Ísafold - 04.08.1919, Síða 3

I S A F O L D
slcoðuð Og- ákveðiii vigt látin í
hverja timnu, sein þó aldrei má fara
fram vfir 105 ko'. í norskum og 110
* •
k<r. í skoskum tunnum, þegar um
vigt síldar er að ræða, sem veidd er
á tímabilinu júlí.til október“.
„Skoðun þessa og endurmat skal
framkvæma. af matsmönnum, yfir-
matsmönnum og undirmatsmönnum
Með allri síld, sem send- er héðan
á erleudan markað eða seld hér á
landí til útflutnings, skal fylgja
matsvottorð vfirmatsmanns eða
J>ess matsmanns, sem hann kann að
gefa umboð til þess, ef hann, ein-
liverra orska vegna, eigi getur ver-
ið á staðnum, þegar vottorð þarf
að gefa“j i
„Yfirmatsmenn skulu vera fjór-
ir, skipaðir af ráðlierra. Hefir einn
|>eirra aðsetur á Akureyri og heíir
til yfirsóknar svæðið milli Ólafs-
fjarðarmúla og Langaness. Annar
Iiefir heimili á Siglufirði og hefir
til vfirsóknar svæðið milli Ólafs-
fjarðarmúla og Hornbjárgs. Þriðji
hefir aðsetur á ísafirði og hefir yf-
irsóku á svæðinu milli Hornbjargs
og Reykjaness. Fjórði hefir aðsetur
á Seyðisfirði og hefir til yfirsóku-
ar svæðið milli Langaness og
Reykjaness. Stjórnarráð landsins
gefur þeim erindisbréf.
Laiui þessara yfirmatsmanna eru
livers um sig 1600 kr. á ári, og'fá
Jieir dýrtíðarupphót eftir sömu
reglum og aðrir starfsmenn ríkis-
ins. Auk þess skal þeim greiddur
ferðakostnaður, eftir reikningi, og
3 kr. í fæðispeninga á dag, ef þeir
þurfa að takast ferð á hendur
vegna starfa síns.
Laun, ferðakostnáður og fæðis-
peningar, svo og dýrtíðaruppbót,
•greiðist úr ríkissjóði,“
„Undirmatsmenn skal setja J>ar,
sem yfirmatsmenn telja Jnörf á og
eftir tillögum þeirrá, cn hlutaðeig-
andi lögreglustjóri skipar þá.
Stjórnarráð Islands gefur þeim er-
indisbréf, en yfirmatsmenn ákveða
starfssvið þeirra. Kaup undirmats-
manna ákveða yfirmatsmenn, og
skal það greitt af þeim, er síldina á.
Allír matsmenn slculii rita undir
eiðstaf um, að þeir vilji hlýða á-
kvæðum þeim, er sett eru um starf
þeirra, og rækja stöðu sína með al-
úð og kostgæfui.“
„Nú kemur síldveiðaskip að
landi með nýja síld, oð skal þá
flytja hana þangað, sem matsmað-
ur er fyrir, og ber skipstjóra ]>egar
að tilkynna honum komu sína, og
má eigi byrja á söltun síldarinnar
fyr en matsmaður hefir skoðað hna.
Meðan á söltuninni stendur, ber
Jíiatsmanni að gæta Jiess, að ekki
blandist saman skemd vara og ó-
*kemd. Þann hluta síldarinnar, sem
matsmaður kann að telja skemda
vöru, má ekki senda til útlanda í
lagarheldum tunnum.1 ‘
„Brot á ákvæðum laga þessara
varða 50 50()0 kr. sekt, er renni í
rílcissjóð, nema þyngri refsing liggi
við samkvæmt hium alinennu hegn-
íngarlögum.“
„Lög' þessi öðlast gildi 1. apríl
1020.“
Matthíasi Ólafssjuii er falin fram-
sagau.
Húsaleigmlögin.
Um frumvarp stjórnarinnar nm
viðauka við húsaleigulögin, en það
frv. er samhljóða bráðabirgðalög-
iim frá í vetur, er komið álit frá
all sherj arnefnd efri deildar, svo
hljóðandi:
„Nefndin hefir athugað frum-
varp þetta og komist að þeirri nið-
tirstöðu að ráða Iiv. efrj deild til
þess að samþykkja það óbreytt,
þar eð eugin mótmæli hafa lieyrst
frá borgarhúum gegn þessu frum-
varpi sérstaklega.
