Ísafold - 11.02.1926, Blaðsíða 3

Ísafold - 11.02.1926, Blaðsíða 3
\ ÍSAFOLD ■gerður við Landsbankann um ikaup á Jarðræktarbrjefum, svo sem lögin áskilja, en þeim kaup- um hefir verið skotið á frest til J>essa, eftir ósk stjórnar Ræktun- arsjóðsins, af því að sjóðurinn hefir ekki þarfnast þeirra. Jarð- JÓNASAR-GRENIÐ. Hann siglir beggja skauta byr, fær lífsuppeldi hjá bændum, jafn Steinolían. greinilega, hvernig á verðlækkun- ------- inni stendur, sem ekkert bólaði Sjer til hugarhæginda og mjer framt því, sem hann með fylgi Nú er steinolíufatið 18 — 20 á, fyrri en sýnilegt var, að dag- til ánægju, sendir Jónas frá sínu við Bolsa, neytir krafta kr. ódýrara en það var fyrir ári ar einokunarinnar væru brátt Hriflu mjer kveðju sína í síð- sinna til þess að spilla fyrir síðan, en innkaupsverð steinolí- taldir. i;nnar í Ameríku hærra nú en þá. Nemur verðhækkunin vestra 1 asta tbl. Tírnans. framtíðarvelgengni bændanna. Hann vekur máls á því, að jeg Fram að þessu hefir Jónas ræktarbrjefin hafa selst affalla- hafi ekki svarað grein lians í ó. peitað því, að liann hefði mök dollar á fat. laust. tbl. þ. á., þar sem hann hrúg- við Bolsa, og að hann fylgdi: Fvrir ári síðan var hjer einka- Jeg vil svo enda mál mitt með aði saman bjánalegum brigslyrð- þeim að málum — og hann hefir; sala á steinolíu — illræmd einok- Geti eða vilji forstjórinn ekki gefa fullnægjandi skýringu á þessu máli, þá verða þeir, sem „hlutdrægnislaust“ líta á málið, að líta svo á, að hann með þögn- þeirri einlægu ósk, að Alþ. láti \im í tvo dálka. vitanlega neitað því líka, að hann un. Margoft var á það bent, að inni samþykki, að steinolíueinok- ekki hið umliðna góðæri á neinn Hann endurtekur sömu þvæl- notaði aðstöðu sína sem skóla-. verðið væri óhæfilega hátt hjer. j uninni, eins og hún var hjer á hátt glepja sjer sýn í fjármálum, una. Honum er ánægja að endur- stjóri í þágu þessarar hreyfingar. | En fylgismenn einokunarinnar landi, sje ekki bót mælandi. eða leiöa sig burt frá þeirri braut tekningunni, eins mikil ánægja, En þegar það vitnast, að hann svöruðu því til, að einokunin gætni og varúðar, sem það hefir og væri sannleiksgildi hvers orðs gefur nemendum sínum frí, í þeim væri til þess að halda verðinu fylgt þessi tvö síðustu ár., ákveðna tilgangi, að t þeir geti sem lægstu. Markaðsverð steinolíunnar hef ir hækkað. Hjer lækkar útsölu- verð samtímis um 18—20 krón- ur á fat. Tíminn og Alþýðubl. hafa ekki hreyft þessu máli upp á síðkast- prófað og staðfest. Þegar Jónas spinnur upp lagt fram aðstoð sína við kosn- óhróður úr nægtabúri ímyndunar ingu Bolsans Ólafs Friðrikssonar, sinnar, þá veit hann ekki betur þá getur hann ekki varist lengur. eftir vikuna, en heilaspuninn sje Tvöfeldnin er ber. Bændur heilagur sannleikur!!! dæma. Þegar það og vitnast, að í síðasta tbl. Tímans, farast nemendur Samvinnuskólans hafa honum þannig orð, að mjer sje alt frá því skólinn var stofnað-' ið, nema hvað Jónas hefir af sjerlega hugíeikið að ráðast á lít- ur, tekið óbrigðulan þátt í kosn-1 gömlnm vana minst á það sem ilmagna. Viku áður gerði hann ingum hjer í bæ, verið fulltrúar1 hverja aðra óhæfu, að leggja það áð umtalsefni, að jeg hefði Bolsa, ár eftir ár, o. s. frv., þá ’ niður einkasölu Landsverslunar á lagt