Ísafold - 05.12.1891, Blaðsíða 3
387
kirkjunni fyrir ekld neitt? Eða af hverjum á
jeg að heimta borgun Fyrir það?
Sv.: |>ótt eigi sje tekið fram i samningi við
organista, að hann leggi sjer til nótnabækur
virðist hann engu að siður skyldur til þess, ella
foer hann vart fullnægt samningnum af sinni
hálfu. Að öðru leyti á hann þar um við hinn
samningsaðilann (sóknarnefndina).
880. Jeg er gjaldkeri í sveit, ber mjer að
taka landaura í aukaútsvar hreppsius eptir verð-
lagsskrá yfirstandandi árs, þar sú vara gengur
ekki eins hátt í kaupstað, en lagt er á bændur
eptir krónutali, sem jeg á að standa skil á og
hver á þá að borga mismuninn?
Sv.: Eigi er skylt að taka landaura í sveitar-
gjöld eptir verðlagsskrá. heldur eptir gangverði
á gjalddaga. Taki sveitargjaldkeri þámeðhærra
verði, verður það að vera hans skaði.
881. Kaupi maður leyfisbrjef og láti svo ann-
an prest en sinn eiginn sóknarprest gipta sig,
þarf 8á maöur þá að borga sínum sóknarpresti
lögákveðiun pússunartoll ?
Sv.: Já.
882. Getur hver sem vill gipt sig borgaralegu
hjónabandi?
Sv.. Nei, ekki nema annaðhvort hjónanna eða
bæði sjeu utanþjððkirkjumenn.
Öllum þeim, sem sýndu móður vorri ást-
kærri, ekkjufrú f>órdísi Thorstensen, þann
sóma. að fylgja henni til grafar, og á annan
liátt hafa auðsýnt oss hluttekning j söknuði
vorum, vottum vjer undirskrifuð börn henn-
ar og tengdabörn vort alúðar-þakklæti.
Keykjavík 4. desember 1891.
Elín Stephensen. Jón Thorstensen.
Magnús Stephensen. Guðbjörg Thorstensen.
Með Lauru hefi jeg sem að undanförnu
fengið vín og vindla frá Kjær & Sommer-
feldt.
Kvík 1. des. 1891.
Steingrímur Johnsen.
Kvæði Hans Natanssonar
nýprentuð kosta 1 kr. og fást hjá þessum
mönnum: Arna Jóhannessyni og Magnúsi
Yigfússyni bókbindurum í Rvík, Jóni Bjarna-
syni kaupm. í Hafnarfirði, Sighvati Bjarna-
syni kaupm. í Gerðum, Brynjólfi Jónssyni
kennara á Eyrarbakka, Jóni Magnússyni í
Stykkishólmi, Keinharði Kristjánssyni í
Hnífsdal, síra Jóni Magnússyni á Mælifelli,
Magnúsi Hannessyni í Marbæli, Halldóri
Pjeturssyni bókbindara á Akureyri, Jóni
Runólfssyni á Seyðisfirði, Pjetri Olafssyni á
Eskifirði og fleirum þar eystra, sem fást
við bóksölu.
H. P. Hansson.
Samkvæmt lögum 12. apríl 1878 og opnu
brjefi, 4. janúar 1861 er hjermeð skorað á
alla þá, er telja til skulda í dánarbúi jóns
Jónssonar (Mýrdals) frá Krtsuvík, er dó á
Geirmundarstöðum hjer t sýslu, að bera fram
kröfur sínar og sanna þcer fyrir undirrituð-
um skiptaráðanda innan 6 mánaða frá síð-
ustu birtingu þessarar auglýsingar.
Sömuleiðis er skorað á alla þá, er skulda
dánarbúinu, innan sama tíma að gjöra skil
fyrir skuldum sinum.
Skrifstofu Skagafjarðarsyslu 5. nóv. 1891.
Jóhannes Ólafsson.
