Ísafold - 02.05.1896, Blaðsíða 1

Kenmr fttýisiiáteimi sinni >'ða
tyisv. í viku. Verb árg.(90arka
mí »ast) 4 krerlendia 5 kr. eða
l1/* doll.; borgisí fyrir miðjan
jáli (orlendis íyrir frara).
ISAFOLD.
Uppsögn(skrilleg) bundin vib
áramót, ógild nema komin sje
til útgefanda fyrir l.oktober.
Af’greiðslustofa blaðsins er í
Austurstrœti 8.
XXIII. árg.
Eey sjavík, laugadargraa 2. mai 1896.
28. biað.
Úllendar frjettir.
Khöfn 20. april 1896.
Veðráttan. Hún er ekki vorlegri en í
meðallagi, og snmstaðar frá snðurlöndnm,
t. d. Italín, sagt af knlda og haglhríðum
i miðjnm mánnðinnm.
Frá Norðurlöndum. Eptir staðfesting
fjárlaganna er þingseta. Dana lengd, til sð
koma lyktnm á ýms áríðandi nýmæli. Eitt
af þeim nm aiþýðnskóla og frámlög til
þeirra úr rikissjóði. Hjer gekk ekki sam-
an, er stjórnin krafðist meiri ráða eða til-
sjárrjettar nm skólamálin en fyr. Betur
tókst nm nýmæli, er breyta eða færa nokk-
nð niður borgnn ferða og flntninga á járn-
brautnm; þar fjellst fólksþingið á breyt-
ingaratriði hinnar deildarinnar. Ósjeð enn,
hvernig öðrum nýmælnm reiðir af.
Brnökaup Lonise prinsessn, dóttur krón-
prinsins, og prinsins af Schaumburg-Lippe,
fer fram 5. maí, og ank annara kemnr
hjer, meö konu sína, hertoginn af Jórvík,
frsendi hennar og konungsefni Breta.
Frá Svíum og Norðmönnum ekkert
nýstárlegt að segja. TJppástunga um hirð-
eyrisauka felld á þingi Norðmanna sem
fyr, með yflrburðum fárra atkvæða. Um
niðurstöðuna í samgöngunefnd ríkjanna er
ekki hægt neinu að spá, en tortryggnin
til stjórnarflokksins sænska er enn ofan á í
öllum vinstri blöðum Norðmanna.
Frá öðrum Evrópuríkjum. Af heima-
málum Englendinga má tvö nefna, sem
mjög er barizt nm í blöðum, á þingi og á
fundum; og ekki trútt um ágreining í fylg-
isliði stjórnarinnar. Þau eru: nýmæli um
leigumála jarða á írlandi og um sveita-
skóla. Jarðirnar byggðar til 30 ára, en
leigunni skal þoka upp eða niður 5. hvert
ár, eptir afurðaverði jarðarinnar. í stjórn
og umsjón skólanna skal prestum og stór-
menni veitt meiri heimild en að undan-
förnu. Gegn þessnm nýmælnm mikið and-
æpt á fundum. Þó nokkrir af frelsisliðum
í bandafylkingum stjórnarinnar hverfl hjer
undan merkjum, efast fæstir um, að ný-
mælin gangi fram, þar sem atkvæðaliðið
er svo yfirgnæfandi sem nú.
Frá meginlandi Norðurdlfu Þau tíð
indin markverðust talin, er fylgdu ferð
Vilbjálms keisara suður til ítaliu og þaðan
til Ansturrikis. Eptir að hann (ásamt
drottningu sinni) hafði gistNapólí og ýms
ar Sikileyjarborgir, og thd Það hafði ver
ið talað eins og skemmtileiðarerindi, frjett-
ist allt í einu af samfundum þeirra Um-
bertós konnngsi Feneyjum (11>—12. þ. m ).
Við þá voru erindaskörungar Þýzkalands,
og Rndini, stjórnarforseti ítaliu konungs
Fundarmáliö var — að því nú er sjálfsagt
talið— ánýjun þríveldasambandsins — í
sex ár. Hið sama fór fram í Vínarborg
fám dögum síðar, og þar var Hohenlohe
kanselleri kominn, en hafði áður fnndið
að máii i París Dufferin, sendiherra Breta.
Á nein ný einkamál er ekki minnzt, en
ríkin eiga að hafa bundizt i um uppihald
friðarins á sama hátt sem fyr. Þetta kom
Frökkum heldur á óvart, því blöð þeirra
höfðu talið ítali úr sambandssögunni eptir
ófarirnar í Afríku. Á Frakklandi horflr
nú annars helzt til, að Bourgeois og ráða-
neyti hans eigi skammt eptir, en öldunga-
deildin heflr lýst yflr vantrausti, og líkast
talið, að tekjuskattanýmælin verði hrakin
i ályktarumræðu, eða fyr, í fulltrúadeild-
inni. Vera má, að skotið verði til nýrra
kosninga, en þar má þó helzt við ösigri
búast, því s/4 hlutar fylkisþinganna hafa
þegar sagt sig mótfallna nýmælnnum.
Frekjumenn í vinstra flokki hóta við og
við byltingum.
Frá Rússlandi það sannast að segja, að
uppgangur þess, hvað ráðasvið og völd
snertir, fer dagvaxandi í vorri álfu og 1
Asíu. Gagnvart þessu i Kína og Kóreu
er sem Japansmönnum fari að fallast all-
ur ketill í eld. Og í næsta mánuði renn-
ur npp dýrðarsunna zarveldisins i Moskófu,
krýningardag Nikuláss keisara, er sendi-
herrar og höfðingjalýður koma þar frá
öllum heimsálfum, hundruðum eða þúsund-
um saman, til að sjá og auka dýrðina, en
votta þrúðvald »allra Rússa« og ríki hans
fimbulgöfgun heimsins. Sum ríki, t. d.
