Ísafold - 10.12.1890, Blaðsíða 4

396
Skylda að hafa með sjer lýsi
á sjó eða oliu.
Jafnvel þó jeg viti að menn hjer á laudi
kannist almennt við, að nauðsynlegt væri að
hvert skip, er á sjó fer, hefði með sjer lýsi
eður olíu, í öllum sjóferðum, til þess að lægja
sjógang, ef á þarf að halda, veit jeg að þetta
mun enn allvíða vera vanrækt.
I tilefni af þessu leyfi jeg mjer að setja
hjer litla grein er stendur í norsku blaði,
»Bergens Posten«, hinn 15. sept. þ. á., svo
hljóðandi.
#Fulltrúasamkoma hins norska skipaábyrgð-
arfjelags, samþykkti í gær —samhljóða nefnd-
aráliti og uppástungu Ameln og Michelssens—
að öll skip skuli eptir leiðis skyldasb til, að
vera útbúin með öldubrjótan (Bölgedæmpere).
Skip sem eru yfir 500 smálestir eiga að hafa,
í minnsta lagi 5, og minni skip, í minnsta
lagi 3 poka eða önnur. áhöld, sem hentug
eru til að dreifa út olíu til að verjast brot-
sjóum.
þetta nýmæli Norðmanna æcti sannarlega,
að vera sjómönnum okkar hin mesta hvöt
til þess, að vanrcekja ekki að vera ávallt útbúnir
með lýsi eður olíu í öllum sjóferðum, þar
sem þessi meðul eru nú um allan heim
viðurkennd svo sem óyggjandi, til að verja
skipin hættulegum áföllum.
^—1890 í. H.
Samkvæ.mt lögum 12. apríl 1878 og opnu
brjefi 4. jan. 1861 er hjermeð skorað á
alla pá, sem telja tiL skuldar í dánarbúi
Guðmundar íngimundarsonar útvegsbónda
/rá Lágholti hjer í bœnum, að koma fram
með kröfur sínar og sanna þær fyrir skipta-
ráðandanum í Reykjavík áður en 6 mán-
uðir eru liðnir frá síðustu birtingu þess-
arar auglýsing ar.
Bæjarfógetinn i Reykjavík io. desember 1890.
Halldór Daníelsson
í haust var mjer dregíð larnb með mínu marki: sýlt,
biti framan hægra, en þar eð eg á eigi lamb þetta,
getur rjettur eigandi snúið sjer til min og samið við
mig um markið og lambið.
Skeiðahreppi 2. desember 1890.
Ketill Arnoddarson, Vorsabæ.
Skiptafundur
í þrotabúi Gunnlaugs kauþmanns Stefáns-
sonar verður haldinn hjer á skrijstofunni
mánadaginn 29. þ. m. kl. 12 á hád. Verð-
ur þar lögð fram skrá yfir úthlutun á eig-
um búsins til skuldheimtumanna.
Bæjarfógetinn í Reykjavík 10. des. 1890
Halldór Daníelsson
J Reykjavíkur apóteki fæst:
Portvín (rautt og hvítt) > 011 þessi vín eru
Sherry (pale) I komin beina leið
Madeira )frá hinu alkunna
_ , , j verzlunarhusi Cora-
Hvitt vin I pania Hollandesa.
Whishy
Cognac
Aquavit
Alls konar ilmvötn, sem komu með póst-
skipinu síðast. tannburstar og sápur.
Margar tegundir af hinum velþekktu vindl-
um frá Hollandi. Alls konar þurkaðar súpu-
jurtir mjög ódýrar (Tomater, Persille, Porre-
lög, Grönkaal, Eödkaal, Hvidkaal, Gulerödder
og Julienne).
Undirritaður tekur að sjer allskonar trjesmíði
og leysir það af hendi fijótt og vel.
Óseyri við Hafnarfjörð. Haraldur Möller,
snikkari.
Frímerki keypt I
Alls konar brúkuð frímerki bæði forn og ný bæði
í hópakaupum og heilum söfnum, eru keypt fyrir hátt
verð af R. Kromann 23 0stergade Kjöbenhavn K.
