Ísafold - 26.09.1894, Blaðsíða 4

256
Jón Magnússon,
sýslum. í Vestmanneyjasýslu,
gjörir kunnugt: MeO því að ástæða ertil
að óiíta, að eptirnefnd fasteignaveðs-skulda-
brjef, sem flnnast óafmáð í afsals- og veð-
málabókum Vestmanneyjasýslu:
1. skuldarbrjef, útgeflð af Þorbjörgu Sig-
urðardóttur í Vestmanneyjum, 4. janúar
1837, til handa C. J. Kemps, fyrir verzl-
unarskuld, með veði í búsinu »Lönd-
um«,
2. skuldarbrjef, útgefið 12. júlí 1839 af Lars
Tranberg til handa P. C. Knudtzon, að
upphæð 250 rdl., með veði í húsi hins
fyrnefnda og grunni,
3. skuldarbrjef, útgefið 24. júní 1843 af
Þórði Arnasyni til handa P. C. Knudt-
zon, að upphæð 200 rdl., með 1. veð-
rjetti í húsum hins fyrnefnda,
4. skuldarbrjef, útgefið 11. júní 1844 af
Andreas Iversen Haalland hjeraðslækni,
til handa fjelagsbúi I. I. Benedictsens
og eptirlifandi konu, að upphæð 330 rdl.,
með 1. veðrjetti í húsi hins fyrnefnda
og húsgögnum,
5. skuldarbrjef útgefið 24. janúar 1858 af
Jóni Þorkelssyni til handa Magnúsi
Gíslasyni, að upphæð 33 rdl. 4 mrk.,
með 1. veðrjetti í húsinu »Grímshjalli«,
6. skuldarbrjef, útgefið 30. maí 1858 af
Lars Tranberg,til handa Gaadthaabsverzl-
un, að upphæð 68 rdl., með 1. veðrjetti í
liúsi hans í Vestmanneyjum,
7. útdráttur úr sáttargjörð, 16. janúar 1858,
þar er Magnús Eyjólfsson veðsetur hálft
húsið »Sorgenfri« kaupmanni Ch. Abel
til tryggingar 134 rdl. 79 sk. skuld,
8. skuldarbrjef útgefið 8. júní 1861 af
Guðmundi Guðmundssyni til handa Sæ-
mundi Ólafssyni, að upphæð 18 rdl., með
veði í húsinu »Jónshúsi«,
9. skuldarbrjef, útgefið 7. júlí 1863 af Sæ-
mundi Guðmundssyni til handa Godt-
haabsverzlun, að upphæð 29 rdl. 5 mrk.
13 sk., með 1. veðrjetti í húsinu »Kokk-
húsi«,
10. skuldarbrjef, útgefið 28. júní 1864 af
Erlendi Sigurðssyni til handa J. P. T.
Brydes verzlun, að að upphæð 72 rdl.,
með 1. veðrjetti í húsinu »Fögruvöllum«,
11. skuldarbrjef, útgefið 18. apríl 1866 af
Sæmundi Guðmundssyni til handa Vest-
manneyjahreppi, að upphæð 26 rdl. 30
sk., með 1. veðrjetti í húsinu »Kokk-
húsi«,
12. skuldarbrjef, útgefið 4. febrúar 1868 af
Erlendi Sigurðssyni til handa Julius-
haabsverzlun, að upphæð 126 rdl., með
1. veðrjetti í húsinu »Fögruvöllum«,
13. skuldarbrjef, útgefið 13. ágúst 1866 af
Torfa Magnússyni til handa N. N. Bryde,
að upphæð 126 rdl. 3 mrk. 1 sk., með
1. veðrjetti í húsinu »Jónshúsi«,
14. skuldarbrjef, útgefið 23. mai 1871 af
Guðmundi Guðmundssyni til handa J.
P. T. Bryde, að upphæð 20 rdl., með 1.
veðrjetti í húsinu »Fögruvöllum«,
15. skuldarbrjef, útgefið 31. maí 1871 af
Einari Jónssyni til handa I. N. Thom-
sen og C. V. Roed, að upphæð 80 rdl.,
með 1. veðrjetti 1 húsinu »Sjólyst«,
eptir skýrslum þeim, sem fengnar hafa
verið frá hlutaðeigendum, sjeu eigi lengur í
gildi, eru hjer með samkvæmt 2. og 3. gr.
í lögum nr. 16, 16. septbr. 1893, um sjer-
staka heimild til að afmá veðskuldbinding-
ar úr veðmálabókunum, innkallaðir með
árs og dags fresti handhafar allra hinna
framannefndu veðskuldabrjefa, til þess að
gefa sig fram með þau í aukarjetti Vest-
manneyjasýslu, sem haldinn verður í þing-
húsi sýslunnar laugardaginn 1. febr. 1896
kl. 11 fyrir hádegi. Gefi handhafar hinna
áðurgreindu veðskuldabrjefa sig eigi fram
á þeim degi, sem til er' tekinn í stefnu
þessari, eða fyrir þann dag, á skrifstofu
Vestmanneyjasýslu, mun verða ákveðið
með dómi, að þau megi afmá úr veðmála-
bókum Vestmanneyjasýslu.
Til staðfestu er nafn mitt og embættis-
innsigli.
Skrifst. Vestmanneyjasýslu, 19. sept. 1894.
Jön Magnússon.
(L. 8.).