sjerstaka ástundun á það að er vörnin orðin erfið fyrir lítil- steinolíu. ráðast á sig. | magnann, Jónas. Hann kveður enn við þann ------ f þéssu eina tilfelli má þáð til En í þessum síðustu varnartil-1 tón, þótt reynslan sje búin að Fyrir stuttu barst hingað fregn sanns vegar færa, að jeg hafi raunum hans, er sama aðferðin ’ sýna, að steinolían er 25—30% Sigurhjörtur Jóhannesson bóndi á Urðum í Svarfaðardal. Kenslan í Samvinnuskólanum eftir hádegi föstudaginn 22. janúar. Út af stóryrðarausi Hriflu- manns um það, að rangt heíði verið frá því skýrt hjer í blaðinu, að hann hefði gefið nemendum sínum frí, á hádegi.* daginn fyrir bæjarstjórnarkosninguna, sltal frá sögn blaðsins hjermeð leiðrjett samkv. fengnum nánari npplýs- ingum. Frá hádegi- þann dag, (föstu- nm lát hans. Hafði' hann íegið blakað hendi við lítilmagna — notúð og hingað til á bænum þehn; odýrari nú, en hún var, meðan þungt haldinn í lungnabólgu, og þar sem Jónas frá Hriflu á í — að skríða á bak við annara j einkasalan var við lýði. varð ’hún banameinið. Hann Ijest hlut. Því, þó hann sje þingmaður, nöfn. . | Magnús Kristjánsson lands- 30 f. m. * skólastjóri og honum hafi verið í þetta sinn hygst hann að geta verslunarforstjóri hefir fundið Sigurhjörtur var fæddur 6. fe- tylt til mannvirðinga, þá er það skriðið á bak við nafn og minn-j sig knúðan til þess, að reyna að bfúar 1855 að Grýtu í Höfða- nú alþjóð ljóst, að hann er lítil- ingu föður míns heitins. Vörn; skýra verðlækkunina. Hann hef- hverfi í Þingeyjarsýslu. Stóð ætt magni í því, er að liugprýði og hans — ef vörn skyldi kalla, er ir ehmig fundið ástæðu til þess hans 'tveim rótum jöfnum í ping- siðferði lýtur. j á þessa leið: ; að „krydda“ „skýringar* sínar eyjarsýslu og Svarfaðardal. Sex Jónas læst. hælast um það,! 1 þau 33 ár, sém fnðir minn,|með þeim • einkcnnilegu fullyrð- ára garnall fluttist hann að Urð- að greininni til mín í næstsíð- Stefan Stefansson, var við kenslu ingum, að Morgunblaðinu muni um í þeirri sveit og dvaldi þar asta tbl. Tímans sje ekki svarað. á ’Möðruvallaskðía og á Gagn- nu vera meimlla við verðlækkun síðan t.il æfiloka. Mxtn hann 'þó vita vel, að þetta fræðaskólanum á Akurevri, og olíunnar. — Fram til 18 ára aldurs var er á annan veg. En Hriflu-Jónas þau 13 ár, sem liann hafði skóla-; Sannarlega er _ þetta. merkHeg1 hagfræðiskensla, að öðru leyti en Jiann ráðsmaður fyrir búi móður verður að sætta sig við það, að stjórn á hendi, voru sex menn1 tilgáta, þegar þess er gætt, að j því, sem hjer er sagt. fjell ger- sinnár á Urðum, en tók síðan við með hann sje farið, no'kkuð á í skólum þessum, er Jónas til- Mbl. hefir sífelt haldið því fram, samlega niður. dag), var frí, með þeim, undan- tekningum sem hjer segir; f eldri deild var 'kend hagfræði frá kl. 1—2, Hjeðinn kendi, og var kenslan aðallega fólgin í því, að biðja lærisveinana að vera starfsmenn A-listans, við bæjar- stjórnarkosninguna daginn eftir. I yngri deild var þýdd hagfræði frá kl. 1—2, og bókfærsla kerd frá kl. 2—3. Vjelritunarkensla '-X búinu, og rak það með dugnaði annan veg, en menn, sem standa greinir, sem snúist hafa til fylg- að steinolía einkasölunnar væri og forsjálni fram á síðustu ár, innan vjebanda hins almenna vel- j is við jafnaðarmenn