Ísafold - 27.09.1890, Blaðsíða 4

812
Hýir kaupendur ísafoldar næsta ár
(1891)
fá ókeypib allt Sögusafn ísafoldar 1889 og 1890,
í 3 bindum, milli 30—40 sögur, einkar-skemmtilegar,
um 800 bls. alis
og 15 siðustu númer þessa árgangs (1890) af blaðinu í til-
bót, ef þeir gefa
Proclama.
Með því að Biignvaldur bóncU Guðmunds-
son á Svarfhöli í Súðavíkurhreppi hefir fram-
selt bií sitt tit skiptameðferðar sem þrotabú,
er hjer með samkvœmt lögum 12. april 1878
■og opnu brjefi 4. jan. 1861 skorað á þá, sem
til skulda telja, að lýsa kröfum sínum innan
■6‘mánaða frá síðustu birtingu þessarar aug-
lýsingar.
Skrifstofu ísafjarðarsýslu 12. sept. 1890.
Skúli Thoroddsen.
í>ví eigum vjer að koma?
Til þess að fá góð kaup
og hressa upp hugann
Föstudaginn 3. okt. 1890.
verður haldið
stórt alþjóðlegt
Uppboð
í pakkhúsinu nýa hjá undirskrífuðum og þar
seldar ýmislegar vefnaðarvörur, svo sem mill-
umskirtutau, millumskirtur, ný föt, ljerept
línlakaefni, tvisttau, yfirsængurver, borðdúka-
■efni, svuntutau og fleira.
Sveitamenn, sem koma til Reykjavíkur, cettu
að muna eptir þessu.
Stólar fyrir kvennfólkið að sitja á.
Reykjavík 20. sept. 1890.
í>orl- O. Johnson-
Ferðin kríngum hnöttinn — Stanley.
sig fram i tima.
Skiptafundur
t dánarbúi J. O. V. Jónssonar kaupmnnns
verður haldinn hjer á skrifstofunni laugardag-
inn 4. okt. nœstkom. kl. 12 á hád. og verður
lagt undir atkvœði fundarins, hvort samþylckt
skuli boð, er gjört hefur verið í bökunarhús á
uppboði 23. þ. m.
Bæjarfógetinn í Reykjavík 25. september 1890.
Halldór Daníelsson.
Norskur uppskipunarbátur eða nótubátur
töluvert skaddaður og fúinn, hefur all-lengi
að undanförnu staðið umhirðingarlaus hjer í
fjörunni (Grófinni) til ógreiða fyrir skipsupp-
sátur bœjarmanna. Fyrir því er hjer með
skorað á eiganda eða umráðamann báts þessa,
að fcera hann burtu sem allra fyrst, i siðasta
lægi að 8 dögum liðnum og borga jafnframt
þessa auglýsingu. Að öðrum kosti verður
báturinn auglýstur og seldur sem óskilafje.
Bæjarlógetinn í Reykjavík 25. september 1890,
____ Halldór Daníelsson.
.,Sameiningin‘‘,
mánaðarrit til stuðnings kirkju og kristindómi
Islendiuga, gefið út af hinu ev.lút. kirkjufje-
lagi í Vestrheimi og prentað í Winnipeg.
Ritstjóri Jón Bjarnason. Verð í Vestrhaimi
1 doll. árg., á Islandi nærri því helmingi
lægra: 2 kr. Mjög vandað að prentan ogútgjörö
allri. Eina kirkjulega tímaritið á íslenzku,-
5. árgangr byrjaði í Marz 1890.- Fæst í bóka-
verzlan Sigurðar KrÍ3tjánsaonar í Reykjavík
og hjá ýmsum mönnum víðsvegur um allt
laud.
1'!BII1I™1!11______.......................'U!!lgg~+
fægðu vopn sín, á meðan þeir vorn að
hlusta á hina. Fyrir utan hallargarðinn
reiknuðu varðmennirnir fram og aptur —
komu í Ijós og hurfu aptur út í kafaldið og
myrkrið.
Melanía sat uppi í hinum skuggalega sal með
eikarþiljunum. Hún hallaði sjer aptur á bak
í hægindastóli, og starði þegjandi á stóra
flugu, sem flögraði kringum ljósið.
Sveitarforinginn sat út við gluggann, og
horfði forviða á meyna. Jpessi hálfsmánaðar-
dvöl hans í höllinni hafði ekki verið þýðing-
arlaus fyrir hann. J>að var auðsjeð á augna-
ráði hans og svip, að hann var gagntekinn
af undrun og — ást, og hver sem hefði sjeð
meyna, sem sat þarna andspænis honum,
hefði hlotið að virða honum það til vorkunn-
ar. jþað var eins og Melanía hefði í þetta
skipti eitthvað það í fari sínu fremur venju,
sem hlaut að heilla hvern tilfinningarnæman
æskumann, eitthvað það, sem gerði bæði að
heilla mann og hræða í sömu andránni. Hon-
um fannst það því líkast, sem hann heyrði
yndislegan hafmeyjarsöng, en sæi um leið of-
an í hið geigvænlega, dimma djúp, sem hún
vildi seiða harm niður í. — Hann hafði ótal
margt að segja henni; hann hafði optar en
einu sinni byrjað á því, en hann gat ekkert
sagt — orðin slokknuðu á vörum hans. —
»|>ykir yður ekki gaman að spila ?« spurði
hann loksins.
Hún léit á hann og kinkaði kolli.
