Ísafold - 24.11.1927, Blaðsíða 2

Ísafold - 24.11.1927, Blaðsíða 2
gjöfum, til þess að koma sjálfuni að það er þjóðemistilfiiiuirigiu, 'arsteinana sjer til vegs og valda. Þeir hafa Sem hefir fíejdt íslendingum þang- vorut undán þjóðskiþulagi jþegið í stórum stíl fje hjá dönsk- um sósíalistum til stjórnmálastarfa hjer á landi. Danskir sósíalistar hafa nýverið farið með völdin í Danmörku og miklar líkur eru til þess, að þeir komist brátt til valda aftur. iið, sem þeir eru komnir. En nú virðlSt syrta í lofti. Blika ó])jóðrækninnar hefir gert vart við sig. Vígið er ekki örugt lengur. Þjóðin er í hættu stödd. Stjórnarblaðið finnur ekkert við þetta að atþuga. Er Alþingi sam- dóriia því? Eðá kjósendur /ands- ins? Hvað segja þeir? Ef svo er, að ekkert sje við þetta að athuga, til hvers voru þá okkar hestu menn að eyða allri Alt veltur á því, hvað Alþingi Foringjar Alþýðuflokksins hafa gerir. Lítur Alþingi svo á, að það sinni æfi og miklu fje í þrotlausa talið dönskum „fIokksbræðrum“ sje leyfilegt íslenskum stjórnmála- baráttu fyrir frelsi þjóðarinnar? trú um, að takast mætti að ná mönnum, að þiggja erlent fje, sem Er þjóðin búin að gleyma sinni j fullum yfirráðum á Alþingi íslend- nota á til þess að grafa hyrning- eigin sögu? inga, ef nægilegt fje væri til. AI- þýðuflokkurinn á nú 5 fulltrúa á Alþingi, sem þangað eru komnir m. a. fyrir tilstilli danskra sósía- lista. Þessir 5 fulltrúar hafa líí íslensku stjórnarinnar í hendi sjer. Þeir ráða yfir gerðum stjórnar- innar; hún verður að sitja og standa eins og þeim líkar. Þetta sjest m. a. á því, að stjórnin og stjórnarblaðið hefir reynt að hylma yfir afbrot Alþýðuflokksleiðtog- anna. Enn eiga íslendingar mörg stór- mál óútkljáð við sambandsþjóð sína. Mundi ekki sá róður geta orðið erfiður, þegar hjer er fjöl- mennur stjórnmálaflokkur, sem . _ , . _ , . „ , * „ „..., , vatns til að hita upp Keykjavik gerður er ut ar fjolmennasta Tófnskinn, falleg og vel verkuð, vil jeg kaupa á allra hæsta verð. ÞÓRÐUR PJETURSSON. Símar 1181 og 1258. Reykjavík. Hverahitinn. afl- oy hitagiafi Isiands. Hvers má vænta hjer af jarðborunum? Eftir samtali við Þorkel Þorkelsson, forstjóra Veðurstofunnar. Síðastliðið ár hafa verkfræðing- arnir hjer í Reykjavík haft notkun hverahita á dagskrá sinni. Mönn- um er í fersku minni ritgerð Jóns Þorlákssonar um leiðslu hvera- flokki Dana? Þó er þetta ekki það alvarleg- asta í sambandi við þetta mál. Hitt er enn alvarlegra, að leiðtog- ar Alþýðuflokksins vinna beinlín- urbæ. Hans hugmynd var sú, að nota hverahitann eins og hann kemur fyrir upp á yfirborði jarðar, án þess að eftir honum sje borað is að því, að Danir hafi hjer fram- leiða vatn 1 d' ofan úr H®ngh e,ða vegis jafnan rjett og íslendingar úr Mosfellssveit í hitavörðum pip sjálfir. Þeir vinna blátt áfram að um 111 ^æjarins. , því, að gera fsland að sameign fs- En önnur aðferðin er Su’ að "ei1 lendinga og Dana. ast ekki sv0 langt’ heldur b°ra Það er óheyrilegt hneyksli, að eftir *“***» í nágrenni bæjanns til skuli vera hjer í landinu fjöl- ÞrJur Þj°ðlr hafa notað h7!ra mennur stjórnmálaflokkur, sem kita’ eða íarðh'ta a t,enna att> hefir það á stefnuskrá sinni, að ítalir’ JaPanar °S Bandankja ígefa ísland hverjum sem hafa vill. menn- Lengst munu ítahr komnl1 þessum efnum. En