Ísafold - 03.05.1893, Side 3

99
er þossurn málaferlum eigi nógu kunnugnr til
þess, og svo hef jeg heldur enga löngun til
að rifja upp tyrir mjer það, sem jeg hef heyrt
af þeim; mjer þykir þah ekki svo skemmti-
legt. Jeg get einungis i fljótn máli sagt þjer,
ah ástandið hjer hefur verið og er enn sann-
arlega sorglegt. Jeg get reyndar ekki kallah
þah sorglegt, þó aí) rannsókn sje hafln og
henni fram haldið gegn manni, er sterkur
grunur liggur á um afglöp i einbættisfærslu.
Það er ávallt gott, að sannleikurinn komi í
ljós, og varla þarf að kviða þvi, að hlutað-
eigandi kunni ekki að verja sig og nái þess
vegna eigi rjetti sínum, þar sem hann er
sjálfur lögfræðingur og stendur að flestu leyti
mjög vel að vígi til varnar, t. a. m. flestir,
sem við málaferlin eru riðnir, eru vinir hans
og kunningjar. Jeg skal lika láta það osagt,
hvort rannsókninni hefur verið haldið áfram
með óþarfiega miklu kappi; en ef svo hetur
verið, þá er jeg hræddur um, að Sk. Th. og
vildarfólk hans með háttsemi sinni hafi gefið
tilefni til þess.
En hið sorglega, sem jeg kalla, við málaferli
þessi, er það, að sjá og heyra, hvernig allur
þorri alþýðu hjer um slóðir hefir komið fram
í þessum málum, hvernig hún hefur látið
leiðast og ginnast af fortölum einstakra manna
og »málgagninu« isfirzka, til þess að sletta
sjer fram í og leggja sleggjudóm á þessi mála-
ferli, sem henni, eins og auðvitað er, hlýtur
að vera ókunnugt um, neina eptir óáreiðan-
legri sögusögn þeirra, sem sjálfir eru við málin
riðnir; virðist athæfi margra, eigi sízt kvenn-
þjóðarinnar á Isaíirði, líkjast athæfi hins svo-
netnda skríls í öðrum löndum, er hleypur
hugsunarlaust ogíblindni eptir hoði og bend-
ingum sinna æsingarmanna, með hatur og
ofsóknir á ýmsan hátt gegn lögreglnstjóranum
o"g þeim sem vilja láta lög og rjett gilda án mann-
greinarálits. Þannig munu áskoranirnar til
amtsins um ’að fá rannsóknardómarann, L,
Bjarnason, burtu hjeðan, til orðnar. Jeg er
sannfærður um, að ekki einn af 100 hefir ljósa
hugmynd um, hvað hann hefir þar undirskrifað,
hvað þá heldur að hann geti fært sannanir
fyrir því. ef til kæmi. Þetta er það, sem jeg
kalla sorglegt, þegar menn eru komnir á þá
skoðun, að spyrja eigi um lög ogrjett, heldur
um vilja og velþóknun einstakra manna; og
sá andi virðist jat'nvel vera orðinn ríkjandi
hjá allt of mörgum, að láta sig litlu skipta
um sannleikann, og að það þykir engin van-
virða að segja ósatt, heldur jatnvel hið gagn-
stæða, einungis ef það gæti verið til styrktar
þeim málstað, er maður vill að nái fram að
ganga. Þess eru jaínvel dæmi hjá oss nú,
að megnt hatur hefir verið lagt á þá, er talað
hafa máli sannleikans og eigi viljað drepa
honum niður. Yerður því eigi neitað, að r>Þjóðv.
ungi« hefur átt eigi all-lítinn þátt í því, að
innræta alþýðu þennan hugsunarhátt, og gjört
eigi lítið til þess að æsa hana upp með ýms-
um greinum sínum miður áreiðanlegum. Jeg
skal einungis nefna eitt dæmi, er sýnir. hve
annt því hlaði er um sannleikann. í vetur
gjörir blaðið gys að síra Páli Stephensen fyrir
það, að hann varar einn sóknarhónda sinn við
að segja ósatt fyrir rjetti, eins og hóndinn
sjálfur hefur siðar orðið að kannast við að
hann gjörði; en sjálfur fær hóndinn engar
ávítur hjá »Þjóðviljanum«.
