Ísafold - 02.04.1898, Blaðsíða 3

Ísafold - 02.04.1898, Blaðsíða 3
71 aðbiínað í faúgelsiini, melarhwfi, er liann he.íöi orðið sjúhnr af, lit-imiliséstæður sín- ar, þar sem kona hans hefði þa nýlega alið harn og legiÖ á sæng, og fortölnr at' hendi rannsóknardómarans. Hei'ði allt þetta, ' sambandi við von sina um og ltingun tii að slepja úr varðhaldinu, leitt sig tii þess að játa á sig glæp þennan, er hann eigi vseri sekv.r nm. Þvi til sönnunar, atS van- gá hefði ált sjer gtaíí i reikningsfærslu sinni sem póstafgreiðslumanns, henti haim jafnframt. á, að liann hefði vantalið iaun sín fyrir póstafgreiðslu í iillum reiknings ágripunum 1895. Þessa aptnrköllun á játning sinni endur- tók hann því næst fyrir rjetti hinnll.nóv. og 18. des. 1897, ásamt hinum f anian- greindu ástæðdin, og hefir lialdið jiví fram, að viilur þær, er finnast kunna. í þessuin reikningságripum, sjeu sprottnar eingöngu af vangá sinni og fljótfærni. Það má nú telja jiað vafaiaust, að skýrsla hins kærða uni uppliæð liinna of- töldu útgjaida, eins og liún er gefin ’fyrir rjettinnm, er sönn og í ölluni veruleguin atriOnm 'nákvæm, því hún styðst við agripin sjálf, sanianhorin við ágri'p postafgreiðslunnar i Odda. og við skyrslu manna þeirra, er farið hafa allar hinar hjer umræddu póstferðir, og, að þvi sjerstaklega ferðirnar 1896 snertir, auk þess við skýrslur rnargra vitna, er vitað liafa nm tölu pósthestanna. — Að visuhef- ir viðurkenning hins kærða í þessu efni verið í fyrstu nokkuð reikandi í einstök- um atriðnm, að þvi er snertir hin fyrri árin, er eðliiega getur stafað af þvi, að liann liefir i fyrstu mnnað óljóst eptir jiví, er svo langt var frá liðið, og i annan stað hefir hann undir siðari meðferð málsins v'ijað draga úr j.essari viðurkenning sinni. h-n þetta getur ekki liaft neina þýðing til hnekkja skýrslnnni eða veikja hana, !lar sam hún að öðru leyti fær stuðning óðrum skýrslum og gögnum, er frani liafa kouiið i málinu. Eins er það og vafalaust, að jiessar liinar oftöldu útgjalda- npphæðir hafa, riinnið inn til hins kærða, enda hefir hann og viðurkennt, að svo væri. Hinn kærði hefir, eins og þegsr er vikið á, játað það fyrir rjetti undir ranusókn inálsins, að hann liafi tilfært þessi hin rang- iega töldu útgjöid við póstafgreiðsluna á l’resthakka i reikningságripum sinuin í þeim tilgangi, að draga sjer á þann liátt fje úr póstsjóðnum, og að liann hafi skrif- að kvittanirnar í nafni póstanna fyrirþess- 11111 útgjöldmn til þess að dylja þenna i'jár- drátt sinn. Hann hafi að vísu haft lieim- f'ú hlutaðeigandi pósts eða pósta til að skrifa nöfn þeirra undir kvittanir fyrir l'eim horgnmim, er þeir atttt að fá hja póstafgreiðsliinni, en liomun hafi verið það ijost, að þeir inundu eigi hafa leyft að nófn þeirra værii skrifuð undir hinar'um- getnu kvittanir þannig lagaðar. þessa játning sina hefir hinn kæ.rði svo apturkallað, og horið fyrir ástæður j,ær, er að framan eru greindar, og haldið ]>ví fram, eins og í hyrjun prófanna, að hjer hafi aðeins átt sjer st.að vangá og fljót,- færni af sinni hendi, en alls eigi neitt svik- sarnlegt. athæii. En gagnvart hinum óræka .stuðningi, sem játning kærða hefir i þeim gögnurn og upplýsingum, er liggju i.N11!' 