Ísafold - 23.08.1913, Blaðsíða 4

át&á.
266
ISAFOLD
Gufubáturinn „Örnin“
sem nú er hjá (jufunesi, fæst keyptur nú þegar.
Báturinn verður seldur í því ástandi sem hann nú
er í og geíur hlutafélagið P. I. Thorsteinsson & Co.
í Reykjavík allar frekari upplýsingar.
Nýr Bolindersmótor
(10 hesta) er til sölu hjá
Timbur- og Kolaverzlunin Reykjavík.
Á Amtmannsstig 4 niðri
geta fengist frá i. okt. ágæt herbergi
með miðstöðvarhitun, einnig vel til
biiið, gott fæði. — Upplýsingar
á Bókhlöðustíg io niðri kl. 3—5.
H. Thorlacius.
Pensionat
Amtmannsstíg 4 Stuen, kan fra 1.
Oktober faas gode Værelser med
Centralvarme og ist Klasses Pension.
Anbefalinger fra adelige Huse og
större Selskabs-Lokaler i Köbenhavn.
Nærmere ved Henvendelse til Bók-
hlöðustíg 10 Stuen Kl. 3—5,
H. Thorlacius.
Blómsveigasjóðsspjöld Þor-
bjargar Sveinsdóttur eru beztu lík-
kranzarnir. Borgunin í sjálfsvald
sett og fer til þurfandi sængurkvenna.
Fást hjá frú Jarþr. Jónsdóttur, Aust-
urstræti 3 (uppi á lofti), og frú L.
Jensson, Aðalstræti 12.
EGAR eg síðastliðinn vetur
lá veikur og gat enga björg
mér veitt, urðu margir til að
rétta mér hjálparhönd, sem mér er
ljúft og skylt að þakka. Sérstaklega
vil eg nefna þau Breiðabólstaðarhjón,
sr. Hálfdan Guðjónsson og frú hans,
Guðbjörgu Ólafsdóttur s. st., Gunnar
Jóhannsson bónda á Harastöðum og
konu hans og Bjöin Stefánsson
bónda á Hvoli og konu hans, er
stóðu fyrir samkomu, er haldin var,
og vörðu ágóðanum mér til styrktar
og hafa þar fyrir utan hjálpað mér
á margan hátt. Öllum þessum og
öllum öðrum, er hafa styrkt mig og
hjálpað mér, en sem eg ekki get
talið upp, færi eg mitt innilegast
hjartans þakklæti, og bið hinn algóða
fóður að launa þeim öllum af rik-
dómi sinnar náðar.
Klömbrum 25. júlí 1913.
Steján Kristmundsson.
2 vagnhestar og snembær
kýr (úr fleirum að velja) eru til sölu
á Korpúlfsstöðum.
Herhergi í miðbænum óskast til
leigu frá 1. okt. — Tilboð merkt
»Herbergi« sendist afgr. ísafoldar.
Alls konar
íslenzk frímerki,
ný sem gömul,
kaupir ætíð
hæsta verði
Helgi Helgason,
(hjá Zimsen) Rvik.
Et dansk Firma
derharKunder for fin, udvalgt Mel-
lemfisk, nssorted with Labrador Style
Cod, Dried Cod og Dried Haddocks,
(mest af den förste Slags), önsker
Forbindelse, med fint islandsk Handels-
hus paa Vestlandet. Billet mrk.
9119 modtager Sylvester Hvids
Bureau, Nygade 7. Köbenhavn.
Likkistur,
Litið á birgðir mínar áður en þér
kaupið annarsstaðar. Teppi lánuð
ókeypis í kirkjuna,
Eyv. Árnason,
trésmiðaverksmiðja, Laufásveg 2.
Nærsveitamenn
eru vinsamlega beðnir að vitja
Isafoldar í afgreiðsluna, þegar
þeir eru á ferð í bænum, einkum
Mosfellssveitarmenn og aðrir, sem
flytja mjólk til bæjarins daglega.
Afgreiðslan opin á hverjum virkum
degi kl. 8 á morgnana til kl. 8 á
kvöldin.