J. P. T. Brydes yerzhm
i Reykjavík
hefir fengið stórar birgðir af alls konar
vörum: Rúg og Rúgmjöl, B.bygg, Ertur,
Bygg, Hafra, Rísmjöl, Sagómjöl, Sagógrjón
stór og smá, Semulegrjón, Taffel-Riis, 3/4
grjón, 7í grjón, Kaffi, Kandis, Melís, Nor■
mal-kaffi, Corender, Kirsebær, Sætar Möndl-
ur, Húsblas, Gjærpúlver, Sucat, Santal Ihe,
Sterinljós, Kína Lífs-Elixír, Skóskinn, Brók-
arskinn,
Saumamaskínur,
Herre- og Dame-Handsker
Lampaglös,
Alls konar Porcelain,
Tóbak, Vindlar, Persica & E1 Arte,
Brúnt yfirfrakkatau, Smásjöl, Slipsi, Nál-
ar, Jerseyliv, Manchettskirtur, Kragar,
Flippar og ótal fl.
Allar taldar og ótaldar vörur seljast mjög
ódýrt gegn peningaborgun.
í yerzlun W. Ó. Breiðjörðs
fást nú margar tegundir af svuntu- og
kjólaefnum úr silki og ull. Margar teg-
undir af silkislipsum. Stórt úrval af sjöl-
um. Fleiri tegundir af kvennvetrarkápu-
efnum, og margt fleira. Sömuleiðis marg-
ar sortir (stærðir) af leirílátum undir kæfu.
Urval af góðum og ódýrum borðlömpum,
einnig smálömpum og m. fl.
Jeg hef einhversstaöar hjer í bænum skilið
eptir göngustaf, gtilan, með útskurði og
blikkhólk um miðju, umbiðst skilað ef finnst.
Dr. J. Jónassen.
Tvö herbergi með eða án húsgagna, ósk-
ast leigð frá 1. okt. Ritst. vísar á.
Þrinriað, vandað gólfábreiðuband, rúm 20
pund, er til sölu. Ritstj. vísar á.
Til skólabrúkunar
fæst í verzlun W. Ó. Breiðfjörðs
steintöflur, bestik, blýantar, pennar, blek,
skólatöskur handa börnum og margt fleira.
Ritstjóri Björn Jónsson cand. phil.
Prentsmiöjtt ísH.foldHr.
170
síðan báðum höndum um kaðalinn og tók til að feta sig
hægt upp í reiðann, sem veðrið og ágjöfin skók eins
og hríslu.
Vjer blíndum á eptir honum, meðan hann var að komast
upp. Byljirnir flenntu sjómannskuflinn hans og bældu
hann stundum sjálfan upp við reiðann, svo að hann komst
ekkert. Þegar hann komst upp á siglupallinn, var svo
dimmt, að við eygðum hann eigi framar. Það sá að eins
skuggann af honum bera fyrir ljóskerið. Þegar jeg rjett
á eptir sneri mjer við til þess að segja fyrir verkum,
heyrði jeg viðarbrest, og þremur sekúndum þar á eptir
eitthvað þungt detta í sjóinn. — »Maður fyrir borð!« heyrð-
ist hrópað úr framstafni að vörmu spori. Jeg skipaði
ósjálfrátt þeim, sem við stýrið stóð, að snúa við skipinu
og hásetunum að hleypa niður björgunarbátnum. Þeir
ruku til og losuðu um uppihöldin; en hann var varla
kominn 1 alin niður, er vindurinn þreif hann með því
heljartaki, að' þeir misstu taugarnar úr höndum sjer, svo
að hann hrapaði niður á fallbyssurnar og síðan útbyrðis
í þúsund molum. Skipið ljet að stýri og snerist svo, að
sló í baksegl. Gekk þá sjór yfir skipið flatt stafnanna á
milli. Jeg hafði gert yfirmanni skipsins viðvart; hann kom
þegar og hinir liðsforingjarnir með honum. Jeg sagði hon-
um með fám orðum, hvað gerzt hafði, og benti honum á
171
hvar maðurinn flaut á braki úr bátnum, er öldurnar byltu
á ýmsa vegu.
»Herrar mínir!« mælti yfirmaðurinn; »hjer er eigi til
setu boðið. Þjer vitið, að þegar þannig ber undir, sker
skipsdómur úr um forlög manns. — Er auðið að bjarga
þessum manni án þess að eiga á hættu að skipið farist?
Þeir sem atkvæði greiða með því, geri svo vel að rjetta
upp hendina; og verið fljótir, í drottins nafni!« Við stóð-
um hreifingarlausir kringum einn þiljuhlerann. Skips-
höfnin umhverfis beið þessa hins æðsta dóms frá oss. Og
það segi jeg ykkur satt, að hefði það verið um bjartan
dag, mundi hafa mátt sjá þar margan garnlan sægarp
eins fölan í framan og enska hefðarmey á sjóferð yfir
Englandssund. Vjer renndum auga yfir skipið, sjóndeild-
arhringinn, stefnu öldugangsins og á landið nokkur hundr-
uð faðma frá oss; oss bar óðfluga áleiðis upp að bröttum
sjávarhömrum. Allir hristu daprir höfuðið, og enginn rjetti
upp hendina. Yfirmaðurinn sneri sjer þá að hásetunum
og mælti í hálfklökkum róm: »Vjer lýsum því yflr í
einu hljóði og í samhljóðan við rödd samvizku vorrar, að
vjer getum ekkert gert til þess að bjarga þessum manni.
Drottinn veri sálu hans liknsamur«. Síðan kaliaði hann
hátt til þess, sem við stýrið stóð: »Stýrið á stjórnborða
snöggt. Áfram!«
Freigátan komst í horfið aptur og vindurinn tók ó-