1 malimi, virðist samkv. I). 1.—15.— 1. eigi mögu- legt að taka |iessa apturköllun hans til greina, enda eru ástæður þær, er hami hefir framfært fyrir henni, i ýmsum veru- legnm atri'öum eigi á rjettum rökum hyggð- av, nje heldur í sjálfum sjer fuUnægjamli til að rjettlæta slika apturköllun, þar sem liún auk þess eigi hefir neina stoð, er þýðing geti hat’t, 1 þeim upplýsingum, er liggja fyrir í málinu. 'V angu sú, er liinn kærði hefir hent. á viðvíkjandi vantöidum launum fyrir póstafgreiðslu 1895, og seui er i þvi innifalin, að hann hefir glevmt, aö leiðrjetta í siðasta ágripi 1895 vanreikn- ing þann, er staífaði af fækkun póstferð- anna það ár, eins og ve.nja mun vera, jiegar svo stendur á, cfr. 14. ágr. 1895 frá Odda, verður eigi talin vottur um slika hroðvirkni eða gáleysi, að jiað gefi nokkra ástæðu til að ætla, að hin hjer umrædda ranglega tilfærsla á horgun fyrir aukahest.a og aukaflutning sje af þeim rökum sprottin. Og þegar svo til jiess er litið, að borgun fyrir aukapóst- liesta er, eptir því setn upplýst er í mál- inu, rangiega tilfærð i 7 póstferðum i röð, eða í 12. ferð 1895 til 4. ferð 1896 incl., með alls 225 kr. í þessum ferðum, og að teljast. má, upplýst i inálimi og viðurkennt af hinum kærða, að ágripin fyiir 4 af þessnm ferðum, 12. ferð 1895—1. ferð 1896, sjeu samtímis afgreidd frá honum við lok 1. ferðar i896, og ágrip- in fyrir hinar 3 af þessum fe.rðmn, 2.-4. ferð 1896. eiunig sanrtiiriis afgreidd frá hinum kærða við lok -1. feiðar 1896, þá virðist skýrsla hans um, að jiessi rangiega. tilfærsla stafi af vangá, fljótfærni eða hroð- virkni, svo ósenniieg og tortryggileg, að hún. jafnvel að eins út, af fvrir sig skoðuð, yrði tæplega lögð til grnndvailar fyrir dómi í málinn. Það verðnr þvi, samkvæmt framangreindn, að telja það löglega sannað, að hinn kærði hafi sem póstafgreiðslumaður áPrestsbukka gjört sig sekan í afhrotum þeim, er hann er sakaður um. En að því er það atriði snertir, að hann licfir skrifað rangar kvitt- auir í nafni hlntaðeigandi pósta, þá er það uppiýst,, að því (iisla Gíslason snertir, að hinn kærði hefir haft eða i öllu falli haft næga ástæðu tii að álitá sig hafa heimild til að skrifa nafu Gísla nndir kvittanirfyr- ir þeim npphæðum, er honum í rann og veru har að fá borgaðar, og, að þvi .lón Guðmundsson sntrtir, verður rjetturinn að álíta, að það sje eigi nægilega sannað, að hinn kærða liafi hrostið lieimild til nafn- skriptarinnar undir rjett tilfærða upphæð. Það virðist því rjett, að Hta svo á þetta hrot hins kærða, sem hann hafi aflagað og raskað efni i rjett sömdum skjölum, er hann samkvæmt stöðu siuni hafði hönd yfir, enda virðist þetta afhrot standa í svo nánu afleiöingasambandi viðfjárdrátt þann, er hjer er spurning um, að það verði að teljast að eins sem einn þáttiir a.f þeim misverknaði«. — — —1 Misverknað þennan heimfærir dómarinn siðan nndir 134. gr. almennra hegningar- laga, sbr. 145. gr. NiðurlagsorÖ dóms- ins ern: »Því dæmist rjett að vera: Hinn katrði, pra:p. hon. síra Bjarni Þór- ariusson, á að sæta 8 — átta — mánaða einföldu fangelsi og endm-gjalda póstsjóðn- um (landssjóði) kr. 321.00 — þrjú hundruð tuttugu og eina krónu —. Svo greiði hann og ailan af máli þessú löglega