Ísafold - 06.07.1901, Blaðsíða 3

179
Fjárkaupin holleuzku
Og
hr. L. Zöllner.
í tiletni af því, er í ÍBafold stóð
nýlega um fjárkaupamanninn hellenzka
og afskifti hr. L. Zöllners af erindi
hans hingað til lands, hefir hr. L. Z.
lýst yfir því, er hér fer á eftir:
»Hr. Jean Poels, fjárkaupamaður-
inn, er gamall kunningi minn, og á
hverju ári hefir hann Earið þess á leit
við mig, að eg flytti fé til Frakklands;
en þess hefi eg synjað.
I vetur byrjaði J. P. á samningum
við íslenzka kaupmenn í Kaupmanna-
höfn um að koma til Islands og kaupa
þar íé. I Kaupmannahöfn átti eg tal
við tvo af þessum kaupmönnum, sem
Poels hafði verið að semja við, lét í
ljós við þá ánægju mína út af því, ef
unt væri að fá ný]an, stöðugan mark-
að fyrir íslenzkt sauðfé, með því að
innflutningatíminn væri stuttur í Liver-
pool (um 4 vikur) og þar af leiðandi
væri ekki unt að selja þar nema tak-
markaðan fjárfjölda, í mesta lagi 4—
5000 á viku. Komi þangað meira af
sauðfé, færist verðið niður og þá er
örðugt að þoka því upp aftur. Bg
mælti með hr. Poels við þessa tvo
kaupmenn sem áreiðanlegum manni,
er eg hefði um mörg ár haft kynni af,
manni, sem þeim væri óhætt að eiga
mök við.
I byrjun maímánaðar skrifaði hr.
Poels mér, eins og hann hefir gert
nær því á hverju ári að undanförnu, og
fór fram á það, að eg seldi sér ís-
lenzkt sauðfé, og lét þess jafnframt
getið, að gerði eg það ekki, mundi
hann neyðast til að fara sjálfur til ís-
lands og kaupa fé þar; en það kvaðst
hann miklu síður vilja.
þessu brófi svaraði eg á þá leið, að
hvorki vildi eg nó gæti flutt fó til
Dunkerque, en að mér þætti vænt um
það, ef hann kæmi til íslands og ef
það kynni að geta af komu hans hlot-
ist, að nýr markaður fengist fyrir ís-
lenzkt fé á fæti, þar sem ekki væri
unt að selja það alt í Liverpool, og
eg lofaði honum því, að kæmi hann,
skyldi eg bæði styðja tilraunir hans
eftir því, sem mér væri framast unt,
og eins fá kaupfélögin til að gera það.
Að hér um bil hálfum mánuði liðn-
um kom hr. Poels ótilkvaddur til
Newcastle og reyndi aftur að fá mig
til að flytja fé til Dunkerque; en eg
synjaði. fá lýsti hann yfir því, að
hann yrði að hætta við fyrirtækið
gersamlega, því að hann kynni ekk-
ert til þess að taka fjárflutningaskip
á leigu eða búa þau út. F,g bauð
honum þá að aðstoða hann við þetta
án nokkurs endurgjalds.
{>ví næst lét hr. P. í ljós ótta við
það, að svo kynni að fara, að hann
fengi ekkert fé, þegar hann kæmi til
íslands. |>á Jofaði eg honum skips-
farmi, er næmi 2—3000 fjár, frá kaup-
félögunum, til þess að styrkja tilraun-
ina.
Hr. P. lét þá skoðun uppi, að sauði
mundi mega kaupa á íslandi fyrir 11
aura pundið í kindinni lifaodi. Eg
sagði honum tafarlaust, að hann gæti
ekki fengið íé fyrir það verð. |>á var
gerð nákvæm áætlun um það verð, er
fengist gætii á Frakklandi, og varð
niðurstaðan sú, að borga mætti 12 aura.
Fyrir það verð lofaði eg honum að út
vega honum þann fjárhóp, sean eg hefi
þegar nefnt«.
Við þessa skýrslu hr. Zöllners skal
því bætt, að hann hefir sýnt Isafold
bréf það frá hr. Poeis, er hann minn-
ist á, og sömuleiðis samning þann, er
þeir hafa gert sín í milli og ber hvoru-
tiveggja saman við fráscjgu hans hér á
utsdan.
Annar búfræðingafundur
var haldinn hér í Reykjavík 29. júní
1901. — Fundarstj. Hermaun Jónasson
alþm., skrifari. Björn Bjarnarson alþm.
