Ísafold - 04.04.1891, Qupperneq 4

108
Jómfrú Sigríður Fjeldsteð, Evk.
Mad. Sigríður Sveinsdóttir, Nýjabæ, Eeykja-
vík
Jónfrú Katrín Jónsdóttir, Bjargi, Eeykjavík
Kona Gróa Stephánsdóttir, Evík
Ungfrú Guðríður Einarsdóttir Haltakorum
B. S. Bvík
Jómfrú Guðný Guðmundsdóttir, Bvík
Ongfrú Guðrún Sigurðardóttir, Eeykjavík
Mrs. Margrjet Jónsdóttir, Eeykjavík
Ungfrú jporbjörg Elín Helga Jónsdóttir,
Eeykjavík
Mrs. Guðrún Sigurðardóttir Eeynistað Ei-
ver P. O.
Mrs. Guðrún Bergþórsdóttir, Guðrúnakoti,
Evík
Fröken Sigríður Johnsen, Eeykjavík
Fröken Mina Yilfríður Snjáfríður Kjartan-
sen, Eeykjavík
Viður á Akranesi.
Um miðjan maímán. næstkomandi verð-
ur lagt upp hjá mjer mikið af völdum við :
Trjáviður af ýmsum lengdum og gildleik.
Plankar af öllum tegundum.
Borð hefluð og óhefiuð í allri lengd og
breidd, einnig klæðning og tilbúnir list-
ar, múrsteinn, smíðakol o. fl.
Vörur þessar hefi jeg á boðstólura fyrir
norskt verzlunarhús og seljast einungis mót
peningum við lægsta verði.
JjHf Pantanir óskast sem fyrst!
Ennfremur á sama tíma :
Saumur Í öllum lengdum.
Cement í tunnum.
Rúðugler í öllum stærðum við ódýrasta
verði. Böðvar Þorvaldsson-
HaframjÖl nokkrir sekkir seljast strax
móti peningum 12 aur. pundið.
Böðvar Þorvaldsson.
Kjær & Sommerfeldt
vín oy vindlar
hjá Steingrími Johnsen.
Efni í skips-hlunna (hvalbein) selur
Stein.rimur iohnsen.
Lögregluþjónn
í Beykjavíkur kaupstað í stað P. Pjeturssonar
er skipaður þorsteinn Gunnarsson í Beykja-
vík fyrst um sinn 1 ár til 1. apríl 1892.
það tilkynnist hjer með öllum hlutaðeig-
endum.
Bæjarfógetinn í Reykjavík 4. apríl 1891.
Halldór Daníelsson-
Stranduppboð.
Laugardaginn 11. þ. m. verður opin-
bert uppboð haldið í pakkhúsi og d stakk-
sfæði konsúls N. Zimsens hjer í bænum,
og verður jar selt hœstbjóðendum hið
strandaða frakkneska fiskiskip „ Amelie“
með rd og rciða. Ennfremur verða seld
dhöld skipsins, veiðarfœn, og vistir, svo
sem ýmisleg matvæli, vínföng, salt, kol
o. fl.\ hjer um bil 2200 fiskar í salti
m m.
Uppboðið byrjar kl. 10 fyrir hddegi;
söluskilmdlar verða birtir d itndan ufp-
boðinu.
Bæjarfógetinn í Bpykjavik, 8. apríl 1891.
Halldór Daníelsson.
í Hegningarhúsinu fæst nýmjólk fyr-
ir °/íe potturinn
Húskaupmanns Jörgen Hansens í Hafnar-
firði eru til sölu með verzlunar áhöldum.
Lysthafendur snúi sjer til eigandans.
(þAKKARÁV.) Með því að við á síðastliðnu
ári höfum átt í miklum bágindum, og hefðum alls
ekki getað alið önn fyrir okkur, ef guð hefði ekki
hlá^ið góðum mönnum í brjóst, að rjetta okkur
bjálparhönd, þá finnum við skylt að 1 íta okkar
hjartans þakklæti 1 liósi opinberlega, og biðja algóð-
an guð að launa þeim þegar þeim mest á liggur.
