Ísafold - 25.09.1915, Blaðsíða 3

ISAFOLD

nota hann, þegar hann nú loks er
fullgerður*.
Fyrst er á það að líta í sambandi
við Múlaveginn, þá er broslegt að
telja að þeim bæjum, sem nota hann
nii, verði »ókleift« að nota hann,
ef hann verður gerður að þjóðvegi,
slík hugsunarvilla getur engum dul-
ist, en sé þessi bæjatala sett í sam-
band við brú á Víðidalsá og afnot
af henni, þá er bæjatalan röng, eins
og nú skal sýnt.
Fyrir utan Dalsá eru 6 bæir, ekki
er þeim erfiðara að nota brúna, þó
norðar sé en á Steinsvaði. Þá koma
fram austan við ána 7 bæir fram að
Litlu-Asgeirsá, að þeim bæ með-
töldum. Einn af þeim bæjum er
Melrakkadalur, sem stendur á syðri
bakka Dalsár, munar því litlu fyrir
þann bæ, þó norðar yfir ána sé far-
ið á brúna, en fyrir hina bæina 6
munar auðvitað nokkuru, hvort brú
er á Steinsvaði eða fyrir utan Dalsá.
Fyrir framan Litlu-Asgeirsá, austan
Víðidalsár eru 6 bæir, sem, að því
er nákunnugir menn segja, ætið fara
ána framar og munu því ekki nota
brú þó á Steinsvaði sé, né hjá Auð-
unnarstöðum og Stórhól. í tung-
unni milli Viðidalsár og Fitjaár eru
10 býli ef talin eru með Valdarás-
sel og Krókur, ekki hafa þeir bæir
not af brú á Steinsvaði. Aftur er
þessum bæjum, austan Víðidalsár,
framan Asgeirsár og i tungunni, alls
16, hin mesta nauðsyn á að tillög-
ur landsverkfræðingsins gangi fram
og brú verði sett framar á ána, og
hygg eg það engra tvímæla geta
orkað, að ef um það tvent væri að
ræða að spara mannslif, þá sparist
þau fremur og fleiri með því fyrir-
komulagi en með einni brú á Steins-
vaði.
Viðvikjandi vegi fyrir þá bæi aust-
an Viðidalsár, sem eru á miðsvæð-
inn, tel eg gamla veginn mikils virði
og stórhagnað tel eg það fyrir hér-
aðið í heild að fá auk þess nýjan
veg á stóru fjölförnu svæði, þar sem
nú er vegleysa.
I sambandi við þetta vil eg at-
huga eina setningu i grein hr. G.
Kr. Hann ’segir: »Öil verzlunarvið-
skifti Vesturhópsins eru á Hvamms-
tanga og Lambhúsavík, svo ekki
þarf að sækja þau yfir Víðidalsá«.
Hér er aðeins hálfsögð sagan og
ranghermt það sem það nær.
Verzlunarviðskiftum Vatnsnessins
er alveg slept. Fyrst vil eg geta
þess, að á Lambhúsvik er engin
verzlun önnur en sú, að Verzlunar-
félagið fær þar upp þungavörur að
vorinu og ein Blönduóssverzlunin
hefir þar hús, sem hún geymir i
þungavörp handa viðskiftamönnum
sinum.
A Vatnsnesi og í Vesturhópi noro-
anverðu eru um 24 bæir, sem skifta
meir og minna á Blönduósi og reka
fé sitt þangað á haustin.
Síðastliðið haust varð að biða
heilan dag við Víðidalsá með um
850 fjár, varð þá loks komið yfir
með miklum mannscfnuði og stór-
hættu bæði fyrir menn og skepnur.
Auk þess sóttu einstakir menn aust-
ur yfir, til Blönduóss, fé svo hundr-
uðum skifti, sumir þvældu því yfir
ána með mikilli fyrirhöfn og áhættu,
aðrir létu ferja alt ájStóruborg. Geta
allir skilið hve mikið tjón beint og
óbeint leiddi af þessu. Gagnslaus
hefði okkur Þverhreppingum þá ver-
ið brú á Steinsvaði, en full not að
brú fyrir utan Dalsá.
Sama er að segja um samband
milli sýslnanna í tilliti til þess er
brú á Steinsvaði gagnslítil, saman-
borið við það ef hún er fyrir utan
Dalsá, öllu Vatnsnesi ókleift að nota
brúna fram frá, en þeim sem fram-
an úr sveitum koma allflestum litlu
verra að nota brú út frá, vegna þess
að út fyrir Víðidalsfjall verður að
fara til þess aðkomastaustur 1 sýsluna.
Óft hefir það og komið, að við
Vatnsnesingar höfum orðið að sækja
lækni á Blönduós og það getur
komið fyrir enn. Gæti það þá kost-
að mannslíf að hafa ekki brú utar
en á Steinsvaði.