Aðrir fuudarmenn: Guttormur Yigfússon
alþm., Einar Helgason garSyrkjum., Sig-
urður Sigurðsson alþm , SigurSur Þór-
ólfsson ritstj. »PIógs«, Guðm. Bergsson
kennari, Stefán StefanssOn alþm., Bgg-
ert Finnsson óöalsbóndi, Pall Stefánsson,
Jósafat Jónatansson alþm.
Helztu tillögur samþyktar:
1. Alþingi heiti og veiti félögum fjár-
styrk til að verðlauna langa og góða
hjúaþjónustu.
2. Alþingi taki bixnaðarskólamalið til í-
huguuar og breyti búnaðarskólunum
í bændaskóla með aukinni verklegri
kenslu og meira samræmi.
3. Fundurinn telur æskilegt, að ráðstöf-
un só gerð til að fá verkamenn frá
öðrum Norðurlöndum til að flytja sig
til Islands og setjast hór að.
Meinleg youbrigði.
Fastlega hafði afturhaldsliðið með
sér ráðið fyrir þing, að haga svo kosn-
ingu til efri deildar og skipun embætta
á þinginu, að meiri hluti yrði stjórn-
arbót mótfallinn í annarrihvorri deild-
inni, ef ekki báðum. Var þá áformið,
að bera þegar eftir þingsetning upp
stjórnarbótarfrumvarp í þeirri þing-
deildinni, sém skipuð væri óbilugum
meiri hluta í móti henni, og fella það
þar jafnharðan og orðalaust. þá var
allri stjórnarbót fyrir kattarnef komið
á þessu þingi; en það er og hefir ver-
ið það, sem sál þeirra þráir mest. —
Hrópið um alinnlenda stjórn og því
um líkt er fyrir þeim svæsnustu að
minsta kosti ekkert annað en yfirvarp
til að hylja það, sem þeim býr inni
fyrir. Sumir í þeirra hóp hugsa sér
auðvitað einverja alvöru f þá átt; en
þeir komaBt ekki upp fyrir moðreyk
frá hinum og lenda svo á bandi með
þeim í raun og réttri veru, hvort sem
þeim er það ljúft eða leitt.
Ekki er annað sýnijegt, þótt merki-
legt sé, en að þeir 2 í hóp hinna kon-
ungkjörnu, er kjörnir voru fyrir fám
árum með þeim fyrirv&ra, að þeir styddu
stjórnarbótina, sem sé amtmaður og
landlæknir, hafi nú fylt þann flok'kinn,
er hfcga vildij þannig kosningu í þing-
byrjun, að engin stjórnarbót ætti neins
byrjar von á þessu þingi. Annar þeirra
kaus og í haust einhvern skæðasta
stjórnarbótar-mótstöðumanninn, þing-
mann Beykvíkinga. En hinn sneiddi
hjá að greiða atkvæði, þótt stjórnar-
bótarvinur væri í boði og hann sann-
arlega óaðfinnanlegur.
Ekki hneykslast afturhaldsmálgagn-
ið hót á því háttalagi.
En ónotabrigzlum hreytir það í gær
í garð annars þeirra tveggja þing-
manna, er fyltu á síðasta þingi flokk
þeirra, sem þá hrundu stjórnarskránni
frá 2. umr., en hafa nú horfið að öðru
og betra ráði og eru fyrir það menn
að meiri.
þ>etta er að vísu ekki annað en þess
var von og vísa afturhaldsmálgagns-
ins hérna, og mun qnginn taka sér
nærri. En hitt er hétdur skrítið, að
það skuli ráðast fremur á annan
þeirra en báða, með því lika að að-
drótitunin að honum um brigðmælgi
við sinn fyrri flokk nú í þingbyrjun
erekkert annað enuppspuni,
einmitt að vitni mætra manna og ó-
skreytinna úr þeim samaflokki. Hvað
miður hlutvandir ofstopar þar kunna
úti að láta í bræði sinnr, markar eng-
inn lifandi maður.
Hólum hlekst á.