Það kom til tals í nefndinni að
koiiia fram með þann viðauka við
Drangar á Skógarströnd
ásatrt Valsh«tnaisiyjurn fist tit kaup; og ábúðir i fardögun 1923. A
jörðinni er timburbæ' undir járnþ ki, ásamt járn? rða n skúr, stofa, svefi -
heibírgt og geyntsia. Aak p iningfiúsa eru i jðrðiani kú daða, hjallur
og fjárhús, alt undir járn’, og elJhis og STtiðj 1. Túnið gefur af sér
150—180 hesta. Ú heyssk pur 200—40Ö ne tar. Ú,b;it ágat. Gott
mótak og s’-ógur. Hrogckelstveiði. A'dræt ir hægtr sjóíeiðis, heim að
bæ. þVðin vel íi’liu tii svs taversluntr. A.f eyjunum fist 4 — 5 kýrfóéur
af góðri töðu, vetrarbeit fyir íé og folold með þ i b zti í sveitinni.
Gengui alt að 100 fjir þ.ir sjilfila og ke nst bet ir af en heimaalið. —
Æðai vaip og svartbris.
Semjið vsð undirritaðan ábúmdt og eigandi fyrir !o’c næs:komtndi
s ptetr bemiánaðar. F ekut upp’ýsingar gefur 8. >1 Saöborg bifreiðar-
sijóri, Hafncfiiði. Sími 36.
Dröngum 18. júb 1.919.
Eyjöifur Sfefásisson,
Agenturer sökes
Gstmr el godt indaibeidet agerturforretnicg söker fo b tidelse med
islacdske ekspoitórer, forelcbig for en gios salg i Skien, PorsgruDd,
Larvik, Tönsbcrg og A endrl fic. Biilet mik. »J;and«, med nötagtige
oplysmnger, betingeiser e c sendes Skiensfjordeos Annoi c.baiear, Skien,
Norge.
Heildeala.
Smásala.
Söðiasmiðabúðin Laugavegi 18 B.
Simi 646
Stærst o fjölbreyttast úrval af reiðtýgjutn, akiýgjum, og öllu tilheyrandi
s.s. ailskonar ólurr, beislum, tcs'cum o. fl. Kiyftöskurnar orðlögðu. Af
játnvöium: Beislis t^ngir, úr járni og nýsilfri, munrjárn, taumalásar,
istöð og allskonar hringjur, einnig svipur, keyn, hesta|írn o. m. fl. —
Ennfremur stærri og smærri tjö'd úr ágætu efni, vagna-yfitbreiðslur, fisk-
ábreiður og hestateppi. Fyrir söðlasmiði: Hnakk- og söðulvirki, plyds,
dýnustiigi, hiingjur, beislisstangir, ístöð, taun.ídásar, keyri, leður, skinu o. fl
SérMtaklega er mælt mvð spaðahnðkkum
enskurn og íslenskuin.
Stöðug viðskifti í ölium sýslum lrndsins. Pantanir sfgreiddar fljótt og
nákvæœlega. Byi junarviðskifti ve ða undmtekningarlítið stöðug viðskifti.
Söðlasmiðabúfiin Laugavegi 18 B. Sími 646.
Helldsala.
E. Kristjánsson.
Smásala.
frumvarpið, að það skyldi ekki ná lineð lítilfjörlegum breytingmn, sei
til nýrra luísbygginga, og jafnvel hér fara á eftir. Telur hún það «
ekki húsaleigulögin sjálf, þar sem ^
ekki virðist ólíklegt, að Jjetta dragi
úr áliuga manna til þess að koma
upp nýjum byggingum. En nefndiu
verður að treysta því, að ákvæði
verði elckki beitt nema í ítrustu
iiauðsyn og að húsaleigulögunum
verði ekki haldið í gildi lengur en
brýn þörf er á.“
Framsöguna hefir Guðjóu Guð-
laugsson.
Skattur á óþarfa hundum.
Frumvarp Jörundar Brynjólfs-
sonar og Einars Árnasonar um að
leggja 100 kr. skatt á óþaría hunda
er komið úr nefnd, fjárhagsnefnd
neðri deildar. Segir svo í nefndar-
álitinu:
„Jafnvel þótt fjárhagsnefndin sé
á þeirri skoðun að rétt sé að liækka
skatt á ójmrfum hundum, þá liefir
hnn þó ekki getað orðið ásátt um,
að hann verði hækkaður svo mjög,
sem frv. ætlast til. Telur nefndin
50 kr. gjald hæfilegt og leggur til,
að frumvarpið verði samþykt“
með þeirri breytingu.
Framsögumaur er Einar Árna-
son.
Landamerki.
Allslierjarnefnd neðri deildar
hefir sltilað af höndum sér frum-
varpi stjórnarinnar um landamerki
o. fl. Segir nefndin svo í áliti sínu.-
„Nefndin hefir í einu hljóði kom-
ist að Jieirri niðurstöðu að ráða hv.
deild til að samþykkja þetta frv.
