Ísafold - 28.04.1894, Page 3

87
Innlagt III.
Jón Þorkelsson: .... Þá er tölul. 94 á atkv.-
skrá, aí) kand. Hannesi Þorsteinssyni sjeu
veittar 1000 kr. íyrra árið til að raða niður
og seirja skrá yíir pakkana í landsskjalasafn-
inu .... Þetta er allsendis ónógt . .. ura hitt
er jeg alls ekki samþykkur þeim hæstv. lands-
höfðingja, sem nú talaði hjer við þessa umr.,
um það, að engin nauðsyn væri á að raða
skjölunum, nú meðan safnið hefði ekki betra
húsrúm......Annars er það ekki tilgangur
minn, að vilja kýta við hann eða aðra um
það, hvernig semja eigi skrá ylir safnið. Jeg
álít, að það sjeu að eins 2 vegir til. Annar
sá......Hinn er sá, að gjöra skrá yfir það
eptir efni og geta þess við, hvar hvert skjal
sje að finna, og þeirri aðferð iyigir Hannes
Þorsteinsson......væri betra að setja fastan
mann við safnið« o. s. frv.
(Alþingistíð. 1893, B 1305—7, sbr. 1397—9).
Kvittun.
«Jón Þorkelsson 916 kr., Bogi Melsteð 878
kr. (o: fæðispeningar og ferðakostnaður til al-
þingis).....og sjest af þvi, að þingmennirnir
frá Höfn jafnast nál. á við þá, er lengst eiga
að sækja til þings hjer á landi, eins og eðli-
legt er. Sarot sem áður hyggjum vjer vel til-
vinnandi að iá dr. Jón á þing næst, og mun
verða minnzt á það nánara síðar í sambandi
við hinar fyrirhuguðu kosningar«.
(Þjóðólfur XLVI, 5; 26. jan. 1894).
Aths. Flestar af leturbreytingunum eru
gerðar af undirrituðum.
Khöfn í marz 1894. X.
Mannalát. Sira Jóhann Kr. Briem,
fyrrum prófastur, í Hruna, andaðist síðasta
vet.rardag, 18. þ. mán., meira en hálfátt-
ræður, síðastur hinna nafnkunnu Gunn-
laugs sona sýslumanns Briem. (Hans verð-
ur minnzt frekar síðar).
Hinn 5. þ. m. andaðist í Kaupmanna-
höfn frú Laura Pjetursdóttir (amtmanns
Havstein), kona skólastjóra Jóns Þórarins-
sonar í Hafnarfirði (Flenshorg), eptir langa
vanheilsu og þunga, er hún ætlaði að leita
sjer ráða við í Khöfn, — sigldi þangað
með miðsvetrarferðinni. Hún var fædd 9.
jan. 1866, giptist 1884. Þeim hjónum varð
5 barna auðið, er öll lifa móður sína.
Hún var góð kona, mjög vel gáfuð, frið
og gervileg. Hún hjet fuUu nafni Guðrún
Jóhanna Laura.
Misprent í síðasta bl., í eptirmælum Hjart-
ar læknis, keppinn f. heppinn.
Lestrarfjelag Reykjavíkur bjelt 25-ára-
atmæli sitt 24. þ. m. um ki'eldib. með all-
tjölmennu samkvæmi (kveldverði. söng, sögu-
upplestri og kvæða m. m.). Aðalfrumkvöðull
fjelagsins hatði verið Preben Hoskiær, yfir-
rjettarmálfærslumaður í Khötn, þá (1869) skrif-
ari hjá Hilmar Pinsen stiptamtmanni. Það
kaupir nú útlend rit fyrir 5—600 kr. á ári.
Fjelagsmenn um 50. Formaður nú (í 9 ár)
Þórhallur Bjarnarson prestaskólakennari.
Sigling. Apríl 26. Venus (174, J. Jen-
sen) til P. C. Knudtzons frá Dysart (Skotl.)
með kolafarm. S. d. Agnete (133, J. Möll-
er) frá Khöfn með alls konar vörur til H.
Th. A. Thomsens. 27. Vikingstad (97,
Waardahl) frá Mandal með timbur til
lausakaupa.
Prjónayjelar,
með beztu og nýjustu gerð, seljast með
verksmiðjuverði hjá
Simon Olsen,
Kjöbmagergade Nr. 50, Kjöbenhavn.
Eptir vjelum þessum ermikil eptirspurn,
af því, hve traustar og nákvæmar þær
eru, og að þær prjóna alls konar prjónles
jafnt úr smáu sem grófu bandi. Vjela-
þessar má panta hjá
P. Nielsen á Eyrarbakka,
sem sýnir, hvernig þær fara að prjóna og
veitir ókeypis tilsögn til að brúka þær.
Hjer á íslandi eru einkar hentugar
vjelar með 124 nálum, sem kosta 192 kr.
do. — 142 — — 230 —
i do. — 164 — — — 244 —
do. — 166 — — — 280 —
Verðlistar sendast þeim, er þess æskja.
Ágíetar útsæöiskartöflur fást í næstu viku.
Ritstj. visar á.
Saltaða síld, ágæta, selur Jón Laxdal bókh.
í Evík.
Uppboðsauglýsing.
Laugardaginn hinn 12. n. m. kl. 12
á hádegi verður opinbert uppboð hald-
ið að Kleppi í Seltjarnarnesshreppi og
verða þá seldir ýmsir innanstokksmun-
ir, bátur, 34 kindur, 2 kýr, 2 hross og
ýmislegt fleira tilheyrandi dánarbúi
Einars Bjarnasonar.
Söluskilmálar verða birtir á uppboðs-
staðnum á undan uppboðinu.