málið hefir vakið alheims Það er vitanlega all kostnaðar- samt.. Og talsverðum erfiðleikum er það bundið að bora niður í heit- an jarðveg. Alt í einu getur gufa og vatn gosið upp um holuna með feikna afli. En vel ætti þetta að vera vinnandi vegur. Álítið þjer að gufuorkan geti orðið ódýrari en vatnsorkan? að því er virðist ákveðnum sprung- ltann að jarðrask í landskjálftum um eða sprungubeltum, sem öll trufli framrás hitans, hinsvegar hafa hjer um sióðir stefnuna frá'eru litlar líkur til þess, að líLnd- ems og norðaustri til suðvesturs hin alkunna gjástefna er lijer. Hjer um slóðir eru sprungubelti þessi þrjii. í einu þeirra er Eldey, Reykjaneshverir, Hliðslaugá Álfta- nesi, og Lauganeslaugarnar hjerna, og ennfremur laugarnar við Kolla- fjörð. Gjár frá Vatnsleysuströnd- inni suðvestur á Reykjanesið, eru í sama sprungubelti, þó að lítið beri ]>ar á jarðhita. 1 öðru sprungubeltinu eru Rauðhólar og laugarnar í Mosfells- sveit. Á leiðinni milli Rauðhóla og hveranna hjá Reykjum sjást víða gjár og sprungur í jarðveg- inn, og þó ennþá meiri suðvestan við Rauðhóla, í áttina til Kaldár- Vandasamt er að gera slíkan samanburð, ekki síst á þessu stigi’sejg Jarðhitinn vestan við Svarts- málsins, meðan reynslan með hvera* engi raun vera ; þessu spruI1gU. brkuna er1 hverfandi lítil. Og trú- j,ejti og sennilega, eru Krísuvíkur- að gæti jeg því, að vatnsorkan hverirnir 0g hverirnir við Trölla- reyndist ^lengi ódýrari, ef hún er' {jyngju \ nánu sambandi við það. Þriðja sprungubeltið liggur um mikil við hendina og virkjun er liægt að framkvæma í stórum stíl. Hengil, Hellisheiði, Selvogs- Og þessi flokkur hefir líf lands- 1 stjórnarinnar í hendi sjer! Danskir jafnaðarmenn sjá það dthy^> «íðan enskir verkfræðmg Tel, hve feikna mikinn hag þeirra En hjer kemur og til greina til • hejgj 0g niður í Selvog. — livers nota á hitann. Maður gerir gprungur sjást víða norðaustur af Selvogi í þessari stefnu, þó jarð- hiti sje þar enginn. ráð fyrir að upp úr jörðinni komi gufa sem er frá 100°—120° heit. Til upphitunar yrði gufan afar handhæg, bæði til þess að Enn er þess að geta, segir Þ. Þ. að svo virðist sem hverir og laugar þjóð hefir af því, að hafa aðgang ar hallast á kunni að vera hita híbýli manna og gróðurhús. komi ageins fram 4 þeim stoðuTn; á þá skoðun, að það Þá væri hún og einkar hentug til þar sem eru krosssprungur. Svo jra vinnandi vegur að saltvinslu o.fl. Til að hita upp hús er t- d við Laugarnar hjerna. Er að íslandi. Þeim finst það vel til- Lora ettlr jarðhita í Englandi, þar þyrfti e. t. v. að láta gufuna hita grejnilega sprungu að sjá frá norð- vinnandi, að leggja fram nokkrar sem engin ern eldfjöll eða hverir. upp vatn, sem siðan væn notað í_ vestrj tjj suðausturs, sem liggur þúsundir, eða tugi þúsunda, ár- Jafnvel þar í kolalandinu sjálfu hitaleiðslurnar, því oft eru í hvera yfir aðalsprungustefnuna inilli lega, til þess að tryggja þenna 8eti Það Lomið til mála, að hitinn gufu efni þau er eyðileggja hita- Hliðslaiigar á Álftanesi og Kolla rjett um aldur og æfi. Danmörk ur iðrum 3arðar væri ódýrari afl- leiðslupípurnar. U- ----------- ----- -- er þjettbýlt land. Fólkið verður °S hitagjafi en kolin. að leita út, leita eftir nýju land- 1 hitteðfyrra brá Þorkell Þor- námi. Hvar eru skilyrðin betri