Ísafold - 26.10.1926, Blaðsíða 2

2
ÍSAFOLD
t
kveðinn, við fráfall hans svo svip- VATNAJÖKULSFÖR.
le<rt og óvænt.
Egill
Jacobsen,
kaupmaður.
ivestur úr hrauninu. Tjölduðu þeir osti.
-* rn »n i • 1 •. .w , ' ,
1
Öskulag' þetta
14
var um
Trölladyngjuskörðum um nótt-'þuml. á þykt. inst við gaflinn, en
En það eru miklu flein, sem nú J>rír vaskir piltar Úr Horna-'ina- Kvöldið eftir komust þeir að þynkaði er frá dró og uáði um
sitja eftir með sáran söknuð, því
að Egill Jacobsen var mjög vin"|
sæll maður. Hann var að vísu full*!
!
tíða maður þegar hann fluttist hing
firði fara gangandi yfir
jökla og óbygðir.
Svartárkoti og fengu ])ar góðar 2Vá alin inn í kjallarann. Undir
viðtökur lijá Snæbirni bónda Þórð- * þessu öskulagi var gólfskán, svört
arsyni. Fengu þeir fjelagar þar og afskaplega liörð. Hún var eigi
piltar úr he^ta og riðu norður Bárðardal mjiig þykk, en tindir henni tók
I sumar fóru þrír
uið, og ekki \ar mjer kunnugt um Hornafirði gangandi norður yfir Ljosavatni. Þaðan gátu þerr við sandur, leðjublandinn og mjög
það, hvort. hann hafði gerst .3" Vatnajökul og komust alía leið fyrst komið boðum heimleiðis með óKkur skáninni.
j ienskur þegn, en hitt er víst, að tii Akureyrar, og síðan heim aft" síma um að þeir væru komiur í öskulaginu fanst ýmislegt smá
hann unni Islandi af heilum hug ur Sq1UU ieig. Þeir liei'ta Sigur- keilu og höldnu norður. j vegis, svo seiu koparnagli (er
og hafði mörgum íslendingum bergur Árnason á Svínafelli i1 Krá Ljosavatni lijeldu þeir yf:r ætla má að sje úr reiðtýgjum),
meiri metnað fyrir landið og á- Homafirði, Únnar Benediktsson 4 1 Kvjafjörð og komu kl. 31/ú að járnbrot eitt (líklega úr vopni)
huga á sjálfstæði þess. Framkoma EjnJiolti í Mýrahreppi og Helgi G. Saurbæ til sjera Gunnars Bene- og talsvert af brunnu timbri, en
. hans öll var svo frjálsmannleg, Hoffell, á Hoffelli, sem er næsti diktssonar, sem er bróðir Unnars það var svo stökt, að það fór alt
glaðleg og einlæg, að flestum sem bær við Svínafell, hinum megin og frændi Sigurbergs. Roið prest- í mola er komið var við það. Of-
j l'onum kyntust varð hlýtt til hans, yið Austurfljótin. | nr tueð þeim daginn eftir út, an á öskulaginu fanst brot úr rúm
en áhugi hans og atorka aflaði Þeir fjelagar lögðu á stað hinn Akureyri, en þar töfðu þeir aðeins fjöl með rúnum á. Skaint, undir
honum með rjettu álits og virð jg. júlí, síðari hluta dags, í góðu tvær stundir. grassverði fundust rústir af smiðju,
ingar, og þótti hann heldur en veðri Komust þeir inn að jökli Segir nú ekki af ferðum þeirra sem menn vita um að var þarna.
ekki liðtækur, þar sem hann beitti ura kvöldið. Farangur þeirra var: ^'.íf>higa fyr en þeir lögðu aí' stað Fundust þar nokkur já.rnbrot og
i sier- tjald, svefnpokar úr boldangi og 5 l'ra Svartárkoti aftur, með nesti fleira. Þar var líka annað öskir
j Egill Jacobsen ^ar hinn mesti gæruskinn, skíði og stangir, skíða- °g nýja skó. Fylgdi Snæbjörn lag, en gjörólíkt hinu neðra. —
áhugamaður um allar íþróttir, og si^gþ vikunesti, primusvjel, stein" Þeim a 5 hestum upp í Dyngjufjöll Nokkuð kom upp af grjóti úr
þó einkum knattspymu. Mun hann 0ija; suðuáhöld o. fl. Mun allur °g er þangað 10 stunda reið frá neðra öskulaginu. Yar það kol-
Svo óvæntog snögglega bar frá- eiga me^tan i,attann 1 Þvr að vekja farangurinn hafa verið fullkominn Svartárkot-i. Fóru þeir fjelagar svart á lit, en lá óreglulega og
f 11 Egils Jacobsens að, að þeg- Þann mikla. áhuga, sem hjer er á hestburður, en eigi vógu þeir hann. svo vcstan við Öskju og hefði hvergi mótaði f'yrir lileðslu nje
stjeft. Grjót það sem þarna er, er
_______________________^_____ . aðflutt, því að enginn steinn er
beiðni ritstjóra „ísafold- gaf verSlannagriPL sem kePt var vel þá nótt, , E.n l)eir töfðust hálfan dag vcgna til í nágrenninu.