Skrifst. Kjósar- og Gullbr.sýslu 21. apríl 1894.
Franz Siemsen.
Proclama.
Samkvæmt lögum 12. apríl 1878, sbr.
op. br. 4. jan. 1861, er hjer með skor-
að á alla þá, sero til skulda telja í
dánarbúi Einar.s Bjarnasonar frá Kleppi,
sem andaðist hinn 23. desember f. á.,
að tilkynna kröfur sínar og sanna þær
fyrir undirrituðum skiptaráðanda innan
6 mánaða frá síðustu birtingu auglýs-
ingar þessarar.
Skrifst. Kjósar- og Gullbr.sýslu 21. apríl 1894.
Franz Siemsen.
Proclama.
Eptir lögum 12. apríl 1878, sbr. op.
br. 4. jan. 1861, cr hjer með skorað á
þá, sem til skulda telja 1 dánarbúi
Jóns Guðnasonar. fyrver. kaupmanns,
á Laugalandi, sem andaðist 18. f. m.,
að gefa sig fram og sanna kröfur sín-
ar innan 6 mánaða frá síðustu (3.)
birtingu auglýsingar þessarar.
Skrifst. Kjósar- og Gullbr.sýslu 21. apríl 1894.
Franz Siemsen.
Uppboðsauglýsing.
Eptir beiðni skiptaráðandans í dánarbúi
Kristins heit. Olafssonar verður húseign
búsins Melstaður á Bráðræðisholti með rækt-
aðri lóð boðin upp og seld hæsthjóðanda
við 3 opinber uppboð, sem haldin verða
miðvikudagana 9. og 23. maí og 6. júní
næstkomandi, tvö hin fyrstu á skrifstofu
bæjarfógeta kl. 11 f. hád., en hið síðasta
í húsinu sjálfu kl. 12 á hád. Söluskilmál-
ar verða til sýnis á skrifstofu bæjarfógeta
degi fyrir hið fyrsta uppboð.
Bæjaríógetinn í Reykjavík 25. apr. 1894.
Halldór Daníelsson.
32
honum hafi ný-tæmzt arfur. Og þriðja skilyrðið er, að
þjer látið prenta sæmdarvottorð yðar í tveimur víðlesn-
ustu dagblöðum í New York«.
Þessi ósvífni gekk alveg fram af bankastjórunum.
þeir urðu hamslausir af bræði. En brátt sáu þeir, að
hjer var ekki við lamb að leika sjer. Það var eins og í
steininn klappað, hvernig sem leitað var hófanna við
Brown. Þeir tóku því til að mýkja sig. Það munar þó
nm það sem minna er en heilar 125,000 dollara. Og
hvaða gagn höfðu þeir af að koma gjalkeranum í tukt-
húsið og missa svo allt fjeð, hvern eyri? Sumir banka-
stjórarnir spyrntust þó enn við. Þeir sögðu, að það yrði
að láta rjettvísina hafa framgang, öðrum til skelfingar og
viðvörunar. En hinar vægðarlausu tölur og svo mótbárur
hinna bankastjóranna voru þó nærri búnar að koma á
sáttum með fyrnefndum kostum.
Þeir ætluðu þegar að taka til að semja vitnisburðar-
skjalið. En Brown fór allur hjá sjer og sagðist ómögu-
lega kunna við, að lofið um sig væri samið og skrásett
að sjer áheyranda. Hann kvaðst og eigi mega láta sig
vanta á afgreiðslustofu bankans meðan ösin væri sem
mest. Auk þess kvaðst hann þurfa að koma bókunum
sínum i reglu, með því að hann ætti að afhenda þær
eptirmanni sínum, þegar hann væri búimi að skila þess-
um 125,000 dollurum. En bankastjórarnir vildu fyrst með
29
eigi hót. Peningunum hefi jeg nú einu sinni náð alveg
á mitt vald og jeg læt þá eigi úr greipum mjer ganga
aptur. Jeg hefði ekki þurft annað, til þess að komast
hjá öllu klandri, en blátt áfram að strjúka norður í Kan-
ada. Það er enginn framsalssáttmáli milli Bandaríkjanna
og þess ríkis. Þá hefði mjer verið borgið, áður en upp
komst þjófnaðurinn. En það er heldur kalt loptslagið í
Kanada fyrir mig, ekki hraustari en jeg er. Þess vegna
eigio þjer nú kost á að selja raig í hendur rjettvísinnar.
Jeg mun vera þegar dreginn tyrir kviðdóm, og fyrir sakir
langrar og góðrar samvinnu okkar, sem þjer vikuð orð-
um að áðan, herra yfirbankastjóri, þá mun jeg þegar segja
mig sekan, tii þess að spara ykkur að láta málið fara
lengra, með öllum þeim mikla kostnaði, er því fylgir.
Mjer mun ekki verða talið neitt til málsbóta, heldur mun
jeg dæmdur til hinnar þyngstu hegningar fyrir glæp minn,
en það er 10 ára tukthúsvinua. Fyrir góða hegðun mun
mjer verða gefið upp D/s ár af þeim tíma; jeg er svo
sem vanur innísetum, og vanur að hegða mjer vel — hef
lært það til hlítar á 17 árum hjer í bankanum. Þegar
mjer verður sleppt úr tukthúsinu, verð jeg nokkrum vetr-
um betur en fertugur; með öðrumorðum: á bezta skeiði.
Þá verð jeg stöndugur maður, með miljón á kistubotn-
inum. Þá fer jeg og ferðast erlendis, og mun jeg í há-
vegum hafður og prýðilega þokkaður fyrir höfðingsskap