Ísafold - 20.06.1927, Blaðsíða 4

l& A b e xm
í. og alment íþróttamót. Til þess sje fyrir því greitt, að framleiðslu- einn ráðherrann, Turof að nafni,
að liljota afreksmerki, verður kostnaður verði sem minstur. myrtur í Moskva, og komst morð-
keppandi að leika sex íþróttir svo.j Yfirleitt er best að viðskiftin inginn undan. En Bolsar eru líkir
að betur sje en 1 meðallagi. Er öil verði eins frjáls og frekast er sjálfum sjer. Þrátt fyrir yfiriýs-
ellum íþróttum, sem keppa má í, unt. Og gæta verður þess, að jafn ingu um að þeir grípi til hryðju-
skipað 1 sex flokka og skal leika vægi haldist milli landbúnaðar og verka, senda þeir nú út aðra yf-
ema íþrott 1 hverjum flokki. Af- iðnaðar, þannig að iðnaður íþyngi irlýsingu um það, að engin hæfa
reksmerkið er úr gulli, silfri og ekki landbúnaði, og að landbúnað- sje í því, að þeir hafi framið nein
rnr og er viðurkenning um frækni j urinn leggi ekki þröskuldi í veg hryðjuverk. Ónei, þeir kalla það
í íþróttum, Sá, sein á einu árijfyrir iðnaðinn. ‘SVo sem ekki
leysii' eína þraut í hverjum floldci,!
t.
kalla
hryðjuverk, þótt
þeir drepi varnarlausa bandingja
hópum saman! — Bolsar halcla því
hiklaust fram, að pólska stjórnin
hafi verið í vitorði með morðingja
i „ * * . Vojkof sendiherra, og kröfðust
hann gullmerkið. Sje maður 32 raufað þann seið, að rjuka mum þ að fá að taka j)átt { rann_
ára, eða eldri, er hann levsir l,a °S þegar. Fyrra fostudag byrj
hlýtur eirmerkið. Sá, sem lejrsir
eina þraut á ári í hverjum flokki
í 4 ár, _ hlýtur silfurmerkið, en
leysi hann þrautirnar í 8 ár fær
Það
en að
er nú ekki annað sýnna
Bolsar í Rússlandi hafi
þrautirnar, þá fær hann gullmerk- uðu Þeir a grimdarverkum sínum .
ið.^ hvort sem hann liefir fengið ai?tur- Ljetu þeir þá skjóta 20
hin merkin eður ekki. Enginn get-
keisarasinna,
í varðhaldi.
i
sem þeir höfðu haft
Vakti blóðbað þetta
aldri greni.ju mikla um alt land, og
af_ andstygð hjá öðrum þjóðum. —
1 ,Times“ leit þegar svo á, að Bols-
ur kept um afreksmerki, nemn
hann sje fullra 18 ára að
Að þessu sinni keppa 62 nm
reksmerki, en auk þeirra keppir
21 um sjerstök verðlaun. Eru ar væri hræddir um sig, og hefði
keppendur alls 83. Því ?riPið tíl þessara hryðjuverka,
Á Akureyri er háð íþróttamót fil Þess að bræða lýðinn í landinu.
fyrir Evjafjarðar og Þingeyjar- Þýsku blöðin töldu þetta politískt
sýslur. Þar keppir líka flokkur' glapræði og mundi það verða til
frá knattspyrnufjelaginu ,Valur‘
sókn málsins. Pólsku blöðin risu
öndverð gegn því, enda varð ekk-
ert úr því. Dómur er fallinn. —
Morðinginn var daundur í æfilangt
fangelsi, en dómarinn lagði til að
forseti færði hegninguna niður í
15 ár. Ut af þessu urðu Bolsar
óðir og uppvægir og er búist við
að deilan milli þeirra og Pólverja
harðni að miklum mun við þetia.
Heslamannaffjel. Fákup.
Rðrar kappreiðar
fara fram á Skeíðvellinum hjá Elliðaánum, sunnudaginn 3. júlí.