Úr mælingu hr. Halldórs Péturs-
sonar og þeirra Viðidælinga á veg-
arstæðunum geri eg lítið, af því að
eftir þvi sem fram ei komið í af-
skiftum þeirra af Múlaveginum, tel
eg þá ekki snjalla vegfræðinga og
munu flestir líta svo á, sem þann
veg hafa séð, hvernig lega hans nú
er orðin. En á tvent vil eg benda
1 sambandi við vegina, annað það,
að dýrari að mun verður áreiðan-
lega brú á Dalsá en Faxalæk og
snjóþyngsli munu engu síður á sum-
um köflum austurleiðarinnar t. d.
fyrir norðvestan Lækjamót, en á
vesturleiðinni. Sennilegt þyklr mér
og að brú á Steinsvaði verði að mun
dýrari en fyrir utan Dalsá.
Vegalengdarmuninn eftir mælingu
þeirra, þó íéttur kynni að leynast,
2 km. og 200 m. met eg lítils fyr-
ir langferðamenn, og ekki trúi eg
því að Sigurjóni pósti sé nú það
aftur farið, að hann hræðist þann
mun. Meira lengdist póstleiðin aust-
ur frá, er hún var lögð út um
Blönduós og hefi eg ekki heyrt þess
getið, að Sigurjóni hafi orðið vand-
ræði úr ferðalaginu.
Ekki get eg skilist svo við þetta
mál, að eg ekki minnist á eina um-
sögn hr. G. Kr., sem eg er viss um
að eru visvitandi ósannindi. Það
m
er þar sem hann segir: »Mér er
ekki kunnugt hverjar ástæður sýslu-
nefndarinnar eru fyrir umsögninni,
því ekki tel eg það ástæðu, þótt hún
segi að landsverkfræðingurinn hafi
mikið betra vit á vegamálum en
hún og eg, og fyrir því beri að
taka tillögur hans eins og þær liggi
fyrir«.
Sjálfur átti hr. G. Kr. sæti á sýslu-
fundinum og fylgdi þessu máli með
áhuga. Hlýtur hann því að muna
það, að framsögumaður aukanefnd
arinnar, sýslunefndarmaður Kirkju-
hvammshrepps rakti málið frá rót-
um, var hann með uppdrátt lands-
verkfræðingsins fyrir framan sig og
tók málið til reifingar á þann veg,
að ekki gat misskilist, hann taldi
upp með nöfnum þá bæi í Víðidal,
sem hefðu sérstök not brúarinnar á
Steinsvaði og aftur á móti þá bæi
i Þverárhreppi, sem sérstaklega græddu
á því að brúin væri utar, nefndi þó
aðeins tölu þeirra. Hann sýndi svo
ljóslega sem unt var fram á það,
hve miklum mun meiri almennings
not væru að því að tillögur lands-
verkfræðingsins næðu fram að ganga
fremur en tillögur hr. G. Kr. og
komst hann, 0. framsögumaður, í
öllum aðalatriðunum að sömu nið-
urstöðu og eg hefi bent á hér að
framan og með þeirri skoðun og á
þeim grundvelli var það sem sýslu-
nefndin afgreiddi málið.
Ósum í júli 1915
Eqgert Levy.
Bleik hryssa, 7 vetra, með
blaðstýfingu, vökur og viljug, al-
járnuð, hefir tapast frá Auðnum á
Vatnsleysuströnd.
Finnandi geri símastöðinni á
Auðnum viðvart.
Minning Torfa í Ólafsdaf.
Við jarðarför Torfa sál. Bjarnasonar frá Ólafsdal, 2. þ. m., var stofn-
aður minningarsjóður af þar við stöddum 10 lærisveinum hans með alt
að kr. 250.00, er heita skal »Minningarsjóður Torfa Bjarnasonar búhaðar-
skólastjóra frá Ólafsdal«. — Stefuuskrá minningarsjóðsins verður samin
innan skamms af kaupíélagsstjóin Guðjóni Guðlaugssyni Hólmavík, sem
ákveður starfssvið sjóðsins um land alt — til verðlauna fyrir framúrskar-
andi framkvæmdir er snertir landbúnað, og liggur sjóðurinn undir stjórn
Búnaðatfélags íslands.
Fé, sem safnast í sjóðinn, veitir gjaldkeri sparisjóðs Dalasýslu, hr.
Bjarni Jensson Ásgarði, móttöku, og ávaxtar það þar i sjóðnum fyrst um
sinn.
Það eru því vinsamleg tilmæli allra stofnenda minningarsjóðs þessa,
að í hið minsta allir lærisveinar TorTa sál. Bjarnasonar — íyrverandi
kennarans góða — vilji leggja af mörkum til minningarsjóðs^þessa, sem
nú er byrjað á, og á að halda uppi minningu hans um það, hvort
starf hann hefir unnið þjóðfélaginu islenzka til ómetanlegs gagns og hags
— og þess er ennfremur vænst, að margir aðrir, sem vilja halda uppi
nafni hans og viðurkenna starf hans, geri slíkt hið sama. —
Tjaldanesi 20. júlí 1915.
Fyrir hötid stofnenda sjóðsins.
Ben. Magnússon.