Fyrirspyrjendur verða að láta fylgia burðareyri und-
ir svarið.
A síðastliðnu hausti voru mjer undirskrifuðum
dregnir 2 lambhrútar, með mínu fjármarki, tvístýft
framan, standfj. apt. h. sneiðrifað fr. v., en sem eg
ekki kannast við að sjeu mín eign; skora eg því hjer
með á eiganda nefndra lamba, að gefa sig fram sem
allra fyrst, og veita andvirði þeirra móttöku, sem og
borga áfallinn kostnað og semja við mig um mark ið?
Rifshalakoti í Holtamannahrepp 14. nóveraber 1890
Einar Guðmundsson.
Nýjasta uppgötvun um bæjarbygg-
ingar og húsabyggingar á Islandi.
Trjávið má spara að miklu og járn-
þök þarf ekki að brúka. Nánari
upplýsingar síðar.
Skiptafundur
í dánarbúi Jóns M. Waage í Stóru- Vog-
um verður haldinn hjer á skrifstofunni
fimmtudaginn hinn 18. þ. m. kl. 12 á há-
degi. Verður þá iekin ákvörðun um sölu á
fasteignum búsins, og fl. Skuldheimtu-
menn og erfingjar eru beðnir að mœta.
Skrifstofu Kjósar-og Gu]lbringusyslu3. des. 1890
Franz Siemsen.
I haust var mjer dregin gimbur veturgömul, mark :
sýlt biti fr. fj. apt. h. Sá er helgar sjer semji um
markið, og borgi auglýsingu þessa.
Skáney i. des. I890. £. Gíslason,
Ministerialbækur, prentaðar, gerðar
eptir fyrirsögn bisknpsins yfir íslandi, í stóru
arkarbroti og í sterku, vönduðu bandi, fást í
bókaverzlun Isafoldar-prentsmiðju, eptir pönt-
un, frá 300—500 bls. að stærð.
Sálnaregistur, prentuð eptir fyrirsögn
biskupsins yfir Islandi, í arkarbroti, á stryk-
uðum pappfr, í traustu bandi, fást í bóka-
verzlun ísafoldar-prentsmiðju eptir pöntun,
með 300, 350, 400, 450 eða 500 blaðsíðum.
Forngripasafnið opið hvern mvd. og ld. kl. 1—2
Landsbankinn opinn hvern virkan dag kl. 12 2
Landsbókasafnið opið hvern rúmhelgan dag kl. 12— 2
útlán md„ mvd. og ld. kl. 2-3
Málþráðarstöðvar opnar i Rvík og Hafnarf. hvern
rúmhelgan dag kl. 8—9, 10—2 og 3—5.
Söfnunarsjóðurinn opinn I. mánud. ,
hverjum mánuði kl. 5-6
Veðuratliuganir í Reykjavtk, eptir Dr. J. J&nassen.
desbr. i Hiti (á Celsius) Loptþyngdar- m0elir(millimet.) Veðurátt.
|ánóttu|um hád. fm. em. fm. em.
Ld. 6. A- 3 -r- I 769.6 / Ö4-5 A h b Sa h d
Sd. 7. 0 + 2 756.9 75'.8 Sa h d Sa hv d
Md. 8. 0 -T- t 75L« 75L8 O d V h d
pd. 9. Mvd. !0. -4- 7 + 1 +- 4 759-5 749-3 754-4 A h b Sa hv b Sa h d
Laugardaginn var hjer hægur austankaldi og all-
bjart veður að morgni; gekk svo til landsuðurs um
kveldið með þfðvindi og var hægur daginn eptir allt
fram yfir miðjan dag er hann hvessti á landsunnan ;
h. 8. logn um morguninn er fór þegar að drífa niður
snjó og snjóaði talsvert allan daginn ; gekk svo til
austurs (9.) og komin þíða um kveldð. í dag (10.)
landsunnan, hvass, koldimmur, rigning.
