Ísafold - 16.06.1909, Blaðsíða 3

I8AF0LD
141
verður opnuð laugardag 19. þ. m. á Lauga-
veg 22. Þar verður eingöngu selt smjör, margarine,
egg og palmín. Sérstaklega verður hagnaður fyrir alla að
kaupa þar margarine, því verð og gæði þess verður við allra
hæfi (verksmiðju-verð).
jyjp* Þetta er íslenzk verzlun; styðjið því fyrirtækið.
Talsími 284.
Virðingarfylst
Hjörtur A. Fjeldsteð.
V)
3
SamRvœmt ósfi margra viésfiiftavina
tekur '
Sjaldgæfur gestur.
íslenzk kona frá Kina.
Dr. og Mrs. Hayes heita hjón, sem
komu með Sterling í fyrra dag.
Maðurinn er ameriskur læknir af
beztu ættum, frændi Bandarikjaforset-
ans með sama nafni. Hann veitir
forstöðu spítala í bænum Wuchouw
í Kína, um 300 milur vestur afhöfuð-
borginni Hongkong. Spítalinn er í
sambandi við amerískt trúboð.
Frú h'ans er íslendingur.
Hún heitir Steinunn Jóhannesdóttir,
og er frá Eystra-Miðfelli á Hvalfjarð-
arströnd.
Árið 1888 fluttist hún til Winni-
peg, 16 ára gömul, sem umkomulaus
útflytjandi. Frá Wiunipeg tíuttist hún
til Norður-Dakota, þaðan til Chicago,
þaðan til Kaliforníu; þar mentaðist
hún, hitti mannsefni sitt og giftist
honum. Og með honum lagði hún
af stað til Kina fyrir 7 árum.
Og nú er hún komin hingað með
honum.
Hún er veikluleg fremur. Enda
hefir hún verið sjúk tvö árin síðustu,
af sjúkdómum, sem liggja í landi þar
austur frá. Hún kvartar mjög undan
loftslaginu þar, enda heilbrigðismál öll
í engu lagi. Bærinn, sem hún á heima
í, hefir um 100,000 íbúa að sögn.
segir hún. En örðugt að vita nokk-
uð áreiðanlegt um fjölda í kínversk-
um bæjum, af því að manntal er svo
ófullkomið.
En Kinverjum hælir hún á hvert
reipi. Þeir eru ágætisþjóð, segir hún.
Og þeir eiga mikla framtið fyrir höhd-
um.
Þau hjónin verða hér til 27. þ.
mán. Leggja þá af stað til Ameriku,
og þaðan er ferðinni heitið heim aft-
ur til Kína. Eitthvað hefir komið til
orða, að læknirinn haldi samkomu,
einhvern tima áður en hann fer, og
yrði hún þá líklegast i dómkirkjunni.
— En þér megið samt ekki halda,
að maðurinn minn ætli að fara að
prédika, segir frúin. Það hefir hann
aldrei gert. Hann mundi eingöngu
fræða menn eitthvað um landið og
þjóðina, sem hann dvelur hjá. Og
mér þykir ekki ólíklegt, að einhver-
jum kynni að þykja það skemtilegt.
Því að sennilega er hér ekki mikið
um þann fróðleik, sem hann mundi
víkja að. En hann gerir það ekki,
nema hann verði þess var, að ein-
hverja langi til þess. Hann er ekki
kominn hingað í því skyni að flytja
neina ræður. Og hann verður að
fá einhvern til þess að þýða það á
íslenzku, sem hann segir. Eg treysti
mér ekki til þess, bæði af því að eg
er orðinn svo ónýt i íslenzku, og
mannitium mínum þykir of mikið á mig
lagt með því, vegna undanfarinnar
vanheilsu.
Frúin talar eingöngu ensku við
ísafold. Hún segir sér þyki fyrir
því, hvað hún hafi týnt niður íslenzk-
unni, en hún hefir auðvitað aldrei
heyrt íslenzku um mörg, mörg ár.
Mér er nú samt óðum að fara fram
þess dagana, segir hún. Og ætla, ef
eg get, að verða orðin jafn-góð og
eg var einu sinni, þegar eg fer héðan.