Þetta er nú orðið lengra mál en jeg ætlaði;
jeg skal því einungis hæta því við, að jeg
vildi óska, að landsstjórnin tæki hjer alvar-
lega í strenginn og ljeti mönnum eigi haldast
nppi að ætla sjer að traðka lögum og rjetti«.
IiUbba-gersakir. Mætti maður ekki
í allri undirgefni og með tilhlýðilegri lotn-
ingu skjóta því til ritstjóra »Þjóðólfs«, að
hann í næsta ðrs fyrirlestrum sínum um
Matthíasar- sendifarar- landsvelferðarmálið
vildi leiða hjá sjer að beita þeim lubba-
gersöknm við þá, sem halda fram annari
skoðun, að þeir geri það fyrir mútur:
fyrir »náðarmola« frá þeim, »sem völdin
hafa«, eins og hann kemst svo smekklega
að orði síðast. Það er aldrei hetjulegt,
hvað neyðarlega sem menn verða undir í
kappdeilu, er þeir hafa sjálfir vakið alls-
endis að ófyrirsynju, að fara þá að bregða
fyrir sig klónuin, er allt um þrýtur. Enda
er þá og óvandari eptirleikurinn. Þeir
kynnu að vera til, að þættust til neyddir
að gjalda líku likt, og freista, hvort ekki
mundi fullt eins hægt, ef út í það fer, að
fá alþýðu til að trúa á eiginhagsmuna
hvatir hjá honum í sumum »landsvelferðar«-
kappsmálum hans.
Dominion-línan.
Konungleg: brezk póstgufuskip.
Þessi lína fiytur fólk frá Islandi til allra
staða í Canada og Bandaríkjunum, sem
járnbrautir liggja að, fyrir lægsta verð.
Gufuskip þessarar línu fara frá Liverpool
til Quebec og Montreal og ýmsra staða í
Bandaríkjunum einu sinni í hverri viku,
þau eru meðal hinna stærstu, sterkustu
og hraðskreiðustu í heimi og eru orð-
in heimsfræg fyrir þægilegan og góðan
útbúnað. Þau eru hin lang hraðskreið-
ustu, sem fara milli Englands og Canada.
Þeir sem taka sjer far með Doxninion-
linunni frá íslandi mega eiga það víst,
að það verður farið betur með þá á leið-
inni en áður hefir átt sjer stað með vest-
urfara. Þegar ekki fara mjög fáir, hafa
þeir góðan túlk alla leið frá íslandi til
Ameríku, nægilegt og gott fæði á skip-
um línunnar og þann tima sem þeir
kunna að dvelja í Englandi, læknishjálp
og meðöl ókeypis; og auk þess hafa þeir
á skipum línunnar nauðsynleg borðáhöld
Ókeypis, —sem engin önnur lína veitir
sínum vesturförum— og undirdýnu og
kodda geta þeir fengið keypt fyrir að
eins 1,35 aura, —á því hafa vesturfarar
aldrei átt kost áður— og á þeirn skipum,
sem eru útbúin með »canvas-rúm«, fríast
farþegjar við þann kostnað. Þeir sem
fiytja með Dominion-línunni eru ekki
látnir ganga langt af skipi eða á skip.
Þeir sem flytja með Dominion-linunni
og borga fargjöld sín með dollurum fá
fyrir þá fullt verð, 3,75 aura, það hafa
vesturfarar mjer vitanlega ekki fengið
áður.
Dominion-línan sendir vehítbúið skip
til íslands á næsta sumri eingöngu til að
sækja vesturfara, ef svo margir biðja mig
eða. agenta mína um far með línunni, að
slíku verði viðkomið, og gjöra það í tíma,
og verða þeir þá fluttir viðstöðulaust frá
íslandi til Liverpool og fríast þannig við
það ónæði, sem þeir ávallt að undanförnu
hafa orðið fyrir með því að skipta um
skip og vagna í Skotlandi.