Strandferðab. »Hólar« rak sig á sker
á Breiðdalsvík þriðjudaginn var, 2. þ.
m., í megnri þoku, en logni, og braut
á sig gat, svo að nauðulega komst
inn á Djúpavog og liggur þar nú í
lamasessi. Sent var í snatri til Seyð-
isfjarðar og fengið þar gufuskip til að
flytja farþega af Hólum suður. það
kom hér í gærkveldi, með farþega
alla, 30—40, þar á meðal þær mág-
konur, konur dr. Valtýs Guðmunds-
sonar og Jóh. sýslumanns Jóhannes-
sonar, Knud Zimsen mannvirkjafræð-
ing o. s. frv. — Bjargráðaskipið »Hel-
singör« brá þegar við austur í morgun
til hjálpar Hólum; er áformið að gera
svo við þá, að fleytt geti sér til Eng-
lands.
Þingnefndir.
Lítið sem ekkert gerst það sem af er
þingi annað en að skipa í nefndir. Fund
arfall i neðri deild i gær og í efri i dag.
Efri d. liefir kosið nefnd i þessi inál:
bólusetningar J. Jónassen, Ólaf Ólafsson,
Sigurð Jensson; pistlög Sigurð Jensson,
Júl. Havsteen, Magnús Andrésson; manntal
í iteykjavik Hallgr. Sveinsson, Jónas J.,
M. Andr.; fiskiveiðar hlutafélaga í land-
helgi Axel V. Tulinius, Gnðjón Guðl., Eir.
Briem; kirkjugarðar og viðhald þeirra H.
Sv., Ól. ÓL, Guðjón; bankaávísanir (checkar
o. fl) Kristján Jónsss , Axel V. Tulinius,
Eir Briem; próf í gufuvélafræði við stýri-
maunaskólann Axel V. Tulinius, Jul. Hav-
steen, Eir. Briem.
Auk fjárlaganefndar, er vísað hefir verið
til fjáraukalagafrv. háðum, hefir neðri deild
sett nefnd í þessi mál: samþykt lands-
reikninga Ól. Briem, Guði. Guðmundsson,
Þ. Thoroddsen; aðflutningsgjald á brjóst-
sykri og konfekt H. Hafstein, B. B. Bf., Þ.
Thoroddsen, B. Kristj., Ól.Briem; fjárkláða-
lög Jósaf. Jónatansson, Pétur Jónsson, St.
Stefánsson kenn., Lárus H. Bjarnason, B.
B. Bf.; breyt. á hæjarstjórnarlögum Reykja-
víkur Jóh. Jóhannesson, Þ. Guðm., H.
Hafstein; land&spítali Þ. Thoroddsen, B. B.
Dalam., Tr. Gunnarsson, St. Stefánsson
kennari, Einar Jónsson.
Stúdentsafmœli.
Þeir sjö stúdentar, sem útskrifuðust hér
úr lærða skólanum 1876, hittust hér allir 30.
f. m. og héldu afmælisminning þess (25
áraj. Þeir eru allir i embættum: Davið
Schv. Thorsteinsson héraðsl., Einar prófast-
ur Jónsson i Kirkjubæ, Guðl. Guðmundsson
sýslumaður, Jón Jensson yfirdómari, Sig-
urður Ólafsson sýslumaður, Sigurður Þórð-
arson sýslumaður og Þorsteinn prestur
Benediktsson í Bjarnanesi. Attundi stúdent-
inn frá sama tíma, Ólafur prestur Ólafsson
i Saurbæjarþingum, var utanskólamaður.
Þeir félagar höfðu og i hoði sinu þá 3
kennara sína við latinuskólann, sem enn
eru á lifi: H. Kr. Friðriksson, Steingr.
Tborsteiusson og Halldór Guðmundsson, og
voru þeir Stgr. og H. G. þá 50 ára stú-
dentar. Úm konur 2 júbilstúdentanna, Jóns
Jenssonar og Sig. Ólafssonar, stóð og svo á,
að liðin voru einnig 25 ár siðan er þær
luku sér af við Reykjavíkurkvennaskóla.
Hrossakaupaskip
frá hr. Zellner i Newcætler, gufusk.
»Frithjof«, norskt, 5—600 smál., kom hing-
að um lielgina sem leið af Austförðum og
fer aftur i kveld með hrossafarm til Eng-
lands. Með þvi var hr. Jón Jónsson frá
Múla, fyrrum alþm., og er hann nú um-
hoðsmaður Zellners um öll viðskifti hér við
land, i stað hans fyrri félaga, hr. Jóns
Vidalins, scm þar er alveg úr sögunni og
kernur ekki nærri neinum kaupfélagavið-
skiftum o. s. frv.
