Ísafold - 10.09.1892, Blaðsíða 4

284
Póstskipið Laura (Christjansen) lagði
af stað hjeðan til útlanda í fyrri nótt og
með henni allmargir f'arþegar: A. Dybdal
stjórnardeildarforstjóri, kaupmennimir 0.
Olavsen frá Keflavík, Ditlev Thom-
sen (Rvik), og Lárus A. Snorrason
frá ísafirði, læknaskólakandídatamir Jón
Jónsson og Ólafur Finsen, nokkrir stúdent-
ar(?) og 13—14 enskir ferðamenn. Ennfr.
cand. Asmundur Sveinsson.
Þingkosnmg átti að fara fram í Isa-
fjarðarsýslu 5. þ. m., tveim dögum eptir
að póstskip fór þaðan. í boði voru, auk
hinna fyrv. þingmanna (Gunnars Halldórs-
sonar og síra Sigurðar Stefánssonar), pró-
fastur síra Janus Jónsson og verzlunar-
borgari Matthías Olafsson í Haukadal.
Djúpmenn ætluðu að sögn að fylgja gömlu
þingmönnunum, en Vesturfirðirnir hinum
og ýmsir kaupstaðarmenn á Isafirði. Yar
allmikill viðbúnaður og óvíst um málalok.
Sakamálið gegn Skúla sýslumanni
á ísafirði er höfðað fyrir grun um brot
gegn 5 greinum hegningarlaganna, 125.,
127., 135., 142. og 144. gr. Brotin, sem
um er talað í þessum greinum, er, að beita
embættisvaldi til að neyða nokkurn mann
á ólöglegan hátt til að gjöra eitthvað, þola
eitthvað eða láta eitthvað ógjört; ef rann-
sóknardómari í sakamáli beitir ólöglegri
þvingun til að kúga menn til játningareða
sagna; röng embættisbókfærsla o.þ.h.;að nota
embættisstöðu sína ranglega sjertilávinnings
eðatil þess að gjöranokkuð það,er hallar rjett-
indum einstakra manna eða hins opinbera;
og loks vanrækt eða hirðuleysi í embætt-
isrekstri. Hegningin fyrir brot þessi livort
um sig er sektir, fangelsi eða embættis-
missir, ef miklar sakir eru.
Aþingiskosningin í Reykjavík.
Kjörfund lokið um kl. 2ll2- Kosningu
hefir hlotið yfirkennari H. Kr. Friðriksson,
með 101 atkv. Dómkirkjuprestur síra Jó-
hann Þorkelsson hlaut 56 atkv. Embættis-
menn og kaupmenn og þeirra lið kusu nær
allir H. Kr. Fr. Af sjómönnumfjöldamargir
í beitufjöru, ýmsir sátu heima af ásetningi.
Uppboðsaiigiýsing.
Ejotir Tcröfu landsbankans og að und-
angenginni fjárnámsgjörð 26. f. m. verða
verzlunarhús Þorl. kaupmanns Johnsons
hjer i hœnum, húseignin nr. 8 í Hafnar-
strœti, með tilheyrandi lóð og húsum
þeim, sem á lóðinni standa, samkvœmt
lögum 16. desember 1885 og með hlið-
sjón af opnu brjefi 22. apríl 1817, boðin
upp við 3 opinber uppboð, sem haldín
verða miðvikudagana 21. þ. m. og 5. okt.
næstk. hjer á skrifstofunni og 19. okt.
nœstk. i áðurgreindum verzlunarhúsum,
og seld til lúkningar veðskuld að upp-
hœð 3500 kr. með vöxtum og kostnaði.
Uppboðin byrja kl. 12 á hád. nefnda
daga og verða söluskilmálar til sýnis
hjer á skrifstofunni degi fyrir hið fyrsta
uppboð.
Bæjarfógetinn í Reykjavík 6. sept. 1892.
Halldór Danielsson.
Auglýsing.
Með því að sýslanin sem reikningshald-
ari dómkirkjunnar í Reykjavík, fyrst um
sinn er falin á hendur sniklcara Jakob
Sveinssyni hjer í bænum, er hjer með skor-
að á alla þá, er greindri dómkirkju eiga
gjöld að greiða, að snúa sjer í því skyni
til nefnds snikkara Jakobs Sveinssonar.
Islands Suburamt, Reykjavík 9. sept 1892.
Kristján Jónsson
settur.
r
I Reykjavík
er det störste, bedste og billigste Bpeciál-
udvalg i Kraver, Flipper, Manchetter,
Manehetskjorter, Slipse-Humbug, Slojfer,
Celluloid-Handsker, Seler, Ma.nchet-& Krave-
knapper, Hatte, Huer etc. hos
H. Andersen
16. Aðalstrœti 16.
Nyt kommer med hver Postskibsrei.se.
Gott úthey óskast keypt. Ritstj. vísar á.
Verzlunarskólinn í Reykjavík
byrjar að öllu forfallalausu þ. 1. október.
Nánari upplýsingar í næsta blaði.
Forstöðunefndin.
Tapazt hefir þriðjudaginn 6. þ. m. á götum
bæjarins brjóstnál með hvítum steini og silf-
ur-víravirkisumgjörð. Finnandi skili á af-
greiðslustofu Isafoldar gegn fundarlaunum.
Takið eptir!
Jeg undirskrifaður hefi fengið tii sölu
mikið af gullstássi, svo sem armóönd,
brjóstnálar, krossa, úrfestar o. fl., allti.jög
fallegt og ódýrt.