fyr- kelsson sJer suður td Itahu snogga | f jarðarlauga, um það bil sem Hvort álítið þjer að hentugra j>vottalaugarnar eru. yrði að fá hita ofan úr Mosfells- jeg getj j*áð fyrir, að þannig ____________________v________ ^ sveit eða Hengli til þess að hita hagi til, að hið heita jarðvatn, geti ir nýtt landnám en einmitt á ís- ferð> m- .a- 1 þeim erindum að at-|upp Reykjavík, ellegar leitast við ekkj brotist upp að yfirborðinu. landi, sem á óþrjótandi auðæfi huSa orkuver sem þar hafa verið^að ná í hita hjer í nágrenninu? ■ónotuð ? I sett stofn. Danir eru landbúnaðarþjóð fyrst Jeg fyrir mitt leyti hallast að «g fremst. En íslenskur ’landbún- meira en sv0 um Það ^efið’ að aður hefir til þessa átt erfitt upp- ,Þessi htlendingur fengi nána vit- dráttar. Nú er risin almenn vakn- neskju um Það með hvaða hætti ingaralda landbúnaði vorum til Þeir „beisluðu hverahitann til viðreisnar og eflingar. Landbún- vjelareksturs. Þorkell fór þó það- aður íslendinga á á komandi árum an nokkurs vísari en hann kom; fyrir sjer að taka stórfeldum s* að vel mátti vera, að breytingum, sem miða til efling- hefðu þeir fyrir sjer, er halda þvi jfram, að þarna í Larderello a Forstöðumönnunum þar var ekki því, að hagkvæmast muni vera að leita ekki langt yfir skamt, reyna að hagnýta sjer jarðhitann, sem ar og framfara. Halda menn að danskir sósíalist-, ítalíu hefðu menn ódýrari orku ur fylgist ekki með því, sem hjer,en ef Þeir hefðu beislað fallvötn. er að gerast? Halda menn að það1 ísafold hefir snúið sjer til sje í blindni gert, að þeir hafa Þorkels og beðið hann að segja boðið leiðtogum Alþýðuflokksins frá áliti sínu á framtíðarmögu- fje til stjómmálastarfa? jíeikum við notkun hveraorku hjer Nei, dönsku sósíalistamir vissu a landi. vel hvað þeir fóra. Væri betur að þeir „íslensku" vissu það eins vel. Aðferðin er þessi, segir Þ. Þ., að boraðar eru holur á hverasvæo- eða þar sem er jarðhitavon,' ínu, Smáþjóðirnar mega sín oft ekki uns úr holunum brýst sjóðheit mikils í viðureigninni við stærri gufa. Þama suður á ítalíu voru ng voldugri þjóðir. Er það þjóð- holurnar alt að 200 metra djúpar íemistilfinning þegnanna sjálfra, og um 50 centim. að þvermáli. Guf- sem jafnan hefir reynst sterkasta an úr holum þessum er síðan not- vígið í þeim viðskiftum. Islend-1 uð til þess að reka vjelar, rjett ingar hafa hingað til ekki fengið' eins og gufa úr gufukötlum. orð fyrir það, að vera sjerlega! Er ekki erfitt að bora holur dþjóðræknir menn. Og víst er það, þessar? er hjer í nágrenninu. Eftir athugunum mínum, sem að vísu hljóta að vera lauslegar, finst mjer alt benda til þess, að rjett; hjer muni vera hægt að fá yfir- fljótanlegan hita ef borað er 400 —600 metra í jörð niður, en vel getur verið, að það takist að hitta jarðhitagöng ofar, og að eigi þurfi að bora nema um 300 mtr. Ef farið væri upp í Mosfells- sveit, þarf vitanlega sárlítið að bora, því þar eru stór svæði heit alveg upp að yfirborði. í Hengl- inum er og mikill yfirborðshiti, en aftur á móti er það órannsakað mál ennþá, hvort þar er nægilega mikið vatn til þess að hita upp og leiða hingað, og eins er hitinn þar dreifðari á yfirborðinu en hann er í Mosfellssveitinni. Á Reykja- riesi er hitinn mestur, upp við yf irborðið. Þar er stórt svæði þar sem 100° hiti er mjög náleogt