Dominion-línan hefir verið viðurkennd
af Canadastjórn 'fyrir sjerstaklega
góða meðferð á vesturförum, og nú hefir
stjórnin lagt fyrir umboðsmann sinn, herra
B. L. Baldwinsson, sem dvelur á ís-
landi í vetur, að fylgja vesturförum Dom-
inion-linunnar á næsta sumri, og væri
því heppilegt fyrir sem flesta, er flytja
vestur á næsta sumri, að verða honum sam-
ferða, sem af öllum vesturförum er mjög
vel látinn og nú er allra íslendinga kunn-
ugastur þeim ferðum. Herra Sigurður
Christopherson úr Argyle, umboðsmað-
ur Manitóbastjórnarinnar, sem líka dvelur
á Islandi í vetur, verður einnig túlkur og
umsjónarmaður með einhverju af því fólki,
sem flytur með Dominion-linunni næsta
sumar. Hann hefur fengið marga beztu
menn í Manitoba til að vera sjer hjálplega
með að útvega því fólki, sem með honum
kemur vestur, sjerstaklega góðar vistir
og vinnu. Líka býst jeg við að fara
sjálfur vestur á næsta sumri.
Gætið að því, þjer vesturfarar, að engin
önnur lína en Dominion-linan býður
ykkur jafngóða leiðsögu vestur og þá, er
þjer fáið hjá þeim herrum Baldwin og
Sigurði. Þeir eru lika aðalumboðsmenn
Canada-" og Manitobpstjórnarinnar fyrir
vestan, til að leiðbeina íslendingum þegar
þangað kemur, og eru þar manna kunn-
ugastir. Það er því öllum betur borgið
sem með þeim fará.
Jeg vil biðja alla þá, sem hafa í hyggju
að fara vestur á næsta sumri og ætla að
taka sjer far með Dominion-linunni, að
láta mig eða agenta mína vita það sem
allra fyrst.
Þeir sem vilja fá áreiðanlegar og
sannar upplýsingar viðvíkjundi ferðinni
vestur, og því, hvað þeim er hentugast að
flytja með sjer, og hvað þeir þurfa að
brúka á leiðinni o. fl., geta fengið þær
hjá áðurnefndum herrum,' Baldwin og
Sigurði, og ui.dirskrifuðum.
Vopnnfiröi 20. janúar 1893.
Sveinn Bi'ynjólfsson
útflutningsstjóri.
Hinn 10. juní 1893.
»ULLER«, gufuskip hprra 0. Wathnes,
eða annað nœgilega stórt gufuskip, er tek-
ið getur 3—400 manns, fer þann 10. júní
næstkomandi frá Reykjavik til Seyðisfjarð-
ar, og kemur við í Keflavík og Vest-
mannaeyjum og tekur þar farþega til Aust-
fjarða.
Fargjald fyrir sjómenn og verkamenn,
karla og konur 15 kr. hvern.
Dragist koma skipsins fram yfir 10- júní
borgar herra 0. Wathne öllum þeim fæðis-
peninga, sem hafa ráðið sig skriflega til
f'erðar með skipi hans.
Fleiri hlunnindi fylgja, sem áskrifendum
verður síðar tilkynnt. Þjer, sem ætlið til
Austfjarða, sinnið þessu, og skrifið mjer
nöfn yðar og heimili, með farbeiðninni.
P. t. Rvik ’/e 1193. Oddur V. Gislason.
Til Vesturfara!
Eins og jeg auglýsti í ísafold 12. f. m.,
verða Vesturfarar teknir með dönsku
gufuskipunum (póstskipunum) í júnímún-
uöi, og verða allir að vera komnir í tæka
tíð á viðkomustaði þeirra.
Reykjavik, 2. maí 1893.
Fyrir hönd Allan-línunnar
__________Sigf. Eymundsson._____________
2 fjögramannaför, með árum og segL
um, fást til kaups við J. P. T. Brydes
verzlun í Reykjavík.