Með kolafarm
til kaupm. B. Guðmunds9onar bom
snnnud. 30. f. mán. gnfuskip »Scandia« og
fik aftur i
Héraðslæknir
A ísafirði er skipaður af konungi Davíð
Scheving Thorsteinsson, héraðsl. í Stykkis-
hólmi.
Póstgufuskipin
Ceres og Botnia lögðu á stað 3. og 4.
þ. mán. vestur og norður samkvæmt áætl-
nn og með þeim margir farþegar.
Með Heimdalii,
herskipinu, fóru þeir heimleiðis 30. f.
mán., amtsráðsmenn Isfirðinga, sira Krist-
inn Danielsson og sira Sigurður Stefánsson
í Vigur. Ennfremur skólastjóri Jón Þór-
arinsson vestur að Djúpi snöggva ferð.
Fallið
er i neðri deild með öllum atkv. gegn 5
frumvarpið um a.'stoðarprest í Reykjavík.
Veðnrathuganir
í Reykjavik, eftir aðjnnkt Björn Jensson.
3 — a £ œ q C
19 0 1 3: O í>- c* c 3. *-í — pf c-»- tri 'l' 3
júlí B g CTQ ■p cí- I* cx gB B 3 ’ P5 Se r-t
Mvd. 3 8 758,6 10,8 SSE 1 10 8,9
2 758,1 11,6 S 1 10
9 756,7 11,7 S 1 7
Fd. 4. 8 752,1 10,9 E 1 10 0,2 9,4
2 751,2 11,6 SE 1 10
9 756,1 8,7 wsw 1 10
Fsd. 5 8 761,1 8,6 wsw 1 10 14,4 6,5
762,3 10,1 wsw 1 10
761,6 8,4 ssw 1 9
I heljar greipum.
Frh.
Föt ræningjanna líktust einkennis-
búningi: rauðir túrbanar voru vafðir
um höfuð þeirra, svo harðneskjuleg
andlitin voru eins og .greypt í skar-
latsrauða umgjörð; skórnir gulir, úr ó-
sútuðu leðri; skikkjurnar hvítar, með
móleitum ferhyruingum saumuðum í
þær. Allir voru þeir með rifla, og
einn var með ofurlítínn slitinn lúður
á öxlinni. HelmÍDgur þeirra var
svertingjar — fríðir menn og kuáleg-
ir, beljakar, og eins og búnir til úr
steinkolum. Hinn helmingurinn var
Baggara-Arabar, lágvaxnir, móleitirog
seigir, með lítil, ilskuleg augu, og þunn-
ar, grimdarlegar, varir.
Foringinn var líka Baggara-Arabi;
eu hann var hærri en hinir; svart
skegg lagðist niður á brjóst honum, og
hörð, kuldaleg augun glitruðu eins og
glertölur undir þykkum, svörtum auga-
brúnunum. Hanu hvesti þau nú á band-
ingja sína, og auðsætt var á andlitinu
á honum, að hann var hugsi. Síra
Htuart hafði verið leiddur fram fyrir
hann. Hattinn hafði prestur mist,
andlitið var enu rautt af reiði og á
einum stað loddu brækur hans við fót-
legginn. Svört andlitin og bláar treyj-
urnar á þeim tveim súdönsku her-
mönnunum, sem enn voru á lífi, voru
blóðstokkin; þeir stóðu þegjajidi utan
við þennan raunalega Norðurálfu-
mannaflokk.
Foringinn stóð nokkurar mínútur og
strauk svart skeggið, en grimdarleg
auguh litu yfir alla röðina, frá einu
fölu andlitinu til annars.
Svo sagði hann eitthvað með höst-
um rómi, og þá kom Monsoor túlkur
fram úr röðinni. Fólkinu, sem hafði
ráðið hann til íerðarinnar, hafði á-
xvalt fundist hann nokkuð skrítinn, í
flaksandi sloppnum og stiutt-treyju ut-
an yfir; en nú, í hiuum skörpu geisl-
um hádegissólarinnar og með þesBÍ
andlit umhverfis sig, gerði haun frem-
ur að auka á hina kynlegu hrylljpg
en draga úti henni.
Túlkurinn hneigði sig djúpt aftur og
aftur, eins og klunnaleg vélbrúða; svo
lét foringinn sér einhver hranalqg orð
um mupn fara; þá féll túlkurinn alt í
einu fram á ásjónu 3Ína, strauk enn-
inú við sandinn og lamdi það nreð
hömlunum.