og Bolsa.. seld óhæfilega dýru verði. eða þangað til tengdasonur hans, sæmis. j Vegna þess, hvernig stjórn-; Flestnm, néma M. Kr. mnn Ármann Sigurðsson, tók við því. Eins og kunnugt er, eru það málaskoðanir þessara 6 manna j finnast það fengnr, að reynslan Sigurhjörtur var tvíkyæntur, fáir Reykvíkingar, sem lesa Tím- eru> telur nú Jónas frá Hriflu, að sanni máí sitt. ^g.A.oru háðar konur hans Þing- ann í samanburði við allar þær >ví er hann sjálfur segir, að M.Kr. hiður menn að „líta hlut- -eysknr 'að ætt. Hin fyrri Iijet þúsnndir sem lesa. Morgunblaðið,faðir ,minn hafi verið jafnsekur j drægnislaust á málið“. Er eugin Soffía, liin nrtésta ágætis og-mynd- da"le",a j sjer í því, að hafa misnotað stöðu j ástæða til annars en verða við j sína sem skólastjóri. j ósk forstjórans í því efni, og Þessi samanburður hjá Jónasi mælast til þess, að forstjórinn ; sjálfur geri slíkt hið sama. f frönsku tíma komu 3 menn.— þrír af öllúm nemendum. líklega mest vegna þess, að þeir urðu of seiut fj'-rir að komast á póli- tíska fuudinn í Nýja Bíó. arkona. Attu þatt 5 dætur, sem allar ei’u a lífi. Síðari kona Sig- urhjartar hjet Friðrika, og var Þegar menn lásu umgetna grein j Jónasar til mín, var það alment! víðkvæði, að heimskulegri; en þó j>aJf eBS'rar skýrin«ar við’ móðursystir Sigurðar Sigurðsson- jafnframt .svívirðilegri aur hefðij 1 >etta sinn skal ** hafa sv0 j Hann var fyrir noltkru heðinn Heilsuí’ ar sf r j ettir. ar búnaðarmálastjóra, mikilhæf kona að mörgu levti og hin besta húsfreyja. Átti hún son fyrir hjonabandið og tók Sigurhjörtur hann sjer fyrir kjörson. Tvö börn eignuðust þau, Soffíu og Sig- fús, og les Sigfús guðfræði hjer við háskólann. Sigurhjörtur var du'lur maður í skapi, fáorður og fáskiftinn, en: .. -sjaldan sjest í Tímanum, og er þá langt jafuað. mikið við Hriflumann, að henda: að gera grein fyrir, hvernig Earnakvefsóttin. Þessi„ fremur alvarlega kvef- sótt, sem hefir lagst þungt a honum á, að þegar hinn yngsti i Verðlækkuninni stæði,- sem orðið ungborn í Reykjavík að undan- um . . ! hinna 5 gagnfræðinga útskrifað- j hefir á olíunni síðastliðið ár. . a.Jnn, scm ^eti var um örem -jjr skólanum, þá vár engin Svarar hann með því, að skýra jafnaðarmanna — hvað þá Bolsa-jfrá, að útsöluverð olíunnar hafi hreyfing til hjer á landi. I lækkað jafnt og þjett, síðan á- Fyrir skömmu skreið Jónas á; kveðið var að einkasalan yrði j bak við lærisveina sína, er við; lögð niður um nýar. Hann kemst þessa hjer í blaðinu, var hún til: . sýnis í frjetta-glugga hlaðsins. — Sýningargluggar vorir vekjaf dag- lega athygli manna, svo hundrnð- ef ekki þúsundum skiftir. Bnginn, — ekki einn einasti af ! lionum var blakað. Um síðustu í svo að orði; ; helgi leitast hanu við að skríða öllum þeim sæg, sem greinina las I , , . .