I»eir kaupendur ísafoldar
hér i bænum, sem skift hafa um heim-
ili, eru beðnir að láta þess getið, sem
allra fyrst, i afgreiðslu blaðsins, svo
þeir fái blaðið með skilum.
Lipur unglingsstúlka
óskast við afgreiðslu i búð nú þegar.
Eiginhandar umsókn merkt »Búð«
sendist afgreiðslu blaðsins.
Carlsberg- ölgerðarhús
mæla með
Carlsberg skattefri
alkoholfátækt, ekstraktríkt, ljúffengt, endingargott.
Carlsberg skattefri Porter
ekstraktríkastir allra Portertegunda.
Carlsberg gosdrykkjum,
áreiðanlega beztu gosdrykkirnir.
SIRIUS CONSUM-súkkulaði
Gætið þess að lögskráö vörumerki
vort só á umbúðunum.
Lögskráð vörnmerbi.
OTtOMBNStEDl
srnjðrtiki arM.
€.
Ði&jift um tegvndlmar
JSóiey* JngótfUr* mHetdam*a jMaSdS
8fnjförttkið fa9& dmmafc fWi
Ofto MönstedTb.
Koupmannahðfn ag/frösum
« • 1 Danmðrku, c
A
Þakpappi
fæst með iunkaupsverði hjá
%3óR. dófíanncssym’
Laugaveg 19.
Landar mínir geta líklega skilið að
innanum alla þessa mælsku varð ekki
mikið úr undirritaSri Eg átti sem sé
að tala þarna og af því mór fanst mig
skorta alla lffsreynslu til aS koma fram
sem leiðtogi æskul/Ssins, kaus eg held-
ur að segja þeim dálítið frá íslandi.
Rakti eg sögu þess í fám orðum og
sagði svo dálítið frá framtíðarhorfum
þess og unga fólkinu heima.
Um kvöldiö var stór opinber fundur
og töluðu þar margar frægar ræðu-
konur. Beztu ræðuna hélt frönsk kona,
málaflutningsmaður María Verone. En
hún talaði líka um það efni, sem allar
konur skilja bezt, um hinar óiíku kröf-
ur, sem gerðar eru til siðferðis karla
og kvenna, hvernig löggjöf margra
landa verji ungar stúlkur gegn því
að giftast of snemma, en að það væri
bundið við mikiu lægri aldur, ef hegna
ætti fyrir að tæla þær, þá gengi karl-
maðurinn frjáls og frí en aumingja
yfirgefna stúlkubarnið feldi sig í ein-
hverju skúmaskoti. Hún talaði um
hin heilnæmu og góðu áhrif samskól-
anna og um lífskröfur kvenna þeirra,
sem ekki giftust og um rótt kvenn-
anna til þessaðveröamæð
ur: Það eru ekki til nein
lausaleiksbörn ógiftra mæð-
ra, það eru einungis til mæð-
ur og börn.
Þessari ræðu var fagnað svo innilega
að auðsóð var að hún hafði komið við
hjartað í okkur öllum.
Jane Adams, hin fræga yfirumsjón-
arkona skólanna í Chikago talaði um
það, hversvegna nútímakonur þyrftu
á kosningarróttinum að halda og Anna
Shaw talaði um »Ástæður okkar«. Hún
sagði frá dálítilli sögu. »Einu sinni
átti eg«, sagði hún, »aö halda ræðu á
útifundl, en mig vantaði efnið. Þá
varð mór litið upp í himininn, þar sá
eg flugvól á hraðri ferð, svo varð mér
Utið niður á þjóðveginn og þar kom
kona er ók í þunglamalegri nauta-
kerru. Þá datt mór ræðuefnið í hug.
Karlmaðurinn vill vinna undir sig alía
veröldina, sjálf jörðin nægir honum
ekki, hann vill líka fljúga um himin
geiminn, en samt heldur hann að kon-
an sætti sig við að sitja í kerru sem
naut draga. En nú kallar hún í þenna
fullhuga og segir: »Heyrðu góði minn,
annaðhvort tekurðu mig upp í
flugvólina þína, e S a þú verður að
gera svo vel að koma hórna niður í
kerruna til min« ! —
A miðvikudagskvöldið var bátaferö á
Dóná. Sigldum við í tunglsljósinn á
3 gufuskipum, var gleði og gaman á
ferðum og lótu Norðurlanda konurnar
til sín taka með að syngja þjóðlög sín.