Verðlaun verða hin sömu og á fyrri kappreiðunum(200, 100 og
50 kr. fyrir livort tveggja, stökk og slceið) og fylgir silfurbikar 1.
verðl. Auk þess 50 kr. fyrir nýtt met. Flokksverðlaun 15 kr. hlýtpr
fljotasti stökkhestur í flokkahlaupí, þó eltki þeir, sem aðalverðlaun
hljóta, í folahlaupi verða og þrenn verðlaun veitt (50, 30 og 20 kr.),.
auk 25 kr. fyrir nýtt met.
Gera skal aðvart um hesta, sem keppa eiga, formanni fjelagsins
Daníel Daníelssyni dyraverði í Stjórnarráðinu (sími 306) fyrir lcl.
12 á hádegi 29. júní. Lokaæfing verður á fimtudaginn 30. júní og
hefst á Skeiðvellinum kl. 7 síðd. Þeir hestar einir fá að keppa, er
koma á lokaæfingu og eru innritaðir í flokkaskrá.
Revkjavík 14. júní 1927.
STJÓRNIN.
Reykjavík.
Utlent.
kalla lið sitt alt heim úr vestur-
hjeruðum Þýskalands.
Fyrir friðinn í álfunni er það
hið besta verk, sem Chamberlain
hefir tekið sjer fyrir hendur, að
vinna að því að full tiltrú komist
á milli Frakka og Þjóðverja, hið
Á nýbyrjuðum Genf-fundi, hefir
j þess, að Rússar mistu alla samiið Chamberlain hreyf-t því, að gera
í Þýskalandi. Rjett á eftir voru skuli nú gangskör að því, að
myrtir þrír embættismenn Bolsa, senda setuliðið sem fyrst úr Rín-
og ljetu Bolsar þá drepa fjölda arlöndum að fullu. Þegar eftir
mótstöðumanna sinna í ýmsum liinn fræga fund í Loearno bjuggust erlenda setulið verði “alt kal"lað ur
í hinum vikulegu yfirlitsgrein- borgum í Rússlandi. Komst nú ált menn við því, að hægt mundi fljót- jjýsljalan(ji plð fyrsta.
uin hjer í blaðinu hefir verið í enn meira uppnám í landinu en lega að koma því þannig fyrir.
minst á fund þann, sem haldinn [ verið hafði, og kvað svo ramt að, að Þjóðverjar losnuðu við setu-
var í Genf fyrir nokkru, er nefnd- að útlendingar þóttust ekki óhultir liðið alveg. En Frakkar hafa
ur var fyrsta alþjóðaþing fjár-
málamanna.
Nefnd sú, sem þar fjallaði uin
landbúnaðarmál skilaði ítarlegu
áliti. í nefndaráliti þessu er m. a.
komist þannig að orði:
Leggja verður megináherslu á,
að landbunaðurinn geti bjargast
upp á eigin spýtur, með því að
hann geti fengið not af nýjnm
tækjum og vísindalegum rann-
sóknum á sviði jarðyrkju og bú-
f járræktar. Gera þarf gangskör
að því, að trygging fáist fyrir
afurðagæðum. Kemur það bæði
seljanda og kaupanda að liðí. Þá
er þess að gæta, að með öllu móti
klyfjaband og eltu hann. þessi
maður reið góðum hesti. En er
hann sá för Tyrkja, hafði hann
hestaskifti, setti klyfjamar á reið-
hestinn, en reið hinum. — Drógu
Tyrkir á hann. Þá slepti hann
reiðhestinum og barði fram lata
klárinn þangað til Tyrkir tóku
manninn og bundu. „það hafði hann
af sinni óframsýni og sunnudaga-
klyfjaburði“, segir í Skarðsár-
apnál.
Þriðja manninum, unglingspilti.
náðu Tyrkir í þessari ferð. Fluttu
þeir bandingjana með sjer niður
að Núpi á Berufjarðarströnd og
ætluðu að ræna þar. Meðan þeir
og flýðu frá Moskva hópum sam- maldað í móinn, og hafá þeir það
an. Ljetu Bolsar þá hótun út til síns máls, að setuliðið í Rínar-
ganga, að þeir mundu drepa 25 löndum er þar samkvæmt Versala-
andstæðinga ef myrtur yrði nokk- samningunum, og eiga Þjóðverjar
ur embættismaður þeirra. Segja að því leyti enga kröfu á hendur
svo frönsk blöð seint í vikunni, að þeim fyrverandi andstæðingum
dagana þar á undan hafi Bolsar sínum, að þeir kalli lið sitt alt
látið drepa nær eitt liundrað heim.
manna og á meðal þeipra sje son- En á hinn bóginn er það víst,
ur skáldsins Maxim Gorki, sem að seint grær um heilt með þeim
verið hefir í þjónustu Bolsa. Fær Þjóðverjum og Frökkum, meðan
hann nú launin fyrir það á þennan franskt setulið hefir aðsetur innan
tandsskifting
Uestmanraeyjum
Vestmannaeyjar, FB 18.júní.