JARPUR HESTUR, 1 vetrar, mark: biti fram.
bæði, er í óakilum hjá undirskrifuðum; rjettur
eigandi vitji hans og borgi áfallúin kostnað.
Korpúlfsstöðum 30. nóvember 1891.
Bjarni Jónsson.
GIMBURLAMB hvíthyrnt, með glöggu marki
mínu: stúfrifað og gagnbitað bæði, er í hirðing
hjá mjer, en litlar líkur til, að jeg eigi það-
Hver sem getur leitt sig að því, semji sem fyrst
við mig um markið og borgi allan kostnað, á-
fallinn og áfallandi, þar á meðal auglýsing þessa.
Reykjavik 28. nóv. 1891.
St. Thórarensen.
FJÁRMARK Árna Eirikssonar á Gaiðsáuka
i Hvolhrepp er: heilhamrað hægra, afeyrt vinstra
Brennimark Á. E. S.
FJÁRMARK Helga Guðmundssonar á Brekku
í Vogum er: sýlt, gat hægra, tvistýft apt standlj.
fr. vinstra.
Kaupm. W. CHRISTENSEN vill fá duglega
vinnukonu, vaua innanhússtörfura, frá 14. mai
næstkom. Gott kaup í boði.
ÓSKILAKINDUR seldar í Njarðvikurhreppi-
26. október næstl.
1. Svart gimbrarlamb, mark: standfjöður fr.
hægra, sneitt fr., gagnbitað vinstra.
2. Hvítt gimbrarlamb, mark: tvistýft aptan
hægra, sneitt, biti apt. vinstra.
3. Hvtikollótt ær, 1 vetrar, mark: stúfrifað biti
fr. hægra, blaðstýtt fr., biti apt. vinstra.
Eigendur ofanskrifaðra sauðkinda geta vitjaft-
verðs þeirra, að frádregnum kostnaði, til undir-
skrifaðs. fyrir næstkomandi fardaga.
Innri-Njarðvik 20. nóvember 1891.
Asbj. Ólafsson.
— ■■ . — ---------------------------------
í haust var mjer dregið lamb með mínu marki
sem er: miðhlutað hægra. Jeg á ekki þetta
lamb. Rrjettur eigandi gefi sig fram og setnji
við mig um markið.
Tungufelii i Hrunamannahreppi 2. okt. 1891.
Ljrus Jónsson.
SAUHUR vetursramall, mórauður, var mjer
dreginu í haust. Mark á sauð þessum ei: sneitt
framan bægra, sýlt vinstra, biti aptan. þar eð
jeg ekki á sauð þennan. þá bið jeg eigandann,
að gefa sig fram hið fyrsta.
Kirkjuvogi 10. nóv. 1891.
B. Gunnarsson
FALLEGT og vandað vaðmál í karlmanns föt
eða drengja er til sölu. Ritstjóri vísar á.
SÁ SEM i samár með júlíferðinui á Lauru,
hefir týnt sokkadóti og sjalklút m. fl., vitji þess
að Hliði á Álptanesi mót því að borga auglýs-
ingu þessa.
Tombóla iðnaðarmannafjelagsins
verður haldin 14. og 15. þ. m. og eru því
þeir, er ætla að láta eitthvað af hendi rakna,
beðnir að koma því til einhvers af áður
undirskrifuðum forstöðumönnum.
Skrifstofa fyrir almenning
10 Kirkjustræti XO
opin hvern rúmhelgan dag kl 4—5 e. h.
Vandað steinhús, Bræðraborgin, með
mikilli og góðri lóð, góðum útihúsum, fæst
i keypt með mjög aðgengilegum söluskil-
málum. Lysthafendur snúi sjer til
kaupm. G. Zo'éga.
224
netinu upp í axlir og gat náð í bróður sinn og dregið hann
á land. Síðan dró hann upp netið og kom prestur þá upp
með djúptoginu, er flækzt hafði um hann. Virtisö þeim bræðr-
niu, sem hann mundi vera dáinn, og lögðu hann þar til lags,
án þess að hafa tilraunir nokkrar honutn til endurlífgunar,
því að þá skorti hvorttveggja, kunnáttu og ráðdeild þar til.