Hún er mjög yfirlætislaus, eins og
sannmentuðum konum er títt. Henni
finst það muni kenna alt of mikils
stærilætis, að vera að láta sín nokkuð
getið í blöðunum.
— En ef þér haldið, að nokkurum
geti þótt gaman að því, þá ráðið þér
þvi, segir hún.
Annars vill hún helzt tala um það,
hvað allir séu góðir við sig og taki
sér með mikilli ástúð hér í Reykja-
vík,þar sem enginn þekki sig að neinu.
Afmælis Jóns Sig-urðssonar
verður minst hér í bænum á morg-
un, fyrir forgöngu Stúdentafélagsins.
Bjarni Jónsson alþingismaður talar af
alþingissvölunum. Þar verða og sung-
in kvæði, nýort sum. Þvi næst verð-
ur gengið í skrúðgöngu suður í kirkju-
garð að leiði Jóns Sigurðssonar, og
krans lagður á minnisvarða hans. Þar
talar Þorsteinn Erlingsson, og þar
verður líka sungið. Enn er ekki ákveð-
ið að fullu, hvenær samkoman verð-
ur, en Stúdentafélagið vill helzt koma
henni á kl. 6 siðd. Það er að sem-
ja við kaupmenn um að loka búðum
kl. 6. En óvíst, hvernig það gengur.
Guufskipin.
Laura fór héðan 9. þ. m. til Khafnar.
Faiþegar meðal annara Magnús Torfason
bæjarfógeti á Iaafirði, Sigfús H. Bjarnarson
konsúll og Pétur Bjarnarson verksmiðjneig-
andi á ísafirði. Annars flestir farþegar
útlendir.
Norska gufuskipið Flóra kom hiagað 12.
þ. m. norðan um land frá útlöndum. Með
þvi kom frá útlöndum D. Thomsen konsúli
og Brækhns forstjóri Gufuskipafélags Björg-
vinjar, sem gerir Flóru út. Vestan af ísa-
firði kom Sighv. Bjarnason bankastjóri.
og af Patreksfirði Pétur A. ÓlafsBon kon-
súll. Margir aðrir farþegar.
Skipið fór aftur i dag vestur og norður
um land með mikÍDn fjölda farþega, eink-
um stórstúkuþingmenn. Meðal farþega var
Gisli Pétursson læknir á Húsavík, sem dval-
ist hefir hér i hænum um tlma.
Sterling kom frá Khöfn 14. þ. mán. með
50 farþega alls. Þar á meðal voru Hall-
dór Jónsson bankagjaldkeri og frú hans,
amtmannsekkja Carolina Jónassen, frk. Sigr.
Björnsdóttir (ráðherra), frú Elísabet Þor-
kelsson, Magnús Hjaltested úrsmiður, stú-
dentarnir Pétur Jónsson, Guðm. Ólafsson,
Ólafur Pétursson og Hjörtur Hjartarson og
margir útlendingar, danskir, þýzkir og
enskir.
að Ingólfshvoli
að sér alls konar léreftasaum a léreftum, sem keypt eru
í verzluninni.
Urval af léreftum er hið mesta i bænum.
Sérstaklega mælum við með
þvegnu lérefti nr. 1 á 28 a.
Timbur- og kolaverzlunin Rvík
hefir talsvert af ýmis konar timbri. Sérstaklega mikið af hefluðum við.
Nýr timburfarmur væntanlegur þessa dagana.
Yel verkaður
Til sölu
12 hesta mótor, tvöfaldur lítið
eitt brúkaður. Mótorbatur úr eik
aldekkaður með 8 hesta steinolíumótor
tvöföldum, og sama sem nýr ágæt-
ur bátur, sem mótor hefir verið
í, en er nú mótorlaus. Semja ber við
Svein Björnsson yfirréttarmálafl.mann.
Stubbasirz,
sérlega fallegt, nýkomið i verzl-
un Jóns I»órðarsonar, Þing-
holtsstræti i.
Gott húsnæði,
4—herbergi, óskast til leigu i. okt.
næstk. Tilboð sendist til undirritaðs.
Haraldur Níelsson,
Vesturgötu 22.