Frakkland, hafa veitt miljón franka til
þess erindareksturs. Þess má hjer geta,
að Ferdínand Bolgarafursti er nýlega kom-
inn til Pjetursborgar, en viðtökurnar hin-
ar alúðarfyllstu, enda er kallað, að hann
láti nú flest fara að bendingum Rússa i
landi sínu. Sum blöð kveða lika svo að
orði, að hann sje á konungstignarleið, að
minnsta kosti fyrir Boris son sinn. í fyrra
ályktuðu Grikkir, að taka upp aptur
Olympsleikana fornu og hafa síðan búið
sig kappsamlega undir þá. í þessum mán-
uði hafa þeir verið haldnir í Aþenuborg,
fjölmennt sóttir af íþróttamönnum vorrar
álfu og Ameríku, einkum frá Bandarikj-
unum (norður); um sæg áhofenda ekki
að tala. Á leikvellinum (Stadion) í Aþenu
voru að jafnaði 70—80 þús. áhorfenda.
Sigursælastir urðu Grikkir og Ameríku-
menn, og 8 af hvorum hlutu sigurlaunin
hæstu. Af Grikkjum voru þrír á undan
öllum i skeiðrennsli; runnið frá Maraþon-
velli og inn á Stadion, hjerumbil 5y4 danskr-
ar milu. Fremstur varð ungur bóndi, Louis
að nafni, sem kom inn á Stadion eptir 2
stundir og 58 mínútur. Yerðlaunin fyrir
skeiðrennslið veitt af frakkneskum manni
og kennd við þann mann, er rann með
sigurfrjettirnar inn til Aþenu frá Maraþon
forðum daga (fyrir 2386 árum), en hnje
dauðar niður eptir hlaupið. í verpikringlu-
leiknum bar þó Amerfkumaður af hinum
fremsta i leikliði Grikkja. Þrír iþrótta-
menn voru þar komnir frá Danmörk, og
einn af þeim, Viggo Jensen að nafni, vann
hæstu laun fyrir lypting eða jafnhattan
járnstaugar með tveim blýkúlum, er vó
223 punda.
Frá ófriðarstöðvum. Að svo stöddu
tvírætt talið, að saman gangi með ítölum
og Abessyningum, og er því við nýjum
viðureignum búizt. Auðvitað, að ítalir
verða að halda sjer á varnarstöðvum og
treysta þær sem bezt, ef satt reyníst, að
Menelik keisari sæki norður á nýjan
leik. Fyrir liði ítala er nú sá hershöfð-
ingi, er Baldissera heitir, en stýrir vart
meira her en um 15,000 manna. Sagt að
hann hyggi á höfuðstöðvar i kastala, er Ad-
rigat heitir, en um hann sitja sveitir af
her Meneliks keisava, og verður þeim fyrst
á burt að stökkva. í Kassala hefir ítölum
vel vegnað og hafa þeir rekið þar af hönd-
um sjer árásarlið falsspámannsins eptir
illar ófarir. Líkt hefir farið fyrir öðrum
bandamanni falsspámannsins 03man Digma
austur og norður, eða hjá Suakin, vel víg-
girtri borg við Rauðahaf, sem er á valdi
Englendinga.
Fyrir her Euglendinga og Egipta er sá
hershöfðingi, sem Kitchener heitir, vitur og
gætinn herstjóri. Hann heldur nú á suð-
urleiðir til Dongóla, en á því landsvæði
eiga herforingjar falsspámannsins að sitja
fyrir með fjölskipuðum sveitum, eða allt
að 50,000 manna. Mörg blöð ætla, að við
stórtíðindum muni vart vera að búast fyr
en rigningatiðin er um garð gengin á
þeim suðurslóðum, en Englendingar kunni
að nöta vatnavextina í Níl til herflutninga
á skipum. Stundum er þess til getið, að
þeir Menelik og falsspámaðurinn sláist í
bandalag; þetta er ekki líklegt, en færi
svo, er sjálfsagt, að Englendingum og ítöl-
um lendir i samvinnu þar syðra, hvernig
sem sumum kynni við það í brún að
bregða.
Frá Suðurafriku margt ískyggilegt borið
af uppþotum þarlendra þjóðflokka í hinum
nýju landeignum Englendinga, Matabela-
landi, Betsjúanlandi og víðar, og að svo
stöddu þurfa Englendingar að auka til
muna liðsafla sinn í þeim löndum, ef hjá
óförum skal komizt. Já, þvi er bætt við,
að Transvalingar og Óraníubúar þurfi að
hafa allan vara á sjer. Auðvitað er, að
þaðan er margt ofsögnum borið, og þá
ekki sízt um það, sem snertir ágreining
Transvalsmanna og Englendinga.
Póstskipið Laura (Christjansen) kom
hingað 30. f. mán. og með henni fjöldi far-
þega, einkum kaupmenn og verzlunarmenn:
hingað til bæjarins, meSal annara W. Christ-
ensen konsúll, Eyþór Felixson, GuSm. Thor-
steinson, Sturla Jónsson, W. 0. BreiSfjörS,
N. B. Nielsen; sömuleiSis Mr. Ward fiski-
kaupmaSur frá Englandi og kona hans; enn-
fremur Ólafur Árnason frá Stokkseyri, og þess-
ir vestfirzkir kaupmenn: Lárus A. Snorrason
(ísaf.), N. Chr. Gram konsúll og sonur hans