Ísafold - 02.04.1890, Blaðsíða 4

108
ENSKT-ISLENZKT FJARKADPÁFJELÁG.
Undirskrifaður kaupir fyrir Qelag þetta hross og sauðfje á íslandi i sumar og
haust.
Markaðsdagar verða siðar auglýstir.
Staddur í Liverpool, 4- marz 1890.
Georg Thordahl.
Uppboðsauglýsing.
Laugardaginn hinn 12., 26. n. m. og 10.
maí p. d. kl. 12 á hádegi verður opinbert uppboð
haldið í Hafnarfirði, og par selt hæstbjóðend-
um, ef viðunanlegt boð fœst, timburhús sama-
staðar, einloptað, tilheyrandi fjelagsbúi Eyólfs
Bjamasonar og látinnar konu hans Ingveldar
Gísladóttur.
A húsinu hvílir um 1160 króna skuld til
sparisjoðsins hjer í Hafnarfirði.
Hin 2 fyrstu uppboð fara fram á skrifstofu
sýslunnar, en hið síðasta hjá húseign peirri,
sem selja á.
Söluskilmálar verða til sýnis hjer á skrif-
stofunni daginn fyrir hið fyrsta uppboð.
Kaupandi getur komizt að húsinu hinn 14.
maí p. á.
Skrifstofu Kjósar- og Grullbringusýslu,
Hafnarfirði hinn 28. marzmán. 1890.
Pranz Siemsen.
Vel vönduð apturhlaðin haglabyssa, tvíhleypt fæst
fyrir hálfvirði. Ritstjóri vísar á seljanda.
VANDAÐUR JÁRN-GYNGESTÓLIj er til
sölu. Ritstj. vísar.
Hið íslenska kennarafjelag
heldur ársfund sinn miðvikudag 2. júlí næat- j
komandi á hádegi í Reykjavík á þeim stað, I
sem síðar verður nákvæmar tiltekinn. Um-
ræður verða urn sarnbandið og takmörkin
milli heimakenslu og skólakenslu á Islandi.
Svo hljóðandi lagabreytingartillaga verður
borin upp til fullnaðarúrslita. I stað 1. grein-
ar konri: »Tilgangur fjelagsins er, að kon a
sem hestu skipulagi á alla skóla í landinu,
æðri sem lægri, og efla þekking íslenskra
kennara og þjóðarinnar yfir höfuð á öllu því,
er lýtur að uppeldi og kenslu«. Gjalddagi
árstillaga er fyrir ársfund.
Reykjavík 31. marz 1890.
Björn M. Ólsen
forseti.
Bókbandsverkstofa
ísafoldarprentsmiðju (Austurstræti 8)
— bókbindari þór. B. porláksson —
tekur bækur til bands og heptingar.
Vandað band og með mjög vaigu verði.
Bókaverzl. ísafoldarprentsm.
(Austurstræti. 8)
hefir til sölu allar nýlegar íslenzkar bækur
útgefnar hjer á landi.
Skrifstofa fyrir almenning
10 Kirkjustræti 10
opin hvern rúmhelgan dag kl 4—j e. h.
Skósmíðaverkstæði
og
leðnrverzlun
$J8!F~Björ:ns Kristjánssonar-^JBg
er í VESTURUÖTU ur. 4.
Wundram’s bekjendte
Hambnrger Mave-Bitter,
videnskabelig anbefalet mod Mavesygdom,
daarlig Pordöjelse, Hovedpine, Cbolera &
ægte á Flaske 75 0re hos
0. J. Halldorsen, Reykjavík.
Vottorö eru til sýnis.
Enskunámsbók Geirs Zoéga er »hin
hentugasta fyrir þá, sem stunda enskunátn
tilsagnarlausU, segir W. G. S. P(aterson) í Isa-
fold XVI. 81. Verð 2 kr.
Forngripasafnið opið hvern mvd. og ld. kl. I—2
Landsbankinn opinn hvern virkan dag kl. 12—2
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. 12—2
útlán md„ mvd. og ld. kl. 2—3
Söfnunarsjóðurinn opinn I. mánud. i
hverjum mánuði kl. 5—6
Veðurathuganir í Reylijavik, eptir Dr. J. Jónassen,
Hiti 1 Loptþyngdar- i
j (á Celsius) mælir(millimet.)l Veðurátt.
marz ánóttu|um hád. fm. em. fm. | em.
Ld. 29. Ar 5 0 759.5 762.0 O b jO b
Sd. 30 -r- 4I + 5 7H.5 762.0 Na h blA h d
Md. 31. + 2 + 7 759.5 749.3 O d JSa hv d
pd. i. + 5 + 7 74+8 74L7 Sa h d Svhv d
Mvd. 2. + 2 741.7 bv hvd 1
Allan laugardaginn var hjer logn og fagurt veður,
gekk síðan til austurs með hægð, svo aptur logn fyrri
part dags h. jl. en hvessti á landsunnan síðari part-
inn og rigndi ákaflega mikið af landsuðri aófaranótt
h. I. og var ærið hvass þann dag á landsunnnan með
regni, og eptir hádegið bráðhvass um tíma er hann
var að ganga til í útsuðrið; hægði svo síðar um kvöldið
og birti upp, en rak á ákafar hrynur við og við seint
um kvöldið. I morgun sunnan-suðvestan, hvass, rignt
mikið í nótt og með skúrum í morgun.