leiðandi kostnað, þar með t.alinn varðhaldskostnað, svo og tnálsvarnarlaun, 6 kr., til liins skip- aða svaramanns, Jóns Einarssonar í Hemru, og ferðakostnaö hans og fæðispeninga ept- ir úrsknrði amtsins. Dóminum að fullnægja eptir ráðstöfun liáyfirvaldsins undir aðför að lögum«. Mannalát. Hinn 9. febr. þ. á. andaðist merkis- konan húsfrú Vcjlgirður Jóusdóttir á Staðarfelli, kona Hallgríms hreppstjóra og dbrrn. Jónssonar, átti áður (1858 —62) Vigfús Thorarensen gullsmið (Bjarnason amtmanns Th.)—, móður- sy8tir S. Richters kaupmanns í Stykk- ishólmi, rúml. sjötug að aldri. þá er nýlega látinn merkisbænda- óldungurinn Gísli Bjarnason á Ármúla við isafjarðardjúp, kominn á níræðis- aldur. Siijurjón Jónsson, smiður og kenn- ari við barnaskólann á Vatnsleysu- strönd, ljezt 26. f. m., úr brjóstveiki (tæring), nálægt fertugsaldri, og er að ’nonum mikill mannskaði. Hinu 8. nóv. f. á. andaðist Ilelgi Hunólfsson bóndi á þórustöðum í Vatnsl.-strandarbreppi. Hann var um fertugt, ættaður þaðan tir breppnum. »Helgi sál. var dugnaðarmaður, sjer- staklega til sjávarverka, heppinn for- maður, enda allvel efnaður, og einn af hinum fáu íbúum hreppsins, sem — þrátt fyrir langvinnt aíialeysi varðist skuldum. Hann var hjálp- samur, friðsemdar-, reglu- og atorku- maður«. Laiíasynjanir. Tvennum lögum frá síðasta þingi hefir enn verið synjað konungsstað- festingar, 4. febr. þ. á.: um stofnun lagaskóla, og um kjörgengi kvenna. Frumvörp þessi bæði voru uppvakn- ingar frá næsta þingi á undan og höfðu hlotið Bömu forlög þá, er til stjórtiarinnar kom. Edðgjafinn sk r- skotar því að eins ti! þess, er þá var borið fyrir gegn því að þan hlytu konungsstaðfestingu. Landshöfðingi liafði og lagt A móti Ltvorutveggja frumvarpinu. < ----------- Holdsveikraspítalinn. Samkvænit spítalalögunum, frá 4. febr. þ. á., eru nú auglýstar í fitjórn- artíð. 3 sýslanir við stofnun þessa og er umsóknarfrestur um þær til 1. júlí þ. á. |>að er: ráðsmaður, sem á að hafa 1500 kr. í árslaun; gjaldkeri með 500 kr. ársþóknun; og ráðskona með 300 kr. árskaupi. Söfnunarsjóðuriiiii. Veltufje hans er nú orðið rúmar 182 þús. kr. þar af eru i aðaldeild nær 149 þús., í útborgunardeild 18J þús., í bústofnsdeild 7i þús., o. s. frv. Varasjóður orðinn 4\ þús. Veðuratluigranir i Reykjavik eptir landlækni I)r. J. Jónas- sen. t>3 cö (A Hiti Ctflsius) Loptvug j íniiliiimt.) Veðurátt á nótt ura hd. Ard. siT'd. ái d. ai7)d. 26. ! + 9 í+ 4 779.8 777.2 0 (1 0 (1 21. :+ 2 :+ 1 774.71 769 6 0 ,1 0 b 28, 1 0 j-f- .•> 761.5 762.0 0 h 0 h 29. !_J_ 0 762 0 ',56.9 N a h h 0 h 30. '-f- 2 + 3 749.3 744.2 S a li 4 V 1) ,1 31. 4 — o 756.9 756.9 N h b 0 b 1. + 2 4 3 749.3 a h il Ilinn 26. iogn og jioka allan ilnginn og var svo fram yfir hádegi næsta dag er birti upji ineð sólskini: liefir siðan optast verið logn og fagurt veður; rigndi um tima' af lundsuðri (Sa.) h. 30, gekk svo til norðurs h. 31., liægnr með vægu frosti. Meða.ihiti í fehr. á nóttu 8- 4.1 á hád. -r- 1.7 ---i m arn á nóttu +- 2.6 á hád. -f 0.7 Nýkomið til verzlunar G. Zlfip Mikið úrval af ágætum Hvítum Ijereptum Mikið úrval af sterkum og íalleguin Tvisttauum, Oxfords Flannelette, Sirz, Enska vaðmálið annálaða Svart klæði, Hálfklæði, Flauel, Plush og Silkitau. Kvenuslipsi Karlmanusklæðnaðir, Drengjaföt.Prjón- aðar peisur og vesti, ullar-nærfatnaður, svartir kvennsokkar, prjónagarn, Barnakjólar, stór og smá ullarsjöl, rnargar tegundir. Hattar, Húfur (enskar), Hálsklútar. Vasaklútar. iQrnímitcm (ePir n>iuatu tízku, UulUlllUldll ljómandi falleg). Sœngurdúkur Gfrr Allt mjög ódýrt. Óskilakindur seldar i Vindhælishreppi haustið 1897. 