Ísafold - 10.01.1891, Síða 2

10
Marcato.
Álfadans á þrettándakvöld (vikivaki).
Solo.
Helgi Helgason.
: =pf 0 p p
r «
/ 9 0
U - * u
er glatt í hverj-um hól, hátt nú all - ir kveð - i, hinnst-u nótt um
=}:
Sí1
F——g—
:í?-
hei - lög jól, höld - um álf
Viðlag Kór.
-*—
--1—I-h---
V—M-----1/--
a gleð - i.
2—|-r fc~| |
*f#pf
iu ^
s-
0 / u

W T k' > p* if
y i b ý
Fag-urt er rökkr-ið við ramm-an vœtt-a söng, syngj-um dátt og döns-um, pví
íu u
- j: f j ;
r
—J=K^:
0-
s s
I. s
I
*•
-!--
u
* * ^ J
-P—P
i s i
± <L ±

:
■=qv:
:t2~tz=pi
pil:
r
H tz:
• **
-H-H- F-
-/—U—K---*—
------(/—I—i
s *
I. -0-'
:í;
;r)^=rilfgÍ»:t|i»=^vr=íÉi=s-3-.-=;.=f=F3=í—3t
^ . U U r V V ú í t ^ > W > U
nótt-in er svo löng, syngj-um dáttog döns-um, því nótt-in er svo löng.
,S N
s s
s s
Ö*- : -P # > # ? * ; _| K h— p—p h h —=ÖE
1hj H hj //. 0 1® - t h~ -h 1/— U—U-J ** ,.
Kátir ljúflings kveðum lag,
kveðum Draumbót snjalla,
kveðum glaðir Gýgjarslag ;
glatt er nú á hjaila.
Viðlag:
Fagurt er rökkrið
við raman vættasöng;
syngjum ddtt og dönsum,
því nóttin er svo löng.
Veit jeg Faldafeykir er
fáránlegur slagur,
og haun þreyta ætlum vjer
áður en rennur dagur.
Fagurt er rökkrið, o. s. frv.
Síðast reynum Bammaslag,
— rökkva látum betur,
það hið feiknum fyllta lag
fjörgað dansinn getur.
Fagurt er rökkrið, o. s. frv.
Fyrst skal leika lögin mild,
ljettan kveðum slaginn,
én á lögin töfrum trylld
treystum undir daginn.
Fagurt er rökkrið, o. s. frv.
Aths. Kvæði þetta sungu skólapiltar við álfadana,
þá skulu vakna uudur öll,
allir kraptar hrærast;
fram úr hömrum ferleg tröll
flykkjast þá og ærast.
Fagurt er rökkrið, o. s. frv.
Ollum býsnum braut sje rudd,
bifist hallir álfa;
þá skal foldin steini studd
stynja, nötra, skjálfa.
Fagurt er rökkrið, o. s. frv.
Vex þá fjör um fold og sæ,
fjötrar allir slitna ;
þá skal vakna bóndi á bæ,
blóð í æðum hitna.
Fagurt er röklcrið, o. s. frv.
Áfram ! sjerhvert undra-lag
efli hver sem getur.
Síðast reynum Bammaslag
— rökkva látum betur.
Fagurt er rökkrið
■yið raman vœttasöng.
Syngjum dátt og dönsum
því nóttin er svo löng.
Sæm. Eyjólfsson.
er þeir hjeldu 4 Austurvelli 7. þ. m.
júní til 31. des. 1890, en að efni yfir allar
þær tekjur kirkna, sem komnar eru í gjald-
daga, en gjalddagi allra hinna almennu tekna
er þá kominn, samkvæmt 2. grein laganna,
og yfir öll þau útgjöld, sem kirkjan hefir haft
frá 6. júní til 31. des.
En verði reikningur ljenskirkna eigi samdir
fyr en eptir nýár 1892, þá er það ljóst, að
það ber að semja þá í tvennu lagi, hinn
fyrri reikning yfir þær tekjur, sem komnar
voru í gjalddaga 31. des. 1890, og þau út-
gjöld, sem kirkjan hafði haft frá 6. júní til
31. des. sama ár; og hinn síðari yfir allar þær
tekjur, sem koma í gjalddaga 31. des. 1891,
og öll þau útgjöld, sem kirkjan hefir haft á
almanaksárinu, og svo ár eptir ár.
Ef lögunum er beitt samkvæmt því, sem
jeg hefi látið í ljós, þá er það ljóst, að kirkjan
missir einkis í og engum gjaldþegni er gjört
hið minnsta rangt til. Verði aptur á móti
tímabilinu frá síðastliðnum fardögum til síð-
astliðinna ársloka bætt við reikning þann, sem
ber að semja eptir nýár 1892, þannig, að
taldir sjeu að eins hlutar af tekjum og
útgjöldum, þá hverfa hlutar, sem aldrei
koma til reiknings framar, en til þess er eng-
in ástæða og engin heimild.
það virtist mjer betur fara, að eigendur
