Ísafold - 27.12.1920, Blaðsíða 3

Ísafold - 27.12.1920, Blaðsíða 3
ISAFOLD * ihéðan af rnegi væiita ’þess, að dýr- tíðin og viðskiftakreppan hafi nú náð liámarki sínn, og n ú sé aftur- Skastið komið, boginn, sem spentiu' Viasr til hins ítrasta, sé nú brostinn. Yitanlega hlaut einhverntífma að koma að þessu. Hækkun allra lífs- nauðsynja. gat trauðla; komist iengra. Framleiðendur, jafnt sem nevtendur varanna, voru farnir að leggjast á eitt með það að stemma stigu fyrir frekari verðhækkun. Lækkunin hlaut því að koma. Og framsýnismenn fullyrða, að lækk- unin muni verða stórkostleg og Jhróð. — Sjálfsagt verður þetta iandi voru ■eins og öðrum til ómetanlegs hagn- aðar. Bn þó er fyrirsjáanlegt stór- tap á einu sviði hér hjá oss, ef skyndileg verðlæ'kkun kæmi- Það er á kolabirgðum landsins. Það er öllum kunnugt, að Lands- verziunin liggur nú með svo mikil ’kol, að endast munu landinu í vet- nr. Þau kol eru öll keypt á hörðu árunurn, keypt rneðan allar þjóðir stóðu á topppunkti dýrtíðariimar. Engin stórkostleg lækknn þarf að fara fram til þess', lað innan skamms megi fá langtum ódýrari kol. pau hafa nú, að því er fullyrt er í er- lendum blöðum, fallið í Englandi. Og nokkumveginn er víst, að hing- að hafa horist tilboð um ódýrari kol en þan, sem Landsverzlunin selur. Það er sjálfsagt efcki hægt að sakast um orðinn hlut, iað því ieýti, að meðan Landsverzlunin var við iýði, bar henni að afla landinu kola. Hún gerði því rétt í því að byngja sig undir veturiim. Og þegar hún festi kaup k kolunnm, mnn engin sjáanleg verðlækkun hafa verið í nánd. En þarna er komið að hinni miklú meinsemd, sem Landsverzlunin er i ver/.lunar og viðskiftalífi okkar.! Hún átti ekki að vera til nú. Þá hefði einstökum kolainnflytjendum staðið opin sú leið, að hagnýta sér væntanlega og framkomna verð- iækkun á kolum. Nú hefðn þeir get- að útvegað landsmönnum jafn ódýr kol og aðrar þjóðir eiga kost á að fá, sem ekki hafa einokun á þeirri vöru. Þetta ætti að nægja, með öðru fleiru, til þess að sýna, að 'það er langt síðan Landsverzlunin misti tilverurétt sinn. Nú verður vitanlega, ekki nema um tvent að velja fyrir Landsverzl- mnina, faili kolin erlendis: það er halda áfram oiuokuninni, banna innflutíúng á koluin og þrýsta íaiidsiiiömium til að kaupa rándýr kol, þó margfalt ódýrari séu í hoði, etja leyfa frjálsan innflutning og iáta tapið skeÚa á ríkissjóði. Fyrri leiðin er ti'l stórtjóns fyrir einstakl- kigana, sú síðairi fvrir -landið í heild sinni. Þó að Landsverzlnninni hefði «kk;i verið til að dreifa í haust, fecfðu að líkinduim verið nóg' kol feér til. Einstakir kolainnflytjendur wiundu hafa flutt inn kol, sem nægt hefðu þar til náðst hefði í kol er- lendis. Nú orðið er kolaiþurð ekki eiJðin neitt tilfmnnnLeg.' pessir menn hefðu vitanlega hlotið að En það tap hefðj ekki orðið ríkissjóði eðia, einstaklingnm lands- itJs jafn tilfinnanl egt eins og það verður nú, ef Landsverzlunin þarf þrýsta mönnum til að nota dýr- »§tn kolin, sem hér hafa nokkur^- liín)a þekst, eða þá að öðrum kosti að skella öllu tapi á landssjóð. Þetta er alvörumál, sem enn er «kki séð fyrir endann á. En það ætti að fara að gefa mönnum tilefni til að fara að hreyfa alva.rlega við Landsverzluninni. Svo sem kimnugt er, vann! Wrangel liershöfðingi hvem sigur-; inn öðrum stærri á Bolsvíkingum í haust og framan af vetri, þó nú sé lokið sigursæíd hans. i Á meðan stóð á sigurvinningum ; hians, fóru nýir byltingakippir