Ísafold - 07.02.1906, Blaðsíða 3

I S A F 0 L D
31
Sorgar-minningarhátíðir
út af konungsandlátinu.
Minningarhátíðin í Mentaskólanum
almenna í fyrra dag fór mikið vel fram.
fíátíðarsalurinn gamli í norðurenda
akólaus uppi var allur tjaldaður svörtu,
og Borgarblæju hjúpuð mynd hins fram-
‘ðna konungs á miðjum vegg, upp yfir
ökkhjúpuðum ræðustól, er þar stóð,
od framan á hann var breitt valsmerk-
lð íslenzka.
Boðið hafði verið til hátíðar þessar-
ar utan skólanna, mentaskólans og
6tnb®ttisskólanna beggja, landritaran-
Lndshöfðingja M. St. og öðru
8 fmenni embættisstéttar, svo og öll-
skólagengnum mönnum öðrum í
, nurn, og fáeinurn helztu borgurum
08 ðlagengnum. J>eir komu flestir
ö16® landritara í broddi fylkingar.
Fonur voru engar við, utan meyjar
t>ær tvær, er nám stunda í Mentaskól-
anum.
^oktor skólans, Steingr. Thorstein-
8týrði samkomunni, er búin var
0 Vrðhafnarklæðum.
^'DDingarathöfnin hófst með því, að
8öogflokkur skólapilta og stúdentar
tUargir sungu hin fyrstu ljóð í flokk
t^irn, er hér er prentaður á undan og
0rt hafði Steingr. Thorsteinsson. |>ví
u*st söng stud. med. & chir. Hinrik
flendsson næstu ljóð (II) solo.
Diinningarræðu: lýsti stuttlega kon-
Ungsaefi hins framliðna þjóðhöfðingja,
®annko8tum hans, fyrirmyndar heim-
jiislífi 0g miklu kynsæld, lýsti ástsæld
aDs af vorri þjóð sérstaklega, meiri
®D dæmi eru til um nokkurn konung
Vorn annan og með hverjum hætti
D&nu hefði til hennar unnið. Flutti
að lokum hamingjuósk til handa hin-
DDa nýja kouungi, Friðriki áttunda,
ðrotningu hans og ættmönnum; og
“alt þingheimur sarakvæði þar við
111 eð því að standa upp.
Að því búnu söng cand. med & chir.
Sinrik Erlendsson III. kafla flokks-
*Us solo, og söngflokkur skólapilta m.
• Lks síðasta kaflann.
Þar með var athöfninni lokið.
H hélt í annan stað Kristilegt fé-
^a8 Ungra manna hér í bæ (K. F. U.
,') Bamkynja minningarsamkomu í
Sinu samkomuhúsi (Lækjartorg 1)
8unDudagskveld 4. þ. m. J>ar voru og
n°kkrir utanfélagsmenn boðsgestir,
rlar og konur: kndritari og kirkju-
Ulalaskrifstofustjóri, rektor, kennimenn
^jarins, ritstjórar o. fl.
h'ormaður félagsins, síra Jón He 1 g a-
8°n prestaBkólakennari, flutti þar
8n]alla minningarræðu um Kristján
onung. Hann lagði út af konungs-
. ‘alDum í Davíðs sálmum (21.), sór-
aklega orðunum: Drottinn kom í móti
h t** blessun og hamingju, er ræzt
jJ1 oi 4 hinum framliðna þjóðhöfð-
i^®la alt frá æskuárum, og lýsti hann
U rlegast, fyrir börnunum og ung-
ha®nnuP1, uppvaxtarárum hans, hve
^^l^gjusamleg þau hefðu verið, og alt
ti abilið áður en hann hlaut konungs-
hh á -^íkisstjórnarár hans hefðu verið
Q °nuuð blíðu og stríðu, eu hagsæld
0*.essun þó miklu drýgri og langgæð
hih e.Inlíum óvenjumiklar framfarir með
Vjðni ^önsku þjóð. Kom og rækilega
§rý ^bylli hans hér á landi og hjart-
j^a góðvild og mildi oss til handa.
t>að r-® var A eBir Þeirri tölu kvæði
ffil. ,eitlr aíra Fr. Friðriksson, er hér
\Á uDdan.
arfveð^Utti bann (síra Fr. Fr.) fagnað-
drote?lUorð til hins nýja konungs og
*°kin 1U^ar hans, og var að þeirri ræðu
hér fiDl 8Ungin Bæn fyrir konungi, sú er
í har,1! ?rentuð síðar og fundist hefir
Bou. jí1 eftlr 8íra Helga Hálfdánar-
flutti Lnud Zimsen verkfræðingur
ln Öll
að niðurlagi. — Fór athöfn-
! vel fram. Ræðustóll var
Júpaður og tjaldað svörtu gaflinn
n Diynd konungs þar í miðju.