Reykjavík 30. ágúst 1892.
Erlendur Magnússon.
5 lúngholtsstræti 5.
Takið eptir!
I verzlun E. Þorkelssonar
Austurstræti nr. 6. í Reykjavik
eru nú til sölu fín gleraugu, mikið af
nikkel-úrkeðjum og kapselum, ljómandi
falleg gratulations-kort og myndir, tóbaks-
pípur (patent), tyrkneskt sigarettutóbak,
sigarettur og margar góöar töbakstegund-
ir, Kína-Lífs-Elixír og ýmsar nauðsynja-
vörur, allt selt mjög ódýru verði móti
peningum og góðu smjöri.
Viðgerð á úrum og klukkum ódýr og
vel af hendi leyst.
Forngripasafnið opið hvern mvd. og ld. kl. 11-12
Landsbankinn opinn hvern virkan d. kl. ll^/a-21/*
Landsbókasafnið opið hvern rúinh. d. kl. 12—2
útlán mánud., mvd. og ld. kl. 2—3
Málþráðarstöðvar opnar í Rvík og Hafnarf.
hvern rúmh. dag kl. 8—9, 10—2 og 3—5
Söfnunarsjóðurinn opinn 1. mánud. í hverjum
mánuði kl. 6—6.
Veðurathuganir í Reykjavík.
Sept. Hiti (á Celsius) Loptþ.mæl. (millimet.) V eðurátt
á nótt. | um hd. fm. em. fm. em.
Mvd. 7. 12 754.7 'S 0 b
Fd. 8. 5 11 745.2 743.2 Ahv d Svh d
Fsd. 9. 5 7 737.1 737.1 Svhvd Svhvd
Ud. 10. 4 743.0 AOd
Ritstjóri Björn Jónsson cand. phil.
Prentsmiðja ísafoldar.
186
ágætis-hestur, sem átti það skilið, að jeg hætti lííi mínu
fyrir hans sakir. En hvernig átti jeg að komast þangað,
er hann var? Þangað lá enginn vegur, nema sá, er
björninn hafði farið, og hann var án efa enn niðri í
gjánni. Ef jeg reyndi að komast yfir gjána, yrði sá dólg-
ur á leið minni og jeg hlyti þá að þreyta við hann. En
var eigi hugsandi að ganga kippkorn fram með gjánni
og reyna að komast yfir hana á öðrum stað ?
Jcg var eigi lengi að velta þessu fyrir mjer, en í
því er jeg ætlaði að fara að freista þess, kom jeg auga
á björninn, og varð stórum skelkaður — hann var eigi
mín megin gjárinnar, heldur þeim megin, sem Móró minn
var tjóðraður. Hann klifraði í hægðum sínum upp klauf-
ina, er jeg hafði ofan farið, og eigi leið á löngu, að
skrokkurinn var allur kominn upp á gjárbarminn þeim
megin. Rjett á eptir reisti hann sig á apturlappirnar
þar á gjáhamrinum, er flatneskjan hófst. Jeg varð gagn-
tekinn af nýrri skelfing. Jeg sá nú glöggt, að hann myndi
ráða á hestinn minn. Móró hafði þegar orðið var við
ferðalag bjarnarins, og var auðsjeð, að honum duldist eigi,
hvílíkur háski honum var búinn. Hann var tjóðraður
svo sem 400 fet frá gjábarminum og tjóðurbandið var
svo sem 20 fet á lengd. Þá er hann kom auga á björn-
inn, stökk hann svo langt í frá tjóðurhælnum, sem taugin
leyfði, frisaði og krafsaði í skelfingarofboði.
187
Mjer var svo órótt, að jeg gat eigi hreift legg nje
lið, og beið þess með örvæntingarfullri hugarhrelling, er
nú kynni að gerast. Mjer virtust engin tök vera á því,
að geta liðsinnt veslings klárnum mínum. Að minnsta
kosti kom mjer elckert ráð til hugar. Björninn hljóp
beint á hestinn. Hjarta mitt barðist ákaflega, er jeg sá,
að blessuð skepnan mundi þegar verða varginum að bráð.
Hann æddi allt í kring um tjóðurhælinn, svo langt frá
honum sem taugin leyfði. Það var eigi til þess að hugsa,
að hann gæti slitið taugina og losnað. Hún var úr buff-
al-húð, rammlega snúin og ákafiega sterk. Jeg hafði og
rekið hælinn svo fast í jörð ofan, að eigi var hugsandi
til, að hann gæti kippt honum upp. Mjer gramdist það
nú sárt, hversu fást jeg hafði tjóðrað hann. Jeg óskaði
þess af öllu hjarta, að jeg væri kominn yfir um, svo að
jeg gæti skorið á taugina með kuta mínum.
Nú tókst sókn af hendi bjarnarins og hins tjóðraða
vinar míns. Jeg horfði á þann voðalega aðgang og var
sem í milli heims og heljar. flesturinn fjekk varizt um
stund, með því að hlaupa ávallt í svo víðan hring, sem
tjóðurtaugin ljet til. Björninn var nær tjóðurhælnum og
hljóp og umhverfis hann í þrengra hring og reyndi svo
að fá færi á að hremma hann. Þetta var engu líkara
en sýningarleik á kapphlaupasviði leikríðara, og væri
Móró hesturinn, en bangsi ríðarinn. Einu sinni eða tvis-