»Jú, jeg hefi ánægju af öllu, sem fjör er í
og tilbreyting, en mest gaman hefi jeg af
því, sem er þannig, að leikslokin eru ekki
komin undir fyrirfam gerðri áætlun eða út-
reikningi, heldur koma eins og skollinn úr
sauðarleggnum, ef sje mætti svo að orði kveða.
J>ess vegna hef jeg meiri mætnr á hættu-
spili en öllum öðrum spilum«.
»Viljið þjer veita mjer þá ánægju og sóma
að spila við mig ?« spurði hann hálf-hikandi.
Hún leit upp og rykkti við höfninu, og á
vörum hennar sýndist snöggvast votta fyrir
háðslegu brosi.
Aður en hún fjekk tækifæri til að svara
8veitarforiugjanum, bætti hann við:
»Jeg átti bara við, hvort þjer vilduð leyfa
mjer að vera í staðinn fyrir prestinn, þang-
að til haun kemur«.
Nokkrir bændur hafa ákveðið sauð-
fjármarkað á Suður-Reykjum 1 Mosfellssveit
föstudaginn 3. október næstkomandi; verða
þar seldar yngri og eldri kindur, ef kaupend-
ur bjóðast og saman gengur með verðið.
Surtur-Reykjum 27._ september 1890.
Finnbogi Arnason.
G. í. kiúbburinn opiun annað kvöld
kl. 8. Til umræðu : börnin og brennivínið.
Aðgangur að eins fyrir G. T.
Ný komið í verzlun Eyþórs Felixson
Bpli
Melónur
Vínber
ágætar kartöplur og fl. og fl.
Nú með »Lauru« hefi jeg fengið nýar birgð-
ir af
White-saumavjelar (»Peerless«)
sveitzarosti,
mysuosti,
fínu kaffibrauði o. m. fl.
________ M. Johannessen-___________________
TAPAZT hefur úr geymslu í Mýrarhúsum rauð-
ur foli tvævetur, mark: gagnbitað vinstra, og er
beðið um að tilkynna undirskrifuðum, ef hann
finnst, eða S. fí. Waage í Rvík.
Blönduholti í Kjós, 20. sept. 1890.
Pjetur Guðmundsson.
T APAZT hefir 28. j). m. í fíossvogi ljósgrár
hestur, aljárnaður með mark’: blaðstýft íraman
vinstra(?). Finuandi erbeðinn að skila honum til
J. Norðmanns í Hafuarfirði gegn borgun.
VATNSSTÍGVJEIi, næstum ný meðalstór
(en of lítil eiganda) falleg go væn, eru til sölu,
með bezta verði. Ritstjóri visar á seljanda.
KENNSLU í H ANNYSDUM veiti jeg ung-
um stúlkum. Jeg bý í húsi Björns múrara Guð-
mundssonar. Agnes Aagaard.
Forngripasaínið opið hvern mvd. ög íd) kfi [ - 6
Landsbankinn opinn hvern virkan dag kl. 12—j
l.andsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. I í— 3
útl.in i'w 1.. mvd. og Id, kl. 2—3
83fnunaisjóðuiinn opinn I. rl\nud. I *
hVsrjum mánuðl kl. 5—2
Veóurathuganir ( Reykjavtk, eptir I)-. j. Jónassen.
Sept. j Hiti (áCelsius) Loptþyngdar- mælirjrailliraet.) Veðurátt.
á nóttH | urri bád. fm. em. fm. ern.
Mvd.24. + 2 + 6 744-3 749-3 S hv b A h d
Fd. ><;. -f- * + 5 749-3 739.1 A h d A h d
Fsd. 36. + * + 6 744-i 749.3 S h d Sv hv d
Ld. + 2 749-3 Nv hv b
Siðari part dags h. 24. var bægð á veðri ; gekk
svo til austurs dimmur með regni og hvass að kveldi;
siðan lognog óhemjurigtiing af S S-vestri og gekk svo
að rnorgni h. >7. til úlnorðurs, hvass til djúpa og
hvass hjer allt fram að hádegi, en hjart veður.
MliaMBnwMMMMMmNMnMiMMNHMMMBaoaMaMMMHMMMNNNaKHN .vóa-w«í<.«i>wjmi.>v>V
Ritstjóri Björn .Tónsson, cand. pR.il.
Prentsmiðja ÍHafoldar.
|
»JÚ«, svaraði hún.
f>au sátu nokkra stund þegjandi. Svo var
líkast þvl, sem leiptri brigði fyrir í augum
hennar. það var auðsjeð, að henni flaug
eitthvað nýtt í hug.
»Hvað eiguin við að spila?« spurði hún.
•Hættuspil (hazard) auðvitað «.
»Er það yðar vilji, eða er það bara af
kurteisi, að þjer kjósið það spil ?«
»Jeg kýs það langhelzt sjálfur «.
Hún leit á klukkuna. »-Tæja, — við skul-
um þá fara að spila, en með einu skilyrði:
þjer setjizt þarna gagnvart mjer við borðið,
og við höldum áfram að spila og stöndum
ekki upp, á meðan annaðhvort okkar þyk-
ist hafa ástæðu til að heimta jafnaðarbót
(revanche) af hinu. Viljið þjer heita mjer
því og leggja við drengskap yðar ?«
»Já; það er jeg, sem græði mest á því«.
Hún horfði litla stund á hann, þegjandi.
J>að, var eins og hún ætlaði að skyggnast
innst í sálu hans. Honum varð það líka, að
líta á hana; hefði hann getað, hefði hann
þorað, hefði ekki allt mælt á móti því, þá