Öllum þeim, sem heiðruðu jarðarför tengda-
móður minnar, Hansinu Soffiu Hjaltalins-
dóttur, með nærveru sinni og á annan hátt,
votta eg innilegt þakklæti.
Gunnar Einarsson.
Nú i peningaleysinu verður ull
og ósúrt smjör tekið sem peningar
npp í eldri og yngri viðskifti.
Verzlun Jóns I»órðarsonar.
Nordisk Flagfabrik
Frederiksbergg. Kbhavn
alt henh. under Flag
Isl. Falke &
Kors Flag
i Uld & Patentdug.
Fólk getur valið úr
“ 300 pd. —
af Stubbasirtsi
hjá
Th. Thorsteinsson
að Ingólfsbvoli.
Svört og mislit
Ensk vaðmál
»
m j ö g stóru úrvali.
Uppboð á saltfiski,
góðum þorski, ýsu, keilu og upsa verð-
ur haldið 23. júní kl. n árdegis
í Sjávarborg við Hverfisgötu.
Langur gjaldfrestur I
2 herbergi mót sól til leigu á
Smiðjustíg 6.
sundmagi
er keyptur
i verzlun Jóns Þórðarsonar.
For Salg af vor försteklasses holdbare
Törmælk önskes Forhandlere paa
Island og Færöerne. Mælken fabrikeres
paa Jæderen og leveres fra Stavanger.
Henvendelse directe til:
Norwepian Dry-Milk Co. Ltd.
Christiania, Norge.
Skrauthýsi
til leigu við miðbæinn á slæmtileg-
asta stað, með öllum húsbúiiaði (möbl-
um, rúmfatnaði, servise) um árstíma
fyrst um sinn. — Ritstjóri vísar á.
Fimtudaginn 17. þ. m.
verður haldið
uppboð
við verzlunarhús
Nic. kaupmanus Bjarnasons
við Austurstræti hér i bænum,
og þar seldirýmsir nauðsynlegir hlutir,
t. d. nýtt skrijborð úr eik, plettvörur,
kajfistell, bollabakkar, vínglös, ostakúp-
ur, kextunnur, kakao, sajt, decimalvikt,
byssa og margir Jieiri hlutir.
Margarínið
eftirspurða er nú komið aftur til verzl.
Jóns Þórðarsonar.
Smjorhusio
föstudag og laugardag.
Til að sýna viðskiftavinum vorum hugulsemi og fá alla til að reyna
vort ágæta
Fálkamargarin
iátum við, föstudag og laugardag 18. og 19. júní fylgja hverjum 2 pundum
af smjörlíki, sem keypt eiu
gagnlegt og snoturt búsáhald.
Gott borðmargarín frá 40 au. nettó
ágæt svínafeiti — 42 — —
fyrirtaks Palmín — 45 — —
Selt með miklum afföllum, ef mikið er keypt. “®l
SmjörhÓ8Íð, Hafnarstræti 22 (Thomsens Magasín).
Talsími 223. Einkaútsala á Fálkasmjörlíki.
132
öllu fólki, en sérstaklega þó sveinum
á minum aldri, — eg var sjö ára þá,
— og með barnalega nærgöngulli for-
vitni komum við þétt að nýkomnu
mönnunum, þar sem þeir gengu á þesa-
um Poterne-bala, sem Chateaubriand
hefir rómað svo mjög, þaðan er sá
dásamlegan fjallgarðinn frá Cotea há-
sléttunni og alt að Grave Noire myrk-
viðinum. Eg veit ekki hverir óljósir
hernaðarlífs draumar bylta eér í heil-
um barnanna B9m velta gjörðum sín-
um 1889 á þessu torgi, sem nú er
alt orðið breytt. — Hvar eru festarn-
ar f hlífðarsteinunum, sem lokuðu þvf
dómkirkju megin ? Hvar er brekkan
óræktaða sem hallaði niður frá henni
og götudrengir höfðu að virki, hún
sem eg hafði alt af leynilega öfund á?
— |>eir eru, þessir sveinar nú á dög-
um, synir manna sem mikill ófara
skuggi hefir fallið á, en við hinir, við
tókum við af keisaratíma-börnunum.
