Ísafold - 09.05.1906, Blaðsíða 3

I S A F 0 L D
115
a8ta ’EÓtBtaða þarna upp í norðrinu
dú að verða brotin á bak aftur.
tollr menn grótu með konum sínum
dætrum, þegar orðrómurinn um sigra
Vlnanna loksins komst til þeirra; þeir
gtétu upp yfjr biblíunum sínum og
u um ljósgeisla í þessu mæðu-
toyrkri, en stöðugt kom ekkert anuað
eu þsssi símskeyti um unnar orrustur
toiili fjalla þjóðveldisins og um hina
8erðu eyðiingu hinna síðustu her-
eveita Búanna. jpreytt höfuð sfn
Ueigðu þeir þá niður og lokuðu grát-
j^tnum augum sínum, og afréðu að
^ygja sig fyrir því sem orðið var, því
annað var eigi hægt að gera.
®u þrátt fyrir sigurfregnirnar sem
óreifl var um allan heim, þrátt fyrir
'gra vinanna hætti þó aldrei straum-
UriQn norður eftir. Fallbyssurnar og
RraDgurslestirnar þutu rneð sífeldum
py að sama markinu. Vagnlestirnar
^ rðU nýja herskara, liðsaukar komu
uýjum röðum og alt var það sent
Þarna upp eftir. Og samtírais gekk
annar straumur til suður-áttar. í
Vagnbrautarlestum og á sjúklingakerr-
Uto voru særðir menn hundruðum satn-
a° flnttir til baka, Lestir af sjúkuin
to°nnum komu daglega og héldu Iengra
ram, bleik audlit og mögur störðu
Um vagngluggana, hitasjúkir menn
nðu óráð í kerrunum og heilir her-
kar af sjúklingavörðum störfuðu
P^ngað til þeir hnigu niður; og samt
? tu þeir aldrei framkvæmt nema helft-
toa nf þVl'( 8etrl var óumflýjanleg nauð-
^ömlu mennirnir fyrir innan glugg-
aUa tóku nú að skaka höfuðin tor-
ryggilega og skiftast á merkingarmiklu
aU“Datilliti. Ef vinir þeirra hefði þeg-
vsrið sigraðir, af því væri þá þessi
^tnalausi liðsafnaður; og ef öil mót-
a væri sigruð, hvaðan kæmi þá
Peasi hryggilegi sjúklingaflutningur.
^ýr Ijómi skein í tárvotum augun-
Uto' ^nægjubros ljómaði á harðlegum
utum og margir binna gömlu mann-
þa°a Þeimsóttu í huganum þá staði,
sem lagleg Mauserbyssa og nokk
r flundruð skothylkja lægi vissulega
vel
geymt.
hvísluðust
ko ^ e'l’i utl ent)þ^?
tó-rDar á, og munnar, stirðnaðir af
ri sorg, opnuðust til að gefa rúm
Þ^ugnu skapi.
Þeir staulast áfram ennþá, hinir
Utn U.drenSir’ 8Dgðu gömlu menuirnir
^to leið og öldruðu hjörtun trúlyndu
táhgj Voru aprnugin af niðurbæld-
barmi, tóku að slá hraðara með
rri von og glæsilegri.
^eir höfðu verið beygðir niöur til
kr f&r toótltotið hafði tekið síðustu
8:,a.,ta þeirra, sem nú komu aftur af
®insU d héraðinu varð vart við
Ug8 konar ókyrð, smásveinarnir söfn-
sku8 SaDQan í litlum hópum, þegar
en ^8ýut var orðið, það var skotið á
jnS an D®turvarðarflokk, ritsímatengsl-
er ,Vlir höggvjn sundur og útvörður,
jjj . Voru Sex menn og einn undirfor-
Þvarf svo, að hans sáust engar
þebt ^ ^lokkarnir norður frá, sem
n fólt- 8jtt jjetur eu þag þekti
sjúift 81„ . ....
aj t hofðu eigi farið vilt í
toyndi'
því
ynúa sér, að hið seiga þolgæði
Stöðu af nýju hið blundanda mót-
í fr^ a ‘ Hinir miklu bardagar náðu
sinni sennilegu mynd,
Utn þjj *Dna f°llnu Búa minkuðu hér
áðuu td Þelminga, enda höfðu þær
ífkra f^St fremur óskum hugmynda-
reynd re^nritarft heláur en sannri
Um ’ si§urfregnirnar í ófriði þess'
þvf f U D(tkvæmari því sem satt var;
ÍU 0rustaynðÍnnÍ Var °ft svo að unn-
htvegai.an 6ndadi með undanhaldi sig-
heita f na’ en ösigri, sem svo átti að
y g( i framrás hinna sigruðu.
Haröindin.
Engin umskifti á veðráttufari,
en ofurlftil linun þó í gær og í dag,
8em óvíst er að nokkuð gæti fram til
sveita. Jarðlítið enu mjög í uppsveit
um, en auð j örð að miklu í lágsveit
unum. Skepnur hvergi að kalla má
af allri gjöf, eða að minsta kosti ekki
ær né veturgamalt fé. En nú komið
fast að sauðburði.
Fram til krossmessu bjargast menn
yfirleitt í Borgarfirði og á Mýrum,
segja þeir sem þaðan koma; margir til
fardaga. f>að hjálpar þar, að nógan
kornmat er að fá í Borgarnesi, bæði
hjá kaupfélaginu og í verzluninni.
þrátt fyrir mikið verð á sauðfé í
haust hefir verið sett alldjarft á víða,
hjá stórbændunum ekki síður en hin-
um. Mikið vill meira. Hagstæð undan-
farin ár mörg nokkuð; en vex hugur
þá vel gengur.
það er nú sem fyr hrossafjöldinn,
sem stofnað hefir mörgum í voða. |>eir
standast ekki það, að fá á gjöf þessi
20—30 hross, og þaðan af fleiri á
stærri búunum, — hross, sem vön eru
að bjarga sér alveg á útigangi.
Fjárskoðanirnar virðast ekki enn hafa
nein veruleg áhrif til varúðar í ásetn
ingi á haustum. Meðferð fjár hafa þær
bætt; það kemur flestum saraan um.
Meðal aflögufærra heyjamanna og
öðium hjálpandi að miklum mun eru
nefndir sérstaklega í Borgarfirðinum
skólastjórinu á Hvanneyri, prófastarnir
í Stafholti og Beykholti, héraðslæknir-
inn í Stafholtsey.
|> e i r kunnu listina þá, sem fjár
hagsviðreisn þjóðarinnar er langmest
undir komin allra hluta: að vátryggja
búpeuinginn með nægum fóðurbirgðum
h v e r n i g sem árar. |>að er búmanns-