bænda kirkna vildu taka upp hið sama reikn-
ingsár, sem lögákveðið er fyrir Ijenskirkjur, þótt
þeir eigi veiti samþykki tíl, að öll ákvæði
laganna nái til kirknanna.
Görðum 6. janúar 1891.
pórarinn Böðvarsson.
Alvara eða ólíkindalæti ?
Herra ritstjóri ! þjer hafið skýrt svo frá
af undirbúningsfundinum á sunnudaginn að
var undir bæjarstjórnarkosninguna, að ritstj.
þorl. Jónsson hafi sagt þar, að sjer væri sár-
nauðugt að vera í bæjarstjórn, og sjálfur stað-
festir hann þessa skýrslu í dag í blaði sínu
með þessum orðum: »En hann (|>. J.) lýsti
því yfir þá þegar, að hann væri mjög ófús
að taka við kosningu og baðst undan henni«,
og bætir því við, að ekki sje rjett gert að
vera að kjósa menn nauðuga, þegar kostur
er á öðrum færum mönnum, sem fúsir eru
að taka við kosningu.
Nú er mjer spurn: hvað kemur til, að
þessi heiðraði herra, sem s e g i r sjer vera
svona blánauðugt að sitja í bæjarstjórn—hvað
kemur til, að hann notar þá ekki hina lög-
legu leið til að losast við það, sem til er
nefnd í 9. gr. bæjarstjórnarlaganna: að skrifa
kjörstjórninni og færast undan að taka við
kosningu, af einhverjum sennilegum ástæð-
um, svo sem annríki o. s. frv., sem þar er til
nefnt ? Sje honum alvara, þá er þetta ráð-
ið. Og það er tími til þess enn, svo fram-
arlega sem hann er eigi þegar búinn að lýsa
því yfir við kjörstjórnina, að hann taki á
móti kosningu. Kærufrestur er eigi útrunn-
inn fyr en 12. þ. m. Og vilji kjörstjórnin
eigi taka kæru hans eða undanfærslu til greina,
þá má skjóta þeim úrskurði til bæjarstjórn-
ar. Trúi jeg ekki, að bæði kjörstjórn og bæj-
arstjórn sjeu svo harðbrjósta, að pína mann-
inn inn í þessa stöðu blánauðugan, hversu
mikill slægur sem í honum kann að vera;
en um það skal jeg ekkert segja, hvorki af
nje á. Mín meining er sú, og önnur ekki,
að ganga úr skugga um, hvort þetta sje al-
vara, eða hjegómamál, ólíkindalæti, —sami
leikurinn og hjá stelpunni, sam sagði hátt:
slepptu mjer! slepptu mjer!, en í hljóði:
haltu mjer! haltu mjer! mjer er ekki svo leitt
setn jeg læt. Jeg kann ekki við slík ólíkinda-
læti; mjer þykir þau óviðfeldin og almenn-
ilegum mönnum ósamboðin. Yðar heiðr.
» 1891. Kjósandi.
»Lepps«-málÍð- Rjettarrannsókn er hafin
út af »leppun« saurblaðs þess, Beykvíkings,
er getið var í síðasta blaði. Hlutaðeigandi
prentsmiðja hefir, eins og lög gera ráð fyrir,
fengið í hendur ábyrgðarskuldbindingu, til
að skýla sjer með gagnvart prentfrelsislögun-
um, með nafni mannræfils þess undir, er á
blaðinu stóð sem ábyrgðarmaður, og 2 vit-
undarvottum, búðarþjónum Verzlara eins hjer
í bænum, er sektaður hafði verið nýlega fyrir
brennivínssölu á helgum degi, og er annar
votturinn undir ákœru rjettvísinnar fyrir
falskan framburð fyrir rjetti í þessu máli,
húsbónda sínum í vil. Nafnið er látið vera
handsalað til undirskriptar, því ábyrgðar-
maðurinn er bæði ólæs á skript og óskrifandi,
eins og áður er getið. þykir í meira lagi
grunsamt, að »ábyrgðarskjalið« sje miður
ráðvandlega undir komið, þó að eigi muni full-
sannað enn, að nafninu sje beinlínis eða algjör-
lega stolið.eins og »ábyrgðarmaðurinn« bar fram
fyrir vottum utan rjettar samdægurs sem
blaðið kom út og lesa má í síðasta blaði.
Hann (»áb.m.«) hefir skýrt frá, að áminnztur
verzlari hafi optar en einu sinni falazt eptir
nafni sínu til ábyrgðar einhverju þess byns,