Ísafold - 28.08.1895, Side 3

287
Norður-Múlasýslu (Vopnaf'.) 5. ágúst:
Hjeðan heldnr gott að frjetta; grasvöxtur
nokkurn veginn í meðallagi, en síðan túna
sláttur hóf'st hafa veríð þokusúldrur, svo flest-
ir bændur eiga mikið úti af töðum sinum.
Afli hefir veriö mjög misgefinn og má það
mest kenna síldarleysi; en skel (kræklingur)
er hjer enn nægileg; verður það tafsamt og
mannfrekt að afla flskjar, þegar svo er.
Barðastr.sýslu vestanverðri 15. ágúst: Tíð-
arfar hefir verið hið æskiiegasta sfðan í slát.t
arbyrjun, lengst af hægviðri og þerrir, að
eins komið nokkrar dagar í senn, er væta hef-
ir verið, lengst um l/2 mánuð á túnslættinum,
æn nú aptur um viku ágætur þerrir. Hæstur
hiti 15° R. 8 þ m. Avallt hið ágætasta vinnu
veður.
Grasvöxtur yfir höfuð í bezta lagi bæði á
túnura og engjum. Tún nú almennt alhirt, og
heflr nýting orðið hin bezta, svo útlit er tyrir
mikinn og góðan heyskap, haldist lík veðrátta
fram eptir sumrinu.
Fiskiafli heflr verið litill á þilskip; eru sum
þeirra þvi hætt. og er það óvanalega snemma.
Steinbítsafli varð góður á opin skip á vor-
vertíðinni.
Fiskiskip úr Rvík fann nýlega dauðan hval,
allstóran, á sjó úti, og reru skipverjar hann í
land að Sjöundá á Rauðasaudi, en það er
kirkjujörð frá Bæ. Fengu jarðareigendur 2/»
hvalsins. Spikvættin af' hval þessum var seld
á 7 kr. og rengisvættin á.5 kr., en þvesti var
ónýtt.
Eigi er verðlag á varningi enn f'yllilega víst.
Talað er um, að ull muni verða: hvít á 65
a. pd. og mislit á 45 a.; fiskur, stór, á 50 kr.
Rúgur á 12 eða 13 kr., grjón á 18—20 kr.;
kaffi á 1.10, o. s. frv. — Fiður mun verða að
líkindum: á 1 kr. pd. af hvítu fiðri og 70 a.
misl. fiður. — Fuglafli varð ágætur, og kemur
flður þvi án ef'a í mesta lagi í verzlanir.
Fimmtíu ára afmælis alþingis var
minnzt i alþingishússgarðinum á mánudags-
kveldið var með ræðuhöidum, hljoðfæraslætti
og söng, Aöalræðuna hjelt forseti neðri deild-
r, Benedikt Sveinsson. Viðbúnaður var f'rem-
a
ur lítill, enda fremur fámennt i garðinum og
hátíðahaldið ekki atkvæðamikið.
Guðl. Guðmundsson, alþingismaður og
sýslumaður, var kvaddur með samkomu, er
nokkrir bindindismenn hjeldu i Good-Templara
húsinu á mánudagskveldið, og honum tjáðar
þakkir fyrir allt starf hans fyiir bindindis-
málið, hæði á þingi i sumar og endrarnær.
Farstjórinn. Staflaust hefir gengið um
bæinn siðustu daga, að hr. Ditl. Thomsen,
kaupraaður, sje skipaður farstjóri. Hvað sem
siðar kann að verða, liggur i augum uppi, að
sá orðrómur hefir myndazt of snemrna, þar
sem eiroskipslögin hafa að líkindum enn eigi
verið send áleiðis til sjórnarinnar, hvað þá að
þau hafi náð staðfesting.
Strandferðaskipið »Thyra« lagði af stað
hjeðan í gærkveldi vestur og norður um land
og fór með því allmargt, manna, þar á meðal
nokkuð af þingmönnum, Ditlev Thomsen,
kaupmaður, til Kaupmannahafnar og ekkjufrú
Kristjana Havstein til Stykkishólms. •
Óveitt prestakall. Eyvindarhólar í
Rangárvallaprófastsdæmi. Metið 1018 kr. 14
aur. Augl. 27. ágúst.
Y firlýsing. — í tilefni af orðrómi
um það, að merkismaður einn í Árnessýslu
hafi ritað greinar »Gests á Gratarbakkaa, er
birzt hafa týrir nokkru hjer í blaðinu, er hjer
með iýst yíir því að höfundur þeirra greina
á ekki heima í Arnessýslu.
Ritst. ísafoldar.
Proclama.
Samkvætnt lögum 12. aprll 1878 og
1 opnu brjefi. 11. .janúar 1861 er hjermeð
skorað á alla þá, er telja til skulda í
dánarbúi Benonýs sál. Hanssoaar frá
Hjallalandi í Sveinsstaðahreppi að lýsa
| kröfum síuum fyrir sfciptarádandanum
hjer í sýslu áður en liðnir eru 6 mán-
uðir frá síðustu birtingu þassarar inn-
köllunar.
Þá er og skorað á erfingja hins látna
að gefa sig fram innan sam t tíma.