* . . , a bak við mmnmgu roður mins. í glugganum, mun hata saknað j , ,, Þegar Jonas gekk í Moðru- frekara svars. , ,„ T, . TT- ,, vallaskola, var Jon A. Hjaltalín fastur fyi’ir eins og bjarg og fryggur vinur vina sinna. Urðir ern kifkjustaður Óg liggja í þjöð- braut þeirra, er fara fjölfarna heiði, Heljardalsheiði, milli Skaga /. fjarðar og Eyjafjarðar. Gest-/ kvæmt var því oft á Urðum, eri gestrisnin var að sama skapí. Þar var öllum telcið með alúð hýíis fáorða en handfasta húshón/l». Og þar áttu jafnan hlut að ar góðu húsfreyjur, er þar ráeðu Hriflu 1 5’ tbh Tiraans’ mier j ríkjum / ákaflega kœrkomið. Slíka grein Sigurhjörtur var maður í /æ-ra setl1r eu‘rinu á pappír’ nema ráða‘ „Lrokkunin á innkaupsverði og förnu, er nú stórum að rjena. Hennar hefir orðið vart nýlega í nokkrum öðrum hjeruðum, sunn- an og vestau lands, en hvergi að neinum mun. Barnaveiki í Reykjavík. Fyrir nokkru gat jeg um fá- farmgjöldum, ásamt hækkandi j ein tilfeili af barnaveiki í Rvíí. göngi íslenslcu krónunnar hefir: Veikin var væg, svo væg, að hjer- numið samtals á árinu um kr.5 aðslæknir hefir talið víst, að huu / '\ónas einn situr nppi í Sam-! þar skólastjóri. Eftir þvíj’sem áj 12,50, á tunnu, auk þess hefir j mnni leynast í bænum án þess þandshúsi og nagar sig í handar-1 undan er geníri8> 4 Jónas nú ekki j ríkissjóðsgjaldið verið kr. 4,00 af læknar viti af. pað er vafalaust ' rjett. Niina um helgina fundu læknar einn sjúkling aftur með ótvíræða harnaveiki. bökin ut af þvi, h\ e alit hans hja annað eftir, en að kenna þeimúunnu, sem að nokkru leyti fell- almenuingi er orðið Ijelegt, hve; 14tna sæmdar- og merkismanni sva,r mitt við ásökunum hans nm allan þann ódrengskap hreif vel — sVarið sem sást í verki f4lgkn sem Jónas hefir sjálfur — hin djúpa hreina fyrirlitning.1 framið> siðan Hjaltalín slepti af ITið æpandi níð Jónasar frá hontlm hendinni. lagi, en samanrekinn, og káafta- maður mikill, fríður sýnumí ljós yfirlitum, og bauð af sjerjhinn hesta þokka. Með hoúum erf geng- inn til moldar einn #af meJrkustu og bestu bændum SvarfaðJrdals. snauður lítilmagui. í urð undirferli og hlekkinga hefir Jónas gert sjer pólitískt j verk forstjórans, nr niður á þessu ári“. Ef M. Kr. og aðrir vilja „líta hlufdrægnislaust“ á þetta mál, þá sjá þeir, að þetta er'ekkert svar. Verðlæ>kunin, er stafar af gengishækkun ísl krónnnnar, er á 6. lcrónu. En það ætti ekki að vera of- að gera grein Taugaveikin á Eyrarbakka. Þar stendur alt við sama. — Veikin er stöðvnð, enginn vcikst úú í fullan mánuð. Gat þess síð- ast að sjúklingarnir, þeir sjo, sem á lífi eru, væru í afturbata En greinin í síðasta tbl. Tím- j greni, Þó hann um stuud getij fyrir því, hveruig á því stendúr,!eR flestir nr allri^bættu. Nú virð- ans er mjer þó mun hentugri. fundið nýjar og nýjar titgöngu-;að innkaupsverð Landsverslunar- ist nFe5 sem ^eir mnni allil 111 Mergurinn málsins er sá, að dyr, mun hann von bráðar svæld- innar hefir lækkað að svo miklum hættnnnl’ Jónas frá Hriflu hefir uunið sjer ur inni. til óhelgi' í bændaflokknum og bæudafjelagsskapnum m. a. vegua þess, að hann vinnur að því leynt og ljóst., að efla gengi Jafn- aSarmanna og Bolsa í landi bjer. Valtýr Stefánsson. mun sem hjer hefir átt sjer stað á sama tíma og alment markaðs- verð olíunnar liefir hækkað. — Almenningur á þá isann- girniskröfu á hendur Lands- verslun, að skvrt verði frá þvi Veikin í Vík. Jeg hefi minst á það áður, að taksótt (lungnabólga) hefir ekki farið víða yfir í vetur, eu verit? óvenju mannskæð, sumstaðar þar sem hana hefir borið að garði.

x

Ísafold

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ísafold
https://timarit.is/publication/315

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.