Heimilisblaðið,
8 blaðsíður í stóru broti, kemur út
einu sinni í mánuði (12 blöð á ári)
og kostar að eins eina krónu.
Heimilisblaðið
mælir bezt með sér sjálft.
Útsölumenn óskast um alt land.
Útbreiðið Heimilisblaðið l
Pantið Heimilisblaðið!
— Síðan 14. maí er afgreiðsla
blaðsins í Bergstaðastr. 27.
Jón Helgason.
Æskan
barnablað með myndum.
Áfgreiðslustofa: Pappírs & ritfanga-
verzlunin á Laugavegi 19 Reykjavík.
P. O. Box 12. Talsími J04.
Elzta, bezta, ódýrasta og útbreidd-
asta barnablað á íslandi. Kostar 1
kr. 20 au. árg. 12 blöð (8 síður hvert)
og auk þess tvöfalt jólablað skraut-
prentað. Nýir kaupendur og útsölu-
menn fá sérstök hlunnindi.
Vélstjóraskéli íslands
Skólinn byrjar 1. október.
Þeir, sem ætla að sækja skólann, sendi umsóknir og skilriki til undir-
ritaðs. Þeir einir fá að ganga utidir vélstjórapróf, er hafa stundað járn-
smíði 3 ár, eftir 14 ára aldur, j þeim járnsmiðjum, er stjórnarráðið tekur
gildar, og þeir, sem fengið hafa vélstjóraskítteini eða undanþágu til að
vera yfirvélstjórar, áður en lögin um stofnun vélstjóraskólans öðlast gildi.
M, E. Jessen.
, *
- aisspNS
bEMfBAtPUBP
VARNISH I
<i**é**&
O 9 (5 « d
« • 0® ® 4-
■jSSONSSMlBfgjni,
53KJ
SlSSONS*
iEMERALpORPOSE
&RNISHS ‘
Þetta lakk (gijá-
kvoða) er með lágn
verði en að haldi og
ntliti er það frekast
sem lakk getur orð-
ið. Það sprÍDgur
ekki i sterkasta
sólarhita né í harð-
asta frostí, og er
jafn gljáandi í rign-
ingn sem i þnrrn
veðri. Það er hald-
gott og fljótlegt. íð
þvo og jafn hentugt
ntanháss sem innan.
| Ball’s Disteraper & G-eneral Pnrpose Yarnishi; að eini
biið til hjá: SISSONS BROTHERS & Co. LTD., Hull & London. Um-
boðsmann okkar, hr. Kr. 0. Skagfjörð, verðnr að hitta i Reykjavik
eða á Patreksfirði, sumarlangt; hann iætur i té fullar upplýsingar

jM ^ fg« '
BER SEM GULL aF EIR AF
ÖLLUM VEGGJAFÖRFUM. —
Að fegurð - af þvi að hús-
gögn og myndir koma svo greini-
lega fram við hið hreinlega &
hlýlega útlit hans.
Að haldi - af þvi að hann
setur grjóti-harða húð á vegg-
ina og þá má hreinsa með því
að þvo léttilega úr volgu vatni.
Að hreinlæti - af því að
hann drepur allar bakteriur og
skaðleg skordýr. Borinn á með
hreiðum pensli, sérstaklega þar
til gerðum. — Sparar 40% af
vinnukostn., miðað við olíufarfa.
I í ' í

Fæst hjá Verzl. Björri Kristjánsson og Slippfélaginu
í Reykjavík og Sigf. kaupm. Bergmann 1 Hafnarfirði.
Þrátt fyrir verðhækkun á efni
selur Eyv. Árnason
lang ódýrastar, vandaðastar
og fegurstar
Líkkistur.
Litið á birgðir mínar og sjáið mis-
muninn áður en þér festið kaup
amiarsstaðar.
Sími 44.
Mynd eftir málverki
af
Baldvini Einarssyni
fæst þessa dagana
r
1
Bókverzlun Isafoldar.
Myndin til sýnis í glugganum.
The North British Ropework Co.
Kirkcaldy
Contractors to H. M. Government
búa til
rússneskar og ítalskar
fiskilínnr og færi
alt úr bezta efni og sérlega vandað
Fæst hjá kanpmönnum.
Biðjið þvi ætíð um
Kirkcaldy fiskilínnr og færi,
hjá kaupm. þeim, er þér verzlið við
og þá fáið þér það sem bezt er.
«á7/ Baimaíifunar vl^um
sérstaklega ráða mönnum til að nota
vora pakkaliti, er hlotið hafa verð-
laun, enda taka þeir öllum öðrum litum
fram, bæði að gæðum og litarfegurð.
Sérhver, sem notar vora liti, má ör-
uggur treysta því, að vel muni gefast.
— í stað helllulits viljum vér ráða
mönnum til að nota heldur vort svo-
nefnda Castorsvart, þvi þessilitui
er miklu fegurri og haldbetri en nokk-
ur annar svartur litur. Leiðarvísir á
Islenzku fylgir hverjum pakka. —
Litirnir fást hjá kaupmönnum alls-
staðar á íslandi.
SucHs %3?arvcfa6riK