listin sú, sem er allri búnaðarsnild
fremri og mikilvægari.
Austan úr sveitum segir nýkominn
langferðamaður, síra Jón Jóhannessen
frá Sandfelli í Oræfum, miklu betra úr
sinni sýslu, Skaftafells, heldur en hér
gerist nærlendis. Til dæmis var í hans
sveit, Öræfum, gæðatíð, er hér viðraði
verst á útmánuðum. Fé slept snemma
og blessaðist vel. þar eru oft hlýindi
og hægviðri í norðanátt, í skjólinu við
jökulinn. f>ó gerði þar aftök í byrjun
norðangarðsins þessa; hann var út
nyrtur þá. f>eir eru heybirgir vel,
iiræfingar, og fyrna margir. Dágott
eða þá þolanlegt ástand f hinum sveit
unum vestur á Sólheimasand, nema
sízt f Álftaveri; heytæpt þar orðið.
En með sýslumörkum skifti um, Slæmt
undir Eyjafjöllum, og versnaði æ því
meir, sem nær dró höfuðstaðnum. Tal-
að var, að fellír væri byrjaður og nið-
urskurður sumstaðar < uppsveitum
Árnessýslu og Bangárvalla. f>ótti sem
líkast væri áhorfs vorinu 1882.
Norðan úr f>ingeyjarsýslu er og
maður sagður nýkominn og haft eftir
honum, að mjög hafi verið ískyggilegt
ástand um norðursýslurnar víða. Harð-
indi grimmileg, en þó enginn hafís
neinsstaðar.
Fyrirlestur
um dularfull fyrirbrigði flutti Einar
ritstjóri Hjörleifsson laugardagskveldið
er var hér í Báruhúsinu, fyrir húsfylli,
snjallan mjög og fróðlegan, aðallega
um fyrirbrigði þau, er hér hafa gerst,
hjá Tilraunafélaginu, á 2—3 missirum.
Varð þó að fara mjög fljótt yfir sögu,
á F/2 kl.stund. Mun margt, sem þar
var frá sagt, hafa þótt allmiklum
býsnum sæta. Bn að rengja það
treystir sér engin hlutvandur maður
til, sem valinkunnur merkismaður
segir frá og skilríkur, af sjálfs sína
reynslu, enda fjöldi merkra vitna að
því, sem gerst hefir og hann gerði frem-
ur að draga úr en hitt, ef nokkuð var.
Mjög vandlega tók hann það fram, að
ekki ætlftðist hann til að fyrirbrigði
þessi væri eignuð sambandi við annan
heirn, fremur en mönnum sýndist.
Hér væri að eins verið að lý3a fyrir
brigðunutu sjálfum, en enginn dómur
á það lagður, hvaðan þau stafa.
Skipafi egn. Hér koniu í fyrra dag (7.)
fjögur kaupför, 2 gufuskip og 2 seglskip.
Grufuskipin voru Expedit (398, B. Sörbö)
frá Christianssand uieð saltfarm til Godt-
haabsverzl.; og Valhal (290, C. Christian-
sen) frá Fleetwood með saltfarm til Edin-
borgar-verzlunar.
En seglsk pin Gudny (73, A. 0. Saanum)
og Gudrun (63, L.Johanness. frá Christians-
sand bæði með timburfarm til lausasölu.
í>á enn í gær seglskip Kristine (81, R.
Rasmussen) frá Mandal með timburfarm
til B. Guðmnndssonar
Paníanir.
þar eð eg hefi nú í tvö skifti pant-
að ýmsar nauðsynjavörur frá útlönd-
um, fyrir fólk hér í bænum, og allir
hlutaðeigendur eru mjög vel ánægðir
með viðskiftin, vil cg benda mönnum
á að nota nú tækifærið, og senda mér
sem allra fyrst pantanir með glöggu
nafui og heimili; fá þeir þá vörurnar
með fyrstu skipsferð, afhentar hér
gegn borgun við móttöku.
Verð á vörunum sömul. innkaups-
og kostnaðarreikninga, skulu viðskifta
menn ætíð fá að sjá hja mér, er þeir
vilja.
Eg tek 3“/° í ómakslaun.
Bvík, Suðurgötu 20, í maí 1906.
Virðingarfylst
Villij. Ingvarsgon.
Ostar
eru beztir í verzlrun
Einars Árnasonar
Telefón 49.
Hver sá er borða vill gott
Margaríne
fær það langbezt og
ödýrast eftir gæðum hjá
Guðm. Olsen.
Telefou nr. 145.
greiðslustofu blaðsins,
þegar þeir eru á ferð
eru beðnir
||I að vitja Isa
" foldar í af-
Austurstræti 8,
í bænum,
Ungling-ur,
sem vill læra bókbandsiðn, getur kom-
ist að nú þegar á bókbandsverkstofu
ísafoldarprsm.
Mönster-Tideiide
fást í bókverzlun ísaf.prsm.
Árg. 2 kr. 40 aur.
THE
NOBTH BBITISH ROPEWOBKCo.
K i r k c a 1 d y
Contractors to H. M. Government
búa til
riíssneskar og italskar
fisUilínur ogr færi,
alt úr bezta efni og sérlega vandað.
Fæst hjá kaupmönnum. Biðjið því
ætíð um K i r k c a 1 d y fiskilínur og
færi, hjá kaupmanni þeim er þér verzl-
ið, því þá fáið þér það sem bezt er.
Fndirritaðir taka að sór innkaup
á ótlendiim vörum og sölu á íslenzk-
um vörum gegn mjög vægum umboðs-
launum.
P. J Thorsteinsson & Co-
Cort Adelersgade 71
Kaupmannahöfn.
Tún til leigu.
SandvíkurtÚn(Breiðfjörðsskálinn)
rúmar 30 dagsláttur að stærð; þar af
ræktað tún c. lð dagsláttur og ekrur
c. 13 dagsláttur, sem sáð var 1 í fyrra,
og þannig farnar að taka ræktun, fæst
til leigu þetta yfirstandandi ár.
Árið 1904 gaf túnið af eér 15 8
h e s t a af töðu, vænu bandi, eD árið
1905 var það mest brúkað til kúa-
beitar, og er því ekki hægt að tilgreina
töðufall, sem að líkindum ella hefði
orðið eins gott. — Nú er túnið hér
um bil alt mjög vel á borið og áburð-
inum dreift, og er þv! líkur fyrir gott
töðufall.
Stór heyhlaða er á eigninDÍ og get-
ur leiguliði fengið hana til afnota, og
þannig geymt heyið til vetrar ef vill.
Lysthafendur snúi sér til undirritaðs
eiganda fyrir 14. maí.
Thor Jensen.