nm; alt Rússland. Bolsivíkar voru á glóðum um, að alt mund} bresta ur höndum þeirra. Bændurnir gerðu uppreisn og heil héruð sórnst á móti þeim. En þá sýndu þeir enn sem fyr, ‘ að þeir láta ekkert meðal ónotað til þess að halda völdum. Spor- hundar þeirra og böðlar- voru á þönum um alt ríkið, og hneptu í varðhald og líflétu miskunnarlaust alila þá, sem ekki lutu boði þeirra og banni. Ljóst dæmi grimdar þeirra segja erlend blöð ag sé að finna í biöð- um þeirra sjálfra. Er í einu þeirra birt skýrsla yfir starfsem} allsherj- arnefndar þeirrar, sem átti að aftra and-hyltingu. Á tímabilinn frá 15. júní til 23. júlí voru skotnir 800 menn. Og í einu bl'aði í Moskva var birtur listi fyrir skömmu yfir þá, sem líflátnir voru frá, 23. júlí til 31. á’gúst. Fyrir óleyfilegar njósnir vorn skotnir 10, fyrir svik 100, fyrir að neita að hlýða herskipunum 24, fyr- ir uppreist og æsingar 74, fyrir lið- hlaup 4670, fyrir and-byltingartil- raunir 65, fyrir varnarsvik 77, fyrir að hafa vopn nndir höndum ólög- lega 12, fyrir drykkjuskap 3, og fyrir almenn lögbrot 130. Og þetta verða aflls 1218. pessar tölur tala sjálfar og þurfa engrar frekari skýringar við. Það er bersýnilegt, að öll þessi líflát fara fram vegna þess, að Sovjet- stj órnln svífist einskis til þess að sitja, og að enn er henni ekki Ijóst, hvílíkt afskaplegt böl hún leiðir vfir rússneska ríkið eðia þá að henni er sama hverjar hörmungar hljót- ast áf henni. Og svo eru nokkrir fáráðlingar víðsvegar nm heim — bér á landi eins og annarsstaðiar — að halda þessn stjómarfyrirkomnlagi fram, og benda á BoIsvíkinga sem fynr- myndir. Og verða meira að segja æfir, ef. menn dirfast að efast um ágæti skoðana þeirra og framferð- is. Vitleysan getur orðið alvarleg. Það sést bezt á þessu, og ofstækið nokkuð gífnriegt. gert grein fyrir málinu í tímariti einn í Vesturheimi. Novitsky segir, að á stríðsárun- um haf} Rússar flutt 300 miljón dollara í gulli til Bretlands fyrir ýmsar vörur. Sumt af þessu gulli var flutt úr landi norður við Hvíta- haf, sjóveg til Englands, en snmt um Japan og Canada. Enn fremur hafði rússneska stjórnin flutt um 12 miljón dollara til Svíþjóðar áð- ur en Bolshevikkar tóku við völd- um. Þá var talið að til væri í gulli í landinu 600 miljón dollara, helm- ingurinn geymdur í Samara og Kasan en hitt í Moskva og Petro- grad. Samkvæmt friðarsamningun- uni við Þjóðverja nrðu Rússar að borga þeim 160 miljónir dollara laf þessu gulli í. hernaðarskaðabæt- ur og var það þriðji hlnti þeirrar upphæðar, sem Rússar áttu að greiða alls. Þessu gulli hafa Þjóð- verjar síðar orðið að skila til handa manna og er það nú geymt í Banque de France. Gullið sem geymt var í Samara og Kasan féll í hendur Tjekkoslovaka árið 1918. Bolshe- vikkar urðu að hörfa undan óvið- búið og vanst ekki tímj til a,ð koma gullinu með sér. Voru það 330 milj. dollarar. petta gull lenti í miklu æfintýraferðalagi. Átti að geyma það í bænum Tchelj'abinsk, og var það flutt þangað í járnbraut, en meðan verið var að svipast um eftir geymslustað fyrir það í bænum, „hurfu“ vagnarnir 4 járnbrautar- stöðinui. Ilöfðu þeir verið sendir til Omsk, og þar k'omst gullið í greipar Koltshaks aðmírals. Ætlaðj lumn í fyrstu að geyma það þangað til friður va>ri kominn á, en ncydd- ist til að jiota það til hernaðarinseða nokknð af því. Þurfti hann að afla sér lánstrausts erlendis og flutti því 144 miljón dollara til Ameríku, en nokkru af því var stolið