þá sem mest og bezt haía bætt úr raunum okkar
með hjálpsemi sinni, viljum við sjeivtaklega til nefna:
heiðurs hjónin Árna Bjarnason og Rannveigu Helga-
dóttur í Vogi, Jón Norðíjörð og Guðrúnu Norófjörð
hjón í Lækjarbug, og madömu Si ríði Guðmunds-
dóttur samastaðar; einnig bræðurna Guðmund Jóns-
son og Odd Jónsson á Stófa-Kálí'alæk. Sömul.
minnumst við með þakklæti bóndans Jóns sál. Snorra-
sOnar á Kálfalæk. Ollum þessum velgjörðamönnum
þökkum við af hjarta, fyrir hinar veittu velgjörðir,
sem við biðjum góðan guð ao launa þeim af ríkdómi
sinnar niðar,
Skíðsholtum 2. marz 1891.
Ilallbjörn Erlendson. Ósk Pjetursdóttir.
(þAKKAKÁV.) f>egar við undirrituð hjón uröum
fyrir því sorglega tilfelli, að missa í sjóinn 31. jan.
þ. á. dóttur okkar uppkomna og efnilega, þá urðu
margir góðir menn til að rjetta okkur hjálparhönd
i þessum okkar erviðu kringumstæðum, og viljum við
sjerstaklega nefna hr. dómkirkjuprest s ra lóhann
þ»orkelsson. sem gerði okkur þá ; nægju, að halda
huggunarríka húskveðju eptir dóttur okkar, og þar
að auki gáfu þau hjón okkur grafskrift, er við töld-
um okkur innilega vinargjöf; og þar næst viljum við
nefna Laugarness hjónin, sem veittu okkur ma'gar
velgjörðir, sömulei is forstöðukonu kvennaskólans í
Reykjavík og námsmeyjar hans; sörauleiðis alla lík-
mennina og ýmsa fieiri, sem gáfu okkur alla sína
fyrirhöfn. Ollum þessum velgjörðamönnum biðjum
við góðan guð að endurgjalda af rikdómi sinnar níð-
ar eptir þvi sem hann sier þeim hentugast.
Árbæ í Mosfellssveit í marzmán. 1891.
Eylifur Einarsson. Margrjet Pjetursdóttir.
Skósmíðaverkstæði
°g
leðurverzlun
£B^~Björns Kristjánssonar-^g
er í VESTURGÖTU nr. 4.
Forngnpasatnið opjð hvern mvd. op ld, kl 1 2
Landsoaukinn opinn hveri virkan dag kl. 12 2
Landsbokasaínið opið hvern íúmhelgan dag kl, 12 2
útlán md„ mvd. og ld, kl 2 3
Málþráðarstöðvar opnar 1 Rvík og Hafnarf. hvern
rúmhelgan dag kl, 8— q, io—z Og 3—5.
Söfnuna sjOOunnn optnn 1. mánuct.
hverjum mánuði kl. 5—8
Veðurathuganir í R.vík, eptir Dr. J. Jónassen
apríl Hiti (á Celsius) Loptþ.mæl. (millimet.) Veðurátt.
á nótt. ura hd. fm. ern. t’m. em.
Mvd. 1. + * + ö 7ob.W 759.5 A h d Sa h d
Fd. 2. + 3 + 5 782.0 7fi*J 0 Sa h d A h d
Fsd. a. 0 + 4 762.0 759.5 A h b A h d
Ld. 4. + l 759.5 A hv d
Undanfarna daga við austanátt, opt hvass
útifyrir; í dag 4. austangola nokkuð hvass, hjart
og fagurt veður.
Ritstjóri Björn Jónsson cand. phil.
Brentsmiðja Isatoldar.
82
gjört að fyrra bragði, varð hann þá hálftrylltur og eirði engu
meðan í honum var móðurinn. Fremur var hann einfaldur
og lítt læs; hann var fámáll og nokkuð smámæltur.