, veg fyrir landaþrætur með J>ví að
| fyrirskipa merkjagerð, ])ar sein á-
greiningur er nú, jarfnvel ]>ótt liún
telji litlar líkur á, að unt sé að fyr-
irbyggja að Jirætur rísi um merki,
þótt þau liafi eitt sinn verið gerð
svo, áð glögt sé. Frv. þetta tekur
einnig til annars flokks mála en
eiginlegra landamerkjamála, en
]>að eru áreiðar- og vettvangsmál,
sem í ýmsu eru skyld landamerkjá-
málum.‘ ‘
Breytingartillögur gerir nefndin
tvær, en þær skifta ekki miklu
máli.
Magnús Guðmuudsson liefir
framsögu.
Logreglubrot.
Frá allsherjarnefnd efri deildar
er komið frani svo látandi álit um
frumvarp um breyting á lögunum
um lögreglusamjiyktir:
„Frumvarp þetta hefir stjórnin
borið upp í Ed. Breytingar þær, er
það hafði að geyma frá því, er í 5.
gr. laga nr. 1, 3. jan. 1905, stendur,
eru þessar:
1. Sekta-hámark var liækkað úr
100 kr. í 1000 kr.
2. Ákvæðið um vandarliögg sem
refsingu'á börn, 10—15 ára, er felt
burt, að því leyti sem það var eigi
áðiu' burt fallið samkvæmt ákvæð-
um laga nr. 39, 16. nóv. 1907, en
samkvæmt þeim iögnm eru börn
undir 14 árum refsilaus.
3. Bætt er við fyrirmæli um bað.
tið.ákveða megi í samltykt, a'ð liaun
aður af broti skuli greiddur í bæj-
ars.jóð.
Ed. hefir sani])yk! irv. óbreytt
að öðru en ]>ví, að sekta-hámariViö
liefir hún fært niður í 500 kr.
Nefndin telur miklu réttara að
halda sekta-hámarki frumvarpsins.
Sekta-hámark laga nr. 1, 3. jan.
1890, 5. gr„ telur hún hafa alt af
verið of lágt, en sérstaklega nú, er
auðnr manna hefir aukist Qg' pen-
ing-ar faíli stórkostlega.þykir henni
full ástæð til að lialda 100 lcr. há-
marki stj.frv.
Nefndin er því og samþykk, að
heimild sé til ])ess að setja fyrir-
mæli í samþýkt um það, að hagn-
aður sökunauts af broti skuli falla
í bæjarsjóð, en h'enni þykir rétt-
ara. að það sjáist glögt, að það sé
í refsiskyni að liagnaðurinn er gerð
ur upptækur, enda 'eigi eingin ein-
stakur ma'ður heimtingu á því, að
f'á haim endurgreiddan, og' er það
í samræmi við 35. gr. almennra
hegningarlaga 25. júní 1869,
Nefndin leggur því til, að frv.,
eins og ]>að er lcomið frá Ed.. verði
samþykt með breytingum þeim,
sem að fram.au getur.
Einar Arnórsson hefir orð fyrir
uefndinni.
Sala á Ögri og Sellóni.
Laudbúnaðarnefnd eAri deildar
felst á frvmvarp Halldórs Steins-
sonar um, að þjóðjarðirnar Ogur
og Sellón vei’ði seldar Stvkkis-
hólmshreppi, en nefndinni virðist
„tæplega geta komið til mála að
selja jarðirnar fyrir öllu minna en
20 þús. krónur.“
Bifreiðarskatturinn.
Enn er komin breytingartillaga
við bifreiðaskattsfrumvarpið, frá
Jörundi Brynjólfssyni. Er hún um
að lækka skattiim um 100 kr. af
hverri bifreið frá því sem í frv.
stendur svo að hann verði:
Af bifreið fyrir 1 mann 150 kr.
— — — 2 menn 200 —
— — — 3 menn 250 —
og' geti aldrei farið fram úr 500 kr.
á bifreið (í stað 600 kr.).
Tolllögin.
Þrjár breytingartillögur eí$
komnar fram við tollhækkunar-
frumvarpið til 3. umr. í efri deild.
Flin þeirra er frá fjárhagsnefnd
deildarinnar og er um að bæta við
4 lcr. tolli á hvern lítra af ilmvötn-
um og hárlyf jum, sem vínandi er í.
— Onnur er frá Magnúsi Kristjáns-
syni og' er efni hennar að hafa toll-
inn af suðuspíritus ekki hærri en
2 kr. á lítra. —- Þriðju brevtingar-
tillöguna flytja þeir Kristinn Daní-
elsson, Eggert Pálsson og Sigurjón
Friðjónsson, og fer hún fram á, að
láta toll af tóbaki (öðru en vindl-
mn og vindlingum vera óbreyttan,
3 kr. á lcg (í stað 4 kr. í frv.).
Dýralæknafrumvarpið.
