var rjett logn
siðari part dags og hjart veður. 1 morgun (18.) bjart
og fagurt veður, landnorðan, rjett logn, ,
I siðustn 10 áiin hefur loptþyngdamælir aldrei vís-
að eins lágt eins og nú um langan tima, og lítið vill
hann itsekka enn.
K-itstjóri Björn Jónsson, cand. phii.
Prent.smiðia- lsafoldar.
það leggur allt af ódaun úr hálffúnum sár-
unum. En geðshræringin hjelt mjer uppi á
fótunum ; jeg renndi augunum óðfiuga eptir
endilöngum salnum, til þess að koma auga
á númerið á rúmtnu hans. þarna vai' það,
en------það var tómt, tómt ; það þýðir, að
sá sem þar hefir legið, er dauður og líkið
fært á brott! Mig sundlaði ; jeg þreif hélj-
artökum utn handlegginn á stúlkunni, sem
fylgdi mjer ; jeg ætlaði að hníga niður ; en
hún hvíslaði í eyrað á mjer, að það hlyti að
vera misskilningur, því að væri hann dauð-
ur, þá ætti númerið hans að vera afmáð af
rúmínu; hatm hefði sjálfsagt verið færður
yfir í aðra stofu, þar sem vant væri að hafa
þá, sem væru farnir að hressast. Lof sje
guði, að hún hafði rjett að mæla. Við fund-
um hann. Jeg varð að standa kyr bak við
rúmið, meðan stúlkan laurnaðist á tánum inn
að höfðalaginu. Hann lá með aptur augun,
en lauk þeim upp undir eins og hann heyrði
fótatakið.
»það er kotnið brjef um, að konan yðar
sje væntanleg hingað bráðum«, sagði hún.
Arthur rak upp stór augu og horfði framan í
hana. »|>jer getið sagt eins og er undir eins,
að hún er komin«, svaraði hann ; »jeg sje
það á yður«. þá stóðst jeg ekki mátið; jeg
gekk fram, linje niður við rúmstokkinn og
fór að hágráta.
»þey, þey«, sagði hjúkrunarmærin ; »munið
þjer eptir því sem þjer lofuðuð«. Hún tók í
öxlina á mjer. lin jeg gat ekki við það ráð-
ið. Jeg mátti til að gráta mjer til svölunar.
Svo varð jeg stillt og róleg. Jeg gleymi ekki
augnaráðinu, þegar hann sá mig, hann Ar-
thur, og brosinu ; ánægjan og þakklátssemin
skein svo átakanlega iit úr öllu andlitinu. En
hvað hann var fölur og tekinn í andliti! Sá
hefir tekið nokkuð út.
»Jeg vissi þú mundir koma, María«, sagði
hann ; — »mig hefir dreymt, að þú værir
hjer, svo margopt, og svo vaknaði jeg, og þá
var það enginn. En nú er það ekki draum-
ur — nú ert það þú — þú sjálf«.
«Já, nú er það jeg sjálf, Arthur, og nvi yfir-
gef jeg þtg ekki fyr en við förum hjeðan
heimleiðis til Wisconsin til hennar tnóður
þinnar«.
»Já, hún mamma — hvernig líður henni,
aumingja-mömmu?«
»Vel, ekki nema vel. Hún er allt af að
hugsa urn þig og hlakkar til að sjá þig. En
nú verðurðu að liggja kyr og mátt ekki tala
meira. Nú sezt jeg hjerna og fer ekki frá
þjer«.
Hann brosti og ljet aptur augun, og var
að bera sig að lypta upp hendinni til mín,
en gat ekki.
Hjúkrunarmærin sagði nijer, að læknarnir
hefðu optara en einu sinnt verið að ráðgast
um, hvort taka skyldi af honum fótinn eða
ekki, en að þeir hefðu frestað því enn um
stund. |>eir eru hræddir um, að drep muni
koma í sárið.
Nú er það afráðið, að fóturinn verður ekki
tekinn af honum ; það eru hafðir vatnsbakstr-
ar við sárið, og jeg skipti um þá allt af að
öðru hvoru, þangað til öll hætta er úti.
Jeg er orðin svo kunnug á spítalanum,
eins og jeg væri heirna hjá mjer. Jeg er
orðin kunnug læknunum og kvennfólkinu,