Sfcrifstofu Hunavatns3ýsiu 3. ág. 1895.
Jóh. Jóhannesson
settur.
The Anglo-lcelandic Trading Co.
Ld.
i Leith
býðst til að selja fisk, ull, hesta, sauðfje
og aðrar íslenzkar v'örur
fyrir hæsta verð, sem fæst d markaði,
og til að útvega kaupmönnum á íslandi
allskonar útlendar vörur með lœgsta
verði.
Vegna síns góða álits og útbreidda
sambands getur fjelag þetta seit i þeim
dýrustu mörkuðum og keypt í þeim ó-
dýrustu
Þeir sem panta vörur án þess að senda
sýnishorn, eru beðnir að senda fyllstu
lýsingu á vörunum og tiltaka verðið, sem
þeir ætlast til að þær kosti.
Fjelagið hefir einka-umboð til að selja
hinar frægu þakjárn-plötur. sem F. Braby
& Co. Ld. í Glasgow búa til, og seiur þær
mjög ódýrar. Fjelagið selur ágætt kaffi-
brauð og kex, tilbúið í Edinborg, Metro-
politan Biscuit og aðrar tegundir, hinar
beztu og ódýrustu sem fást.
Þeir, sem senda peninga eða vörur með
sínum vörupöntunum fá 5°/0 afslátt.
Allar sendingar og pantanir afgreiddar
sem allra fljótast.
Kaupmenn á íslandi eru beðnir að senda
pantanir í gegnum umboðsmánn fjelags-
ins i Reykjavík, W. G. Spence Paterson,
sem einnig semur um borgun fyrir út-
fluttar vörur.
Proclama.
Samkvæmt lögum 12. aprll 1878 og
opnu brjefi 4. janúar 1861 er hjer með
skorað á alla þá, er telja tíl skuldar í
þrotabúi »Prentfélags Austfirðinga«, að
koma fram með kröfur sínar og sanna
þær fyrir skíptaráðandanum hjer í sýslu
innan 6 rnánaða frá síðustu (3) birtingu
þessarar auglýsingar.
Skrifstofu Norður-Múlasýslu,
Seyðisflrði, 20. júlí 1895.
A. V. Tulinius.
settur.
Hver er að kalla á mig?
Sönn saga, sögð
af
Eugen Schmidt.
A uuga aldri hatði jeg fengið dómþjónsstöðu í nokkuð
stórum bæ á Thíiringi, og þegar dómnefndin kom saman,
var skógvörður einn ákærður fyrir að hafa skotið mann,
er lagði það í vana sinn að veiða dýr i óleyfi.
Þess háttar sorgaratburðir gerðust allopt. Mikið var
af veiðidýrunum í þessum fjallahjeruðum, og öll alþýða
manna, bæði bændur og erfiðismenn, hafði frá ómuna tið
vanizt á að skoða veiðidýrin sem sína eign. Þess vegna
var sífelld og hörð barátta milli skotlæðinganna og skóg-
varðanna, og á hverju ári særðust menn úr báðum flokk-
um eða týudu lífinu.
Málið gegn Schwarz skógverði hefði því ekki verið
tiltakanlega merkilegt, ef ákæran hefði ekki verið sú, að
Schwarz hefði skotið mótstöðumann sinn af hefndargirni,
án þess að embættisskylda hans hefði knúð hann til þess.
49
efast um glæp yðar, eins víst er það, að engum getur
annað en runnið til rifja ógæfa yðar, og jeg vil
bæta þessu við; ógæfa yðar, sem þjer hafið ekki
verðskuldað. Jeg ætti að dæma yður sekan, en — jeg
segi það hátt og hreinskilnislega — slíkur dómur væri
ranglátur. Jeg get ekki eitt einasta augnablik verið í
vafa, þegar skylda mín sem dómara og samvizka mín
sem manns koma hvor í bága við aðra. Þjer eruð dæmd-
ur sýkn«. (Lófaklapp). »Þei, þei! Við, sem hjer erum
staddir, eigum nú eptir að inna af hendi eitt skylduverk
sem kristnir menn. Fyrir yður er frelsið sama sem neyð.
Hvað á að verða af yður, einmana og atvinnulausum, i
Lundúnum? í kveld, á morgun verðið þjer aptur að stela
yður mat. Sko, nú gef jeg yður þetta« — hann rjetti
honum pening — »og skora jatnframt á þá, sem við eru
staddir, að gefa það sem þeir geta. Nú skuluð þjer leigja
yður herbergi og bíða, þangað til þjer getið aptur fengið
vinnu, því að nú er sjeð fyrir bráðustu nauðþurftum yðar«.
Eiun af blaðamönnunum, sem við voru, tók svo hatt
og frá hverjum bekknum eptir annan safnast í hann silfur-
og eirpeningar; allii* gefa eitthvað; jafnvel ofurlítið barn
rjettir fimmeyringinn sinn. Þegar blaðamaðurinn svo rjettir
dómaranum hattinn, hafa samtals komið inn um 40 krónur.
Vesalings sýknaði maður gerir ýmist að gráta eða brosa.
— »Ó, náðugi herra dómari, herrar mínir — 40 krónar.
Guð minn góður!