á. leið- inni. Þegar Koltshak varð að yfir- gefa Omsk, skildi hann þar eftir gull fyrir 210 miljón dollara, sem féll í henduv Bolshevikka, og tóku þeir það burt með sér á. 40 jám- brautárvögnum. En þeir rákuet á aðra lest. á, leiðinni og týudist við það nokkur hluti gnllsins. Novitsky gefur ekki greinilegt vfirlit yfir hve mikið nú muni vera iaf gulli í Rússlandi. En gömlu f jár- sjóðirnir eru allmargir gengnir til ■þurðar og álitið að það gull, sem er í skartgipnm og öðru er Bolshe- vikkar hafá tekið, mnni ekki vera nemia 20—30 miljón dollara virði. Frakklands. Hitt, að láta Þýzka- land rétta of fljótt við, sé að eins ráð til þess að koma á stað nýjum ófriði, því Þjóðverjar muni hyggja á hefndir. Bretum hefir verið borið það á brýn, að það væri aurasýkin en ekk} mannúð eða sáttfýsi, sem væri undirrót athafna þeirra í þessu máli peir sæju sér hag í verzluninni við Þjóðverjia og þess vegna létu þeir sér svo hugarhaldið um þá. Stórbiaðið „Times“ hefir fylgt Frökkum að máli í þessari deilu og notað málið til þess að ráðast ó- þyrmilega á stjórnina. Simfreg Frá fréttaritara Isafoldar. 10. Hvað er orðið af fjársjóðum keisaradæmisins? Pegar heimsstyrjöldin hófst var talið að í ríkisbankanum rússneska væru 1.691 miljón rúblur í gulli. Hefir farið ýmsum sögnm af því, hvert gull þetta væri komið nú; sumt er samt komið í Englands- banka, nokkuð fengu Þjóðverjar við friðiarsamningana í Brest Lit- ovsk. En alt þetta hefir verið á huldu þangað til fyrir nokkru, að aðstoðarfjármálaráðherrann Novit- sky úr ráðuneyti Kerensky hefir Misklíð Frakka og Breta. Sú ákvörðun Breta, að nota ekki rétt þann, er þeim var gefinn með friðiarsamningunum til þess að gera upptækar eignir Þjóðverja í Bret- landi, hefir vakið megna óánægju í Frakklandi. Telja Frakkar þetta beint brot á friðarsamningunum og umræðurnar, sem orðið hafa um málið, sýna greinilega þann skoð- anamun, sem er milli Frakka og ; Breta í því, hvernig eigi iað endur- ' reisa Evrópu. Bretar álíta sem sé, að fyrsta ráðið til þess að reisa Evrópu við 1 aftur sé það, að koma fótum nndir Þýzkaland. Meðan það sé lamað, muni Evrópa ekki eiga neinnar við- reisnar von. En Frakbar halda því fram, að fyrsta skrefið í viðreisn- arstarfinu eig’i að vera það, að byggja upp aftur hin eyddu héruð Khöfn 10. des. FriðarverSlaun Nobels. Frá Kristjaníu er símað, iað frið- arverðlaun Nóbels fyrir árið 1919 hafi nú verið veitt Wilson forseta. En verðlaunin fyrir 1920 hlýtur Leon Bourgeois, formaður þjóða- bandalagsins. Forsetakosningin í Austurríki. Frá Wien er símað, að siambands- þingið harfi kosið þjóðmegunarfræð inginn Michae’l Hainiseh fyrir sam- bands-forseta. Viðtal við Konstantín konung. Fréttaritari danska blaðsins „Politiken“ hefir átt viðtal við Konstantín Grikkjakonnng í Lu- zern, og kvaðst konungur nú hið bráðasta mundu halda til Aþenu- borgar og þaðau í broddi gríska hersins til iámyrna, því að engir aðrir en gríski herinn gæti leyst út- vaiidamálurn Austurianda. Frá Aþenu er símað, að alls hafi 1013724 menn greitt atkvæði, og þar af 999954 með konunginum, en ! 