Á fundi, sem umboðsmaður
hjelt í gær fór fram skifting
óræktaðs lands, að undanskild-
um Stórhöfða og hrauninu.
Réði umboðsmaður skiftunum.
peir, er áður höfðu tún eða kýr,
hátt, að Bolsar myrða son hans. — þýskra landamæra. Og til lítils erj
Hatur lýðsins á Bolsum magnast að tala um frið og samvinnu milli jsatu lyrlr andl' Slðan var af~
altaf, og þrátt fyrir allár hótan- Frakka og Þjóðverja, ef Frakkar \ Fan8'nurn skift milli þurrabúð-
ir, eru embættismenn þeirra livergi sjá sjer eigi fært að sýna. Þjóð-
óhultir. Fyrir nokkrum dögurn var verjum þá tiltrú, að þeir þori að
armanna eftir hlutkesti,
hektari á mann.
Malittl
BajerskiöE
Pilsner.
Best. - Odýrast,
Inuleut.
Að vestan.
tóku þeir þar 13 naut og 80 ær Hjeldu þeir nú til Fáskrúðsfjarð- j eins úr kaupskipinu. Víða varð
með lömbum. Þá sóttu þeir og ar, og ræntu þar miklu, en fólk þeim og gott til fjár. Er þess get- um
kaupfarið inn á Djúpavog og alt var flúið. Bót sendu þeir út í ið, að frá prestinum á Kolfreyju-
ræntu úr því öllu sem þeir vildu i\jidey. Þar voru fyrir þrír mennjstað, sjera Bjarna Ormssyni liafi
hafa. , og var einn við aldur, Hallur Ara- Jieir rænt til 70 hundraða, á Beru-
Margt er sagt um liermdarverk SOn að nafni. Þegar þeir ætluðujnesi til hundrað hundraða og úr
þeirra eystra. Á Berunesi drápu að binda hann, hnykti hann að. kistum sjera Höskuldar, til n:er
þeir tvær gamlar konur, en á sjer hendinni. Greip þá einn ræn- 30 hundraða í silfri og klæðutu.
Karlsstöðum umrenning, sem lá inginn liníf og skar af honumjÞessar kirkjur ræntu þeir öllum
þar veikur, og fóru hrottalega að. hendina; tvo aðra áverka veittu j dýrgripum: á Kolfreyjustað, Beru-
Á Hamri var húsfreyjan veik og þeir honum og skildu hann svo nesi, Berufirði og Hálsi, en brutu
Stykkishólmi 16. júní. FB.
Tíðarfar ágætt, þurkasamt og
emn hlýviðri. Iljer í Stykkishólmi hef-
ir gengíð þungt kvef, en annars
má heilsufar heita dágott.
Nýlátnir eru Benedikt Magnús-
son frá Tjaldanesi í Saurbæ í Döl-
og Jón Jónsson óðalsbóndi í
Purkey_ á Breiðafirði, hvorttveggja
mætir menn og merkir.
voru í bænum hljóp pilturinn á
gat ekki gengið. Laust þá einn eftir. Lifði hann hálfan mánuð
ræninginn byssuskefti sínu viö eftir það.
vanga hennar„ svo liún hneig : Æt.luðu ræningjar nú inn á
ómegin. Spörkuðu þeir þá í hana Reyðarfjörð, en komust ekki fyrir
og hjehlu að þeir hefði þiengið frá mótvindi. Reyndu þeir þá að fará
henni dauðri. Gamlan rnann hittu á bátum, en það tókst ekki held-
margt innan kirkna, svo sem ölt-
lega ekki farið í liægðnm sínum,
enda segir sagan, að þeir hafi ver-
ið svo fóthvatir, að þeir hafi hlaup.
ið uppi góða hesta.