Gísli Sveinsson flytur þá við-
aukatillögu við dýralæknafrum-
varp þeirra Sigurðar Sigurðssonar
og Einars Arnórssonar, að lands-
dýralæknir skuli, eftir nánari fyrir-
mælum stjórnarráðsins, halda uppi
1—2 mánaða námskeiði á vori
liverju fyrir þá, er vilja kynna sér
nieðferð afgengustu alidýrasjúk-
dóma eða meiðsla. Kostnaður við
húsnæði og áhöld, er námskeiðið
þarfnist greiðist úr ríkissjóði.
Tolllagabreytingin.
Efri deild breytti tollhækkunar-
frumvrpinu svo við 3. umr. að toll-
ur af suðuspiritus verði ekki nema
2 kr. af lítra og' að 4 kr. tollur verði
lagður á hvern lítra af ilmvötnum
og hárlyfjum, sem vínandi er í, en
Brunatryggið hjá
„Neder!andene“
Fé'ag þctta, sern er eitt af heims-
ns tærst.i ot> byegilepustu bruna-
bótafeiogi.nri, D fi starfað hér á landi
i fjolda n öty á' op reynst hér sem
annaist'ðar h.ð bvggiiegasti i alla
staði.
Aðalutnboð .n aður:
Halífló'- Eiríksson,
Lanfásvegi 20 — ReykjaviV.
Sii 1 175.
breytingartillaga um að liækka
elcki tóbak.stollinn, var feld.
Um frv. Iiefir fjárlaganefnd
neðri deildar samið í snatri fram-
haldsálit svo látandi:
„Fjárhagsnefndin hefir athugað
breytingar þær, er hv. Ed. liefir
gert á frumvarpinu, og getur, eftir
atvikum fallist á þivr. Leggur
nefndin því lil, að frv. verði sam-
þykt eins og ]>að liggur mi fyrir.“
Búast niá við því að lögiu komi
í gildi einhvern uæstu daga.
I neðri dedd er kornið frani frum-
varp um ýmsar breyt-ingar á bann-
lögunum, frá þeim Þorsteini Met-
úsalem Jónssyni, Stefáui í Fagra-
skógi, Sveini í Firði, Pétri Ottesen
og Birni Kristjánssyni. Skal hér
gerð grein fyrir breytingunum og
eru sumar þeirra næsta fáránlegar:
Aðflutningsbann á ilmvötnum og
hármeðulum.
Feld er burt heimildin til að
flytja til landsins ilmvötn hármeðul
og þess konar völcva, þótt óhæfir
séu gerðir til drykkjar, en um
vinanda til éldsneytis eða iðuþarfa
er því viðbætt, að stjórnarráðið
setji reglur um sölu og afhendingu
lians, því líl tryggingar, að hann
verði ekki not.aður til iievzlu né til
l>ess að bua til úr því áfenga
drykki.
Áfengisheimild íslenzkra farþega-
skipa.
Burt er feld heimild sú, sem
stjórnarráðinu er veitt til ]>ess að
leyfa íslenzkum farþegaskipum að
flytja áfengi til landsins.
Borgun fyrir innsiglun áfengis o. fl.
„Fyrir iimsiglun áfengis ber lög-
reglustjóra eða umboðsmanni haus
10 krónur, sem sldpstjóri greiðir.
Sama gjald skal skipstjóri greiða
fyrir atliugun innsiglis áður en
skip lætur úr síðustu höfn.“
Fyrir áfengisrannsókn á fyrstu
hö fn „ber lögreglustjórn 20 kr„
sem skipstjóri greiðir.“
Ábyrgð farþega á farangri.
„Farþegar bera ábyrgð á far-
angri þeim, er þeir hafa meðferðis‘c
*
Lögreglustjórum vantreyst.
Burt er felt ákvæðið um, að
sleppa megi „rannsókn og innsigl-
an í erlenclum fiskiskipum, sem
lcoma hingað í höfn eða að landi
snöggvast, ef lögreglustjóri telur
það hættulaust.“
Ölvaðir menn á almannafæri.
„Hver sá, sem er ölvaður á al-
mannafæri, sæti sektum frá 50_____
500 kr.“, og enn fremur 50—50&
kr. sekt ef hann gerir ekki grein
fyrir áfengi því, sem hann hefir
ölvaður af orðið.
Fangelsisrefsingin.
Fangelsisrefsing sú, er beita skal
ef áfengi hefir verið ætlað til veit-
inga í atvinnuskyni eða sölu skal
„ekki vægari en 14 daga fangelsi
tvið venjulegt fangelsisviðurværi.‘c
Þynging sekta 0. fl.
Eitt ákvæði í 15. gr. bannlaganna
hljóðar svo:
„Brot gegn þeim ákvæðum
í 1 ö g u m þessum, e r ó h e im-