veitir mjer erfitt að hugsa um’. tH Þess °ð glæða kappið og Morguninn eftir var komin veikinda og síðan aftur liálfan Eins og áður er getið, var þarna
mjer, að fregn sú sje í raun og %ekía mcnn td ])ess að leggja fram dimra þ0ha 0g talsverð rigning. <lag vegna ]>oku og rigningar á ekki við maður, sem vísindalega
vcru 'sönn, að hann sje ekki leng- krafta sína. Hann stóð fynr mót- Lögðu þeir samt á stað vongóðir framjöklinum, þcgar skamt var þekkingu hefði á að rannsaka
tökum ei lendia. knattspyi nuf’jc 0„ treystu kompás og korti, sem cnn til bygðar. \ oru þeir þá að fornminjar þessar. Presturinn baö
auga á því,
einhverjir
ur í tölu lifenda á þessari jörð.
I*að er ekkí lengra en síðan
morgun, að hann gekk hraustu
jorð. — ....... ’ og treysxu Kompas og Korti, sem ' 111 »uiu p.i uu xui nmuijar pcssai. i re>
í gær- laRa er kingað komu, var heiðurs- þeir höfðu meðferðis, enda brást keita mátti á rjettri leið, en þorðu verkamenn að bafa a
austur f^elagl 1 -Knattspymufjel. Rvdt- hvorugt þeim á leiðinni. Tóku cigi að halda áfram vegna þess hvort eigi le.vndist
og heilbrigður um meðal okkar, .
ur
og
\íkmg“ og æfifjelagi þeir stefnu k Kverkfjöll vestast livað skriðjökultangarnir
íþróttasambands Islands- — Mega og gengu svo í niðaþoku allan kættulegir yfirferðar.
íþróttamenn mikið sakna slíks daginn> upraa hvag
eru munir í uppgreftripum, en' liann
mátti eigi vera að })ví að standa
maður á að sjá. Slys það, sem bjó ‘iJ““daginn, nema hvað einu sinni Heirn komu þeir síðari hluta sjálfur yfir verkinu. Er það og
honum svo snögglega aldurtila var ahn"amanns- rofaði til allra snöggvast svo miðvikudags og höfðu þá verið eigi von, því að hann hafði sínum
ckki að ytra útliti meira en gerist Egl11 *lacobsen var binn gjör\u ag þcir g^u gnjófell. Leiðin var rjettan hálfan mánuð í ferðalag- embættisskyldum að gegna. En
næstum daglega. En það reyndist Je"astl ma<inr aí5 vallarsýn, snar afarerfjg; þvj ag þleytusnjór lá á inn- Er Það rösklega af s.jer vik- það sem fanst, varðveitti hanu,
meira en í upphafi virtist, og gerð 1 hre' tlní?nm_ 0« hraustlegur. pó jöklirmm. og klestist hann við lið ern slíkar svaðilfarir eigi og se.ndir það hingað suður til
Þjóðminjasafnsins ásamt skýrslu
ist brátt banvænt. Síðdegis í gær að hann Væri fla væi’ og s ,emt skíðin, svo að þeir gátu ekki not- beiglum hentar.
var gerð tilraun til þess af lækni inn.1 nmgengni %ar ann emnig að þau. Urðu þeir svo að kafa
að bjarga lífi hans, en. alt kom alvornmaður °g lmgsandl> og ltel snjóinn í ökla og mjóalegg allan
fyrir ekki. Fáum stundum síðar ekki, verslunarannn' °g kaupsyslu daginn. en sleðinn var þyngsia
yar hann farinn hjeðan. Má s(*?ja hamla sJer fra ÞV1 a< eggja æki. l>enna dag gengu þeir þó
að þar hafi sannast orð skáldsins, rækt Vlð mnn mnra mann> Þ° að Um 30 kílómetra. Til þess að mæla
að „
kleif eru svell á feigðarskörY Htið flíkaði hann slíku. út 4 við; veginn liöfðu þeir hjól af reið-
Alt verður nóg til aldurtda þeg- Br ástyHmm llans og vmnm mlkd hjóli og settu hraðamæli í sam-
ar stundin er kornin- harmbot ai hugsa uni þa , a band yið það Hjóiið festu þeir
Knud Egill Jacobsen hjet hann hann nPPsken nn af þeirri íðju við slegarm og gætti einn þeirra
fullu nafni, og var fæddur í Kaup- smni> ur ÞV1 þeir fa e i eng- altaf ag mælinum, en tveir drógu
mannahöfn 4. okt. 1880. — Faðir Ur að njoía ians 1jerna megm ækið. Skiftu þeir íneð sjer verk-
grafar.