Eóru þeir síðan heim og sögðu tíðindin. Líkið var tafarlaust
sótt og flutt að Hrauni og þaðan búið til greptrunar.
Hallgrímur prestur ljet eptir sig ekkju. Hún hjet Rann-
veig, .Tónasdóttir, frá Hvassafelli í Eyjafirði. Hún bjó lengi
eptir mann sinn á Steinsstöðum. f>au áttu fjögur börn, er öll
voru ung, er faðir þeirra ljezt, og ólust þau upp með móður
sinni. þorsteinn hét son þeirra, er lærði söðlasmíði og varð
bóndi. Kona hans var Guðný |>órðardóttir á Kjarna, Pálsson-
ar. þau bjuggu síðast að Hvassafelli í Eyjafirði og önduð-
ust þar bæði. Annar var Jónas, er lærði á Bessastöðum og
síðan við háskólann í Kaupmannahöfn. Hann var skáld og
núttúrufræðingur, og dó ungur af fótbroti í Kaupmannahöfn.
|>riðja var Rannveig, er giptist Tómasi bónda Ásmundssyni.
|>au bjuggu á Steinsstöðum nokkra stund. Síðan giptist hún
Stefáni Jónssyni frá Reistará, er þá var ekkjumaður, og
bjuggu þau lengi á Steinsstöðum. Hann var lengi alþingis-
maður Eyfirðinga. Pjórða var Anna, dó ógipt hjá systur sinni
Rannveigu 1866.
4. Geir biskup Vídalín.
Geir biskup Vídalín var hniginn að heilsu og sjúkur, er
221
um hið svo nefnda Nýjahús, að heita á vinnumenn, er þar
væri, til liðveizlu, til að binda Vigfús. Fátt var manna í
baðstofu, því að sumt fólk var í kirkju, en vinnumenn sumir
að þjóna peningi. þó voru inni einn eða tveir karlmenn, og
brugðu þeir við skjótt. Var þá og sent í kirkju, að sækja
fólk er, þar var. Amtmaður vissi, hvert Ólafur hafði gengið,
og fór sjálfur að sækja hann. Karl gamall var á Möðruvöll-
um, fjósamaður, sá er Lárus hjet; hann stóð við bæjardyr og
horfði á amtmann, þá er hann fór eptir Ólafi. Sagði hann
síðan, að sig hefði undrað á, hve hratt hann fór fram og
aptur, því hann hefði hlaupið eins og lamb. þau voru orð
karls. Ólafur brá við skjótt og hljóp undan föður sínum suð-
ur hlaðið og inn 1 stofuna, og þangað er Vigfús var inni, en
amtmaður á eptir. Bar nú allt að í senn. Fólkið kom að,
rjeð á Vigfús og var nú eigi dælt við hann að eiga. Braut
það hann niður í lausarúm, og hjeldu sumir, en sumir bundu,
og höfðu nú allir ærinn starfa. Kom amtmaður þar þá inn
að baki fólksins, mæddur af göngunni, og studdi hendi á
rúmstólpann að höfðalagi Vigfúsar, en jafnskjótt datt hann
þar dauður niður á gólfið, og varð dynkur mikill. Annarhvor
hinna yngri sona amtmanns (Stefán eða Jóhann) sá fyrst til
og hrópaði upp: »Guð hjálpi mjer! Er hann faðir minu dauð-
ur?« Var því þá brátt lokið, að binda Vigfús, og var tekið
að stumra yfir amtmanni; en hann var liðinn. Miklar líkur
sýnast til, að orsök bráðdauða hans hafi verið, að maðurinn
var mjög feitur og hafði mjög snögga hreyfingu, en var þar
að auki hryggur í geði og aldurhniginn, og hafi því andrúm-