Erlend tíöindi.
Marconiskeyti 6. febr.
Ákafar róstur í Parfs út af
mótmælum gegn búnaði kirkna eftir
skilnaðarlögunum ríkis og kirkju. Frek-
ari mótmæli á föstudaginn leiddu til
óskapaláta, sem komust það langt, að
upphlaup varð við Klóthildarkirkju
hinnar helgu, þar sem mikill múgur
varði kirkjuna og rak út lögreglustjór-
ann og þjóðvaldsstjórnarvarðliðið, og
hringdi kirkjuklukkunum sigri hrósandi.
Varðmenn brutu loks upp kirkjudyrnar
með byssuskeftum og ráku út óeirðar
seggina eftir harðan bardaga, meiddu
80 og handtóku 150, en af þeim hefir
öllum néma 17 verið slept aftur. Síðari
fréttir herma af frekari róstum í París og
segja að uppþotið hafi tekið síg upp
aftur við Péturskirkju (du gros Caillon),
sem var full af kennimönnum, er slógu
keðjuslagbröndum fyrir dyrnar að inn-
an. Slökkvilið braut hurðir og slag-
branda með öxum, kleif upp á þakið
og beindi þaðan slökkvidælubunu á
múginn. |>rjár þvisundir manna voru
í kirkjunni, og brugðu margir fyrir
sig marghleypum, en aðrir notuðu
múrsteina. Riddaralið með brugðnum
sverðum sópaði burtu öllu fólki af
kirkjutorginu og særði margt af því.
Messugerð var haldin í kirkjunni eftir
að kirkjubúnaðurinn hafði verið tekinn.
Voðaleg neyð er í hallærishéruð-
unum í Japan norðanverðu; þar er
nær miljón manna að verða hungur-
morða.
fví er búið að koma svo fyrir, að
4 brezkir liðsforingjar og 3 indverskir
fari til Japans ár hvert og séu þar við
herinn tvö ár.
jþað kviknaði alvarlega í Bandaríkja-
skipinu Neade í San Francisco; þrír
menn létust, en margir urðu sárir.
Sagt er frá nniklum bruna í borginni
Panama; þar hafa margar húsaspildur
gjöreyðBt og er margs fólks aaknað,
þar á meðal frá Bandaríkjum.
Mjög þykir líklegt, að 400,000
amerískir málmnemar muni gera verk-
fall í aprílmánuði vegna þess, að hús-
bændur þeirra afsegja að greiða hærra
kaup.
Harður bardagi með byhingarmönn-
um og herliði í K á k a s u s; þar eru
mörg þorp að brenna. Alvarlegt ástand
í Eystrasaltslöndum. Lettar veita lög-
regluliðinu árásir sífeldlega. Múhameds-
trúarmanna-fundurinn í Pétursborg,
sem var bannaður fyrir viku, hefir nú
verið löggiltur.
Farþegar, sem koma frá V e n e z ú-
e 1 a, segja að Castro forseti búist til
ófriðar af frsmsta mætti og hafi skipað
að skjóta á hið fyrsta franskt herskip,
sem sjáist.
Choate, fyrrum sendiherra á Bret-
landi, talaði í Ottawa og rómaði þar
mjög Cecil Rhodes; kvaðst vona að
einhver amerískur miljónamæringur
fullkomnaði tilraun hans með því að
veita enskura námsmönnum kost á að
vera við ameríska háskóla.
Fundurinn í Algeciras hefir komið
sér saman um að stofna sjóð af toll-
tekjum til að bæta hafnir í Marocco.