^

W8Í

I SUCftNl

l«rjc«iNi
* * v

2 STIISNC

T^farganm
er aCtió den Geóste p
Bunaðarfélag Islands,
Ársfundur félagsins verður haldinn
laugardaginn 19. þ. m. í Iðnaðarmanna-
húsinu, stóra salnum niðri, og hefst
kl. 5 e. h.
Á fundinum verður skýrt frá fram-
kvæmdum félagsins og fyrirætlunum,
rædd búnaðarmálefni, og bornar upp
tillögur, er fundarmenn óska að bún-
aðarþingið taki til greina.
Beykjavík 8. maí 1906.
J?órli. Bjaruarson.
Cppboðvsaugiýying.
Laugardaginn 12. þ. m. kl. 11 f.
m. verða allskonar lausafjármunir, bæði
innanstokksmunir.fatnaður, eldhúsgögn,
vagn, vefstóll o. fl., tilheyraudi dánar-
búi Jóhannesar Teitssonar, seldir við
opinbert uppboð í húsinu Vesturgötu
57 (Félagshúsi).
Uppboðsskilmálar verða birtir á
uppboðsstaðnum.
Bæjarfógetinn í Bvík 8. maí 1906.
H. Kr. Júlíusson
8ettur.
Yeiðistangir
og alt þar tilheyrandi langódýrast f
verzl. B. H. Bjarnason.