Auknefni sitt hafði hann fengið fyrir það, að eitt vor, er
ísa var að leysa, fann hann hross er tapazt hafði haustinu
áður í fullum holdum, fljótandi í mógröf, dró skrokkinn upp
og lagði á bak sjer, en hleypti áður úr honum vatninu; labb-
aði síðan með þá byrði heim til bæjar, og var það löng leið
nokkuð. Fyrir þá aflraun var hann kallaður járnhryggur.
Fremur þótti Eiríkur þungur til verka, en stórvirkur
var hann og afkastamikill þegar hann var genginn að verki
sínu; þó mátti hann heita heldur þægur og framúrskar-
andi trúr og húsbóndahollur. Hann var matmaður í meira
lagi, enda mat hann vist sína mest eptir matarhæfinni. Hann
var ánægður, ef hann hafði sæmilega í sig og vildi heldur
fara annars á mis; enda tók hann aldrei kaup um dagana
í neinni vist. Sóttust inargir heldri menn eptir að hafa
hann fyrir vinnumann, þótti þægilegt að grípa til hans á vetrar-
dag, þegar hestum varð eigi við komið, og hafa hann til
sendaferða og áburðar, því hann gat borið þyngri byrðar f ó-
færð en nokkur hestur. —Lengst um var hann vinnumaður
hjá síra Sigfúsi Finnssyni í Hofteigi á Jökuldal, föður síra
Sigbjarnar á Sandfelli í Oræfum og Jóns silfursmiðs á Hrein-
stöðum í Hjaltastaðaþinghá. Eitt eða fieiri ár var hann og
vinnumaður hjá Guunlaugi presti þórðarsyni á Hallorms-
stað.—
Svo sagði mjer Eunólfur nokkur Asmundsson, greindur
maður og sannorður, er óist upp á Hvammá á Jökulda
8s
næsta bæ við Hofteig um það leyti, sem Eiríkur var þar
vinnumaður, að opt hefði Eiríkur, þegar hann kom að
Hvammi, kvartað undan því, hvað knöpp væri vistin í Hof-
teigi og hann fengi lítið að borða, enda varð margur til þess
að gefa honum bita, þar sem hann kom, og var hann þá
óhágur á að taka til hendinni fyrir þann sem gaf, ef hann
þurfti einhvers við. —Hann þoidi manna bezt sult og alla
vosbúð, og aldrei kól hann þó hann væri úti í illviðrum og
hörkum,— hversu sem hann var ljelega til fara.
Nokkrar sögur sagði Bunólfur mjer af Eiríki þessum og
er þetta hið helzta af þeim, er jeg man.
Einn vetur er hanu var í Hofteigi, var hann sendur
suður í Breiðdal í skreiðarferð, færð var ill, svo ekki varð
farið með hesta. Leiðin liggur um heiði, sem kölluð er
jþórdalsheiði, milli Skriðdals og Breiðdals.
Ekki segir af ferðum Eiríks fyr en á heimleið aptur;
nann hafði þá 24 fjórðunga a£ skreið á bakinu og hákarls-
beitu innan í. Lagði hann svo á heiðina með byrði sína í
verstu færð; var það snemma vetrar rjett um eða skömmu
eptir veturnætur. jpegar á fjaliið kom, gjörði hiun versta
kafaldsbyl með fjúki og frosti, villtist Eirfkur og vissi ekkert
hvað hann fór; gekk svo fram á nótt, og var hann þá orðinn
dasaður í ófærðinni og illviðrinu, tók því það ráð að láta
fyrir berast um nóttina þar sem hann var kominn; gróf sig
sumpart í fönn eða ljet fenna yfir sig, þangað til hann var
allur hulinn, sofnaði, en vaknaði brátt aptur með hrolli og
skreið úr fönninni, en frostið var þá svo mikið, að föt hans
stokkfrusu þegar. Hann fór því aptur sem fljótast í snjó-