Fóstgufuskip Laura (Aasberg) kom
í gær um miðjan dag af Vestfjörðum og
með henni slæðingur af farþegum, þar á
meðal þeir bræður Skarðsstrandarkaup-
menn, Guðmundur og Kristján Jónassynir,
Sæmundur kaupm. Halldórsson í Sthólmi
og sumir segja yfirvaldið þar með (liklega
á kirkjumálanefndarfund!!).
Bæn fyrir konungi.
Sungin i K. F. U. M. i Rvik 4/» 190tí
i tilefni af ríkistöku
Friðriks konungs áttunda.
Lag: Náttúran öll og eðli manns.
Vorn konung, Drottinn, djásni prýð
úr dygða gulli sanna,
að hann sé góður hirðir lýð
og hjálpin aumingjanna.
Lát stjórn hans veita frelsi, frið
og farsæld hverjum þegni:
Hún sannleik verndi og sakleysið,
en synd og löstum hegni.
Sem döggin firrir visnun völl,
oss verji lög hans grandi;
hans ríki gagni ráð hans öll,
sem regnið þurru landi.
Þeir allir blessist á hans tíð,
sem unna réttvísinni;
að löndum þjaki styrjöld stríð
með stjórn hann varni sinni.
Hann e'uis og faðir annist þá,
sem eymd og fátækt þjáir,
og réttvís láti rétti ná,
ef ranglæti þá hrjáir.
Um lönd hans blómgist blessun öll,
en böl og nauðir dvíni;
hans gæfusól í hreysi’ og höll
i hádags ljóma skíni.
A meðan blikar máni skær,
á meðan Ijómar sunna,
þeir frægi nafn hans fja^r og nær,
er fremd og sannleik unna.
Um allar hljómi aldirnar
unz ár og dagar linna:
Hann bót við þjóðar böli var
og blessun þegna sinna. H. H.
Bæjarstjórn Beykjavíkur samþykti
á fundi sínum 12. þ. mán. að girðafyrir hesta-
haga Bvæðið norðan Elliðaárvegar milli
Fúlatjarnarlækjar og Elliðaárvogs, og taka
til þess Ö500 kr. lán.
Frumvarpi til reglugerðar um brunamál
og annarar um slökkviliðið var visað til
brunamálanefndar cg Jóni Magnússyni
bæjarfulltrúa bætt í hana.
Jón Sveinsson, sein gegnir sótarastörfum
i vesturbænum, skipaður til þess árið á
enda.
Samþykt að borga Hein & Möller-Holst
100 kr. fyrir aðstoð þeirra og milligöngu
við útvegun á vatnsborunarmanni fyrir
bæinn.
Meiri hluti var því mótfallinn, sem skóla-
nefnd hafði lagt til, að kanp tímakennara
við barnaskólann væri rífkað lítils háttar
með þeim hætti, að taldir væri 24 kenslu-
dagar í mánuði hverjum alt skólaárið og
kaup greitt eftir því.
Umsókn frá Halldóri Guðmundssyni raf-
magnsfræðing um 300 kr. styrk til Noregs-
ferðar til að kynna sér þar ýmislegt um
raflýsing var vísað til rafmagnsnefndar
þeirrar, er kosin var á siðasta fundi.
Hafnarstjórinn i Xristjanín liafði svarað
vel málaleitun frá bæjarstjórninni um að
lá hiugað í sumar hafnfróðan verkfræðing
og veitt ádrátt um að koma sjálfur. Hafn-
arnefnd var falið að æskja þess og spyrjast
fyrir um kostnað af þvi og frekari störfum i
þvi máli; nefndin skyldi og senda honum
sem glegstar skýrslur.
Annað næturvarðarstarf veitt Guðmundi
Árnasyni með 750 kr. launum.
Breytt var aukaútsvari á nokkrum gjald-
endum bæjarins eftir kærum.
Formanni falið að útvega málfærslumann
til að verja bæjarstjórnina i máli, sem land-
læknir .1. Jónassen höfðar gegn benni.
Veganefnd falið sundlaugarmálið til fram-
kvæmdar — að gera við gömlu sundlaug-
ina og sundlaugarhúsið.
Husbruni
er sagður vestan úr Arnarfirði, frá
Feigsdal. Húsið var vátrygt, og inn-
anstokksmunum mun hafa verið bjargað.
Pórn Abrahams.
(Frh.l.
Jan van Gracht varð bilt við. Hann
nam staðar og horfði á hinn.