PRJEDIKANIR í dómkirkjunni um bænadagana
skírdag ki. 12: prestaskólastúdent Eyólfur Kolbeins.
röstudaginn langa kl. 12; prestaskólastúdent Einar
póröarson.
Ritstjóri Björn Jónsson, oand. phil,
Frentsmiöja tsafoldar.
í miðjum maímánuði 1347, að hann stje hið
fyrsta spor í þessa átt; kvaddi hann til móts
við sig um miðnætti á aventínsku hæðinni
(Monte Aventino) hundrað borgarmenn, er
voru á hans máli eða hans málstað sinnandi.
Avarpaði hann þá þar og mælti á þessa
leið :
«Vinir og samborgarmenn! Bróðir minn
hefir drepinn verið og blóð hans hrópar til
vor og krefst hefnda; illræði það sem unnið
faefir verið mundi rjettlæta grimmilegar
hefndargerðir; en það er jafnt mín sem yðar
óak, að reyna að ávinna oss hina ómetanlegu
blessun frelsisins án þess, að leiða blóðsút-
hellingar og óstjórn yfir þjóðina. Uppfylling
óska yðar, stofnun hins góða ríkis [það var
uppáhalds-orð hans] nálgast nú hraðfara, ef
þjer að eins hafið næga hreysti og stillingu
til að beita valdi því, sem þjer hafið, með
hugrekki, þolgæði og hófsemd. |>að er ekki
nema ímyndun eÍD, að kúgarar vorir eigi svo
mikið undir sjer; samheldi er ekkert þeirra
á meðal, drengskapur enginn, enda hafa þeir
lítið við að styðjast». Lauk hann ræðu sinni
með því að skýra frá, að hann ætlaði nú
þegar í stað að kveðja saman alla alþýðu
með fundarboði, en þó óvopnaða, og bað
hann áheyrendur að hegða sjer nú svo, «að
þeir sýndu það öllum heimi, að enn rynuu
nokkrir dýrmætir dropar af rómversku blóði
í æðum þeirra».
Daginn eptir var því til fundar kvatt um
alla borgina með trumbuslætti, og skorað á
almenning að koma saman að kveldi næsta
dags fyrir framan St. Angelo-kirkjuna, til að
«endurreisa híð góða ríki». Aðalsmenn ljetu
enn allt kyrrt og ugðu ekki að sjer; er svo
að sjá sem þeir hafi alveg misskilið eðli
hreifingar þeirrar, er Bienzi vakti. Styrkist
þessi ætlun við það, að jarl páfans eður full-
trúi, biskupinn af Orvieto, ljet leiðast til að
vera við staddur á mannfundinum við St.
Jwg'eZo-kirkjuna. Alla nóttina næstu á undan
fundinum voru þeir Bienzi og flokksmenn
hans við messur, sem þeir ljetu syngja sjer,
til að ákalla drottins aðstoð til fyrirtækis
síns.
Að ákveðinni stundu var ótölulegur mann-
grúi saman kominn. Allur völlurinn fram af
kirkjunni var troðfullur af fólki og allir
gluggar og öll þök á húsum þeim, er þar
vissu að, og sjerhver blettur, sem sjá mátti
frá til fundarstaðarins — allt var alþakið
fólki, og var það meiri fjöldi en nokkur maður
gæti áætlun eður tölu á komið.
þ>á er liðið var stuudarkoru, svo að forvitni
manna og fjör var spennt svo sem framast
mátti, þá var kirkjudyrum allt í einu lokið
UPP> °g gekk Bienzi þar út með alvæpni,
berhöfðaður, fyrir lýðinn; á hægri hönd hon-
um gekk jarl páfans, en til vinstri hliðar
hinir helztu aðstoðarmenn hans eðu samsær-
ismenn. A eptir houum gengu fjórir merkis-
berar, skrýddir gulli og purpura, og báru
fjóra fána úr silki. A fánunum var í ímynd-
líkunum jarðtegnuð rjettvísi, frelsi og friður.
þar jnæst jkomu hljóðfæraslagar og bljesu
herlúðra og ;börðu bumbur; kom nú skrið
á mannþröngina, er Bienzi gekk fram með
sínum fylgjurum, og fylgdi þeim allur múg-
urinn á [eptir og gengu vígamannlega eptir
hljóðfallinu. — Bienzi var hár maður vexti,
limaður vel, höfðinglégur á velli og fríður
sýnum, yfirbragðið göfuglegt, en framkoma
hans öll hin stillilegasta og tignarlegasta, og