1. hvitkollótt ær, mark: sneitt fr. h , tvistýft a. v. 2. hvittianib mark: stúfrifað biti a. b., sneitt a. v. Andvirði jiessara kinda borgast. sam- kvæmt lögum af Arna Jónssyni. Tapazt hafa gleraugu á götum bæjar- ins; skila niá i afgreiðslu Isafoldar. Verzlun Gunn. Þorbjörnssonar Aðalstræti 6 selur: KAFFI, exportkaffi, kandís, melís (höggv. og óhöggv.), st. melís, púður- sykur, rúsínur, svezkjur, gráfíkjur, kaffibrauð, hveiti, hrísgrjóu, hankabygg, matbaunir og sagogrjón, allt af bezta tagi. Mikið af NIÐURSOÐNUM MATVÆLUM (Conserves). Spiegepölse góð og ódýr. Chocolade, brjóstsykur og Confect. Allskohar vínföng, mjög ódýr eptir gæðum. VÍDdlar (24 teg.) mesta og BEZTA ÚRVAL í bænum. Margskonar »Cigaretter«, reyktóbak og . ágætt rjól. Kína-lífs-elixír. LEIR- og GLERVÖRUR af ýmsu tagi. JÁRNVÖRU, þftr á meðal ágaitar enskar hefiltannír í settutn, vasahnífa, skæri, skrár og m. fl. Herðasjöl mjög falleg af ýmsnm 8tærðum og litum. Kvennbelti. Mikið af HÖFUÐFÖTUM hæði handa börnum og fullorðnum. Hvíta og mislita karlmannskraga, flibba, karlmannsslipsi, hálsklúta, vasa- klúta og bandklæði margs konar. GLYSVARN JNG fásjeðan. Göngustafi. Elandsápur, margar teg. góðar og ódýrar. Grænsápu, sóda og blákku í dósum. NVJAR TEGUNDIR af OLÍU- LÖMPUM og spritt- og OLÍUMASK- ÍNUM, sem er óefað hið fulikonmasta af því tagi, sem nokkurn tíma hefir fiutzt hingað. Fullyrða má, að livergi eru á boð- stólum VANDAÐRI nje bctri vörur; er þó VERÐ HIÐ LÆGSTA, er ger- íst hjer í bænum. Allar þær vörur, sem hjer eru nefnd- ar, og margt fleira, sem of laugt yrði hjer upp að telja, komu meó »Laura» síðast. Með 8Íðustu ferð »Laura« fjekk jeg íújög vandaða KÍKIRA, stóra og smáa, sem eru jafnhentugir á sjó og laudi og sjá má með á nóttu og sumir einkar-hentugir fyrir ferðamenn; allir tvöfaldir, Söinuleiðis fjekk jeg góð manómeter, reglustikur tvöfaldar og sextanta. Jeg heid mjer sje óhætt aðfullyrða, að hjer sje eigi hægt að fá jafngóð og ó- dýr áhöld af því tagi, og sízt með jafn- góðu verði, þar sein þau eru frá á- reiðanlegum verksmiðjum og seljast með verksmiðjuverði; ekki svo mikið sem lagt á þau flutnÍDgskostnaður. Að öðru leyti panta jeg allt, sem til skipstjórnar lýtur. Markús F. Bjarnason. •Sameiningin*, mánaðarrit til stuðnings kirkju og kristindómi íslend- inga, gefið út af hinu ev.-lút. kirkju- fjelagi í Vesturheimi og prentað Winnipeg. Ritstjóri Jón Bjarnason. Verð í Vesturheimi 1 doll. árg., á ís- landi nærri því helmingi Iægra: 2 kr. Mjög vandað að prentun og útgerð allri. Tólfti árg. byrjaði í marz 1897 Fæst í bókaverzlun Sigurðar Kristjáns- sonar í Reykjavík og hjá ýmsum bók- sölum víðsvegar um land allt.

x

Ísafold

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ísafold
https://timarit.is/publication/315

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.