Sagan segir, að þeir hafi ætlað
sjer að fara lengra vestur með, en.
bríkur. Sáust þess lengiiþví hamlaði Hamarsá. Var hún í
þeir á förnum vegi inn í Breið- ur. Hjeldu þeir þá vestur með
burtu, með hendur bundnar á bak dal og drápu þeir hann; var hann landi. Er talið að þeir hafi her-
aftur. Sáu Tyrkir til ferða hansjum áttrætt. Mörgum af föngun- tekið 110 manns á Austfjörðum,
og eltu hann. En er pilturinn vaiyim misþyrmdu þeir, eftir að þeir en drepið 9.
kominn upp í fjallið „og í þok- höfðu bundið þá, og alt var fólk- Ekki verður nú vitað, hve mik-
una“ misti hann niður um sig ið haft í böndum niðri í skipinu. inn ránsfeng Tyrkir hafa liaft af
buxurnar og varð þá að leggjast Einn pilt deyddu þeir svo, að þeir Austurlandi, en hann hefir verið
ristu þvert yfir ennið, og flettu allmikill. — Er svo að sjá, sem
húðihni niður fyrir augun, og þeir hafi verið nýtnir og látið
skáru síðan af honum huppana. greipar sópa um það sem þeir
10. júlí ætluðu ræningjar að kornust yfir. Þess er t. d. gri.Á,
9. júlí vörðu Tyrkir til rána báð- sigla á brott, en byrleysi var, að þeir hafi rænt kötlum og harð-
um megin Berufjarðar. í kirkj-'og urðu þeir að liggja yst á firð- fiskí á bæjunum Gvöndaríiesi, Vík
unni í Berufirði kveiktu þeir upp inum í 3 daga. 13. julí kom byr 0g Hvammi í Fáskrúðsfirði. Sauð- ^
eld af hökli kirkjunnar og altaris- og sigldu þeir þá austur með fje og nautgripi tóku þeir þar Sem j hjer fylgir, hafa Tyrkir farið all-
brík og steiktu sjer þar tvö lömb Jandi. Þá andaðist fyrsti banding- þeir náðu. Verslunarhúsin í Djúpa|víða yfir. Segir sagan, að þeir hafi
og nokkur hæns. Á Berunesi ræntu' inn, kona frá Gautavík, og var vogi ræntu þeir öllum þeim vör- komist lengst um Iþ^ þingmanna-
þeir kirkjuna og búið. Auk þess líki hennar varpað fyrir borð. — um, er þeim þottu nýtilegastar og leið fra Djúpavogi. Hafa þeir sýni-
niður þar sem hann var kominn.
Þrátt fyrir mikla leit fundu Tyrk-
ir hann ekki og komst piltnrinn
síðan norður í Breiðdal.
uru og
niinjar. 1 visitazíubók prófastsins
í Suður-Múlasýslu stendur svo
1752, eða 125 árum síðar, um bæk-
ur og áhöld í Hálskirkju í Ham-
arsfirði: „Altari gamalt og forn-
fálegt, sem áður var, og ber enn
í dag sýnileg merki Tyrkjans rán-
skapar. Er því ráðlegt þessu alt-
ari sje ekki brjálað, svo þetta
aldarfólk minnist því heldur guðs
hlífðar og varðveizlu ..........
.. Gamall Summariapartur fylgir
lijer, og svö berandi merki þess
tyrkneska viðskilnaðar“. — Hafa
Tyrkir eflaust haft á brott með
sjer ýmsa góða gripi úr kirkjum
þessum öllum.
Eins og sjá má á korti því, er
vexti og ófær.
Þeir voru brattgengir mjög, eins
og betur kom þó fram síðar, og:
víluðu ekki fyrir sjer að fara lang
ar dagleiðir og jafnvel að fara yf-
ir fjallið milli Berufjarðar og
Breiðdals í þoku, öllum vegum og
leiðum ókunnugir.
Því miður var ekki hægt að
nlerkja á kortið alla þá bæi, sem
getur um að þeir hafi rænt, en
vonandi er, að menn geti nokkuð
áttað^sig á því svo að það verði
til skýringar því, sem sagt er um
ferðalög Tyrkja.
í næsta lcafla verður sagt frá
Yestmannaeyjaráninu.