lians var P. W. Jacöbsen timbur-
kaupmaður, sem dáinn er fyrir
nokkrum árum. Systir lmns ein
var gift Bryde kaupmanni yngra
og önnur systir hans var gift Ól-
afi Ólafsson kaupmanni og kon-
súl, eiganda Duus-verslunar, föð-
ur Ingvars Ólafsson, núverandi
eiganda verslunarinnar.
Sjálfur kom Egill Jacobsen
hingað til landsins árið 1902, 22
um íundinn.
FORNLEIFAR
Á BERGÞÓRSHVOLI.
(
SAMTAL
VIÐ MATTH ÞÓRDARSON.
TJt af þessu máli hefir blaðið
haft tal af fornminjaverði. Hann
sagðist liafa fengið skeyti frá
prestinum á Bergþórshvoli. þegar
byrjað var ’að grafa, fyrir kjallara
Langt cr nú síðan að Sigurður hússins, en hann kvaðst. hafa álit-
Vigfússon ljet grafa í hólinn hjá ið óþarft að fara þangað austnr;
Nýr fundur, en engin
rannsókn.
21. okt. 1926.
Magnús Jónsson.

Stauning-stiðrnin.
um við hverja 200 metra. Þeir bænum á Bergþórshvoli og færði óvíst hefði verið hvort nokkrar
sáu sem snöggvast til Kverkfjalla sannanir fyrir því, að frásögnin fornleifar fyndist, þarna og eigi
þennan dag og sýndust ])au svo nm Xjálsbrennu værj sannsögu- hefðj sjer þótt gerlegt að eyða
nærri, að þeir bjuggust við að.legur atburður. En rannsókn hans þar löngum tíma meðan vevið var
1 koma. þangað um kvöldið. En náði skanit, aðallega vegna. þess, að grafa fyrir kjallaranum. Hann
það var eitthvað öðru nær, því að bærinn á Bergþórshvoli mun kvaðst því hafa símað presti aft-
að eigi náðu þeir þangað fyr en stnnda sem næst því í sama stað ur og beðið hann að láta sig vita,
LAGAFRUMVORP STAUNINGS
er miða að því, að koma í veg
fyrir atvinnuleysið og ráða bót á
'"L r .Ikreppu þeirri, sem nú er í Dan-
ara að aldn. Starfaði hann fyrsti ,11 1 , ..
_ , , . , . morku, hata vakið mikla mot-
við Brydcverslun hjer í bænum] ..............
að kvöldi annars dags. Þá tjöld-
uðu þeir á jökulbungunni suðvest-
og bær N.jáls stóð. Til þess að ít* ef eitthvað markvert fyndíst, en
arleg rannsókn gæti farið 'fram, kvaðst ekkert skeyti hafa fengið
ur af fjöllunum. Upp á þá bungu hefði því þurft að rífa bæimi. En um það og eigi hafa gren.sl-
er um 4 kílómetra vegur og all-
brattur. Voru þar gjár á báðar
hendur, en þcir gátu ýmist kræk
eitt var ölluin ljóst, að ákaflega ast meira eftir þessu fyr. en prest-
var mikils um það vert að ná- ur hefðí skýrt sjer frá fundinum.
kvæm og vísindaleg rannsókn færi En cigi kvaðst hánn hafa fengið
og varð siðan deildarstjóri í versl- lnm lr’11 11 iað 1-1 n' að.})að fyrir þær, cða komist yfir þær á fram á þessum stað og að ekkert frá honum skýrslu um hann enn
un Th. Thorsteinsson, en árið 1906 hafi 1 for .1lleð S,ler m‘1.íim ! brúm. Bundu þeir sig þá samanjmeiri háttar jarðrask mætti fara þá.
setti hann á fót vefnaðarvöruversl-1 króna úfgjöhl f\ih líkissjóð, cf með tvöfaldri 5 punda línu og þarna fram, fyr en sú rannsókn — Hefir ekkert verið liugsað
höfðu nokkurt bil á milli sín. væri um garð gengin- , nm það að grafa upp allar rústir
Þessa nótt er þeir tjölduðu hjá Nú í sumar hefir verið reist Bergþórshvols ?
im, snjóaði svo, að stórhýsi á jörðunni, 18 x 12 álnir. — Nei, það hefir aldrei komið
un þá, sem hann rak upp frá því.