— Ertu orðinn þreyttur líka? spyr
hann í ámælisróm.
— Nei. En eg veit ekki hvernig
á mér stendur. Eg Iít ekki á hlutina
eins og áður. f>að er eins og eg hefði
fengið sjócina aftur óvænt. Eg er
fariun að hugsa, að eg held. Sérðu,
þegar allir kalla, að við eigum að
fleygja fjandmönnum vorum út í sjó,
þá er ekki auðgert að láta sér ekki
förlast. Maður talar eins og allir
aðrir, og maður hefir sömu skoðun og
þeir hafa. En þessir vesalings dátar,
sem vorti jarðaðir þarna rétt áðan,
þeir eru ekki fjandmenn mínir. Eg
þekki þá ekki. Eg veit ekki, hvort
þeir hafa verið góðir menn eða slæmir.
En hitt veit eg fyrir víst, að eg hefi
skotið einn þeirra. Hvaða maður var
það? Geturðu sagt mér, hvaða maður
það var? Nei. Eg hefi gengið í svefni.
Eg hefi barist í svefni og skotið í
svefni. En nú er eg vakandi. |>að
getur ekki verið rétt gert af mér, að
vega meðbræður mína, böm hins sama
skapara og eg. Nei, nei. Eg fer heim.
— f>elr fiata ekkert hér að gera,
rauðhálsarnir, anzar Jan gamli. Ef
þeir fara héðan sjálfkrafa, skal eg ekki
skjóta á þá heldur. En ráðist þeir í
móti mér, þá hleypi eg á þá.
— f>ti átt syni og dætur, Jan, og
þín börn eiga aftur mörg börn.----
— Já, kynbálkur vor er stór, anzaði
Jan van Gracht og hló ánægjulega, er
hann hugsaði til þess, hve marga niðja
hann átti.
— Já, þið eruð mörg. Én Drottinn
hefir sagt, að hann muni hefna mis-
gjörða feðranna á börnum þeirra.
Hugsaðu eftir þvi! f>að er stór synd,
að svifta mann lífi, og eg á ekki nema
einn son. — f>etta sagði hann í hálf-
um hljóðum, og það kom svo mikill
glampi í augum, að Jan var Gracht
varð að líta úndan.
— f>ú getur kvongast aftur hvenær
sem nú vilt, anzaði Jan skjótlega.
Allur söfnuðurinn hefir undrast það,
að þú hefir ekki gert það fyrir löugu.
— Eg vil ekki tala um það.
— Nú-nú, stiltu þig, Abraham, stiltu
þig, maður! f>að verður nóg um ekkjur
eftir ófriðinn, og eg þekki anuars
margar ungar stúlkur, sem mundu
sitja glaðar uppi með þér. (fætta lýtur
að þeim bónorðssið Búa, að biðillinn
og stúlkan, sem honum leikur hugur
á, sitja uppi saman heila nótt. Fái
stúlkan sér stórt kerti, sem getur log-
að lengi, er það vottur þesa, að hún
tekur biðlinum vel. Sé kertið lítið, er
það sama sem hryggbrot).
— Skilurðu ekki það, að engin er
nógu góð til þess, að vera móðir hans
ísaks litla?
— Nei, eg skil alls ekki þetta hé-
gómahjal í þór. Við erum hér til þess
að reka þá rauðhálsana burt úr land-
inu. Annað er það ekki. En hitt skil
eg, að ef merkisvaldur bygðarinnar fer
sína leið og sezt að heima, þá mun
margur leika það eftir. Og hvernig
fer þá? Nei nei, Abraham minn góð-
ur. Eg lái þér ekki, þótt þór falli
þungt, að svo margir falla af vorum
mönnum. En við getum ekki að því
gert. Mér fellur það þungt líka, eink-
um að sonarsonur hans Piet Múllers
er fallinn. f>að hefði getað orðið mað-
ur úr þeim dreng, ef hann hefði fengið
að lifa. Manstu eftir mylnunni, sem
hann smíðaði fyrir 3 árum? f>eir komu
langar leiðir þess að láta mala hjá
honum. Nei, Abraham. f>ú verður
að hafa þessa dutlunga úr þér. f>eir
stafa af magakveisu, og hana skal eg
lækna. — f>arna kemur han de Vlies.
Heyrirðu, að þeir eru að kalla? Tal>