Ritstjóri Björn Jónsson, oand. phil,
Prontsmiðja ísafoldar.
viðstaddir voru, voru því fullkomlega rólegir
að því er hana snerti. En á mjer höfðu
þeir aðra skoðun. Margir flokkar voru
sendir af stað í allar áttir til að leita að
mjer, og voru fjórir menn f hverjum flokki.
—Af sveit minni, sem haldið hafði til í Tó-
lósa, hafði enginn maður komizt lífs af; en
hve langt morðin náðu að öðru leyti— það
hafði hún ekki getað grafizt eptir í þessari
ferð.
Til þess að vekja eigi neinn grun um, að
henni væri kunnugt um fylgsni mitt, varð
Jósepha að leggja af stað aptur löngu fyrir
dag, svo hún yrði komin heim fyrir fóta-
ferðartíma. í átján klukkustundir varð jeg
enn að bíða hennar aleinn.
Um miðnætti kom hún aptur, og hafði
góðar frjettir að færa: samsærið hafði víðast
hvar komizt upp svo snemma, að sjeð varð
við því. Meiri hluti morðingjanna hafði
náðzt, og fengu þeir sín makleg málagjöld;
en nokkurir þeirra höfðu komizt undan á
flótta. Hafði fátt fallið af Frökkum. Meg-
inherinn bjóst sem bezt um og setti nýja
útverði, öflugri en áður. það er í fljótu máli
sagt, aðþessi hryllilegamorðtilraunhafði hvergi
lánazt, nema í Tólósa. — Hfin sagði mjer
enn fremur, að nokkur hluti herdeildar
minnar hefði nú tekið sjer fast aðsetur í
2—3 mílna fjarlægð, hinsvegar við fjallgarð-
inn.— Við vorum einhuga um, að flýja til
hennar þegar er birti næsta morgun. En
—forlögin höfðu ætlað okkur annað.--------
Jeg vaknaði skömmu fyrir sólaruppkomu.
Jósepha svaf enn vært og rótt við hlið mjer.
Jeg kysti hægt á kinnina á henni. Síðan
reis jeg á fætur og fór út til að svipast ept-
ir, hvort jeg sæi ekki til landa minna. Dagg-
arúði grúfði yfir landinu, eins og þokumökk-
Ur, og gnæfðu eikartopparnir upp úr eins
og vofur. Fagran morgunroða lagði um
austurloptið. Jeg komst við og jeg varð var
við innan brjósts eitthvað það, sem hermönn-
um er annars eigi títt. Jeg fjell á knje,
og ávarpaði þann, sem hafði skapað sólina,
Jósephu og mig, innilegum bænar-og þakkar-
orðum.
Síðan stóð jeg upp, og ætlaði aptur inn
í hellinn; en þá veit jeg eigi fyr til en þrif-
ið er óþyrmilega um herðar mjer. Mjer var
varpað til jarðar og hendur mínar bundnar
á bak aptur.
þetta voru hræðileg umskipti, herra minnl
Sex blóðþyrstir úlfar í mannsmynd stóðu þarna
yfir mjer, og hanguðu yfir mig smánaryrðum,
hæðnishlátri og formælingum. Og á meðal
þeirra þekkti jeg—föður Jósephu minnar.
»Morðingi! — ræningi!« öskraði hann, »hvað
hefir þú gert af henni dóttir minni ?«
Jeg þagði. Jeg var í efa um, hverju
jeg ætti að svara; hvort jeg ætti að segja
þeim til hennar, eða ekki. Eptir litla um-
hugsun kaus jeg þó þann kostinn að þegja;
því jeg verð að játa það, að jeg var ekki
nærri óhræddur um líf hennar ; — mitt líf
hafði jeg góða og gilda ástæðu til að ímynda
mjer að væri þegar út runnið, og bjó mig
því undir dauðann eins og frönskum hermanni
sómdi.
#Farið með mig«, mælti jeg, »eins og hat-
ur yðar blæs yður í brjóst; en missjáið yður
eigi á yðar eigin holdi og blóði! Hvað varð-
ar mig um Jósephu? Ef yður vantar hana,
þá megið þjer leita hennar annarsstaðar.