Koin dugnaður hans og atorka
frarn í því, að verslnn hans jókst
hröðum skrcfum og varð brátt ein
af sfærstu verslumím bæjarins,
ineð útbúmn í ýmsum kaupstöðum
frumvörp þessi verða að lögum.
Hafa allir flokkar þingsins,
liægri, vinstri og „radikalir“ tjáð Kverkfjöllu
sig andvíga Stauning ? þessu máli.
Vikuna sem leið, fjölgaði at-
vinnulausum mönnum í Danmörku
um 3 þúsund. Er viðbúið að jafn-
ð stórhýsi á jörðunni, 18 x 12 álnir,
varla mátti greina slóðir þeirra með djúpum kjallara. — Er það ríi orða, enda yrði það afardýrt,
frá því um kvöldið. Lögðu þeir reist austan við gamla bæinn og því að svæðið er stórt.
þar upp í drífuveðri, en það birti mjög skamt ' frá honum. Byrjað — Var ekki ástæða ti’ þess, að
og einu útbúi hjer í bænum. Reisti
”, „ . ’ . .... aðannenn. noti sjer þetta í deil-
obsen fynr faum arum hus f
laeoosen fyrir
fyrir verslun sína í Austurstræti,
svo að þar er mx eiu af myndai '
unm, til þess að sýna fram á,
hve lögin s.jeu nauðsynleg. Er
cr þeir komu nokkuð niður í var á því 25. maí að grafa fyrir cinhver maður með vísindalega
brekkuna hinum megiu bungunn- kjallaranum, og tilkynti þá prcst- þekkingu licfði verið við í sumar
ar. Bregða þeir því við, hvað út- urinn á Bergþórshvoli, sjera. Jón þegar grafið var fyrir xjallara
_______ j___ „ .................... . j . sýni hafi verið dásamleg. Blasti Skagan, þjóðminjaverði það sínr hússins?
lefustu sölubúðum hjer á landi tdlið liklcgt dð hlatt ltki að ^vi’ þar við þeim Kistufell, Skjald-.leiðis, svo að hann gæt-i litið eft-! — Jeg
ái- að .st?6rnm leysi UPP Þmgið> og breiður, Dyngjufjöll, Dyngjuvatu,1 ir því h
efni til nýrra kosninga.
Jacobsen kvæntist nokkrum
um eftir að hann kom hingað, Sig-
ríði Zoega, en ekki báru þau gaifu _ ...
jiu u.því sagt, að andstæðingar stjorn
td þess að bua saman og shtu þvi i1 ” ’ ,
■ , ., . - ’ arinnar gcfi það í skyn, að Staun-
samvistum- Eru tvær dætur at þvi P 1 J ’
ing liafi borið þessi frumvörp
! fram, í þeim tilgangi að komast
1 í minnihluta og fá tækifæri til
niður völd.
veit ekki, þetta sem
vort nokkrar fornminjar fundist hpfir er lítið og prestnr
Herðubreið, Jökulsá
T nýrri sendiherrafr.jett, er frá Fóru þeir fypir upptök jökulsár
öræfin. fyndist þar. En svo fór að forn'.var þarna við og leit eftir.
minjavörður kom þar aldrei.
Yar askan rannsökuð ná-
Þegar komið var um 3 álnir kvæmlega ?
niður í jörð í vesturenda kjallar-
hjónabandi lifandi erlendis. Síðai
kvæntist hann (árið 1916), Soffíu
Hclgadóttur og lifir hún mann
sinn ásamt tvcim sonum þeirra. i Þess dð lcgg,'d
Er mikill og sár harmur að þeir.i —------*
og höfðu þá gengið 80 kílómetra
veg yfir jökul og tjölduðu miðja
vegu milli jökulsins og Dyngju- ans, komu menn niður á öskulag.
vatns. Næsta dag hjcldu þeir nú Yar þaö afarhart og askan rnjög ishorn af öskunni?
Það veit jcg ekki.
— Hafa verið hirt nokkur sýn-
• til Dyngjuvatns, fyrir austan einkennileg. Svo var og um ösku
Dyngjnfjöll og norður fyrir Öskju- þá er Sigurður fann og sannaðist
op. Þaðan niður í Öskju og 'suð-*að blönduð var leifum af skyri og talsverða þýðingu um það hvern-
—- Það veit .jeg
— Mundi það
ekki heldur.
eigi hafa haft