I sambandi við kvennaþingið var
fundur alheimsfólags karlmanna er
vinna að kosningarrótti kvenna, en
þar gat eg því miður, ekki komið því
við að koma.
A föstudagskvöldið var haldin skiln-
aðar veizla mikil. Yoru þar haldnar
margar ræður og hólt Bríet Bjarnhóð-
insdóttir fyrstu þakkarræðuna, fyrir
íslands hönd. Þakkaði hún alla þessa
gestrisni, sem allir höfðu verið svo
samtaka um að s/na okkur — því
það væri auðséð að allur bærinn hafði
áhuga á því að viðtökurnar tækjust
sem bezt og yrðu landinutil
s ó m a. Svo mintist hún á það, sem
okkur þótti svo einkennilegt — að
kvenróttindahreyfingin í Ungverjalandi
virtist vera aöallega í höndum ungra
kvenna — kvenróttindakonunum þar
í landi hefði tekist það, sem systrum
þeirra í öðrum löndum hefði reynst
svo erfitt: að vinna æskuna. Og hún
mintist á ísl. vísu (Þorsteins Erlingsson-
ar), sem við öll þekkjum og kvaöst vita
það að æskan mundi verða sigursæl
og að unga fólkið þar í landi mundi
vinna saman að áhugamálum þjóðar-
innar.
Seinasta fundardaginn vorum við í
»garðboði« (Gardenparty) hjáungv.próf,-
hjónum. Voru þar líklega um 100
manns — Mór þykir verst að mega
ekki vera að því að 1/sa þessu skraut.
lega húsi sem lá í gríðarstórum garðý
Húsmóðirin var ein af þessum töfrandi,
síungu Budapestarkonum, sem eru há-
mentaðar veraldarkonur og þó elsku
legar og einlægar eins og ungar stúlk-
ur, sem lífið hefir ekki skemt og full-
ar af suðrænu fjöriog yndisleik. — Hvað
mikið sem menn kunna að dást að
norrænum konum, þá hljóta menn þó
að finna að þessar suðrænu konur hafa
notið meiri sólar.
En nú b/st eg við að sá þolinmóði
lesari þykist vera búinn að lesa nóg
um skemtanir og veizluhöld og kunni
að spyrja: »En hvað gerðist núá
fundinum?
Tíminn var naumur og fundarkon-
urnar margar, 2800, (af þeim um 500
fulltrúar, varafulltrúar og systrafull-
trúar frá öðrum kvenfólögum). Sk/rsl-
ur fólaganna höfðu verið prentaðar og
voru því ekki lesnar upp en nóg var
um að tala fyrir því. Merkasta um-
ræðuefniö var þó vafalaust »hvíta man-
salið«. Mrs. Catt talaði um það mál
á stórum fundi sem haldinn var til
þess að ræða um það, hvernig bæta
mætti úr þessu átumeini þjóðfólagsins.
Hún hefir haft tækifæri til að kynnast
því á tveggja ára ferð í kringum hnött-
inn, og aístaöar eru konur verzlunar-
vara, kristnir menn og heiðingjar, allir
kynflokkar eru jafn sekir. Samþykt
var í einu hljóði fundaráliktun um að
Alheims-kosningarróttar-fólagið sendi
stjórnum allra landa áskorun um að
láta rannsaka hvað vfðtæk kvennasalan
væri í landi þeirra og orsakir til henn-
ar. Kvenróttindafólögin í hverju landi
áttu að senda samskonar áskorun til
landsstjórnar sinnar og áttu að stuðla
að því að konur fengju sætl í nefnd-
um þeim, sem kynnu að verða skip
aðar til þess að ransaka þetta.
Onnur merkileg ályktun var sam-
þykt í einu hljóði í tilefni þess að
óskað hafði veriö úr mörgum áttum
að þingið segði álit sitt á kvenróttinda
hreyfingunni ensku með eða móti.