Gömlu meDnirnir, sem lögðu sjötugar
hendur sínar í hrokkinn kollinn á okk
ur, höfðu Béð hina eiguraælu erni fara
yfir á leið sinni um Evrópu, og muun
niælin um Napóleons-dýrðina voru svo
133
öflug, að þau urðu f hugum okkar að
átakanleguBtu og hfægilegustu hugsmíð-
um. Við vorum sannfærðir um, til
dæmis, fjórir beztu vinir mínir, Emil
C***, Arthur B***, Jósef C*** og
Claude L ***, og eg sjálfur, að fransk-
ur smá-atrákur væri sterkari en tveir
strákar útlendir, úr hvaða landi sem
væri. Við urðum ekki lítið hisaa, þeg-
ar við bárum saman hina hraustu og
harðfengu austrísku hermenn við her-
menn okkar lands sem gengu á sömu
gangstéttunum og UDdir sömu trjánum.
það datt yfir okkur að þeir skyldu
vera jafn báir og virtust hafa sama
vöðva8kapnað. Svona voru hugmynd-
irnar barnslegar, Bem við gerðum obk-
ur, fulltrúa um yfirburði ætternis okk-
ar. Ellifu árum efðar komumst við
að fullkeyptu um aðrar glapsýnir og
það alvarlegri, en reistar á viðlíba
barnalegri ímyndun.
Að því er mig mÍDnir, er sá tími —
hann var nú annars fremur stuttur —
sem þessir fangar voru hjá okkur í borg-
inni, í einkennisbúningi sem okkur þótti
sannarlega einkennilegur, buudiuu við
aðraendurminuing, smásögu sem geymst
136
lestri á Voltaire’a-verkum, Kehlútgáf-
an, sem tók upp tvær geysistórar
hyllur 1 bókaskápnum hans. Hr. Op-
tat Viple var — eg þarf naumast að
geta þess eftir svo nágreind atriði —
hörmulega óguðrækinn maður og jak-
obíni, hér um bil á sama stigi og
vinur hans, gamli Kaspar Larcer, og
þessir tveir miklu trúleysingjar hitt-
ust varla svo, að hvor segði ekki við
annan :
— sSvarti maður, hvert ertu að
fara? ...» Og hlógu svo báðir með ung-
æðislegu glaðlyndi. Um hr. Viple var
það auðskilið: einn mjög nákominn
ættingi hans, móðurbróðir, hafði setið
á þinginu og greitt atkvæði með dauða
konuDgs. Hvernig fór hann að sam-
eina lýðveldisandann og óbeitina sem
hann hafði á öllum yfirráðum við
tilbeiðslu aðdáun á Napóleon fyrsta?
þetta var einn af leyndardómum
manns sem hafði barnslegar ástríður
til að tigna náttúruna að Roussau’s
hætti, hvenær sem rætt varð um þetta
lítt kunna kæra Auvergne-hérað, sem
hann hafði farið um á fæti þvert og
endilangt. Qanu bar fram nafn hans:
129
— það er eg sem hefi snúið þeim,
og þið viljið að eg hlaupi frá þeim,
þegar verið er að ofsækja þá fyrir trú
sína? fætta eru börnin mln, sbuluð
þið vita! . . .
í einhverri geðshræring lét vöku-
stjóri búa bát til að flytja hann í á
land, og við gengum allir til haDB og
tókura í höndina á honum að skilnaði.
Hann var sí-rólegur, orðinn aftur til-
komulítill og þögull, og fól okkur nú
hréf til gamals ættingja síns í Lotringen,
tók með sér lftið eitt af frönsku tóbabi,
og hélt heim síðan.
Dagurinn leið, og við stóðum lengi
og horfðum þegjandi á hann færast
fjær á sjónum, þungum og heitum,
skuggamyndina af þessum postula sem
gekk rólegur út í hulinn píslardauð-
ann.
Viku síðar lögðum við úr lægi, þótt
ekki muni eg lengur hvert, og atvik-
iu, sem við tóku af þessum viðburði,
hröktu okkur hvíldarlaust. Við heyrð-
um aldrei framar á það minst, og eg
held, að mfnu leyti, að mér hefði ald-
rei orðið hugsað til hans, ef hinn
háæruverði herra Morel, forstjóri kat-