10383 á móti, hinir skiluðu auðnm ' soðlum. Stjómin skilur atkvæða- greiðsluna þannig, að í henni felist J áskorun til konungsins nm að koma I aftur og taka við stjórninni. D’Annnnzio. Fra Róm er símað, iáð 2 herskip ! úr ítalska flotanum hafi gengið í !ið við D’Annunzio í Fiume. Khöfn 11. des. Bretar og írar. Ll*yd George hefir lýst því yfir í ueðri málstofu breska þingsins, að stjómin muni vægðariaust bæla niður allar ofbeldishræringar í ír- iandi, lýsa. smn hérað landsiins í ófriðarástandi og leggja dauðahegn ingu við því að hera vopn, en jafn- framt væri því lýst yfir, iað stjóm- in sé reiðubúin að hefja samninga við Tra hvenær sem þeir óski. Kolaverðið lækkar «ú mjög mikið daglega. Khöfn 12. des. Stórkostlegir jarðskjálftar. Símað er frá Róm, að stórkost- legur jarðskjálfti hafi orðið í Val- ona og Albaníu og margir bæir eyðilagst. 200 manns bafa farist. Gríski flotinn sækir Konstantm. Frá París er símað, að gríski flot- inn eigi aS sækja Konstantin kon- ung til Feneyja á miðvikudaginn. Sjómannaráðstefna í Gautaborg. í Gautaborg er hafin sjómanna- ráðst,fifnQ fvrir öll Nnrðurlönd. Hryðjuverk. Frá Búkarest er símað, að vítis- vél hafi sprangið þar í þinghúsinu, meðan stóð á fundi senatsins, og drepið ein» réðherra og biskup. Khöfn 13. des. Henndarverk breskra hermanna í írlandi. Símað er frá London, að hermenn hafi í gær hrent mestan hluta. Cork- borgar, til þess að hefna fyrir of- beldisverk Sinn-Feina. — Blöðin, krefjast strangrar rannsóknar og gera sig ekki ánægð með þá skýr- ing istjórnarinnar, að herforingj- arnir hafi í svip mist stjóm 4 her- mönnunum. Kýlapest í París. I París og fleiri borgum í Frakk- landi geisar farsótt, sem formaður Seram-stofnunarinnar, sem er ný- kominn frá París, segir að sé kýla- pest. Er því strangt eftiriit haft með ölíum aðkomuskipum og hert mjög á ráðstöfunum til að útrýma rottum, því lað þær bera sjúkdóm- inn. Sérleyfi Vanderlips. Áður hefir verið sagt frá því í skeytum hér í blaðinn, að Sovjet- stjómin í Rússlandi hafi gefið Bandaríkjamönnum stói’feld sér,- ‘leyfi í Rússlandi. Það er stórt auð- mannafélag í Bandaríkjunúm undir ’stjórn Washington Vanderiips, sem fengið hefir sérieyfið, sem er í því fólgið, að féliagið fær afnotarétt tt 400,000 fermílna landi í olíuhéruð- um Síberíu í 60 ár, gegn því að út- vega Bolshevikkum 100 miljónir dollara, sem Rússastjóm ætlar að nota til innkaupia á ýmsum nauð- synjum erlendis. Utaníkisráðherra Bandaríkjanna ‘befir í þessu sambandi leitt athygli manna að því, að Bandáríkin hafi ekki viðurkent Sovjet-stjómina, og þvi sé hængur n að gera samninga við hana. Khöfn 14. des. Holland slítur stjórnmálasambandi við Serbíu. Frá Haag er síraað, að Hollend- ingar hafi slitið stjómmálasam- bandi við Serbíu, sakir misþyrm- inga á ræðismanni Hollands í Bel- grad. Járnbrautarverkfallið í Noregi. Frá Kristjaníu er símað, að at- kvæðagreiðsla verkfallsmanna eigi að fara fram á morgun. Stjómin hefir heitið því, að láta verkfalls- menn talla fá stöður sínar aftur, en öllum öðrum kröfum hefir hún neitað. 1 Bruninn í Cork. írlandsráðherra, Sir Hamar Greenwood, mótmælir því, að bresk ir hermenn séu valdir að brunanum í Oork. k íþróttasambandi íslands er boðið að taka þátt í vetrarstefnu Norðurlanda, sem byrjar 14. febr. á 25 ára afmæli danska íþróttasam- bandsins Khöfn 18. desember. Kaupverð SuCur-Jótlands. Politiken birtir þá símfregn frá París, að Gliickstadt etatsráð hafi í gær, fyrir 'hönd danska ríkisins, undirskrifað samninginn við handa menn um fjárgreiðslur Dana fyrir vægasti fjármálasamningur, sem Danmörk hefir nokkru sinni gert, og eiga Danir, samkvæmt honum,

x

Ísafold

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ísafold
https://timarit.is/publication/315

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.