Ályktun þessi hljóðar svo: Með því
að alheimsBamband kosnlngarróttarfó-
laga kvenna er bundið af stofnlögum
sínum, til þess að láta stjórnmál og
bardagaaðferð hvers einstaks lands a 1-
gerlega hlutlaus, hefir það
hvorki leyfi til að láta í ljósi samúð
með »bardagaaðferð« enskra kvenna,
nó heldur kasta steini á hana. í öðru
lagi: Með því að samsæri, stjórnar-
byltingar og uppþot hafa aldrei verið
færðar sem ástæður gegn kosningarrótti
karlmanna, mótmælum vór því að mót-
stöðumenn kosningarróttar kvenna noti
bardagaaðferð minnihluta kvenna f
e i n u landi, sem skálkaskjól til þess
að neita konum um allan heim um
kosningarrótt«.
Enn voru aöalstöövar sambandsins
fluttar til London og veröur blað þess
gefið þar út. Af því að sambandið
var fólaust, (árgjald fólaganna er ekki
nema 1—2 pund) var skotið þarna
saman í loforðum 45,180 kr. í tvö ár.
»Hvaða gagn er að þessum þingum«
— kunna menn enn að spyrja, »drukna
ekki ályktanirnar í pappírskörfunum
á endanum, og gleypa veizlurnar ekki
tímann — verður nokkuð eftir?
En eg er viss um, að fæstir af þátt-
takendunum gleyma nokkurn tíma
áhrifum þeim, sem þeir hafa orðið
fyrir á þessu þingi. Þarna voru sam-
am komnar svo margar ágætar konur
hvaðanæfa úr heiminum og Mrs Catt
var drotningin, sem safnaði þeim öllum
í kring um sig. Eg vildi óska að
allir kvenréttindaóvinir gætu sóð og
heyrt þessa tignarlegu konu. Fína
gáfulega andlitið hennar er svo svip-
hreint, það er auösóö að það er kona,
sem mikið hefir hugsað og margt hefir
séð, og er laus við hleypidóma. Sú
kona sem mest var dást að næst Mrs
Catt, var Mrs Despard — þessi gamla
höfðingskona, sem hefir varið allri æfi
sinni til þess að hjálpa Lundúnafátæk-
lingunum og til þess að berjast fyrir
kvenróttindum. Hún hefir oft setið í
fangelsi og eigur hennar verið gerðar
upptækar til að borga skatta. Hún
mintist á það í ræðu sinni hvernig
kvenróttindahreyfingin á Englandi hefði
sameinað allar stóttir kvenna og komið
þeim til þess að finna að þær væru
allar systur.
Og það varþetta, semvið
fundum á þinginu. Að alstaðar,
úti um allan heiminn höfðu konurnar
við sömu erfiðleikanaað stríða,
sömu hleypidóma, skilningsleysi, smá-
mutiasemi og hreppapólitík. Þeim
veitti svo' lótt að skilja hver aðra,
þessum konum, þrátt fyrir útlendu
málin, þær þektu þetta alt svo vel,
Og það var eins og augu okkar lyk-
just upp og við e y g ð u m hvað kven-
róttindamáliö er stórkostleg, sívaxandi
hreyfing. Það er ekki svo got.t að
koma með n/ rök i því máli — okkur
finst það eiginlega svo útrætt, við
erum orðnar svo vanar að tala um
það, okkur hættir við að verða þreyttar
á því að leita á þenna ós/nilega vegg
af skilningsleysi og kæruleysi, en á
þessu þingi fundum við, að þetta mál
getur samt aldrei oröið útrætt,
hvað mikið sem um það er talað, við
fundum hvað það er 1 i f a n d i. Það
eru mæður mannkynsins, sem geta ekkl
lokað augunum fyrir eymdinni í heim-
inum og geta ekki þolað að sitja ró-
legar hjá vöggu barnanna sinna þegar
önnur börn gráta — já — eins og
María Verona sagði: »A)lar konur
elska friðinn, en á hendur kvennasölu,
drykkjuskap og illri meðferð barna
1/sa þær eilífum ófriði«.
L. V.