yf- irborði jarðar. Uppgönguaugu jarðhitans fylgja nema að þversprungur raski jarð- lögunum, sem liggja ofan á aðal- liitasprungunum. — Hvernig viljið þjer að undir- búningur verði undir það, að taka hverahitann til notkunar hjer í stórum stíl? — Jeg lít svo á, segir Þ. Þ., að landið eiga að kosta tilraunir í þessu efni. Hjer þarf að gera bor- anir til reynslu. Holumar þurfa ekki að vera nema 10 sentimetrar eða svo að þvermáli. Gullborinn, sem hjer er, og átti að nota við „Gullmýrar“-gullið, mun e. t. v. geta komið að notum. Þessar bor- imartilraunir ætti helst að gerá á áðurnefndum sprungubeltum, því að þar teljeg mestar horfurnar á því, að grynnra þyrfti að bora ti' að ná í nægilegan jarðhita, og þ; einkum ef borað er í námunda vii laugar og hveri. Gera þarf einnig nákvæmar at- huganir á hverum um lengri tíma, á hitastiginu, efnainnihaldi vatns- ins og hvaða breytingum þeir kunna að taka í jarðskjálftum. En það atriði málsins er mjög þýð- ingarmikið, þar sem menn taka jarðhitann í yfirborðinu, því vera skjálftar trufli hitaveitu úr djúp- um borunaraugum. En það er óbifanleg trú mui. segir Þorkell að lokum, að við megum vænta okkur afar inikilss gagns af hveraliitanum. Með hon- um má óefað reka aflvjelar. Með honum má liita upp híbýli manna, og gróðurskála svo stóra, sem vera vill. Halda má ákveðnu hitastigi í slcálunum, og reka hjer ræktun í gróðurhúsum í svo stór- um stíl, sem mannfjöldi og fjár- magn landsmanna leyfir. Það er enginn efi á því, að við hvert ein- asta hverasvæði landsins verður hægt að ná í nær ótæmandi hita. Þar sem liverir eru nálægt sjó, verður hœgt að nota hitann til saltvinslu. Þannig mætti lengi telja. Þá vil jeg og vekja athygli manna á því, að hveragufa og hveravatn virðist hafa heilsusam- leg áhrif, og jafnvel geta læknað suma þráláta sjúkdóma. Mig furð- ar á því, að engir af læknum landsins skuli taka þetta til rann- sóknar. Því ef ítarleg rannsókn staðfesti þessa trú, þá þyrftu sjúkrahús og hressingarhæli að vera þar, sem hægt er að ná til jarðhitans, svo hann verði notaður beinlínis til lækninga. Hverahitinn verður að mínu áliti einhver drýgsti skerfurinn, sem landið leggur fram, til þess að auka og efla framtíðarvel- gengni þjóðarinnar. Loftskeytagjöld miðuð við stærð skeyta, en ekki orðafjölda. Fyrverandi póstmálaráðherra Breta, Kellaway, sem nú er for- stjóri Marconifjelagsins, er nýlega kominn heim frá alþjóðaráðstefnu um loftskeytamál, sem haldin var í Washington. Hefir hann skýrt „Daily Mail“ svo frá, að bráðlega muni sú breyting gerð á loft- skeytagjöldum, að iniðað verði við stærð skeytanna, en ekki orða- fjölda. Hann segir áð þýskir og enskir vísindamenn liafi nú gert svo miklar Umbætur á þeirri að- ferð að senda mynd af skeytunum, að bráðlega verði hægt að senda slík myndskeyti svo örugt og svo hratt, að menn liafi ekki órað fyrir slíku fyrir fáum mánuðum. Hann segir ennfremur, að það verði jafnauðvelt að reikna gjald skeytanna eftir fereentimetmxm, eins og að selja smjör eftir vigt. Býst hann við, að í næsta mánuði verði þessi breyting gerð um skeyti, sem eiga að fara yfir At- lantshaf.

x

Ísafold

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ísafold
https://timarit.is/publication/315

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.